Δεν ξεχνώ το… «Δεν ξεχνώ» Κυπριακή Τραγωδία 2011
Γράφει: π. Γιουσμάς Αθανάσιος
Ήταν 15 Ιουλίου, θυμάμαι, του 1974 όταν μάθαμε από ένα μικρό ραδιόφωνο για το πραξικόπημα στην Κύπρο. Φόβος, ανησυχία, αγανάκτηση! Αυτά νιώσαμε κι αυτά τα αισθήματα εισπράξαμε από τους γονείς μας, καθώς τους ακούγαμε να συζητούν χαμηλόφωνα. Δεν πέρασαν πολλές ημέρες και στις 20 Ιουλίου του ίδιου χρόνου, ακούσαμε πατριωτικά εμβατήρια, καμπάνες να χτυπούν και τα μεγάφωνα του χωριού να καλούν τους άντρες σε «γενική επιστράτευση».
Σαράντα περίπου χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες, με την υποστήριξη της Τουρκικής Αεροπορίας και του Ναυτικού, εισέβαλαν παράνομα στις βόρειες ακτές της Μεγαλονήσου, κατά παράβαση του καταστατικού χάρτη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. «Πόλεμος», ακούσαμε και προσπαθούσαμε, έφηβοι τότε, να καταλάβουμε τι ήταν αυτό «το κακό που μας βρήκε»… Από τους μεγαλύτερους είχαμε ακούσει για τη Μικρασιατική Καταστροφή, για το Σαράντα και για τον Εμφύλιο.
Η απόβαση των τουρκικών στρατευμάτων ολοκληρώθηκε σε δύο φάσεις, με ένα μήνα σχεδόν διαφορά η πρώτη από τη δεύτερη. Κατέλαβαν το μισό τμήμα του νησιού κι από τότε η κατάληψη και η σκλαβιά συνεχίζεται…
Ίσως και να κάνω λάθος, αλλά θεωρώ πως στις μέρες μας ξεχάστηκε εκείνο το κλασσικό: «Δεν ξεχνώ»… Το δάκρυ και ο πόνος μετατράπηκαν σε… πάρτυ με μπαλόνια δίπλα στα οδοφράγματα! Ο εισβολέας δεν κατονομάζεται και ξαπλωμένοι στην πολυθρόνα του σαλονιού μας βλέπουμε τις μπόλικες τούρκικες σειρές που μας προσφέρει η κατά τα άλλα ελληνική τηλεόραση.
Εμείς ως Ενοριακή Κοινότητα Αγίου Θεράποντα κάθε χρόνο, μια Κυριακή του Ιουλίου - όπως αυτή που μας πέρασε, 10 Ιουλίου - προβάλλουμε ειρηνικά και προσευχητικά το όλο θέμα. Ο Άγιος μας ήταν Επίσκοπος Κύπρου. Μιλάμε γι’ αυτό και τελούμε μνημόσυνο για όλους αυτούς τους Έλληνες αδελφούς μας που έπεσαν ηρωικά στη μάχη ή δολοφονήθηκαν άνανδρα στην αιχμαλωσία. Επίσης δεν ξεχνάμε, κάθε χρόνο, και τα δυο παλληκάρια, τονΤάσο Ισαάκ και το Σολωμό Σολωμού.
Του Τάσο Ισαάκ τον Αύγουστο του 1996, μετά από μια μεγαλειώδη αντικατοχική πορεία διαμαρτυρίας, με σύνθημα «Απελευθέρωση, η μόνη λύση», του επετέθησαν οι Τούρκοι με πέτρες και ρόπαλα και τον σώριασαν νεκρό στο χώμα, αφήνοντας πίσω του γονείς, αδελφές και έγκυο σύζυγο!
Τον ξάδελφό του, το Σολωμό Σολωμού, την ημέρα της κηδείας του Τάσου, 14 Αυγούστου 1996, επειδή άοπλος πέρασε τη «νεκρή ζώνη», στο οδόφραγμα της Δερύνειας, κι ανέβηκε αγανακτισμένος πάνω στον ιστό για να κατεβάσει την τούρκικη κατοχική σημαία, οι Τούρκοι με μια σφαίρα στο λαιμό τον σώριασαν κι αυτόν νεκρό!
Χρειάζεται πολύ ανθρωπιά και πολύς αγώνας για να αγαπήσεις έναν εχθρό σου κι αυτό ως Χριστιανοί και ως Έλληνες το προσπαθούμε και το οφείλουμε στο Θεό της αγάπης που πιστεύουμε. Επιβάλλεται, όμως, να μην αφήνουμε να σβηστούν από τη μνήμη μας γεγονότα και πρόσωπα, σαν κι αυτό και αυτά που προανέφερα, γιατί μια παροιμία λέει: «Αν θεληματικά δε γονατίσεις, ούτε νεκρό μπορούν να σε γονατίσουν».
* Ο π. Αθανάσιος Γιουσμάς είναι καθηγητής θεολόγος και εφημέριος Ι.Ν. Αγίου Θεράποντα Μυτιλήνης.
* Ο π. Αθανάσιος Γιουσμάς είναι καθηγητής θεολόγος και εφημέριος Ι.Ν. Αγίου Θεράποντα Μυτιλήνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά