Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Σάββατο, Ιουλίου 13, 2013

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΑΤΕΡΩΝ Δ’ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Τριμυθούντος

Εἶπε ὁ Κύριος ὅτι ὁ Νόμος του πρόκειται νὰ τηρηθεῖ στὸ ἀκέραιο καὶ ὅλες του οἱ διατάξεις θὰ ἐφαρμόζονταν. Ὅσοι δὲ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους θὰ τὸν ἀγνοοῦσαν ἢ θὰ προσπαθοῦσαν νὰ τὸν σχετικοποιήσουν θὰ εἶχαν καὶ τὶς ἀνάλογες συνέπειες στὴ μετὰ θάνατον ζωή, δηλαδὴ θὰ ἦταν σὲ αὐτὴ μικροὶ καὶ οὐτιδανοὶ καὶ πιθανὸν καὶ νὰ μὴν τὴν κέρδιζαν. Ἀπὸ τὴν ἄλλη, ὅσοι θὰ ἀγωνίζονταν νὰ τηρήσουν τὸν Νόμο στὴν ὁλότητά του καὶ νὰ διδάξουν ἀνάλογα καὶ τοὺς ὑπόλοιπους χριστιανοὺς θὰ ἐλάμβαναν δόξα καὶ τιμὴ στὴ Βασιλεία του.
Οἱ σήμερον ἑορταζόμενοι 630 ἅγιοι Πατέρες τῆς Δ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, καθὸ ἐραστὲς τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ἔτρεμαν στὴν ἀπώλειά της. Γνώριζαν πολὺ καλὰ ὅτι δὲν θέλει καὶ πολὺ ὁ ἄνθρωπος, ἀπὸ ἀπροσεξία, ἀπὸ ἀμέλεια ἢ ἀπὸ τὸ μῖσος καὶ τὴ μανία τοῦ ἐχθροῦ, νὰ λύσει ἢ νὰ σχετικοποιήσει μία τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ. Εἶχαν συνεχῶς πρὸ ὀφθαλμῶν τους τὸν λόγο τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ: «ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν», γι’ αὐτὸ καὶ τηροῦσαν μεγάλη ἀκρίβεια στὴ ζωή τους καὶ στὸν πνευματικό τους ἀγῶνα.
Εἶχαν δηλαδὴ οἱ ἅγιοι Πατέρες αὐτὸ ποὺ λέμε «φυλακὴ νοός», ἢ «προσοχὴ τῶν αἰσθήσεων» καὶ πρόσεχαν μὲ μεγάλη ἐπιμέλεια τοὺς λογισμούς, τὶς σκέψεις τους, τὸ τί ἔβλεπαν, τί ἄκουαν καὶ τί ἔλεγαν. Αὐτή τους ἡ ἀπόλυτη προσκόλληση στὶς Εὐαγγελικὲς ἐπιταγές, τοὺς κατέστησε ἱκανοὺς νὰ δεχθοῦν καὶ τὸ μεγάλο χάρισμα τῆς ὀρθῆς ποιμαντικῆς διακονίας. Ἕνα δηλαδὴ ὑψηλὸ δῶρο τοῦ Παναγίου Πνεύματος, τὸ ὁποῖο ἐλάχιστοι ἀξιώνονται νὰ λάβουν, ἀφοῦ αὐτὸ ἀπαιτεῖ ἐκ μέρους τοῦ ἀνθρώπου «ἱδρῶτα καὶ αἷμα», αὐτὰ δηλαδὴ ποὺ οἱ Πατέρες ἔχυναν ποταμηδὸν στὴν πνευματική τους ἄσκηση. Οἱ ἐν λόγῳ ἅγιοι Πατέρες, δὲν ἦταν μισθωτοὶ ποιμένες, ὥστε νὰ ἀφήσουν τὸ ποίμνιό τους ἀπροστάτευτο στοὺς ποικίλους κακοδόξους καὶ αἱρετικούς. Δίδασκαν στὸ ποίμνιό τους, διὰ τοῦ λόγου τους καὶ διὰ τοῦ παραδείγματός τους, τὴν ὀρθὴ ζωὴ κατὰ Χριστόν. Τὴ νοθευμένη ζωή, τὴν ἀλλοιωμένη ἀπὸ τὴ διδασκαλία τῶν αἱρετικῶν, τὴν ἔλεγχαν καὶ τὴν πολεμοῦσαν, ὥστε αὐτὴ νὰ μὴν ἀποτελεῖ παγίδα γιὰ τὸ ποίμνιό τους.
Φυσικὰ οἱ Πατέρες μὲ τὴ διδασκαλία τους καὶ τὸν ἔλεγχο τῶν αἱρέσεων δὲν ἔφερναν κάτι τὸ καινούργιο ποὺ δὲν ὑπῆρχε μέχρι τότε στὸν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτὸ ποὺ ἤδη ὑφίστατο καὶ τὸ βίωνε τὸ σῶμα τῶν πιστῶν, δηλαδὴ ἡ ὅλη Ἐκκλησία, οἱ Πατέρες τὸ διευκρίνιζαν καὶ τὸ ὁριοθετοῦσαν, ὥστε νὰ βοηθοῦνται οἱ πιστοὶ στὸ νὰ γνωρίζουν ποιὰ ἀκριβῶς εἶναι ἡ πίστη πρὸς τὸν Δεσπότη Χριστὸ καὶ ποιοὶ οἱ ὅροι αὐτῆς τῆς πίστεως. 
Ἔτσι λοιπὸν οἱ 630 ἅγιοι Πατέρες, ὁριοθετῶντας τὴν πίστη καὶ ἐλέγχοντας τὸ ψεῦδος τῆς αἵρεσης συγκάλεσαν τὴν Δ’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο στὴ Χαλκηδόνα. Ὁ αἱρετικὸς ποὺ εἶχε νὰ ἀντιμετωπίσει ἡ Σύνοδος ἦταν ὁ ἀρχιμανδρίτης Εὐτυχῆς, ὁ ὁποῖος ἐξέπεσε τῆς ὀρθῆς πίστης τῆς Ἐκκλησίας, παραχάραξε τὴν ἀλήθεια καὶ δίδασκε καὶ τοὺς ἄλλους ἕνα διαφορετικὸ Εὐαγγέλιο. Παρὰ τὶς πολλὲς προσπάθειες νὰ ἐπανέλθει στὴν ἀλήθεια αὐτὸς ἔμενε ἀμετανόητος. Τότε οἱ Πατέρες ἐφάρμοσαν αὐτὸ ποὺ λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος: «αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος». Ἔτσι οἱ Πατέρες ἔφεραν τὸν Εὐτυχῆ ἐνώπιον τῆς Συνόδου γιὰ νὰ ἐλέγξουν τὴν ἐσφαλμένη διδασκαλία του. Αὐτὸς ὅμως ἔμενε ἀμετανόητος στὴν πλάνη του καὶ ὑποστήριζε ὅτι στὴν Ἐνανθρώπηση ἡ θεία φύση τοῦ Χριστοῦ ἀπορρόφησε τὴν ἀνθρώπινη φύση καὶ ἔτσι (ὁ Χριστός) ἦταν μόνο Θεὸς χωρὶς νὰ εἶναι καὶ ἄνθρωπος. Ἡ Σύνοδος θεολογῶντας ὀρθὰ ἐδογμάτισε καὶ εἶπε ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι τέλειος Θεὸς καὶ τέλειος ἄνθρωπος. Δὲν ἀπορρόφησε τὴν ἀνθρωπότητα ἡ Θεότητα. Ὁ Ἐνανθρωπήσας Λόγος ἕνωσε στὴν ὑπόστασή του ἀσυγχύτως καὶ ἀναλλοιώτως τὴ θεϊκὴ καὶ τὴν ἀνθρώπινη φύση. Ἔτσι καταδικάζεται ὁ Εὐτυχῆς καὶ ἐπικρατεῖ ἡ Ὀρθοδοξία. Κατ’ ἐπέκταση θωρακίζεται καὶ τὸ ποίμνιο ἐνώπιον τῶν αἱρετικῶν καὶ βλασφήμων διδασκαλιῶν.
Τελικά, αὐτὸ ποὺ μπορεῖ νὰ λεχθεῖ εἶναι ὅτι ἀπέναντι στὸ ψεῦδος καὶ τὴν παραχάραξη τοῦ Νόμου τοῦ Θεοῦ ἀντιτάσσεται ἡ ἁγιότητα τῶν ποιμένων, οἱ ὁποῖοι ζῶντας κατὰ τὸ πνεῦμα τοῦ Εὐαγγελίου χαριτώνονται καὶ δύνανται νὰ βοηθήσουν καὶ τὸ ὑπόλοιπο ποίμνιο νὰ πορευθεῖ στὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...