Να ’μαστε και πάλι εδώ στη μέση μιας άγνωστης και άξενης χώρας, χωρίς προσανατολισμό και διέξοδο. Ολόιδια όπως εδώ και σαράντα χρόνια.
Πρωτύτερα αγόμασταν και φερόμασταν απ’ τον δικομματισμό των γαλάζιων και πράσινων απατεώνων. Και να που σε κάποια στιγμή μας προέκυψε και ο ΣΥΡΙΖΑ. «Είναι άθεοι αυτοί»! μας φώναζαν οι «εθνικόφρονες», που επανειλημμένα είχαν αποδείξει πως ούτε το Θεό σέβονται ούτε τους ανθρώπους σπλαχνίζονται. Κι εμείς σαν τον Οδυσσέα στο νησί των Σειρήνων δεθήκαμε στο κατάρτι της ελπίδας και πήγαμε με το μέρος τους. Γιατί σκεφτόμασταν πως οι άθεοι μπορεί να αποδειχτούν καλύτεροι απ’ τους υποκριτές, που πρωτύτερα αδιαλείπτως μας εξαπατούσαν και ανηλεώς μας καταλήστευαν.
Και είναι αλήθεια πως για ένα διάστημα πάλεψαν-όπως φαίνεται- απεγνωσμένα. Κι εμείς τους καμαρώναμε. Και πιστεύαμε πως όπου να ’ναι θα μας οδηγήσουν στη Γη της Επαγγελίας, όπως μας είχαν υποσχεθεί. Μακριά απ’ τον εξευτελισμό και την εξαθλίωση. Αλλά είχαμε απατηθεί. Και πιθανόν να είχε συμβεί το ίδιο και με τους ίδιους. Γιατί οι αδυσώπητοι εχθροί μας, που εμείς τους βαφτίσαμε «εταίρους» μας έπαιζαν με σημαδεμένη τράπουλα και συνέχισαν να μας εμπαίζουν όπως και πρωτύτερα. Αμετακίνητοι και αμετανόητοι στη ληστρική τους απανθρωπιά. Παρότι επιστρατεύσαμε εναντίον τους και το περίφημο δημοψήφισμα, με το οποίο ο λαός έδειξε στην συντριπτική του πλειονότητα την απέραντη αποστροφή του προς αυτούς και τα «μέτρα» τους. Που και αυτό-φευ- εφαρμόζοντας την πάγια τακτική του «δέος και σοκ» μας το αναποδογύρισαν. Και βρεθήκαμε να σερνόμαστε για μια ακόμη φορά πίσω απ’ το θριαμβευτικό τους άρμα ταπεινωμένοι και εξαθλιωμένοι.
Βέβαια εμείς, για να διασκεδάσουμε τη συντριπτική οικονομική μας ήττα, μιλήσαμε για ηθική νίκη. Και μιλούμε για ένα πρόγραμμα, που μπορεί να είναι σκληρό, αλλά που, τρώγοντας τις σάρκες μας, θα το ξεπεράσουμε για να βγούμε στο ξέφωτο της ανάκαμψης. Και όχι μόνο τη δική μας αλλά και των άλλων λαών της Ευρώπης. Αφού κι απ’ αυτούς κάποιοι παραπλήσια-αν όχι στον ίδιο βαθμό-μαστίζονται απ την αρπακτικότητα των τοκογλύφων.
Ωστόσο όμως η αλήθεια είναι πως έτσι κι αλλιώς το σατανικό σχέδιο των οικονομικών δολοφόνων προωθείται ακάθεκτο και χειροτερεύει την οικονομική μας κατάσταση ολοένα και περισσότερο. Και μάλιστα πλήττει επιλεκτικά ακριβώς τους τομείς στους οποίους θα μπορούσαμε να στηρίξουμε την ανάκαμψή μας. Όπως, για παράδειγμα, πλήττει με την σκανδαλώδη αύξηση του ΦΠΑ τον τουρισμό μας, για τον οποίο καυχόμαστε ότι είναι η βαριά βιομηχανία, που μας είχε απομείνει. Και ακόμη πλήττει με τα πάσης φύσεως επαχθή «μέτρα» τη γεωργία μας και την κτηνοτροφία μας, που είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για την διατροφική μας επάρκεια. Σε τρόπον ώστε η εξάρτησή μας απ’ τα πλοκάμια του κακόβουλου σχεδίου τους να γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη και η υποδούλωσή μας ολοένα και καταθλιπτικότερη. Για να αποκαλύπτονται έτσι ολοένα και περισσότερο οι καταχθόνιοι σκοποί τους σε βάρος του λαού μας και της πατρίδας μας.
Και σε κάθε περίπτωση δεν παραλείπουν να μας τονίσουντον απαράβατο όρο ότι οφείλουμε να τηρήσουμε τις κανιβαλικές συμφωνίες, με τις οποίες φρόντισαν να μας αλυσοδέσουν χειροπόδαρα. Ενώ κάποιο τέτοιο ανάλογο καθήκον δεν αναγνωρίζουν σε καμιά περίπτωση στον εαυτό τους. Όπως συμβαίνει, για παράδειγμα, με τις πολεμικές επανορθώσεις για τις καταστροφές και τα κακουργήματα, που διέπραξαν σε βάρος του λαού μας και της χώρας μας κατά τη διάρκεια της Κατοχής οι άφρονες και παράφρονες του 3ου ράιχ. Δεδομένου ότι αυτοί ανήκουν στην περιούσια φυλή των αρίων. Και έχουν κάθε δικαίωμα να καταστρέφουν ο, τι θέλουν και να σκοτώνουν όποτε θέλουν και όσους θέλουν και κανένα καθήκον να πληρώνουν επανορθώσεις για τα κακουργήματά τους στις κατώτερες φυλές των τεμπέληδων και των διεφθαρμένων, όπως είμαστε εμείς οι Έλληνες.
Και τα ίδια επαναλαμβάνουν και σχετικά με τους μετανάστες. Σε βάρος των οποίων εφαρμόζουν καθεστώς γενοκτονίας, αφενός με την καταστροφή των χωρών τους και αφετέρου με τα καραβάνια θανάτου στα οποία τους εξαναγκάζουν να καταφεύγουν, προκειμένου να σωθούν. Και όσους απομένουν μας τους φορτώνουν, προκειμένου να συμπληρώσουν την οικονομική εξαθλίωσή μας με την πληθυσμιακή μας μετάλλαξη. Έτσι ώστε πέρα απ’ τη βιολογική να πετύχουν και την πολιτισμικήμας εξόντωση. Δεδομένου ότι ο φιλάνθρωπος πολιτισμός μας έρχεται σε διαμετρική αντίθεση με τη δική τους βαρβαρότητα. Γεγονός, που αποδεικνύεται απ’ τον ανθρωπισμό με τον οποίο αντιμετωπίζουμε αυτούς, που εκείνοι θαλασσοπνίγουν.Τη στιγμή πουδεν παραλείπουν να μας διευκρινίζουν ότι η οποιαδήποτε δική μας φροντίδα μας για τους μετανάστες δεν συνεπάγεται καμιά χαλάρωση της καταθλιπτικής αγχόνης τους σε βάρος μας…
Για να γίνεται ύστερα απ ‘όλα αυτά ολοένα και περισσότερο φανερό ότι εδώ και έξι χρόνια η εθνική μας σχεδία έχει προσαράξει στη χώρα των κυκλώπων. Οι οποίοι, όπως μας θα μας έλεγε και ο Όμηρος «ούτε το δίκαιο των θεών σέβονται ούτε και των ανθρώπων». Δεδομένου ότι δεν έχουν δυο μάτια, όπως οι φυσιολογικοί άνθρωποι, σε τρόπο ώστε όχι μόνο να παίρνουν αλλά και να προσφέρουν στους συνανθρώπους τους . Αλλά διαθέτουν το ένα και μοναδικό μάτι της ακόρεστης απληστίας και της ανελέητης βαρβαρότητας.
Κι εκείνο, που ισχύει στη δική μας περίπτωση είναι να βρεθεί κάποιος Οδυσσέας-όχι πλέον κάλπικος-ο οποίος θα μπήξει στο αδηφάγο μάτι τους τον πυρακτωμένο δαυλό της αλήθειας και τη δικαιοσύνης. Προκειμένου να γλιτώσουμε τόσο εμείς, όσο και τόσοι άλλοι λαοί, που δεινοπαθούν εξαιτίας τους…
. Γράφεις, πὼς ὑπέφερες πολλὰ ἀπὸ τὸν ἄνδρα σου. Σὲ μάλωνε, σ’ ἔδιωχνε ἀπὸ τὸ σπίτι, σὲ ἔδερνε ἀκόμα. Ὅμως μὲ τὴν προσευχὴ καὶ μὲ τὴν ἐλπίδα στὸν Θεὸ εἶχες τὴ δύναμη νὰ τὰ ἀντέξεις ὅλα. Ποτὲ σὲ κανέναν δὲν παραπονιόσουν καὶ δὲν ἔλεγες ἐκτὸς σπιτιοῦ τὸ τί συνέβαινε στὸ σπίτι. Τὰ πάθη σοῦ μαλάκωσαν τὴν ψυχή, ξερίζωσαν κάθε περηφάνεια καὶ ἀκόμα ἰσχυρότερα σὲ ἔδεσαν μὲ τὸν ζῶντα Θεό. Μιὰ ἐποχὴ νόμιζες ὅτι θὰ τρελαθεῖς. Ὅμως δὲν τρελάθηκες ἐσὺ – τρελάθηκε ὁ ἄνδρας σου. Τώρα εἶσαι ἀνήσυχη γιὰ τὴν ψυχή του, καὶ ρωτᾶς: ὑπάρχει καθόλου σωτηρία γιὰ τοὺς τρελούς;
