Σάββατο, Σεπτεμβρίου 24, 2011

καὶἀποκριθεὶςΣίμωνεἶπεν͵Ἐπιστάτα͵δι΄ὅλης νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν͵ἐπὶ δὲ τῷ ῥήματί σου χαλάσω τὰ δίκτυα- ΚΥΡΙΑΚΗ Α ΛΟΥΚΑ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΥΔΡΑΣ

 καὶἀποκριθεὶςΣίμωνεἶπεν͵Ἐπιστάτα͵δι΄ὅληςνυκτὸςκοπιάσαντεςοὐδὲνἐλάβομεν͵ἐπὶδὲτῷῥήσουχαλάσωτὰδίκτυαματί». μου,


Ἀδελφοί
  , σήμερα προσκαλοῦνται νάἀκολουθήσουν τόν Κύριο. Ἡ Θετική ἀπάντησις δέν εἶναι μία στιγμιαία ἀπόφασις, ἀλλάεἶναι ἀποτέλεσμα διπλῆςπροετοιμασίας. Πρῶτον, οἱἄνθρωποι αὐτοίμέζῆλο, μελετοῦσαν τάἹεράΚείμενα καίμέπόθο περίμεναν τόν Μεσσία. Καίδεύτερον, εἶχαν θητεύσει νωρίτερα μέ  φιλομάθεια καίἐνθουσιασμόστόν δάσκαλο πούἔδρασε λίγο πρίν ἀπό τόν Χριστό, τουτέστιν στόν Ἰωάννη τόν Πρόδρομο. Προηγεῖται ἑπομένως   ἡ  καλή  μαθητεία καί ἡ μελέτη καίἐπακολουθεῖἡκλῆσιςστόἈποστολικόἀξίωμα.ὉἈπ.Πέτροςὑπῆρξε συνειδητόςφοιτητήςστήσχολήτῆςεὐσεβείαςτῆςἐποχῆςτου, πρίν νάκληθῇνάἐγκαταλείψῃτάπάντα καίνάἀκολουθήσῃτόν Θεάνθρωπο. μα, βλέπουμε ὅτι, οἱἁπλοϊκοίψαράδεςγιάὅλη τήν νύκτα ἀγωνίζονται στόδύσκολο καίἀβέβαιο ἐπάγγελμάτους. Τόπρωῒσυναντοῦν τόν Κύριο νάδιδάσκη στήν ἀκρογιαλιά. Τότε ΑὐτόςτούςζητᾶνάΤοῦπαραχωρήσουν ὡςἐξέδρα ἕνα πλοῖο τους. Τόφυσικόκαίλογικόγιάἀνθρώπουςπούἦσαν ξενυκτισμένοι, πεινασμένοι, κατάκοποι καίχωρίςἁλιεύματα, νάἀποχωρήσουν γιάτάσπίτια τους, ὥστε νάἀναπαυθοῦν. Ἔστω ἀπόσεβασμόνάπαραχωρήσουν ἕνα πλοῖο γιάνάὁμιλίσῃὁΚύριοςκαίαὐτοίνάἀπέλθουν. Ὄχι! Τόἀντίθετο πράττουν! Κάθονται καίἀπολαμβάνουν τάΘεῖα λόγια τοῦἸησοῦ. Καίὅταν Ἐκεῖνοςτούςπαρεκάλεσε νάξαναρίξουν τάδίκτυα στήλίμνη, αὐτοίὑπήκουσαν. Ἐπειδήἀπότόπλοῖο ἐδίδασκε τόπλῆθοςὁἸησοῦς, δέν θέλησε νάἀφήσῃμισθοτόν ἰδιοκτήτη του, τόν Πέτρο. Πολλαπλῶςτόν εὐεργετεῖ. Διότι καίτοῦἐχάρισε πλῆθοςἰχθύων καίτόν ἐπέλεξε ὡςμαθητήΤου. Τόν προσεκάλεσε στήφλογερήἱερουργία τοῦΛόγου. Τοῦἐχάρισε τήν ὑψηλήἐξουσιοδότητι τῆςσυνεχίσεωςτοῦἔργου Του. μα, ὡςεὐλαβήςἀκροατής. Καίτώρα, ΑὐτόςΤόν συνοδεύει εἰςτόἁλιευτικότου ἔργο. Μέτήν ἔξοδο εἰς«ἄγραν» δέν δίδεται ἀμέσωςἡὑπόσχεσιςγιάτόἀποτέλεσμα. Πρῶτα τίθεται σέδοκιμασία ἡὑπακοήτοῦΠέτρου. Καίαὐτόςἐκδηλώνει τήν ἐμπιστοσύνη του στάλόγια τοῦΚυρίου. Ὀφείλουμε νάπροσέξουμε ὅτι, οἱἁλιεῖςἦσαν καίεὐσεβεῖς, ἀλλάκαίἀκούραστοι στόἔργο τους. Γιαὐτότόλόγο προσήλκυσαν τήν συμπάθεια τοῦΚυρίου. ὉΘεόςἐπιθυμεῖνάεἴμεθα ἐπιμελεῖςεἰςτόἔργο μας, ἀλλάκαίἐξαρτώμενοι πλήρωςἀπόἘκεῖνον. Νάἐκτελοῦμε τόκαθῆκον μαςμέζῆλο καίνάἀφήνουμε τάὑπόλοιπα στήν ΠρόνοιάΤου.
Καίὅταν συντελῆται τόθαῦ
λόγο παρακαλεῖτόν Κύριο νάφύγη
μα, ὁΠέτροςμένει κατάπληκτος. Ὡςἐπαγγελματίαςἐγνώριζε καλῶςτόμέγεθοςτοῦθαύματος. Χρόνια ἔζησε στήλίμνη καίἔμαθε τάμυστικάτης. Κάτι παρόμοιο δέν εἶδε, οὔτε ἄκουσε ποτέ. Ὅπωςθάἐξεπλήττετο ἰατρόςβλέπονταςἀνίατο ἀσθένεια νάθεραπεύεται. Τόν καταλαμβάνει μέγαςφόβοςκαίπέφτει στάγόνατα. Ἔχει συναίσθησι τῆςἁμαρτωλότητόςτου καίγιαὐτότό. ἈλλάὁΜεσσίαςἀποκαλύπτει τόν ἙαυτόΤου καίτήδόξαΤου καίπροσκαλεῖτούςἐκλεκτούςεἰςτόἔργο Του.
Ἄς
μεταφερθοῦμε στόσήμερα ἀποφασίζοντες, μαζίμέκάθε ἄλλη μόρφωσι, νάμαθητεύουμε κοντάστόν Κύριο. Δηλ. στάἹεράμαςΚείμενα, γνωρίζονταςὅτι, «πτωχάψελλίσματανηπίωνεἶναιἡσοφίατῶνἀνθρώπωνσέσχέσιμέτήθείασοφίατῆςΒίβλου». Κατάδέτόν ἹερόΧυσόστομο, «ΠνευατικόλιβάδικαίπαράδεισοἀπολαύσεωςἀποτελεῖἡἀνάγνωσιςτῶνθείωνΓραφῶν...», Ἔτι δέπεραιτέρω, «ΜελετῶτήνἉγ. Γραφήσημαίνει, ὅτιἀνάβωτόλυχνάριτῆςψυχῆςμουἀπότόνἭλιο», κατάτόνἸσαάμ
Ἄςἀναλογισθοῦ
με ὅτι οἱἈρχαῖοι Ἕλληνες, μέἀτελῆἐργαλεῖα ἐδημιούργησαν Παρθενῶνες. Ἐνῶἐμεῖςσήμερα μέτέλεια ἐργαλεῖα κατασκευάζουμε κουτιάἤτεχνικάἐξαμβλώματα. Ἀνάλογα συμπεριφερόμεθα καίστάπνευματικάζητήματα. Ἄν καίἔχουμε στάχέρια μαςτόΕὐαγγέλιο καίὅλη τήν ἉγιοπατερικήΘεολογία παραμένουμε ἀδιάφοροι. Ἄςσκεφθοῦμε ἐν συνεχίᾳμία ἀναλογία, γιάνάἀξιολογήσουμε τίςκακέςἐπιλογέςμας. Στήν παιδεία ὑπάρχει ἡδιδασκαλία τῆςα' βαθμίδος, πούεἶναι τόδημοτικόσχολεῖο. Αὐτόἀντιστοιχεῖστήν ἐποχήτῶν Πατριαρχῶν πούἴσχυε ὁνόμοςτῆςσυνειδήσεως. Προχωροῦμε στήββαθμίδα, τήν μέση ἐκπαίδευσι. Τότε μιλᾶμε γιάτήν ἐποχήτοῦΜωσαϊκοῦΝόμου. Τέλος, καταλήγουμε στήν γβαθμίδα, τόΠανεπιστήμιο. Στόν μοναδικόνόμο τοῦἹ. Εὐαγγελίου, πούἰσχύει σέμᾶς. ΣαὐτότόΠανεπιστήμιο πρέπει νάφοιτᾶὁλόκληρη ἡοἰκουμένη. Διότι εἶναι γνωστόὅτι, «τόΕὐαγγέλιοἔγινεμένμέροςτοῦπολιτισμοῦτῶνλαῶν, ἀλλάἡπροαγωγήτουσέψυχή
Εἶναι γνωστόὅτι
, συχνάκαταφεύγουμε στήν μαθητεία τῆςἘκκλησίας, μέλάθοςδιαθέσειςκαίπροθέσεις. Μέλεπτότητα ὁΜέγαςΒασίλειοςνουθετεῖἕνα γνωστότου, πούτόν ἔλεγαν Φαλέριο. Αὐτόςἔστειλε γιάδῶρο φρέσκα ψάρια καίἔλαβε τήν ἑξῆςεὐχαριστία: «-Μέπολλήεὐχαρίστησιἀπήλαυσατάποταμίσιαψάριαπούμοῦἔστειλεςκαίσυγχρόνωςστεναχωρήθηκαγι' αὐτάπούσοῦἔφυγανἀπότόσκέπασμα. μωςγιάμέναπιόσπουδαῖεςεἶναιοἱἐπιστολέςσου. «Ἐπίστελλεμᾶλλονἤἀπόστελλε!»». Δηλ., μᾶλλον νάμοῦγράφηςγιάτάπνευματικάζητήματα, παράνάμοῦχαρίζηςδῶρα.
Κάποιοι χριστιανοίδέν ἔχουν διάθεσι νάγίνουν εὐπειθεῖςἀκροαταίτοῦΚυρίου
, ἀλλάκαλλιεργοῦν τήν πίστι μέθρησκοληπτικόκαίἄρρωστο τρόπο. Ἔτσι γιάπαράδειγμα, ἀναζητοῦν νάβροῦν διορατικούςἤπροορατικούςγεροντάδεςγιάνάἱκανοποιήσουν τήν περιέργειάτους. Ὄχι γιάνάὑπαικούσουν στόΘεῖο Θέλημα. Κάνουν μόνο «πνευματικόμ»!!! Ἄςἀναρωτηθοῦμε: «-Τίζητᾶμεστόνκόσμο; -ΜᾶςφτάνειἤὄχιὁΘεός;». Ἀπαντοῦμε ναί, καίπροστρέχουμε στόν πνευματικόμέμία πίστι: «Κύριοςμερὶςτῆςκληρονομίαςμαςκαὶτοῦποτηρίουμας·», ἤτοι«ὁΘεόςἀποτελεῖὅλητήνκληρονομιάκαίτήνεὐτυχίαμας» (Ψαλμιε’ 5).
Ἐπίτέλους
, ἄςσκύψουμε στάἹεράΚείμενα. «ΜέγακακόντόἀγνοεῖντάςΓραφάς... Τοῦτοπάντωναἴτιοντῶνκακῶν, τόμήεἰδέναιτάςΓραφάς. Χωρίςὅπλωνεἰςπόλεμονβαδίζομεν·καίπῶςἔδεισωθῆναι;», γράφειὁἹ. Χρυσόστομος. Δηλ., «εἶναιμεγάλοκακόνάἀγνοοῦμετίςἍγιεςΓραφές. Αὐτόἀποτελεῖτόαἴτιοὅλωντῶνκακῶν. Βαδίζουμεχωρίςὅπλαστόνπνευματικόπόλεμοκαίπῶςθάδυνηθοῦμενάσωθοῦμε;».
Ἀδελφέ
μου, «ΤόΕὐαγγέλιομᾶςδιδάσκει, πώςθάζήσουμεκαλύτερα, πώςθάὑποφέρουμεεὐγενέστερα, καίπώςθάπεθάνουμεἠρεμώτερα», μέβέβαιη ἐλπίδα σωτηρίας. Ὅταν ὁΝτοστογιέφσκυ ἔσερνε τάβήματάτου στήγῆτῆςἐξορίας, μία πιστήχριστιανήτοῦἔβαλε στόχέρι εἴκοσι πέντε ρούβλια καίμία ῾Αγία Γραφή. Ὑπῆρξε ἀνυπολογιστοςἡπροσφοράτῆςγυναικόςαὐτῆςγιάτόν ἐξόριστο. ῾Ο Ρῶσοςδιανοούμενος, στήν παγερήΣιβηρία, μέτόν λόγο τοῦΘεοῦἐθέρμαινε τήν καρδιάτου. Μελετώντας, ἡσκέψιςτου ἐφωτίζετο, ἡκαρδιάτου ἐγαλήνευε, τόφρόνημάτου ἐθέριευε καίἡψυχήτου ἐπλημμυρίζε ἀπόχαράκαίεὐτυχία. .
τουρισ

ΟἱἁλιεῖςτῆςΤιβεριάδος

ΕἰςτόΕὐαγγελικόἀνάγνωσ

ὉΠέτροςἐστάθη κοντάστόν Διδάσκαλο κατάτόκήρυγ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά