Εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Αυστρίας Μιχαήλ

 

Γράφει ο Αιμίλιος Πολυγένης 

Εκοίμηθη πριν από λίγο σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της Romfea.gr, σε ηλικία 65 ετών ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αυστρίας Μιχαήλ.

Ο Μητροπολίτης Αυστρίας τον τελευταίο καιρό έδωσε μάχη με την επάρατο νόσο, την οποία αντιμετώπισε με πίστη και δύναμη.

Τέλος να σημειωθεί ότι ο μακαριστός Μητροπολίτης Αυστρίας, τις τελευταίες δύο ημέρες εισήχθη σε νοσοκομείο, διότι η κατάσταση της υγείας του παρουσίασε ξαφνική επιδείνωση.

Ο Μητροπολίτης Αυστρίας Μιχαήλ Στάικος, υιός του εξ Αλεξάνδρειας Θεόδωρου Στάικου και της εκ Σμύρνης Αργυρούς, το γένος Δημάκη, εγεννήθη την 22αν Νοεμβρίου 1946 εις τας Αθήνας, ένθα το 1964 απεφοίτησε του Λεόντιου Λυκείου.

Ευθύς αμέσως μετέβη εις την Βιέννην ,εγκατασταθείς μονίμως πλησίον των οικίων αυτού.

Τον Αύγουστον 1965 προσελήφθη εις την υπηρεσίαν της Ιεράς Μητροπόλεως Αυστρίας ως Γραμματεύς του τότε μητροπολίτου Χρυσοστόμου και της Ελληνικής Κοινότητος της Αγίας Τριάδος, από δε του έτους 1970 ανέλαβε και χρέη Αρχισυντάκτου του περιοδικού Στάχυς.

Τον Οκτώβριον 1979 ενεγράφη εις το τμήμα Ποιμαντικής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, εκ του οποίου απεφοίτησε τον ιούνιον 1983.

Παρηκολούθησε μαθήματα Γερμανικής Φιλολογίας, Φιλοσοφίας και Εκκλησιαστικού Δικαίου εν τω Πανεπιστήμιο της Βιέννης.

Την 21ην Νοεμβρίου 1977 εχειροτονήθη υπό του Γερόντος αυτού, του Μητροπολίτου Αυστρίας Χρυσοστόμου Τσίτερ, εις Διάκονον και την επομένην, 22αν ιδίου , εις Πρεσβύτερον, προχειρισθείς δε εν συνέχεια εις Αρχιμανδρίτην, διωρισθή.

Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Αυστρίας και Εξαρχίας Ιταλίας, Ελβετίας και Ουγγαρίας, Ιερατικός Προισταμενος τών εν Βιέννη ιστορικών Ελληνικών κοινοτήτων του Αγίου Γεωργίου και της Αγίας Τριάδος και Διευθυντής της Ελληνικής Εθνικής σχολής Βιέννης.

Την 5ην Νοεμβρίου 1985, προτάσει του Γέροντος αυτού ,εξελέγη παμψηφεί υπό της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου Βοηθός Επίσκοπος της Ιεράς Μητροπόλεως Αυστρίας και Εξαρχίας Ιταλίας και Ουγγαρίας επί τω ψιλώ τίτλο Χριστουπόλεως, με έδρα την Βιέννην.

Μετά την οικιοθελή παραίτησιν του Μητροπολίτου Χρυσόστομου εξελέγη ομοφώνως , την 5ην Νοεμβρίου 1991, Μητροπολίτης Αυστρίας και έξαρχος Ουγγαρίας και Μεσευρώπης.

Ευθύς μετά την εκλογήν αυτού επελήφθη της αναδιοργανώσεως των εν Αυστρία Ενοριών και της συστάσεως νέων, ως και της αναβιώσεως της παρουσίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου εν Ουγγαρία, Εκεί επέτυχε την νομικήν αναγνώρισιν της Εξαρχίας του Οικουμενικού Θρόνου, την εγκατάστασιν Γραφείων της Εξαρχίας και Παρεκκλησίου εν Βουδαπέστη κα την ίδρυσιν Ενοριών εν Βουδαπέστη και τη κοινότητα Νίκου Βελογιάννη, ένθα Φροντίδι και επιστασία αυτού, ανηγέρθη εκ βάθρων περικαλλής Ιερός Ναός μετά ενοριακού κέντρου και ομαδικώς εβαπτίσθη η συντριπτική πλειοψηφία των εκ πολιτικών προσφύγων Ομογενών.

Εις την Δραστηριότητα αυτού συγκαταλέγονται η κατ’ επανάληψιν επίσημος εκπροσώπησις του Οικουμενικού Πατριαρχείου εις διορθοδόξους και διαχριστιανικάς αποστολάς, η συμμετοχή εις Πατριαρχικάς Εξαρχίας η αντιπροσώπευσις του Οικουμενικού Θρόνου παρά τη Ορθοδοξω Εκκλησια της Τσεχιας και Σλοβακιας, η ευθυνη προγραματισμου των Ορθοδόξων και Οικουμενικών Εκπομπών εις την Αυστριακήν Ραδιοφωνίαν και Τηλεόρασιν, η προπαρασκευή οικουμενικών εκδηλώσεων επί του Αυστριακού και Ευρωπαϊκού επιπέδου, η συμμετοχή εις επίσημους αποστολάς του Συμβουλίου Ευρωπαϊκών Εκκλησιών και του παγκόσμιου Συμβουλίου Εκκλησιών, κατά την τελευταίαν περίοδον, κυρίως εις το Βατικανόν, την Τσεχίαν, Ρουμανίαν, Σλοβακίαν, Σερβίαν,Κροατίαν,Σλοβενίαν,Βοσνίαν Ερζεγοβίνην κ.α.

Ως Λέκτωρ του Πανεπιστημίου της Βιέννης διδάσκει κατά διαστήματα μαθήματα Νεοελληνικής γλώσσης και στοιχειά Ορθοδόξου Θεολογίας εις φιλοσοφικήν και την Ρωμαιοκαθολικήν Θεολογικήν σχολήν.

Κατά τα ετη 1996/1999 διετέλεσε Πρόεδρος του Οικουμενικού Συμβουλίου Εκκλησιών εν Αυστρία.

Ως μέλος του Διομολογιακού Αυστριακού συμβουλίου Ευρώπης συμμετέχει εις Επιτροπάς της Ευρωπαϊκής Ενώσεως *εις Βρυξέλλας (και του συμβουλίου Ευρωπαϊκών Εκκλησιών (εις Γενεύην).

Τιμητικαί διακρίσεις: Άρχων Πρωτοψάλτης (1970), Χρυσούν Μετάλλιον Πατριαρχείου Ιεροσολύμων (1972), Σταυρός Αγίου Βλαδίμηρου Πατριαρχείου Μόσχας (1972), Χρυσούς Σταυρός Εκκλησίας Πολωνίας (1993), Παράσημον Αγίων Μεθοδίου και Κυρίλλου αε τάξεως Εκκλησίας Τσεχίας και Σλοβακίας (1994), Χρυσούν Μετάλλιον της Πόλεως των Αθηνών (2002), Παράσημον του Τάγματος Αξίας της Ουγγρικής Δημοκρατίας (1999).