Ἡ ἀποσύνθεση τοῦ κράτους καὶ ὁ ὅρκος πρὸς τὴν Πατρίδα

Τοῦ Σάββα Καλεντερίδη

Τὶς μέρες αὐτὲς ὁ Ἑλληνισμός, σὲ Κύπρο καὶ Ἑλλάδα, εἶναι συγκλονισμένος ἀπὸ τὸ ἀτύχημα στὴ ναυτικὴ βάση «Εὐάγγελος Φλωράκης», στὸ Ζύγι τῆς Κύπρου, ποὺ ἀνατινάχτηκε ὡς ἀποτέλεσμα διοικητικῶν καὶ πολιτικῶν λαθῶν καὶ παραλείψεων, ποὺ φθάνουν τὰ ὅρια τοῦ ἐγκλήματος. Ἀσφαλῶς τὸ θέμα τῆς δέσμευσης τοῦ φορτίου τοῦ ὑπὸ κυπριακὴ σημαία πλοίου «Monchegorsk», πρὶν ἀπὸ 2,5 χρόνια, ἔχει σοβαρὲς πολιτικοδιπλωματικὲς πτυχὲς καὶ παραμέτρους, ποὺ σχετίζονται μὲ τὸ Ἰρᾶν, τὴ Συρία, τὶς ΗΠΑ καὶ τὸ Ἰσραήλ, πτυχὲς ποὺ προσπαθοῦσε νὰ διαχειριστεῖ καὶ ἀντιμετωπίσει ὁ πρόεδρος Χριστόφιας καὶ οἱ ὑπουργοί του. 

Ὅμως, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὴ βαρύτητα τοῦ θέματος, ποὺ ἀσφαλῶς ὁ χειρισμὸς τοῦ ἐμπίπτει στὴ δικαιοδοσία τῶν πολιτικῶν, οἱ ὑπηρεσιακοὶ παράγοντες θὰ ἔπρεπε νὰ ἀσκήσουν τὴν ἐξουσία ποὺ τοὺς δίδουν οἱ νόμοι καὶ τὰ ψηφίσματα τοῦ κράτους καὶ νὰ ἐπιβάλλουν στοὺς πολιτικοὺς τὴν ἐνδεδειγμένη λύση γιὰ τὴν ἀποθήκευση αὐτοῦ του τόσο ἐπικίνδυνου φορτίου. Ὅπως διαβεβαιώνουν οἱ πάντες, ὁ θυσιασθεῖς Διοικητὴς τοῦ Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ, ἀείμνηστος Πλοίαρχος Ἰωαννίδης, ἔκανε τὶς ἀνάλογες εἰσηγήσεις γιὰ τὴν ἀσφαλῆ φύλαξη τοῦ φορτίου, οἱ ὁποῖες ὅμως δὲν εἶχαν ἀποτέλεσμα, πιθανὸν ἐπειδὴ οἱ ἀνώτεροί του δὲν...

 ἀπαίτησαν ἀπὸ τοὺς πολιτικούς, ὅπως τὸ ἐπέβαλε τὸ καθῆκον καὶ ἡ ἀποστολή τους, τὴν ὑλοποίηση τῶν εἰσηγήσεων αὐτῶν.

Ἡ ἀνατίναξη τοῦ φορτίου στὴ ναυτικὴ βάση στὸ Ζύγι ἔχει τέτοια διάσταση, ποὺ ἐντάσσεται στὴν κατηγορία τῶν ἐθνικῶν τραγωδιῶν. Καὶ στὴν περίπτωση αὐτὴ θὰ πρέπει νὰ ἀναζητηθοῦν ποινικὲς εὐθύνες καὶ ὁ πέλεκυς τῆς Δικαιοσύνης θὰ πρέπει νὰ εἶναιβαρὺς καὶ σὲ ὑπηρεσιακοὺς καὶ σὲ πολιτικοὺς παράγοντες ποὺ δὲν ἔπραξαν τὸ ὑπηρεσιακὸ καὶ τὸ ἐθνικό τους καθῆκον. Οι παραιτήσεις δὲν ἀρκοῦν.

Λίγες ἡμέρες πρὶν τὴν ἐθνικὴ τραγωδία στὸ Ζύγι, ὁ Νίκος Ρολάνδης, πρώην ὑπουργὸς στὴν κυβέρνηση τοῦ ἀείμνηστου Τάσου Παπαδόπουλου, ἔκανε ἀποκαλύψεις γιὰ μία ἄλλη -ἄγνωστη- ἐθνικὴ τραγωδία, ποὺ διαδραματίστηκε τὸ 2003, στὸ θαλάσσιο χῶρο μεταξὺ Ἑλλάδος καὶ Κύπρου. Σύμφωνα μὲ τὸν κ. Ρολάνδη, ποὺ εἶναι ὁ ἀρχιτέκτονας τῆς ὑπογραφῆς, στὶς 17 Φεβρουαρίου 2003, τῆς συμφωνίας τῆς Κύπρου μὲ τὴν Αἴγυπτο γιὰ τὸν ὁρισμὸ τῆς μεταξύ τους Ἀποκλειστικῆς Οἰκονομικῆς Ζώνης (ΑΟΖ), ἡ Ἀθήνα ζήτησε ἀπὸ τὴ Λευκωσία νὰ ἀλλάξει τὴ συμφωνία εἰς βάρος ζωτικῶν συμφερόντων τῆς Κύπρου καὶ τῆς Ἑλλάδος. Συγκεκριμένα, σύμφωνα μὲ ὅσα εἶπε πρόσφατα ὁ πρώην ὑπουργὸς σὲ ἐκπομπὴ στὸ ΡΙΚ 1, λίγο πρὶν ἀπὸ τὴν ἐπικείμενη ὑπογραφὴ τῆς Κύπρου μὲ τὴν Αἴγυπτο γιὰ τὴν ὁριοθέτηση τῆς μεταξύ τους ΑΟΖ, ἡ Ἀθήνα ἐπέδειξε διστακτικότητα καὶ ἐπενέβη ζητώντας ἀπὸ τὴ Λευκωσία νὰ μετακινήσει τὴ γραμμὴ ποὺ ἔχει συμφωνήσει μὲ τὸ Κάιρο λίγο ἀνατολικότερα. Ο κ. Ρολάνδης ἀναφέρει ὅτι ἡ Κύπρος εἶχε συμφωνήσει μὲ τὴν Αἴγυπτο σὲ μία ὀριογραμμή, ἡ ὁποία ἐκτεινόταν ἀκριβῶς μέχρι τὸ σημεῖο ποὺ ἀρχίζει ἡ ἑλληνικὴ ΑΟΖ, συνυπολογιζομένου καὶ τοῦ Καστελόριζου. Μὲ ἁπλὰ λόγια, ἡ Κύπρος εἶχε καταφέρει νὰ πείσει τὴν Αἴγυπτο νὰ ἀναγνωρίσει ὅτι τὸ Καστελόριζο ἔχει ΑΟΖ, μὲ ἀποτέλεσμα, ἐὰν ἡ συγκεκριμένη συμφωνία ὑπογραφόταν ὡς εἶχε, ἡ Τουρκία νὰ μὴν ἔχει κανένα δικαίωμα νὰ μπεῖ σὲ συζητήσεις μὲ τὴν Αἴγυπτο γιὰ ὁρισμὸ τῆς μεταξύ τους ΑΟΖ. Καὶ αὐτὸ γιατί ἡ Ἑλληνικὴ καὶ ἡ Κυπριακὴ ΑΟΖ θὰ δημιουργοῦσαν ἕνα ἀδιαπέραστο τεῖχος γιὰ τὴν Τουρκία. Νὰ σημειωθεῖ ὅτι ἂν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θὰ ἐπηρέαζε καὶ θὰ ἰσχυροποιοῦσε τὴ θέση τῆς Ἑλλάδος στὸ Αἰγαῖο καὶ νοτίως της Κρήτης.

Ὁ κ. Ρολάνδης διατείνεται ὅτι ἀντιπροσωπεία τοῦ ἑλληνικοῦ ΥΠΕΞ «παρακάλεσε» τὴν κυπριακὴ πλευρὰ νὰ μεταφέρει τὴν ὀριογραμμὴ κατὰ 8 ν.μ. ἀνατολικότερα (15 χλμ περίπου), γιὰ νὰ μὴ δημιουργηθοῦν ἐπιπλοκὲς μὲ τὶς γείτονες χῶρες καὶ μάλιστα ἐπικαλεῖται τὰ πρακτικὰ συνεδριάσεων ποὺ βρίσκονται στὸ γραφεῖο τοῦ Γενικοῦ Εἰσαγγελέα τῆς Κύπρου. Με ἄλλα λόγια, μὲ τὴ συγκεκριμένη παρέμβαση ἡ τότε ἑλληνικὴ κυβέρνηση καὶ εἰδικότερα τὸ Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν δημιούργησε μία de facto «γκρίζα ζώνη» στὴν περιοχὴ τοῦ Καστελόριζου, διακόπτοντας τὴ συνέχεια τοῦ ἑλληνικοῦ καὶ τοῦ κυπριακοῦ χώρου, μὲ ἀνυπολόγιστες συνέπειες γιὰ τὰ συμφέροντα τῶν δύο χωρῶν.

Τὸ ἐρώτημα ποὺ τίθεται καὶ στὴν περίπτωση αὐτὴ εἶναι τὸ ἑξῆς: Ποιοὶ ὑπηρεσιακοὶ παράγοντες συμμετεῖχαν ἀπὸ πλευρᾶς τῆς Ἑλλάδος στὴ σύσκεψη τῆς Λευκωσίας καὶ μὲ βάση ποιὲς (ἐλπίζουμε, γραπτὲς) ὁδηγίες ζήτησαν αὐτὴ τὴ ρύθμιση ἀπὸ τὴν κυπριακὴ πλευρά, μία ρύθμιση ποὺ καταφανῶς βλάπτει ζωτικὰ συμφέροντα τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Κύπρου. Ἕνα ἄλλο ἐρώτημα ποὺ ἐπίσης τίθεται, εἶναι ποιὰ νομιμοποίηση εἶχε ὁ ἁρμόδιος ὑπουργὸς ποὺ ἔδωσε τέτοια ὁδηγία καὶ -σὲ περίπτωση ποὺ δεχτοῦμε ὅτι μὲ τὴν πράξη αὐτὴ ἐπλήγησαν βαρύτατα ζωτικὰ συμφέροντα τῆς χώρας- γιατί δὲν λειτούργησε ἔγκαιρα τὸ κράτος καὶ οἱ θεσμοί, γιὰ νὰ ἀποτραπεῖ μία τέτοια ἐνέργεια. Διότι στὴν προκειμένη περίπτωση προκύπτουν καὶ τίθενται τὰ ἑξῆς βασανιστικὰ ζητήματα:

Ἔχει τὴ δυνατότητα ἕνας ὑπουργὸς νὰ λαμβάνει ἀποφάσεις καὶ νὰ δίδει στοὺς ὑπηρεσιακοὺς παράγοντες ὁδηγίες ποῦ καταφανῶς βλάπτουν τὰ ζωτικὰ συμφέροντα τῆς χώρας;

Οἱ ὑπηρεσιακοὶ παράγοντες, ὅταν λαμβάνουν τέτοιου εἴδους γραπτὲς ὁδηγίες, ποιὲς δυνατότητες ἔχουν καὶ πῶς προστατεύονται θεσμικὰ γιὰ νὰ ἐκφράσουν ὑπηρεσιακὰ τὶς ὅποιες ἀντιρρήσεις τους;

Στὴν περίπτωση τῶν παραλείψεων ὑπηρεσιακῶν καὶ πολιτικῶν παραγόντων ποὺ ὁδήγησαν στὴν ἐθνικὴ τραγωδία στὸ Ζύγι, καὶ στὴν περίπτωση τῆς ἔκδοσης ἀπὸ τὸν πολιτικὸ προϊστάμενο καὶ τῆς ὑλοποίησης ἀπὸ τοὺς ὑπηρεσιακοὺς παράγοντες τοῦ ἑλληνικοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν τῶν ὁδηγιῶν -ἐλπίζουμε, γραπτῶν- ποὺ κατέστησαν de facto «γκρίζα ζώνη» τὸ Καστελόριζο καὶ τὴν εὐρύτερη περιοχή, βλάπτοντας τὰ ζωτικὰ συμφέροντα τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Κύπρου, εἶναι ἐμφανὲς ὅτι ἀναδεικνύεται μία σοβαρότατη ἀδυναμία. Ότι ὁ ρόλος τοῦ κράτους καὶ στὴν Ἑλλάδα καὶ στὴν Κύπρο ἔχει ὑποβαθμιστεῖ καὶ οἱ ὑπηρεσιακοὶ παράγοντες, ποὺ ὁρκίζονται «Πίστην εἰς τὴν Πατρίδαν, ὑπακοὴν εἰς τὸ Σύνταγμα, τοὺς νόμους καὶ τὰ ψηφίσματα τοῦ Κράτους», καταντοῦν νὰ εἶναι ἄβουλα ὄργανα καὶ ὑποχείρια πολιτικῶν, μὲ τραγικὰ ἀποτελέσματα γιὰ τὸν Ἑλληνισμό.

Ἀσφαλῶς, ἡ λειτουργία καὶ ἡ ἀποτελεσματικότητα τοῦ κράτους καὶ ὁ ρόλος τῶν ὑπηρεσιακῶν παραγόντων εἶναι σοβαρότατο ζήτημα καὶ πρέπει νὰ ἀπασχολήσει τοὺς Ἕλληνες σὲ Ἑλλάδα καὶ Κύπρο. Μέχρι νὰ λυθεῖ ὅμως αὐτὸ τὸ ζήτημα, καὶ γιὰ νὰ προλάβουμε τὰ χειρότερα ἐν ὄψει ἐξελίξεων, ἐλπίζουμε σύσσωμη ἡ ἀντιπολίτευση, ἔστω καὶ τώρα, νὰ ζητήσει νὰ τεθοῦν ἁρμοδίως ὑπ’ ὄψιν τῶν μελῶν τῆς Ἐπιτροπῆς Ἐξωτερικῶν καὶ Ἄμυνας τῆς Βουλῆς τὰ πρακτικὰ ποὺ τηρήθηκαν στὸ γραφεῖο τοῦ Γενικοῦ Εἰσαγγελέα, καθὼς καὶ οἱ γραπτὲς ὁδηγίες ποὺ ἐδόθησαν στοὺς ὑπηρεσιακοὺς παράγοντες, γιὰ νὰ μετατρέψουμε μία ἐθνικὴ κατάκτηση σὲ ἐθνικὴ τραγωδία, καθιστώντας μετὰ τὰ Ἴμια καὶ τὸ Καστελόριζο de facto «γκρίζα ζώνη». Και ἀναλόγως νὰ ζητηθοῦν εὐθύνες καὶ νὰ πέσει καὶ κεῖ βαρὺς ὁ πέλεκυς τῆς Δικαιοσύνης, ἐπὶ πολιτικῶν καὶ ὑπηρεσιακῶν παραγόντων.

Ἤγγικεν γὰρ ἡ ὥρα!

Δημοσιεύθηκε στὴν Ἐφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, τὴν Παρασκευή, 15 Ἰουλίου 2011