Κυριακή Η Ματθαίου

Ή διακονική και φιλόξενη διάθεση του Κυρί­ου απέναντι στα ανθρώπινα πλάσματα Του προ­βάλλεται και σ' αυτή την ευαγγελική περικοπή.

Διακόπτει την ησυχία Του, για την οποία είχε άποσυρθή με τους μαθητές του«εις έρημον τόπον κατ' ιδίαν» (Ματθ. ιδ', 13), βγαίνει από το ερημικό του καταφύγιο (στ. 14) για να συνάν­τηση τα πλήθη του λαού, τα όποια τον ακο­λούθησαν πεζή από τις πόλεις.

Δεν είναι καθόλου βαρύθυμος. Είναι γεμάτος εΰσπλαγχνία και συμπάθεια.

Θεραπεύει τους αρρώστους, διδάσκει και συνανα­στρέφεται τους ανθρώπους, χωρίς τους συνήθεις χρο­νικούς περιορισμούς, μέχρις αργά το βράδυ, και αρ­νείται να τους απόλυση προτού τους προσφέρει και την υλική τροφή, για την κάλυψη των αναγκών του σώματος. Τα λίγα τρόφιμα, πού προορίζονται για τον εαυτό του και την αποστολική συνοδεία του, προσ­φέρονται άγαπητικά με τα ίδια του τα χέρια και με την ευλογία Του φθάνουν και περισσεύουν για να χορτάσουν 5.000 «νόρες, χωρίς να προσμετρηθούν οι γυναίκες και τα παιδιά και να άναφερθή καν ό κόπος και ή φασαρία μιας τέτοιας πρωτοβουλίας.

Ό ιερός Χρυσόστομος, μιλώντας εκ μέρους Του, λέγει μεταξύ άλλων:«...Μηδενός εν χρεία καταστής, εγώ δουλευσω. Ήλθον γαρ διάκονήσαι, ου διακονηθήναι...».

Διακονεί όλους, προσφέρει και προσφέρεται, κι Ομως θεωρείται και αντιμετωπίζεται ως ΞΕΝΟΣ!

Οί δικοί Του δεν τον παραλαμβάνουν (Ίωάν. α', 11). Εν τούτοις, αυτός ό Ξένος συνεχίζει να ξενίζη τους πτωχούς και τους ξένους!

Ξενία δεσποτική στη δημιουργία Του και στην αθάνατη μυστηριακή τράπεζα Του, παρα­θέτει στους μακαριστούς δαιτημόνες Του.

Ξενία και διακονία υπόσχεται και στη Βασι­λεία Του. Αυτή την τελευταία την δίδει σ' όσους Τον προσλαμβάνουν και Τον μιμούνται· Τον διακονούν και Τον φιλοξενούν στα πρόσωπα των ελαχίστων αδελφών Του...!

Αρχ.Χρυσοστόμου Τριανταφύλλου

πηγή ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ προσκυνητής