Σάββατο, Μαΐου 21, 2011

Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος, «Ἀπὸ μάθημα στεγνῆς πληροφόρησης, τὰ θρησκευτικὰ θὰ ἔπρεπε νὰ μεταμορφωθοῦν σὲ ἐργαστήριο ἔμπνευσης»

Συνέντευξη στν φημερίδα « Δημότης τς νατολικς ττικς» κα στον Κωστ Σμέροπαραχωρησε Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος. Στ ρώτημα «Τ θρησκευτικ ς σχολικ μάθημα, χρειάζονται διατήρηση, λλαγ κατάργηση;» ο Μητροπολίτης παντ: «ν μείνουν πως χουν, μς κάνουν λλήθωρους. ν καταργηθον, κινδυνεύουμε μ τύφλωση. Μήπως καλύτερη θ ταν μία διόρθωση; Εναι τόσο ραο ν μάθουμε τ θεμέλια του πλούσιου κα πραγματικά, δημιουργικο πολιτισμο μας. Τί ραο πράγμα ν κατανοε κανες τ Βυζάντιο! λλ κα πόσο φέλιμο ν μπνευστε π τ μοναδικ ρθόδοξη παράδοσή μας! π μάθημα στεγνς πληροφόρησης, τ θρησκευτικ θ πρεπε ν μεταμορφωθον σ ργαστήριο μπνευσης. Πρέπει ν εναι νόητος κανείς, ταν πτωχεύει, ν’ ρνεται τ θησαυρ τς κληρονομις του! ταν εναι τυφλός, ν’ ρνεται τ φς τς στορίας του. ρνηση γνοια τς πίστης κα τς στορίας μας -γι μς τος λληνες- σημαίνει ρνηση τς ζως μας κι ξαφάνιση το μέλλοντός μας».
Διαβάστε λόκληρη τ συνέντευξη πατώντας τ Διαβάστε περισσότερα
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ κ.κ Νικόλαος
Συνέντευξη στν Κωστ Σμέρο.Δημόσιο λόγο, δν χουν -κα δν θ πρέπει ν χουν- μόνο ο πολιτικο στν λληνικ κοινωνία, λλ κα ο ερωμένοι ο ποοι...
μάλιστα, ξακολουθον ν «μιλον» στν ψυχ τν πλν πολιτν, σ ντίθεση μ τος πολιτευτές, πο ντιμετωπίζουν λο κα περισσότερο, τ δυσπιστία κα τν λλειψη κτίμησης κι μπιστοσύνης. Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Μεσογαίας κα Λαυρεωτικς κ.κ. Νικόλαος -τιμώντας τ «ΔΗΜΟΤΗ»- παραχωρε συνέντευξη στν φημερίδα μας, που νάμεσα στ’ λλα, ριοθετε τν πιστήμη σ σχέση μ τ Θρησκεία, φο μ δύο διδακτορικος τίτλους -στν στροφυσικ κα στ Θεολογία- εναι πλέον κατάλληλος, γι ν παντήσει π’ ατο.

Μοιραία συζήτησή μας, φαντάζει σκόπιμο ν ξεκινήσει π τν πρόσφατη πικαιρότητα κα τ σα κτυλίχτηκαν στν Κερατέα. Ποιο ο λόγοι πο σς δήγησαν στν νάληψη τς συγκεκριμένης πρωτοβουλίας;
Τ ρώτημα δν εναι πλς, γιατί ναλάβαμε τν πρωτοβουλία τώρα, λλ γιατί δν μπορούσαμε ν τν ναλάβουμε πρίν. Διότι ταν ατονόητο τι, οτε στυνομία φταιγε οτε ο κάτοικοι τς Κερατέας εχαν λλον τρόπο ν διεκδικήσουν τ ατήματά τους. Ο ρμόδιοι σιωποσαν, κρύβονταν κα ρνονταν τ διάλογο. Κι τσι καταντήσαμε, πειδ στυνομία δν μποροσε ν λύσει τ προβλήματά τους, ν συζητον ο κάτοικοι μαζί της νταλλάσσοντας βόμβες μολότοφ μ δακρυγόνα. σκέψη τι, χωρς λόγο, μπορε ν κάναμε Πάσχα θρηνώντας νεκρος -ετε π τ μία ετε π τν λλη μερι- νάγκη ν ρεμήσουμε γι ν προστατεύσουμε τος θεσμούς μας κα ποχρέωση ν πικρατήσει λογικ κα ο νθρώπινοι ροι ζως, πέβαλαν κάποιος ν πάρει τν πρωτοβουλία.

Δν ταν μως, λίγοι, σοι φησαν αχμς γι τ στάση τς κκλησίας τι «δν ποθάρρυνε τς κδηλώσεις νομίας...»
Τ επατε λίγο μαλακά. Ατο τ επαν πι μά, κα ς μου πιτραπε ν π, πι νόητα. κκλησία τος φταιγε; Ατο πο ρνήθηκαν πίμονα, κάθε μορφ διαλόγου, ατο πο στν οσία προκάλεσαν λη ατν τν ναστάτωση, πο δήγησε τελικά, χι μόνο στν νομία λλ κα στν κατάρρευση κάθε λογικς, κάθε θικς κα ξιοπρέπειας, τώρα σκέφτηκαν ν τ ρίξουν στν κκλησία; κκλησία στάθηκε δίπλα στ λαό, στάθηκε δίπλα κα στν στυνομία, ρνήθηκε μως, ν συμμαχήσει μεσα μμεσα μ τ βία, ρνήθηκε κα ν στηρίξει τ λλειμμα το διαλόγου κα τς δημοκρατίας. Κα πολ καλ κανε. 

ν τέλει, Σεβασμιώτατε, κκλησία χει - μέχρι πο χει- δυνατότητα παρέμβασης σ ζητήματα πο πτονται τς λειτουργίας το Κράτους; 
Ρόλος τς κκλησίας εναι ν νοίγει τ δρόμο το κάθε νθρώπου πρς τ Θε κα Ατν διαρκς ν δείχνει. Ατ εναι ποστολή της, κε χει στραμμένα τ μάτια κα τν προσανατολισμό της. Δν εναι να Σωματεο μ πολιτικος γκόσμιους στόχους. λλοι εναι ρμόδιοι ν πιμελονται τ τς λειτουργίας το Κράτους. Σ ατ κκλησία παρεμβαίνει μμεσα, καλλιεργώντας τος πολίτες (σ.σ. ν βέβαια τ κάνει). π τν λλη πλευρά, χει κα μία κοσμικ δύναμη, τν ποία μπορε ν θέτει στν πηρεσία τν κοινωνιν μας. ν τς ζητηθε βοήθεια, δν θ πρεπε ν τν προσφέρει; Δν θ πρεπε ν βοηθ σ κοινωνικ θέματα, πως τ πρόβλημα τς πείνας, τς κοινωνικς δικίας, τς καταπίεσης, τς διαφθορς; Δν θ πρεπε ν γωνιστε μέσα στς κοινωνίες μας -μ τ δικό της μως θος- γι τ στήριξη τν ξιν τν θεσμν, πως οκογένεια; Εναι ναγκαία παρέμβασή της. ρκε ν γίνεται χι μ κοσμικούς, λλ μ πνευματικος ρους. 

Σχετικ μ τν ξιοποίηση τς θρυλικς πλέον, κκλησιαστικς περιουσίας. ν εναι τόσο μεγάλη σο λέγεται, δν θ πρεπε ν ξιοποιηθε κάπως διαφορετικά, π ,τι τώρα;σφαλς! ν ταν τόσο μεγάλη σο λέγεται! λλ δν εναι! Διότι τς χει μείνει μόνο τ 4% τς περιουσίας πο εχε τ 1833. Κα ατ δεσμευμένο. Κα τ κόμη φοβερότερο εναι τι, ν χουν τελεσιδικήσει πρ ατς πάνω π 150 στικ κίνητά της, τ Κράτος τ χει δεσμεύσει παρ πάσαν ννοιαν λογικς, θικς, κοινωνικς εαισθησίας κα νομικς συνέπειας. Ατά, δν τ στερε π τν κκλησιαστικ ργανισμό, τ ποστερε π τ λαό. Διότι, ν ξιοποιονταν, κε θ πήγαιναν. Παρ τατα, προσφορ τς κκλησίας κα σήμερα, εναι τεράστια. Μόνον δική μας Μητρόπολη, τ 2010 προσέφερε λίγο λιγότερο π 2 κατομμύρια σ φιλανθρωπικ ργα. Τ σύνολο δ τς φιλανθρωπικς προσφορς τς λλαδικς κκλησίας τ περασμένο τος ταν περίπου 96 κατομμύρια. Εναι λίγο; Ποις φταίει κα ατ δν τς ναγνωρίζεται; 

κοιν γνώμη χει ρθει ντιμέτωπη μ σκάνδαλα, πο συγκλόνισαν σ’ να βαθμό, τ δεδομένα, στ σχέση της μ τν κκλησία, μ ποκορύφωμα τ σα διημείφθησαν σχετικ μ τν ερ Μον Βατοπεδίου. Καθημερινά, ρχεστε σ παφ μ κατοντάδες κόσμου. κτιμτε τι χει κλονιστε ατ σχέση; 
Εναι λήθεια πώς, ο πι δυναμικς κοινωνικς μάδες χουν δη, ποξενωθε π τν κκλησία. Κάτι πο φείλεται κα στ συστηματικ «πολεμικ» πο τς γίνεται -γι γνωστους σ μένα, λόγους- κα στν λλοίωση τς εκόνας κα το ρόλου της, πο περγάζεται ποχή μας, λλ κα στ σοβαρ λάθη κα τν συνέπεια λόγων κι ργων πολλν κπροσώπων της. Κι γώ, ν πίστευα τι κκλησία εναι ατ πο κυκλοφορε κα εσπράττει μέσος σύγχρονος νέος: κάτι μίζερο, στενόμυαλο, νόητα συντηρητικό, μία στία ποκρισίας κα μικρονοϊκν συμφερόντων, δν θ εχα κανένα λόγο ν στηρίξω τν λπίδα μου πάνω της. Κα εναι φοβερ ατό! Γιατί ληθιν κκλησία εναι κάτι τ ντελς διαφορετικό. γώ, τν λευθερία μου σ ατν τν βρκα, τ νόημα τς ζως μου δν τ συνήντησα στν πιστήμη λλ στν ελογημένη παράδοση κα διδασκαλία της. κε γνώρισα αθεντικος γίους, κε νοιξε τ μυαλό μου, κε ξεδίψασε ψυχή μου, κε εδα κα καθημεριν βλέπω τ χέρι κα τ πρόσωπο το Θεο δίπλα μου. Τς χω προσφέρει τ πάντα μου κα δν τ χω μετανιώσει. Δοξάζω κάθε στιγμ τ Θε πο γύρισε λογισμός μου πρς ατήν. Δν μ νδιαφέρει τίποτα λλο. 

Μ τ σα συνέβησαν στ Βατοπέδι δν θ μποροσε κάποιος ν σκεφτε τι, κκλησία τ τελευταία χρόνια, χει μετεξελιχθε, π να βίωμα τς σχέσης νθρώπου μ τ Θεο στοιχεο σ μία συμβατικ μορφ καθημερινότητας;
Ἐὰν κκλησία εναι τ βατοπέδι τς εδησεογραφίας κα τν σκανδάλων, ατ εναι ναίρεση το κηρύγματος κα τς διδασκαλίας της. Σς ρωτ μως: Τί σχέση χει ατ μ τ ζω το Χριστο, μ τ παράδειγμα τν γίων, μ τ μήνυμα τς φιλοπτωχίας, τς λιγάρκειας κα τς πνευματικς λπίδας, πο δια κκλησία διδάσκει κα ζε; Μήπως μως, τ Βατοπέδι εναι μία στορία πο φτιάχτηκε γι ν παλλαγον τελικά, λοι ο πολιτικο ατουργο κα ν σέρνονται στ δικαστήρια ο μοναχοί, κθέτοντας ταυτόχρονα, τν ερ εκόνα τς κκλησίας…; Στ ρώτημα παντστε μόνοι σας.

Πιστεύετε τι χουν ριμάσει ο συνθκες γι ν μπον ο σχέσεις κκλησίας κα Κράτους, σ μία νέα βάση;
Μακάρι, κ. Σμέρο, ν λευθερωθε κκλησία π τν ναγκαλισμό της μ τ Κράτος. Τίποτα δν τς προσφέρει. ταν τ Κράτος, τν θελε τν κκλησία, τότε το ταν παραίτητη κα ξαιρετικ φέλιμη! Τώρα πο βαδίζουμε σ χωρς Θε κοσμικ προοπτική, δν πάρχει κανένας λόγος ν διεκδικε κκλησία κάτι π ατ τ σχέση. Διότι, ντ ατ ν μπολιάζει τ κρατικ σύστημα μ πνεμα -φο ατ δν θέλει κάτι τέτοιο- κκοσμικεύεται κα πνευματικ ποδυναμώνεται δια. Χάνουμε κα τν τελευταία λπίδα μας. κκλησία πρέπει ν μείνει ατ πο εναι γι ν κρατήσει νόθευτο ατ πο τς μπιστεύτηκε Θεός, ατ πρς τ ποο λοι μας προσβλέπουμε: τν λήθειά της!

Μ δεδομένο τ πιστημονικό σας πόβαθρο, θ ταν πειρασμς κάποιος ν μν σς ρωτοσε γι τ ρια πιστήμης κα θρησκείας…
πιστήμη, εναι ,τι πι μορφο μπορ ν φανταστ γι ν ξιοποιήσουμε τ ριά μας ς νθρωποι. Εναι μως, πολ δύνατη γι ν μς βοηθήσει ν τ ξεπεράσουμε. Πάντα θ πάρχει γι ν ξηγε τν κόσμο, γι ν παλεύει μ τ ασθητ κα ρατά, πο μως εναι πολ λίγα. λάθος θρησκεία κοιμίζει. Θεολογικ λήθεια λευθερώνει, φωτίζει, γιάζει! πίστη στν πιστήμη ξεγελάει. Σ κάνει ν νομίζεις τι, εσαι μεγαλύτερος π σο εσαι ληθινά. πίστη στ Θε καταξιώνει τν νθρωπο. Το δείχνει τς πραγματικς διαστάσεις του κα τς τεράστιες δυνατότητές του. Τν νώνει μ τ Θεό. Εναι λλο πράγμα!

Τ θρησκευτικ ς σχολικ μάθημα, χρειάζονται διατήρηση, λλαγ κατάργηση; 
ν μείνουν πως χουν, μς κάνουν λλοίθωρους. ν καταργηθον, κινδυνεύουμε μ τύφλωση. Μήπως καλύτερη θ ταν μία διόρθωση; Εναι τόσο ραο ν μάθουμε τ θεμέλια του πλούσιου κα πραγματικά, δημιουργικο πολιτισμο μας. Τί ραο πράγμα ν κατανοε κανες τ Βυζάντιο! λλ κα πόσο φέλιμο ν μπνευστε π τ μοναδικ ρθόδοξη παράδοσή μας! π μάθημα στεγνς πληροφόρησης, τ θρησκευτικ θ πρεπε ν μεταμορφωθον σ ργαστήριο μπνευσης. Πρέπει ν εναι νόητος κανείς, ταν πτωχεύει, ν’ ρνεται τ θησαυρ τς κληρονομις του! ταν εναι τυφλός, ν’ ρνεται τ φς τς στορίας του. ρνηση γνοια τς πίστης κα τς στορίας μας -γι μς τος λληνες- σημαίνει ρνηση τς ζως μας κι ξαφάνιση το μέλλοντός μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά