Η φυγή από το σπίτι, τα αίτια και οι συνέπειες. (Κυριακή ΣΤ΄Λουκά)

Κυριακή ΣΤ΄Λουκά

Η φυγή από το σπίτι, τα αίτια και οι συνέπειες. (Κυριακή ΣΤ΄Λουκά)

Ο ισχυρός δεσμός που συνδέει τα μέλη της οικογένειας είναι η αμοιβαία αγάπη.  Η οικογένεια είναι μια εστία αγάπης, που με την θαλπωρή της μαζεύει γύρω της τα μέλη της. Εκεί θα βρει ο άνδρας, η γυναίκα και τα παιδιά την γαλήνη, την ανάπαυση και την ψυχική ανανέωση για την καθημερινή έξοδο στην πάλη της ζωής.  Γι’ αυτό είναι φυσική και απαραίτητη η αφοσίωση του καθενός στο σπίτι του, ο πόθος να βρεθεί μέσα σ’ αυτό, κοντά στα προσφιλή του πρόσωπα. Και όμως όχι σπάνια βλέπουμε σήμερα περιπτώσεις ανθρώπων που δεν αισθάνονται αυτή την ανάγκη και  ξεκόβουν από το σπίτι τους.  Πώς και γιατί συμβαίνει αυτό; Όπως η λεγεώνα των δαιμονίων οδηγούσε  τον δυστυχισμένο εκείνον άνθρωπο του Ευαγγελίου, μακριά από το σπίτι του, έτσι οδηγούν και τα διάφορα  αμαρτωλά πάθη τους ανθρώπους μακριά από τις οικογένειες τους. Τα πάθη σκοτώνουν μέσα στην ψυχή τους την αγάπη και καλλιεργούν τον εγωισμό. Ο άνθρωπος τότε στρέφεται στον εαυτό του. Χάνει το ενδιαφέρον για τα άλλα μέλη της οικογένειας και ζητεί να βρει έξω από το σπίτι του, ότι ικανοποιεί αυτόν τον εγωισμό του και τα άλλα αμαρτωλά του πάθη.  Κυριεύει π.χ. τον πατέρα το πάθος της μέθης ή της χαρτοπαιξίας; Ξημεροβραδυάζει  στους τόπους όπου θάπτεται η αγάπη και η πατρική στοργή και ενταφιάζεται η χαρά και η ευτυχία των παιδιών και της συζύγου του. Μπαίνει το σαράκι της κοσμικής ζωής στην καρδιά της συζύγου; Αφήνει σύζυγο  και παιδιά, δολοφονεί το μητρικό φίλτρο, και στο σπίτι δεν μένει. Γυρίζει στα μνήματα της κοσμικής ελαφρότητας και επιδείξεως, της ηθικής καταπτώσεως και αθλιότητας. Κυριεύει  την καρδιά του νέου ή της νέας το πάθος της ανηθικότητας; Δεν τους αρέσει η ατμόσφαιρα της οικογένειας, καταλύουν τους οικογενειακούς δεσμούς και φεύγουν συχνά μακριά από το σπίτι. Πόσα τέτοια δράματα δεν παίζονται κάθε μέρα  γύρω μας!  Και όμως και στις πιο κρίσιμες και οδυνηρές τέτοιες καταστάσεις υπάρχει  η δυνατότητα της χάριτος και σωτηρίας. Στο δαιμονισμένο του Ευαγγελίου φάνηκε καθαρά η δύναμης  και η χάρις του μεγάλου λυτρωτή. Τον ελευθέρωσε από τα δαιμόνια και σαν αποτέλεσμα ήρθε μια εντολή που είναι συγχρόνως και μια ευλογία: «Υπόστρεψε εις τον οίκο σου». Γύρισε ξανά στο σπίτι σου. Άνθρωπε αμαρτωλέ, που ακούς την φωνή μου, λέγει ο Χριστός, αν με πιστεύεις, αν με δέχεσαι για Σωτήρα σου, συμμαζέψου στο σπίτι σου, στους γονείς σου, στα αδέλφια σου, στην γυναίκα σου, στον άνδρα σου, στα παιδιά σου. Εκεί είναι η ζεστή φωλιά, που εγώ ο Θεός την δημιούργησα και την ευλόγησα. Εκεί θα αισθανθείς γνήσιες και όμορφες χαρές. Μακριά από την οικογένειά σου και χώρια από αυτήν θα τρως ξυλοκέρατα και θα πίνεις βρομόνερα, ενώ συγχρόνως θα ποτίζεις τους δικού σου με το φαρμάκι της αχάριστης, της σκληρόκαρδης και ελεεινής ζωής σου. Μακριά από την οικογένεια σου θα συχνάζεις στα μνήματα, που δημιουργούν τα δαιμόνια της μέθης και της ακολασίας. Δεν εννοώ τον τοπικό χωρισμό, όταν δηλ. φεύγεις μακριά από το σπίτι και από την πατρίδα σου κατ’ ανάγκη, για το καλό της οικογένειας, για την εκτέλεση του καθήκοντος, με την συγκατάθεση των δικών σου. Με τέτοιες  προϋποθέσεις, αν και υπάρχουν  βέβαια και εκεί κίνδυνοι, όμως  όταν η καρδιά σου είναι αφωσιωμένη στο σπίτι σου, στους  αγαπημένους σου, η απόστασης εκμηδενίζεται από την αγάπη και ο χωρισμός δημιουργεί μεγαλύτερο σύνδεσμο.  Αν  βάλετε  εμένα τον Θεό σας, τον λυτρωτή σας, τον οδηγό σας, αν βάλετε εμένα στην καρδιά σας, λέει ο Χριστός, τότε ούτε  οι δήθεν φίλοι, ούτε οι δελεαστικές απολαύσεις, ούτε  το μεθύσι των αισθήσεων, ούτε κανένα άλλο από τα δολώματα  που χρησιμοποιεί ο σατανάς, δεν θα μπορέσουν να σας αποσπάσουν από το σπίτι σας, από τα πρόσωπα της οικογένειας σας. Εγώ, ο Χριστός είμαι η ενότητα, η αγάπη σας, η ευτυχία σας.
Μακάριο το σπίτι που με του Κυρίου την παρουσία έδιωξε όλα τα δαιμόνια και είναι όντως μια      « κατ΄οίκον Εκκλησία».   Αμήν.