ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

            Οι Πατέρες, επειδή είδαν το φως το αληθινό, απέκτησαν 

πνευματική υγεία. Ελευθερώθηκαν από τον εαυτό τους. 

Απήλαυσαν την ελευθερία του μέλλοντος αιώνος. Είναι 

χορτάτοι από τη Χάρη. Έχουν εμπιστοσύνη  στην αγάπη 

του Θεού. Είδαν που καταλήγουν όλα. Έφτασαν να 

πουν συνειδητά: «Νυν απολύεις τον δούλον σου, Δέσποτα…. εν ειρήνη».

            Γι’ αυτό μπορούν να δώσουν σωστή αγωγή στον νέο 

άνθρωπο. Κοντά τους νοιώθεις άνετα. Δεν σε υποτιμούν. 

Δεν σε εκμεταλλεύονται. Δεν σε εξουθενώνουν. 

Δεν σου λένε ψέματα. Γιατί δεν έχουν κανένα πρόβλημα δικό τους

 να καλύψουν. Πιστεύουν, ζουν και ξέρουν ότι ο Θεός αγαπά 

κάθε πλάσμα Του. Και έχει σημασία μεγάλη να πλησιάσει 

κάποιος τον Θεό εν ελευθερία, όταν έλθει η ώρα του. 

 Έχει σημασία να διακινδυνεύσει στο να κάμει κάποτε το προσωπικό 

του βήμα. Να τολμήσει να εκφράσει τις αντιρρήσεις ή την αμφιβολία

 του, όπως ο Απ. Θωμάς. Να εξομολογηθεί την αλήθεια. 

Να ακούσει τον Καλό Ποιμένα να τον καλεί κατ’ όνομα. 

Να διασχίσει το κεφάλι της δειλίας. Να σχίσει το χειρόγραφο 

της δουλείας. Να προχωρήσει εν ελευθερία. Ν κάμει το επόμενο

 βήμα εκούσια να δουλωθεί στον Θεό. Ο αληθινός εαυτός μου 

είσαι Εσύ, που με έπλασες, με αγαπάς και με καλείς στην επικίνδυνη 

περιπέτεια της ελευθερίας, για να βρω την ψυχή μου, χάνοντας την 

συνειδητά. Γι’ αυτό, ζητώ και θέλω να γίνει το θέλημα Σου, όχι το δικό μου.

            Μ’ αυτόν τον τρόπο ξεκινά. Κάνει το σταυρό του, 

και προχωρεί προσφερόμενος στη θεία βουλή. Και ο Θεός δίδει 

χάρες και χαρές, χωρίς να το αξίζουμε. Γιατί κάθε εποχή 

«ουκ αμάρτυρον εαυτόν αφήκεν αγαθοποιών». 

Πάντοτε είχε τους αγίους Του. « ουκ αμάρτυρον εαυτόν αφήκεν» 

για κάθε άνθρωπον. Καθένας μας έχει εμπειρία της αγάπης Του.

Αρχιμ. Βασιλείου

πηγή