Κάποτε στην κοιλιά μιας μητέρας έγινε η σύλληψη διδύμων αγοριών. Οι εβδομάδες περνούσαν, τα αγόρια αναπτύσσονταν. Ωριμάζοντας όλο και περισσότερο, μεγάλωνε η χαρά, η αγαλλίαση. Ενθουσιασμένα έλεγαν μεταξύ τους:
-Πες, δεν είναι η σύλληψή μας κάτι το μεγαλειώδες; Δεν είναι υπέροχο που ζούμε;
Τα δίδυμα άρχισαν να ανακαλύπτουν τον κόσμο τους. Όταν βρήκαν το «λουρί» που τους ένωνε με τη μητέρα τους και έπαιρναν την τροφή, τραγουδούσαν χαρούμενα:
-Είναι μεγάλη η αγάπη της μητέρας μας, που μοιράζεται τη ζωή της με μας!
Όμως όταν οι εβδομάδες που περνούσαν κόντευαν να συμπληρώσουν εννέα μήνες, ξαφνικά κατάλαβαν πόσο πολύ είχαν αλλάξει
-Τί σημαίνει πάλι τούτο; ρώτησε ο ένας.
-Σημαίνει πως η παραμονή μας στον κόσμο αυτό τελειώνει σύντομα.
-Όμως εγώ δε θέλω να φύγω από εδώ. Θέλω να μείνω για πάντα εδώ. Απάντησε ο ένας.
-Δεν έχουμε άλλη επιλογή, αποκρίθηκε ο άλλος. Ίσως όμως μετά τη γέννηση να υπάρχει μια άλλη ζωή.
-Μα πώς μπορεί να γίνει αυτό; Ρώτησε με αμφιβολία ο πρώτος. Πώς μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τον ομφάλιο λώρο; πως θα τον χάσουμε; Πάρα πολλοί άλλοι εγκατέλειψαν την αγκαλιά αυτή, πριν από εμάς. Όμως, κανένας δεν επέστρεψε να μας πει ότι υπάρχει μια ζωή μετά τη γέννα. Όχι, όχι, η γέννα είναι το τέλος.
Έτσι ο ένας εκ των δύο έπεσε σε βαθιά θλίψη και έλεγε: -Εάν η σύλληψη ολοκληρώνεται με τη γέννηση, ποιό το νόημα της ζωής εδώ μέσα; Δεν υπάρχει νόημα! Μήπως δεν υπάρχει ούτε μητέρα πίσω από όλα αυτά;
-Μα πρέπει να υπάρχει αυτή. Διαμαρτυρήθηκε ο άλλος. Πώς αλλιώς ήρθαμε εδώ; Και πώς μπορέσαμε να επιβιώσουμε;
-Έχεις δει ποτέ τη μητέρα μας; Ρώτησε ο ένας. Μήπως ζει μόνο στη φαντασία μας! Τη δημιουργήσαμε ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα τη ζωή μας!
Έτσι περνούσαν οι τελευταίες μέρες στην κοιλιά της μητέρας, γεμάτες ερωτήματα, αλλά και φόβο.
Τέλος ήρθε η στιγμή της γέννησης. Μόλις τα δίδυμα εγκατέλειψαν τον κόσμο τους, άνοιξαν τα μάτια τους. Τσίριζαν. Αυτό που έβλεπαν, ξεπερνούσε τα πιο τολμηρά όνειρά τους!»
Η άγνοια, ο προβληματισμός και οι αμφιβολίες των «εμβρύων» για το ενδεχόμενο ζωής έξω από την μήτρα της μάνας τους μήπως έχει κάποια αναλογία με τους «λογισμούς» μας για την προοπτική της ζωής μετά τον τάφο και το θάνατο, σ΄ έναν άλλο κόσμο;
Αρχιμ. Σ. Δ.
(Πηγή:»Λυχνία», Νικοπόλεως, Νοέμβριος 2011)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά