Όταν κατοικούσα στον Αρανδουλά, φύλαγα την αγία Κοινωνία στο σκευοφόριο της εκκλησίας ασφαλισμένη και κλειδωμένη. Συνήθιζα κάθε Κυριακή να μεταδίδω το δεσποτικό Σώμα στους αιχμαλώτους εκείνης της ερήμου.
“Πολλές φορές όμως πήγαινα την Κυριακή στην εκκλησία κι έβρισκα το σκευοφόριο ανοιχτό.
Λυπόμουν γι’ αυτό το γεγονός, και αποφάσισα κάποτε να ασφαλίσω με κερί και σφραγίδα αφού πρώτα είχα μετρήσει τις άγιες μερίδες.
Την επόμενη Κυριακή λοιπόν, βρήκα ανέπαφη τη σφραγίδα.
Αλλ’ ανοίγοντας το ντουλάπι, διαπίστωσα πως έλειπαν τρεις μερίδες.
Άρχισαν να με βασανίζουν οι λογισμοί. Την άλλη Κυριακή παρουσιάστηκαν στον ύπνο μου τρεις μοναχοί, κι αφού με ξύπνησαν μου είπαν:
Σήκω, είναι ώρα για προσευχή!
Ποιοί είστε, πατέρες, κι από που έρχεστε; τους ρώτησα.
Εμείς, μου αποκρίθηκαν, είμαστε οι αμαρτωλοί, που ερχόμαστε πολλές φορές και κοινωνάμε.
Από δω και πέρα να μην ασχοληθείς μ’ αυτό το θέμα.
Τότε κατάλαβα πως ήταν αναχωρητές, και ευχαρίστησα το Θεό που χάρισε στη γενιά μας τέτοιες μαρτυρίες.
(Τσάμη Δ. Γ. «Το Γεροντικό του Σινά»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά