Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Σάββατο, Νοεμβρίου 26, 2011

Κυριακή ΙΓ΄Λουκά

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ ΛΟΥΚΑ
Λκ. 18, 18 – 27

18 Καὶ ἐπηρώτησέ τις αὐτὸν ἄρχων λέγων· Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; 19 εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς, ὁ Θεός. 20 τὰς ἐντολὰς οἶδας· μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου. 21 ὁ δὲ εἶπε· Ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου. 22 ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· Ἔτι ἕν σοι λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. 23 ὁ δὲ ἀκούσας ταῦτα περίλυπος ἐγένετο· ἦν γὰρ πλούσιος σφόδρα. 24 Ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς περίλυπον γενόμενον εἶπε· Πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ! 25 εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ραφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. 26 εἶπον δὲ οἱ ἀκούσαντες· Καὶ τίς δύναται σωθῆναι; 27 ὁ δὲ εἶπε· Τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν.
Ακούσαμε, σήμερα, την δέκατη Τρίτη Κυριακή του ευαγγελιστή Λουκά, αγαπητοί μου αδελφοί, την περικοπή με τον πλούσιο νέο, που ρώτησε τον Χριστό τί πρέπει να κάνει, για να κληρονομήσει την αιώνια ζωή. Την ίδια ερώτηση, όπως θυμάστε είχε κάνει και ο νομικός, στον οποίο απάντησε ο Κύριος με την παραβολή του καλού Σαμαρείτη. Οδοδείκτης για τη σωτηρία τότε ήταν η τήρηση της εντολής της αγάπης. Και, σήμερα, ακούμε τον Ιησού να φανερώνει τις εντολές του μωσαϊκού νόμου ως οδοδείκτες σωτηρίας, και, ιδιαίτερα, τις εντολές που αφορούν τη μοιχεία, τον φόνο, την κλοπή, την ψευδομαρτυρία και την τιμή προς τους γονείς. Στην επιμονή του άρχοντα ότι φύλαξε από τα παιδικά του χρόνια τις εντολές αυτές, του λέει ο Ιησούς ότι μόνο ένα πράγμα ακόμα του λείπει. Να πουλήσει τα υπάρχοντά του, να τα μοιράσει στους φτωχούς, ώστε να αποκτήσει θησαυρό στον ουρανό και να τον ακολουθήσει. Ο νέος τότε λυπήθηκε βαθειά, καθώς ήταν πολύ πλούσιος. Βλέπουμε έτσι, πώς ο πλούτος μπορεί να γίνει εμπόδιο, για να κληρονομήσει κάποιος τη βασιλεία των ουρανών. Όπως ακριβώς ακούσαμε και την προηγούμενη Κυριακή, στην παραβολη του άφρονος πλουσίου. Του πλουσίου, που έκανε σχέδια να γκρεμίσει τις αποθήκες του και να χτίσει μεγαλύτερες, για να τρώει, να πίνει και να ευφραίνεται, σαν να ήταν αθάνατος. Έτσι, όταν ζήτησε την ψυχή του ο Θεός την ίδια νύχτα που έκανε τους μάταιους διαλογισμούς του, παρουσιάστηκε ενώπιον του Θεού με άδεια χέρια. Ανελεήμων και σκληρόκαρδος. Και κρίθηκε τελικά από τις ίδιες του τις πράξεις.
Για αυτό ακούσαμε τον Κύριο, σήμερα, να λέει στον πλούσιο νέο, γίνε ελεήμων και θα αποκτήσεις θησαυρό στον ουρανό. Βέβαια, όπως μας είπε ο πατήρ Παρθένιος την προηγούμενη Κυριακή είναι εύκολο να βρίσκουμε προφάσεις και να λέμε ότι εμείς δεν είμαστε πλούσιοι και πόσο ελεήμονες θα είμασταν, αν είχαμε πλούτο στα χέρια μας. Λοιπόν, τόσο μεγαλύτερη αξία έχει η ελεημοσύνη μας όσο αυτή γίνεται από το υστέρημά μας, για να θυμηθούμε και το ευαγγελικό δίλεπτο της χήρας. Άλλωστε είναι παρατηρημένο ότι οι φτωχοί και οι πονεμένοι άνθρωποι, αυτοί είναι που δείχνουν την αγάπη τους με τον πιο συγκινητικό τρόπο, μοιράζοντας και στον αναγκεμένο πλησίον εξ όλης καρδίας ό,τι δύνανται.
Είναι σημαντικό πάντως να παρατηρήσουμε για άλλη μια φορά τη σύνδεση από τον Χριστό του πλούτου με την αιώνια ζωή, καθώς παρατηρεί βλέποντας τη λύπη του νέου, πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ! Μάλιστα λέει ότι πιο εύκολα περνάει μία καμήλα μέσα από την τρύπα της βελόνας παρά ένας πλούσιος στον παράδεισο. Και στην ένσταση των μαθητών του, τότε ποιός μπορεί να σωθεί, απαντά ο Χριστός ότι τα αδύνατα για τους ανθρώπους είναι δυνατά για τον Θεό. Δηλαδή, δεν πρέπει να απελπίζεται κανείς είτε πλούσιος είτε φτωχός, αρκεί να ελπίζει στο έλεος του Θεού. Άλλωστε η σωτηρία δικό του δώρο είναι. Με την ελεημοσύνη δεν εξαγοράζουμε τη σωτηρία μας, αλλά προσφέρουμε στον Θεό θυσία ευάρεστη, για την οποία μας αντιπροσφέρει το δικό Του έλεος.
Κλείνοντας, είναι απαραίτητο να τονίσουμε ότι ο πλούτος δεν είναι κακό πράγμα, όταν αποκτάται με τίμιο τρόπο, αλλά ευλογία του Θεού. Μία ευλογία, που μας εμπιστεύεται για να την αξιοποιήσουμε ως καλοί οικονόμοι. Δεν είναι εμπόδιο για τον παράδεισο ο ίδιος ο πλούτος αλλά η νοοτροπία που έχουν συνήθως οι πλούσιοι. Πώς δηλαδή θα τον αυξήσουν, γενόμενοι άπληστοι και αχόρταγοι σαν τον άφρονα πλούσιο, με αποτέλεσμα να βιώνουμε σήμερα την λεγόμενη οικονομική κρίση. Και όπως λένε άνθρωποι φωτισμένοι, δεν είναι κρίση οικονομική αλλά ηθική και πνευματική. Κρίση, που φανερώνει την αποστασία από τον Θεό, την κλειστότητα και τον εγωϊσμό των ανθρώπων. Γιατί, αν ακούγαμε και ζούσαμε το ευαγγέλιο, αν τηρούσαμε την εντολή του Χριστού διάδος πτωχοίς, η κρίση θα αποτελούσε παρελθόν στην ιστορία των ανθρώπων. Αυτός είναι και ο μοναδικό τρόπος θεραπείας της. Προς την κατεύθυνση αυτή ας αγωνιζόμαστε όλοι με την αγάπη μας, όσο για τη σωτηρία μας, ας την εναποθέσουμε με πίστη στην αγάπη και το έλεος του Τριαδικού μας Θεού.

http://stin-enoria.blogspot.com/2009/11/blog-post_28.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...