Τετάρτη, Απριλίου 27, 2011

Η «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ» (Christian Science) ΚΑΙ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ



undefined
Η «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ»
(Christian Science)
ΚΑΙ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ
Πρωτ. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου
Λέκτορος Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

Η λεγομενη «Χριστιανική Επιστή­μη» (Christian Science), η οποία δη­μιουργήθηκε από την Αμερικανίδα Ma­ry Baker Eddy (1821-1910) το 1876 στις Η.Π.Α., ανήκει στις αιρετικές και παρα-χριστιανικές κινήσεις που δραστηριοποιούνται διεθνή και είναι παρούσα στη Ελλάδα ήδη από το 19071.
Η εν λόγω παραχριστιανική κίνηση ανήκει στις πλέον αντιπροσωπευτικές περιπτώσεις που, αν και αυτοπροσδιορίζεται ως χριστιανική και επικαλείται την Αγία Γραφή, το σύνολο των θέσεών της είναι απολύτως αντίθετες με τη χρι­στιανική διδασκαλία.
Η πραγματικότη­τα αυτή επιβεβαιώνεται και από το γε­γονός ότι πλήθος ειδικών ερευνητών από τον προτεσταντικό χώρο (π.χ. P. Scheurlen, K. Hutten, H. D. Reimer, S. Leuenberger, H. Obst, Jan K. Van Baalen, A. Hoekema, W. Martin, E. Gruss, J. G. Melton) επισημαίνουν σταθερά ότι οι διδασκαλίες της εν λόγω αιρετικής και παραχριστιανικής κίνησης είναι όχι μόνο αντιβιβλικές αλλά και ριζοσπαστι­κά διαφοροποιημένες και από αυτή την προτεσταντική παράδοση.
Στη σύντομη αυτή αναφορά μας θα περιοριστούμε να παρουσιάσουμε συν­οπτικά τις θέσεις της «Χριστιανικής Επιστήμης» σχετικά με την Αγία Γραφή.
Αν και η Mary Baker Eddy που θεμε­λίωσε την κίνηση δήλωνε ότι: «η Βίβλος ήταν η μόνη της αυθεντία και ο μοναδι­κός της οδηγός στον ευθύ και στενό δρό­μο της Αλήθειας»2 και η κίνηση διακη­ρύττει ότι « ως οπαδοί της Αλήθειας πιστεύουμε ότι ο εμπνευσμένος Λόγος της Βίβλου επαρκεί για να μας οδηγήση στη αιώνια ζωή»3, εν τούτοις όμως η πραγματικότητα αποδεικνύεται πολύ διαφορετική.
α) Η αγιογραφική θεολογική ορολογία κατανοείται με τρόπο ριζικά δια­φορετικό από την παραδοσιακή χρι­στιανική νοηματοδότησή της και πολλές φορές και από αυτή την κοινή λογική. Υπάρχει ένας επαναπροσδιορισμός βα­σικών θεολογικών όρων που λαμβάνουν ένα όλως διαφορετικό περιεχόμενο4. Ενδεικτικά είναι τα ακόλουθα παρα­δείγματα. Ψυχή ή Πνεύμα: «σημαίνει Θεό και τίποτε άλλο»5. Χριστός σημαί­νει: «Η θεία εκδήλωση του Θεού, που έρχεται στη σάρκα για να καταστρέψη την ενσαρκωμένη πλάνη»6, ενώ 'Ιησούς «Η ύψιστη ανθρώπινη σωματική αντίλη­ψη της θείας Ιδέας»7. Ο όρος σάρκα κα­τανοείται ως «μία πλάνη σωματικής δοξασίας»8.
β) Τα ιστορικά γεγονότα της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης κατανοούνται όλα με τρόπο μόνο συμβολικό και αλληγορικό, και αυτό γιατί πρέπει να προσαρμοστούν στη θεμελιώδη αξιωματική αρχή της κίνησης, ότι ο κόσμος και η όλη δεν υπάρχουν πραγματικά, αλλά μόνο φαινομενικά9. Αναφερόμενη π.χ. στο βιβλίο της Γενέσεως η Mary Baker Eddy ισχυρίζεται ότι: «Όταν το εξετάσουμε πνευματικά, το βιβλίο της Γένεσης είναι η ιστορία της ψεύτικης εικόνας του Θε­ού, η οποία ονομάζεται αμαρτωλός θνη­τός»10. Ο παράγοντας ιστορία δεν έχει καμία σημασία11.
γ) Η Αγία Γραφή θεωρείται ως ένα άθροισμα αρχαίων γραπτών «γεμάτα από εκατοντάδες - χιλιάδες κειμενικά λάθη», «αμφίβολης θειότητας», «με ερωτηματικά θεοπνευστίας», «δομημέ­νη από μεταφορές, αλληγορίες και μύ­θους» με φυσικό αποτέλεσμα «να μην μπορεί να διαβαστεί και να ερμηνευτεί κυριολεκτικά»12. Κατά την Mary Baker Eddy «το υλικό της Βίβλου... δεν έχει μεγαλύτερη σημασία από την ιστορία της Ευρώπης και της Αμερικής»13.
δ) Η Αγία Γραφή μελετάται και ερμη­νεύεται πάντα με οδηγό το θεμελιώδες έργο της Mary Baker Eddy «Επιστήμη και υγεία με κλειδί των Γραφών»14. Το εν λόγω έργο περιέχει, κατά την κίνηση, όπως και η Βίβλος, τον λόγο τού Θεού και είναι θεόπνευστο15. Εν προκειμένω έχει ορθώς επισημανθεί ότι αυτές οι θέ­σεις και οι πρακτικές αποτελούν επιπλέον έμπρακτη αμφισβήτηση δύο θεμελιωδών αρχών τού προτεσταντισμού σχετικά με την Αγία Γραφή, των αρχών, δηλαδή α) Sola Scriptura (Μόνο η Αγία Γραφή) και β) Sacra Scriptura sui ipsius interpres (Η Αγία Γραφή ερμηνεύεται από μόνη της)16.
ε) Οι ερμηνευτικές θέσεις της για διά­φορα χωρία, όπως έχει επίσης ορθώς επισημανθεί, προϋποθέτουν παραβίαση όλων των αναγνωρισμένων κανόνων βι­βλικής ερμηνείας17. Χαρακτηριστικό είναι εν προκειμένω το παρακάτω πα­ράδειγμα: «Ο Χριστός ήταν το Πνεύμα που υπονοούσε ο Ιησούς όταν έλεγε: Εγώ είμαι η οδός, και η αλήθεια, και η ζωή. Εγώ και ο Πατήρ εν είμεθα. Ο Χριστός αυτός, ή η θεία ιδιότητα του ανθρώπου Ιησού, ήταν η θεία του φύση, η θεοσέβεια που τον εμψύχωνε»18.
Θα όλοκληρώσουμε την σύντομη αυτή αναφορά μας με τις ενδεικτικές αξιολογικές κρίσεις δύο προτεσταντών ειδι­κών, των Α. Hoekema και P. Scheurlen. Συνεκτιμώντας και οι δύο τόσο τις θέ­σεις της εν λόγω κίνησης για την Αγία Γραφή, όσο και το σύνολο των αντιχριστιανικών διδασκαλιών της, αναφέρουν: ο μεν καλβινιστής Α. Hoekema, ότι η «Χριστιανική Επιστήμη» «ούτε επιστήμη είναι ούτε χριστιανική»19, ο δε λουθη­ρανός P. Scheurlen, παλαιότερα, με αυστηρότερο ύφος υποστηρίζει, ότι η «Χριστιανική Επιστήμη» «δεν είναι καμμία επιστήμη, αλλά είναι μια γελοιο­γραφία του χριστιανισμού»20.


Υποσημειωσεις
1. Βλ. Σωτου Κουντουριωτου, Αι εν Ελλάδι ΑιρέσειςΑθήναι 1961, σ. 73.
2. Βλ. Α. Hoekema, The Four Major Cults, Grand Ra­pids 1963, σ. 182.
3. Βλ. The Christian Science Publishig Society (Ed),
Η Αλήθεια περί της Χριστιανικής Επιστήμης, Boston 1972, σ. 2.
4. Βλ. J. G. Melton, Encyclopedic Handbook of Cults in America, N. York & London 1992, σ. 36.
5. Βλ. Mary Baker Eddy, Επιστήμη και υγεία με κλειδί των Γραφών, (Ελληνική έκδοση), Boston 1975, σ. 466. 
6. Βλ. Mary Baker Eddy, Επιστήμη και υγεία, όππ, σ. 583.
7. Βλ. Mary Baker Eddy, Επιστήμη και υγεία, όπ.π., σ. 589.
8. Βλ. Mary Baker Eddy, Επιστήμη και υγεία, όπ.π., σ. 586.
9. Βλ. H.D. Reimer, Christian Science, στο H.D. Reimer — O. Eggenberger (Hrsg), neben den Kirchen. Gemeinschaften, die ihre Glauben auf besondere Weise leben woollen, Konstanz 19833, σσ. 325-326.
10. Mary Baker Eddy, Επιστήμη και υγεία, όππ, σ. 502.
11. Βλ. S. Leuenberger, Christliche Wissenschaft undnd geistige Heilung, Lage 1999, σ. 36.
12. Βλ. Walter Martin, The Kingdom of the Cults, (Re­vised, Updated, and Expanded Anniversary Edition), Minneapolis 1997, σ. 264. Πρβλ. Mary Baker Ed­dy, Επιστήμη και υγεία, όπ.π, σ. 139. 
13. Βλ. Α. Hoekema, The Four Major Cults, όπ.π, σ.185.
14. Βλ. Οππ, σ. 182.
15. Βλ. H. Obst, Apostel und Propheten der Neuzeit. Griinder cristlicher Religionsgemein- schaften des 19. und 20. Jahrhunderts, Gottingen 2004, σ. 344.
16. Βλ. S. Leuenberger, Christliche Wissenschaft, όπ.π., σ. 37.
17. Βλ. E. Gruss, Cults and the Occult, Phillipsburg, N.Jersey 1994, σ. 62.
18. Βλ. Mary Baker Eddy, Επιστήμη και υγεία, όπ.π., σ. 26.
19. Βλ. Α. Hoekema, The Four Major Cults, όπ.π, σ.221.
20. Βλ. P. Scheurlen, Die Sekten der Gegenwart, Stuttgart 192 3, σ. 118.

ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΕΦΗΜΕΡΙΟΣ» (ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2011)



ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ   www.egolpion.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά