ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΝΩΝΕΝΟΙ ΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
«Δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ κι’ ἀγαπημένε, πάντα εὐκολόπιστε καί πάντα προδομένε»
(Ἐθνικός ποιητής, Διονύσιος Σολομός)
Ὅλα γύρω μας εἶναι μιά πληγή. Ἡ Πατρίδα μας, ἡ Ἑλλάδα μας, τό Γένος μας. Ὅπου ν’ ἀγκουμπήσης πονᾶς. Μέ παίρνει τό παράπονο, σάν παιδί. Σηκώνω τά μάτια μου ψηλά καί λέω: Θεέ μου ὡς πότε! Ποῦ φτάσαμε! Ποῦ πᾶμε!
Καί θυμήθηκα τά σοφά κι’ ἅγια λόγια τοῦ ἁγίου Παϊσίου τοῦ ἁγιορείτου «Τήν Ὀρδοδοξία μας σάν Ἕλληνες τήν ὀφείλουμε στόν Χριστό καί τούς ἁγίους Μάρτυρες καί Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, καί τήν ἐλευθερία μας τήν ὀφείλουμε στούς ἥρωες τῆς πατρίδας μας, πού ἔχυσαν...
τό αἶμα τους γιά μᾶς. Αὐτή τήν ἁγία κληρονομιά ὀφείλουμε νά τήν τιμήσουμε καί νά τήν διατηρήσουμε καί ὄχι νά τήν ἐξαφανίσουμε στίς ἡμέρες μας. Εἶναι κρίμα νά χαθεῖ ἕνα τέτοιο ἔθνος».
Γὐρω μας, σήμερα ὅλα γκρεμίζονται, ἀλλοτριώνονται, ἀμφισβητοῦνται, περιφρονοῦνται. Ἀξῖες αἰῶνιες, πανανθρώπινες, ἅγιες, ἠθικές. Ἀξῖες μέ τίς ὁποῖες ἔζησαν οἱ πρόγονοί μας γενεές καί γενεές γιά αἰῶνες.
Θυμώμαστε καί τά ρωμαϊκα λόγια τοῦ μεγάλου ἥρωα τοῦ ἀθάνατου ’21, τοῦ ἀσκητῆ τῆς Ἀκρόπολης, πού ἔκανε κάθε μέρα ἀτέλιωτες μετάνοιες καί προσευχές για ν’ ἀνασταθεῖ τό γένος μας καί πάλι νά γίνουμε ἐλεύθερη πατρίδα:
«Ἄν θέλωμεν τό λίγον νά γένη μεγάλο, πρέπει νά λατρεύωμεν Θεόν, ν’ ἀγαπᾶμε πατρίδα, νἄχωμεν ἀρετή, τά παιδιά μας νά τά μαθαίνουμε γράμματα καί ἠθική».
Καί ἐμεῖς σήμερα, Ποῦ φτάσαμε! Ποῦ πᾶμε! Ἄχ, θεέ μου ὡς πότε!
Γι’ αὐτό ἀποφασίσαμε, ὕστερα ἀπό προσευχή καί πόνο, ὅπου χρόνια τώρα, γίνεται συντρίμμια ἡ καρδιά μας, ἐμεῖς οἱ φτωχοί, οἱ ἄσημοι καί ταπεινοί ἁγιορεῖτες μοναχοί νά διακηρύξουμε δημόσια καί ξάστερα, μέ εἰλικρίνεια καί εὐθύτητα νά ποῦμε, ἐγκάρδια καί ἀγαπητικά, πρός κάθε ἐλεύθερο καί σκεπτόμενο ἄνθρωπο, ὅπου γῆς, τά ἑξῆς:
Πρῶτα-πρῶτα σάν Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ὅπου ὀφείλουμε νά εἴμαστε «τό ἅλλας τῆς γῆς, καί « τό φῶς τοῦ κόσμου», ἀλλά καί σάν ἁμαρτωλοί κι’ ἀδύναμοι, μά ἀγωνιζόμενα καί ζωντανά μέλη τῆς Μίας καί Μοναδικῆς Ἁγίας καί Ὀρθοδόξης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἀπευθυνόμαστε πρῶτα πρός Ἐσᾶς ἅγιοι Ἀρχιερεῖς:
Εἶστε ἡ τελευταία μας καί μεγάλη ἐλπίδα. Ὁ λαός τοῦ Θεοῦ, περιμένει πολλά ἀπό Ἐσᾶς. Ἀκόμη δέν ἔχει ἀπελπισθεῖ τελείως, παρόλλου πού πολλές φορές, μέ πολλά μᾶς σκανδαλίζετε, μᾶς πληγώνετε καί μᾶς πονᾶτε. Ἀκόμη περιμένουμε νά δοῦμε νέους Χρυσοστόμους καί Γρηγορίους Παλαμᾶδες, Παπαφλέσιδες κι’ Ἀθανασίους Διάκους. Μέ τόν Σταυρό, τό κομποσχοίνι ἀλλά καί μέ τό ἀθάνατο καριοφύλι, μπροστάριδες νἀ μπεῖτε καί τό « ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ἤ ΘΑΝΑΤΟΣ» σ’ ὅλους τούς λαούς νά ξαναπεῖτε.
Καί πρός τούς κοσμικούς μας ἄρχοντες τί νά πρωτοποῦμε; Μέ τόν ψῆφο τοῦ ἑλληνικοῦ χριστιανικοῦ λαοῦ ἐκλέγεσθε, γιά νά ὑπηρετήσετε πατρίδα καί λαό. Σαράντα χρόνια ἔχουμε ν’ ἀκούσουμε ἀπό σᾶς νά λέτε τή λέξη πατρίδα, σάν νά ντρεπώσαστε πού γεννηθήκατε ἕλληνες καί ὄχι ἀμερικανάκια. Δέν σᾶς εἴδαμε νά πονᾶτε γιά πατρίδα, Ἑλλάδα καί Ὀρθοδοξία. Τά θυμώσαστε ὅμως ὅλ’ αὐτά καμμιἀ φορά, γιά νά ξεγελᾶτε τόν ἀφελῆ λαό, ὅλο ὑποκρισία, γιά νά τοῦ πέρνετε τήν ψῆφο σέ κάθε ψηφοφορία.
Ὅλοι σεῖς οἱ ἄρχοντες ἐκκλησιαστικοί καί κοσμικοί, ἐκτός ἀπό λίγες ἐξαιρέσεις, πού ἔχετε φανεῖ ἀνάξιοι τῆς ἐμπιστοσύνης τοῦ λαοῦ, γιά ΕΣΑΣ εἶπε ὁ σταυρωμένος μας Χριστός ἐκεῖνα τά φοβερά ΟΥΑΙ, ἀλλοίμονό σας καί τρισαλλοί… Καλύτερα νά μήν εἴχατε γεννηθεῖ. Ἡ εὐθήνη σας εἶναι τόση μεγάλη, πού καλλύτερα θἆταν νά παρακαλούσατε ν’ ἀνοίξει ἡ γῆς, νά σᾶς καταπιεῖ καί πάλι.
Καί σύ δυστυχισμένε μου φτωχέ, καλόκαρδε, εὐκολόπιστε ἀπονήρευτε καί πάντα ΠΡΟΔΟΜΕΝΕ ΕΛΛΗΝΙΚΕ ΛΑΕ, πᾶψε πιά νά παραφέρεσε νά ἄγεσε καί νά φέρεσε, πίσω ἀπό κάθε λαοπλάνο δημαγωγό. Δέν κουράστηκες πιά! Πᾶρε τίς τῦχες τῆς Πατρίδας σου στά χέρια σου ξανά καί τράβα μπροστά. Σταμᾶτα ἐπιτέλους νά κομματιάζεις τό ἅγιο καί καταπληγωμένο κορμί τῆς δύστυχης πατρίδας… ΦΤΩΧΉ ΜΟΥ ΠΑΤΡΙΔΑ, δέν εὐτύχησες, καυμένη μου, μετά τόν Καπποδίστρια νά ξανἄβρεις, ἄλλο τέτοιο ἀντάξιο παδί σου. Πέταξε, τώρα, λοιπόν, ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΕΞΩ ἀπ’ τό σῶμα σου, γιά νά εὕρεις τήν ὑγειά σου.
Ἔξω ὅλοι οἱ προσκυνημένοι οἰ ριψάσπιδες, οἱ ἐφιάλτες, οἱ δουλόφρονες καί κατάπτυστοι κομματάρχες, πού τόσα χρόνια κομμάτιασαν τήν πατρίδα μας, καζάντζησαν καί πλούτισαν μέ ἐκατομμύρια εὐρώ, οἱ ταλαίπωροι, οἱ ἄμοιροι. Καταστρέψατε με τους ἄθεους ἀντιχριστιανικούς νόμους πού ψηφίζετε, τήν ἑλληνική οἰκογένεια, τήν παιδεία καί διαφρείρατε τά παιδιά μας καί ὅλον τόν λαό, καί ἔχετε καί τό θράσος νά λέτε μαζί τά φάγαμε!!! Θἄρθει καί γιά σᾶς ἡ ὥρα σας, πού θά κατακριθεῖτε. Ὁ Θεός ἀργεῖ ἀλλά δέν λησμονεῖ.
Συνέλληνες, πατριῶτες, ἀδέρφια ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ νά δουλέψουμε, ἀπό ‘δώ καί μπρός, μόνο γιά μιά ΕΛΛΑΔΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΙΑΝΙΚΗ.
Ἄς ποῦμε καί πάλι ὅλοι μαζί, τό ΟΧΙ ἐκεῖνο τό ΜΕΓΑΛΟ καί ΗΡΩΪΚΟ.
Ἀπό τό «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» τοῦ Λεωνίδα, μἐχρι τό «ΟΧΙ» τοῦ ’40 ὁ Ἑλληνισμὀς ἔτσι πάντα μαγαλουργεῖ καί γράφει ΙΣΤΟΡΙΑ. Καί πάλι θά μεγαλουργήσει καί θά γράψει καινούργια Ἱστορία.
Τότε ἦταν πού τό εἶπαν καί οἱ ἐχθροί μας:
«Ὡς τώρα λέγαμε ὅτι οἰ Ἕλληνες πολεμοῦν σάν Ἥρωες. Ἀπό τώρα θά λέμε πώς οἱ ΗΡΩΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ».
Ἄς συνεχίσουμε καί πάλι αὐτή τήν ἔνδοξη Ἱστορία. Ἄς ἀποδείξουμε καί πάλι γιά ἄλλη μιά φορά, ὅτι μέσα στίς φλέβες μας, κυλλάει αἶμα ἑλληνικό. Τό αἶμα νερό δέν γίνεται κι’ἄν γίνεται δέν πίνεται, ὅπως τραγουδούσαμε κάποτε σάν εἴμασταν μικρά παιδιά. Ἄς πιοῦμε καί σήμερα κι’ ἄς μεθύσουμε κι’ἐμεῖς γι’ἄλλη μιά φορά, μέ τό ἀθάνατο κρασί τοῦ ’21, κι’ ἄς ποῦμε καί πάλι τά μεγάλα μας ΟΧΙ πού λέγαμε σέ κάθε κατακτητή.
Θέλουμε δέν θέλουμε μᾶς κυνηγάει ἡ Ἱστορία. Εἴμαστε πάντα στό κέντρο τῆς παγκοσμιας Ἱστορίας, ἀπό τούς ἀρχαίους χρόνους ἔως καί τούς νεωτέρους. Εἶναι ἡ μοῖρα μας. Τό θέλει ὁ Θεός. Τό χρωστοῦμε, γιά νά διδάσκεται ὁ κόσμος, ἀπό τό δικό μας αἶμα ἀπό τίς δικές μας θυσίες, τί θά πεῖ ἐλευθερία , φιλοπατρία, σοφία, τέχνη, πολιτισμός, δημοκρατία, δικαιοσύνη, ἀξιοπρέπεια, σεβασμός, ἀρετή, ἀνδρεία, ἁγιότης, ἀλήθεια, ὀρθοδοξία.
Ἀφήσαμε, ὅμως ὄλα αὐτά τά πολύτιμα πετράδια καί διαμάντια τῆς φυλῆς μας, νά μᾶς τά ληστέψουν, καί τώρα ὑποφέρουμε. Ἐμεῖς φταῖμε περισσότερο ἀπ’ τούς ληστές. ΟΛΟΙ μας ἔχουμε μεγάλη εὐθύνη, ἄλλος περισσότερο, ἄλλος λιγότερο.
ΟΛΟΙ πλανηθήκαμε ἀπό τήν πόρνη βαβυλώνα. Ὅλοι, λοιπόν πίσω, πίσω. Ὄλοι νά πέσουμε κάτω σέ μετάνοια. Πρῶτα οἰ ἐκκλησιαστικοί καί οἰ κοσμικοί ἄρχοντες, πού ἔχουν καί τήν μεγαλύτερη εὐθύνη. Καί κατόπιν ὄλοι μας, κλῆρος καί λαός. ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΜΕΤΑΝΟΙΑ, δάκρυα, νηστεία, καί προσευχή, γιά νά μᾶς λυπηθεῖ ὁ φιλάνθρωπος Θεός-Πατέρας, ὄπως τούς Νινευῖτες.
Ἐάν δέν μετανοήσουμε, θά χαθοῦμε. Ἄν δέν παλαίψουμε μέ τό δαιμονικό κακό πού θέλουν νἀ μᾶς ὑποτάξουν, θά μᾶς ἐξαφανίσουν ἀπό τόν τόπο μας καί θά φέρουν ἄλλους λαούς. Ἕνα μῖγμα ἀπό χρώματα, φυλές, θρησκεῖες, καί τότε ὅλος ὁ κόσμος θά χαθεῖ. Χαθήκαμε ΟΛΟΙ. Εἴμαστε τό μεγάλο πειραματόζωο τοῦ κόσμου. Σήμερα οἰ ἀρχοντες τοῦ σκότους χτυπᾶνε Ὀρθοδοξία καί Ἑλλάδα. Χτυπᾶνε καί ξανασταυρώνουν τόν Χριστό… Ἐμᾶς φοβοῦνται περισσότερο ἀπ’ ὄλους τούς ἄλλους λαούς, καθότι ἀπό ἐμᾶς ἐπῆραν ὅλοι οἱ λαοί τό φῶς τοῦ Χριστοῦ, τό φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας τῆς σοφίας καί τοῦ πολιτισμοῦ. Ἐἀν ἐμεῖς ὑποταχθοῦμε στά ἄνομα, ἀντίχριστα ἀπάνθρωπα, καί παγκόσμια σχέδιά τους, θά γίνουμε τό κακό παράδειγμα καί γιά τούς ἄλλους.Θά μᾶς κατακρίνει ὅλη ἡ ἀνθρωπότης. Ἐάν, ὅμως ποῦμε καί πάλι τό ΟΧΙ τῶν Μαρτύρων καί τῶν Ἡρώων, τά ἀντίχριστα σχέδια τῶν παγκοσμιοποιητῶν, γιά μιά παγκόσμια ἀντίχριστη κυβέρνηση, θά φύγουν πίσω, θά μετατεθοῦν γιά τό μέλλον. Τώρα παλαίυετε γιά τό μέλλον τῶν παιδιῶν σας, γιά τά παιδιά ὅλου τοῦ κόσμου.
«ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΛΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ, ΑΓΩΝΙΣΤΕΙΤΕ Πανάρχαια χώρα Ἐλληνική, λεβεντογέννα, πού ζεῖς μέσα στήν μαύρη σκοτεινιά, ξύπνησε τώρα μέ τήν πνοή τοῦ Εἰκοσιένα νά σέ φωτίσει πάλι ἡ Λευτεριά ».
--------------------------------------------------------
Ὄλα στήν πατρίδα μας, εἶναι ντυμένα στήν χαρμολύπη. Σφυχταγκαλιασμένος μέ τήν χαρά ὁ πόνο καί τό δάκρυ.
Τά τραγούδια μας παραπονεμένα, μ’ ἕναν ἀβάσταχτο καϋμό, σχίζουν τόν οὐρανό. Στόν θρόνο σου φτάνουν, Δέσποινα μας Παναγιά, καί τόν Μονογεννή σου Υἱό γιά μᾶς παρακάλα.
Στεῖλε Χριστέ μου καί σ’ αὐτά τά δικά μου τά παιδιά Φωτισμένους Πατέρες ἁγίους ἀληθινούς. Ἄρχοντες, ἡγέτες, θαρραλέους, συνετούς.
Νά λάμψει ἡ Ἑλλάδα μας καί πάλι, σ’ ὅλους τούς λαούς τῆς γῆς.
Τό ΟΧΙ ὄσο καί ἄν μᾶς κοστίσει ἔχει ἀξιοπρέπεια καί θά εἶναι ἀσύγκριτα λιγότερο άπό τό κόστος πού θα ἔχει τό ΝΑΙ. Μή φοβηθοῦμε ἄς δείξουμε πίστη κι’ ἐλπίδα στόν Θεό.
Ὁ ἐλπίζων καί πιστύων εἰς Σέ Κύριε, δέν καταισχύνετε εἰς τόν αἰῶνα.
Μέ τό ΝΑΙ, ὄσοι ψηφίσουν, ἄς γνωρίζουν ὅτι ὑπογράφουν μία αἰώνια καταδίκη. Διότι μέ τήν θέλησή τους ὑποδουλώνονται σέ μιά παγκόσμια οἰκονομική εὐρωπαϊκή, ἐν πρώτοις, καί μετά, παγκόσμια δικτατορία, στήν παγκόσμια Κυβέρνηση, πού χρόνια περιμένουν γιά νά μᾶς ἐπιβάλλουν. Καί πνευματικά, δηλαδή, γιά τήν αἰώνια ζωή, μπαίνουν στόν προθάλαμο καί δέχονται τόν ἀρραβῶνα τοῦ σφραγίσματος τοῦ Ἀντιχρίστου, τό ὁποῖο θά ἔρθει εὐθύς ἀμέσως, μέ τήν κάρτα τοῦ πολίτη, τήν ἀχρήματη κοινωνία καί κατόπιν, τό ἴδιο τό σφράγισμα στό σῶμα μας, στό δεξί χέρι ἤ τό μέτωπο. Γιά ὅλα αύτά, ὅπως ἡ θεία Ἀποκάλυψη προφητεύει καί οἱ ἅγιοί μας καί πρίν ἀπό χρόνια μᾶς προειδοποιοῦσε καί ὁ ἅγιος Γέροντας Παϊσιος ὁ ἅγιορείτης. Ἔγινε μεγάλη προπαγάνδα ἀπό ἐπίσημα καί μεγάλα πρόσωπα μἐ σκοπὀ τήν παραπλάνηση καί τόν πανικό, καί τόν διχασμό τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, γιά νά μή σταθεῖ στό ὔψος του καί πράξει τά θεάρεστα ἀλλά τά ἀνθρωπάρεσκα.
«ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΣ σᾶς χρειάζονται. Αὐτά τά δύο, ὅλος ὁ κόσμος νά πέση, δέν μπορεῖ να σᾶς τά πάρη, ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΩΣΕΤΕ ΜΕ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΣΑΣ». (Ἄγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός).
ΛΕΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΟΧΙ ΤΟΥ 2015, 5 Ἰουλίου.
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΣΚΛΑΒΙΑ ΤΗΣ ΑΣΠΛΑΧΝΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ.
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΔΥΣΟΠΙΤΗ ΝΕΑ ΓΕΡΜΑΝΟΚΡΑΤΙΑ.
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ.
ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΑΤΑΤΕ ΣΑΝ ΣΚΟΥΛΙΚΙΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΙΝΕΤΕ ΤΟ ΑΙΜΑ.
ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΑΠΑΝΘΡΩΠΑ ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΑ ΣΑΣ ΣΧΕΔΙΑ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ.
ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΗΣ ΓΗΣ.
Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΝ ΥΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΟΝ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΝ.
ΣΤΑΥΡΕ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΩΣΟΝ ΤΟΝ ΛΑΟΝ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ ΤΗΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΝ ΣΟΥ ΝΙΚΑΣ ΚΑΤΑ ΒΑΡΒΑΡΩΝ ΔΩΡΟΥΜΕΝΟΣ. ΑΜΗΝ.
Ἕνας φτωχός Ἁγιορείτης Μοναχός. Εὔχεσθε.
Ἅγιον Ὄρος. Παρασκευή Ἱούνιος 2015.
Ὅταν οἱ μασόνοι πολιτικοί μᾶς ἔβαζαν στὴν ΕΟΚ, ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης, μαζὶ μὲ ἀγνοὺς ἑλληνες πατριῶτες, ποὺ θεωροῦσαν τὴν ἔνταξι τῆς Ἑλλάδος στὴν ΕΟΚ ὡς ἐθνικὴ αὐτοκτονία, ζητοῦσε δημοψήφισμα. Νὰ ἀποφασίσῃ ὁ ἑλληνικὸς λαός, ἄν θέλει νὰ μπῇ σ᾽ αὐτὴ τὴ συμμορία τῶν ληστῶν. Τότε ἔγραψε στὸ περιοδικό του, τὴν «Χριστιανικὴ Σπίθα» ποὺ ἐξέδιδε, ἀπὸ τὸ 1943, στὸ φυλλο 386, τὸν Ἱούνιο-Ἰούλιο 1977, (πρὶν ἀπὸ 48 χρόνια), ἄρθρο μὲ θέμα ΝΑ ΓΙΝΗ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ.
