Κείμενο: Νάγια
Κωστιάνη
Αν δεν πιστεύετε στα θαύματα και θεωρείτε πως η
συμπόνια υπάρχει μόνο ως λήμμα στα λεξικά, η παρακάτω συνέντευξη μάλλον θα σας
κάνει να αναθεωρήσετε.
Πριν από 14
περίπου χρόνια, ένας 26χρονος τότε ιερέας, βλέποντας τις συνθήκες παραμέλησης
και εγκατάλειψης που επικρατούσαν στην ενορία του, αποφάσισε να πάρει την
κατάσταση στα χέρια του και να βοηθήσει όλους αυτούς τους ανθρώπους που υπέφεραν
και προσπαθούσαν να επιβιώσουν σε μια κοινωνία που αδιαφορούσε για τη ζωή τους.
Με μοναδικά του
όπλα την αγάπη για τα παιδιά και την επιθυμία για τη δημιουργία ενός
διαφορετικού "σπιτιού" που θα εδινε σε αυτά τα παιδιά και στις οικογένειές τους
τα κατάλληλα εφόδια για να πατήσουν γερά στα πόδια τους, ο Πάτερ Αντώνιος
Παπανικολάου κατάφερε να χτίσει την "Κιβωτό Του Κόσμου", τόσο υλικά όσο και
πνευματικά, ένα καταφύγιο που μέχρι σήμερα έχει βοηθήσει εκατοντάδες παιδιά και
συνεχίζει το δύσκολο έργο του παρά τα όποια προβλήματα συναντά στον δρόμο. Εμείς
μιλήσαμε με τον Πατέρα Αντώνιο και, μετά από μόλις 16 λεπτά κουβέντας,
συνειδητοποιήσαμε πως η ανθρωπιά, η συμπόνια και η ανιδιοτέλεια δεν μπορούν να
ηττηθούν από καμία οικονομική κρίση. Φτάνει να υπάρχει θέληση και αγάπη γι' αυτό
που κάνεις.
Πότε και
πως αποφασίσατε να ξεκινήσετε την Κιβωτό;
Η Κιβωτός ξεκίνησε περίπου πριν 14 χρόνια, όταν διορίστηκα ως εφημέριος στον Άγιο Γεώργιο της Ακαδημίας Πλάτωνος. Πρώτο μου μέλημα ήταν να προσπαθήσω να καταλάβω την περιοχή και να ανοιχτώ προς τα έξω. Το μεγάλο σοκ στην αρχή ήταν τα παιδιά που βρίσκονταν στην πλατεία ως αργά τα μεσάνυχτα, όλα Ελληνόπουλα τότε και προερχόμενα από μονογονεϊκές οικογένειες. Τα παιδιά αυτά ζούσαν εγκαταλειμμένα, καθώς η οικογένειές τους ήταν κατακερματισμένες και δεν ασκούσαν κανέναν έλεγχο πάνω τους, με αποτέλεσμα να έχουν παρατήσει το σχολείο και να έχουν ξεκινήσει να ασκούν εγκληματική συμπεριφορά από πολύ μικρή ηλικία. Πρώτο μας μέλημα ήταν να ξαναβάλουμε αυτά τα παιδιά στα σχολεία και ταυτόχρονα να μεριμνήσουμε απέναντι στη νεαρή μητέρα, την άγαμη, την κακοποιημένη, που βρίσκεται σε ανάγκη και κίνδυνο και να την βοηθήσουμε να σταθεί στα πόδια της με εφόδια που θα της εξασφαλίσουν μια καλύτερη ζωή, τόσο υλικά όσο και πνευματικά.
Ποια ήταν τα πρώτα βήματα που κάνατε; Βρήκατε ανταπόκριση από τον κόσμο;
Το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να νοικιάσουμε ένα παλιό καφενείο που βρισκόταν στην περιοχή το οποίο λειτούργησε ως η πρώτη μας έδρα και γέμισε μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα από παιδιά και μητέρες.
Ο κόσμος αυτός δεν είχε καμία σχέση με την εκκλησία παρότι όλοι ζούσαν κοντά στον Ναό. Προσπάθησα να γνωρίσω όλους αυτούς τους ανθρώπους που βλέπουμε κάθε μέρα αλλά δεν πλησιάζουμε και δεν ευαισθητοποιούμαστε απέναντί τους, βάζοντάς τους έτσι στο περιθώριο. Εμείς δεν είχαμε τίποτε άλλο να τους προσφέρουμε παρά μόνο το ενδιαφέρον μας, το να νοιαστούμε για αυτούς και να ακούσουμε τα προβλήματά τους. Και αυτό το ενδιαφέρον, ξέρετε, κάνει θαύματα, άσχετα με το τι υλικό έχεις να δώσεις. Και μόνο το ότι αφήνεις στην άκρη τα δικά σου θέματα και ασχολείσαι με την κατάσταση του άλλου, σας φέρνει πιο κοντά και δημιουργεί έναν δεσμό εμπιστοσύνης και αδερφικότητας.
Πόσα άτομα φιλοξενεί αυτή τη στιγμή η Κιβωτός;
Η Κιβωτός αυτή τη στιγμή έχει 400 παιδιά και πολλές μητέρες με βρέφη στις οποίες δίνουμε στέγη, εκτός από τον μόνιμο ξενώνα που υπάρχει στις εγκαταστάσεις μας. Έχουμε ακόμα πολλά καταλύματα στην περιοχή της Αθήνας, που είτε νοικιάζουμε είτε μας προσφέρουν δωρεάν, τα οποία παραχωρούμε σε αυτές τις μητέρες για να μπορέσουν να μεγαλώσουν το παιδί τους και ταυτόχρονα να τους διδάξουμε κάποια εργασία ώστε να μπορέσουν να πορευτούν στο μέλλον μαζί.
Από που βρίσκετε τους πόρους για την λειτουργία της Κιβωτού;
Οι πόροι μας έρχονται από τον απλό κόσμο, από τον φτωχό, μάλιστα, κυρίως κόσμο, ο οποίος καταλαβαίνει την ανάγκη και τον πόνο μιας φτωχής μητέρας, καθώς έχουν βιώσει κι αυτοί τα ίδια. Αυτοί οι άνθρωποι έρχονται συνήθως και μας βοηθάνε, είτε με μια μικρή οικονομική υποστήριξη, είτε δίνοντάς μας τρόφιμα και ρούχα είτε με εθελοντική εργασία στην Κιβωτό.
Πώς μπορεί να γίνει κάποιος εθελοντής στην Κιβωτό;
Για να γίνει κάποιος εθελοντής στην Κιβωτό, θα πρέπει να έρθει στον χώρο μας, να μιλήσει με τον υπεύθυνο ψυχολόγο και, αφού περάσει πρώτα από συνέντευξη, θα παρακολουθήσει ένα ειδικό σεμινάριο ώστε να προετοιμαστεί κατάλληλα για τις εργασίες που θα χρειαστεί να κάνει.
Τι εμπόδια έχετε συναντήσει κατά καιρούς;
Υπήρχαν και υπάρχουν περιπτώσεις όπου παιδιά έχουν απομακρυνθεί από το σπίτι τους μέσω εισαγγελέα, λόγω ακαταλληλότητας. Όσο κι αν σας φαίνεται περίεργο, πάντως, το εμπόδιο πολλές φορές είναι ο ίδιος ο γονιός που δεν πηγαίνει το παιδί του στο σχολείο και δεν το μαθαίνει βασικά πράγματα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός πως πολλοί γονείς είναι αμόρφωτοι και δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να μάθουν πράγματα από τους δικούς τους γονείς, κάνοντας έτσι στην πορεία τα ίδια λάθη με αυτούς. Γίνεται ένας μεγάλος αγώνας να δουλέψουμε με αυτόν τον γονιό, συνήθως με τη μάνα, ώστε να την πείσουμε να καταλάβει πως το παιδί της δεν είναι βάρος ή εμπόδιο για την ζωή της αλλά ότι καλύτερο της έχει συμβεί. Οι ψυχολόγοι μας οργανώνουν ατομικές συνεδρίες σε συνεργασία με την σχολή γονέων ώστε να πετύχουν αυτόν τον στόχο.
Βοήθεια από το κράτος υπάρχει;
Κοιτάξτε, οικονομική υποστήριξη εννοείται πως δεν υπάρχει από το κράτος, αλλά υπάρχει αρκετά μεγάλη υποστήριξη η οποία σε αυτούς τους καιρούς της αμφισβήτησης λειτουργεί ως πιστοποιητικό του έργου μας. Εμείς αυτή τη στιγμή στηριζόμαστε στον κόσμο, ο οποίος έρχεται κοντά μας και βοηθάει με όποιον τρόπο μπορεί. Σε αυτό βέβαια συντελεί και το γεγονός πως δεν είμαστε ένα κλειστό ίδρυμα αλλά ένα ανοιχτό κέντρο που προσπαθεί να βοηθήσει τη μάνα να μεγαλώσει η ίδια το παιδί της και σε αυτή τη προσπάθεια όλοι μαζί κηδεμονεύουμε κατά κάποιο τρόπο το σπιτικό της.
Ποια είναι η πιο συγκινητική στιγμή που έχετε ζήσει μέχρι σήμερα;
Είναι πάρα πολλές, είναι απίστευτα πολλές αυτές οι στιγμές. Χαρακτηριστική ήταν η περίπτωση τεσσάρων παιδιών από το Αφγανιστάν που είχαμε περίπου επί έναν χρόνο στην Κιβωτό. Τα παιδιά αυτά έφυγαν μαζί με τους γονείς τους από την πατρίδα τους κατά τη διάρκεια του πολέμου για να έρθουν στην Ελλάδα, κατά την είσοδό τους όμως στη χώρα χάθηκαν οι γονείς. Τα παιδιά εγκαταλείφθηκαν στο Νοσοκομείο Παίδων από την αστυνομία και μετά από αίτημα του νοσοκομείου ήρθαν σε εμάς για να μπορέσουν να έχουν μια καλύτερη ζωή. Το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να ξεκινήσουμε τις κλήσεις μέσω Ερυθρού Σταυρού για να βρούμε τους γονείς, ενώ ταυτόχρονα γράψαμε τα παιδιά στο σχολείο και τα βοηθήσαμε να προσαρμοστούν. Οι ελπίδες ήταν πολύ λίγες καθώς όσο περνούσε ο καιρός τόσο περισσότερες ήταν οι πιθανότητες οι γονείς να έχουν πεθάνει. Ξαφνικά, μετά από έναν χρόνο, ήρθε απάντηση από το Βέλγιο πως οι γονείς είναι ζωντανοί και βρίσκονται σε ένα καταφύγιο έξω από τις Βρυξέλλες. Και τότε έγινε χαμός. Το ανακοινώσαμε στα παιδιά τα οποία τρελάθηκαν από τη χαρά τους και τους φέραμε σε επικοινωνία για πρώτη φορά μέσω Skype. Έπειτα έπρεπε να γίνει ολόκληρη διαδικασία ώστε να βγάλουμε ειδικά ταξιδιωτικά έγγραφα και να πάρουμε άδεια από το Βέλγιο για την επίσκεψη. Τελικά όλα αυτά έγιναν και συνόδευσα εγώ ο ίδιος τα παιδιά στο Βέλγιο, όπου μας παρέλαβε από το αεροδρόμιο ειδική υπηρεσία και μας μετέφερε σε ένα γραφείο. Όταν άνοιξε η πόρτα και είδαν ο ένας τον άλλον, τα παιδιά έτρεξαν στην αγκαλιά των γονιών τους και έμειναν εκεί για τουλάχιστον μισή ώρα, κλαίγοντας και χωρίς να μιλάνε. Ήταν συγκλονιστικό, σαν να βλέπεις μπροστά στα μάτια σου τις ιστορίες που μας έλεγαν οι παππούδες μας όταν ήταν παλιά πρόσφυγες. Και μάλιστα αυτοί οι άνθρωποι νιώθοντας ευγνωμοσύνη που κρατήσαμε ασφαλή τα παιδιά τους τόσο καιρό, μου έδωσαν εκτός από λουλούδια και έναν χρυσοκέντητο πίνακα που είχε κεντημένο το όνομα του Αλλάχ.
Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;
Ήδη από πέρυσι ο πληθυσμός έχει διπλασιαστεί. Μιλάμε για Ελληνίδες μητέρες που βρίσκονται στα όριά τους, σε φοβερή φτώχεια και ζητάνε τη βοήθειά μας. Εμείς εδώ έχουμε έναν συγκεκριμένο αριθμό ατόμων που μπορούμε να φιλοξενήσουμε ο οποίος είναι ήδη πλήρης γι' αυτό και εδώ και λίγο καιρό προσπαθούμε να επισκευάσουμε έναν χώρο που έχουμε στη Δραπετσώνα για να μπορέσουμε να συντηρήσουμε περισσότερο κόσμο. Ο στόχος μας όμως δεν είναι μόνο η στέγαση αλλά και η μόρφωση των μανάδων όσο βρίσκονται κάτω από τη στέγη μας. Μέσα σε αυτό το διάστημα τις βοηθάμε να μάθουν τα δικαιώματά τους και έπειτα τους παρέχουμε νομική υποστήριξη για να λύσουν τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουν με τα περιβάλλοντά τους, τα οποία δυστυχώς πάντα υπάρχουν. Τέλος τις βοηθάμε να αποκτήσουν μια ειδικότητα, μέσω υποτροφιών εκπαίδευσης, ώστε όταν βγουν από το κέντρο να έχουν ένα χαρτί στα χέρια τους για να μπορέσουν να εργαστούν. Παράλληλα τις βοηθάμε να μεγαλώσουν τα παιδιά τους και να τα στείλουν στο σχολείο.
Πιστεύετε πως η Εκκλησία κάνει ότι μπορεί για να βοηθήσει τους απόρους σήμερα ή μπορεί να κάνει και περισσότερα;
Πιστεύω πως ειδικά στις μέρες μας είναι μια μεγάλη πρόκληση για την Εκκλησία όλη αυτή η κατάσταση και τώρα θα πρέπει να δείξει την ουσία της που είναι η αγάπη σε όλον τον κόσμο και να προσφέρουμε ότι έχουμε και δεν έχουμε. Φυσικά και μπορούμε να κάνουμε πολλά περισσότερα.
Η Κιβωτός ξεκίνησε περίπου πριν 14 χρόνια, όταν διορίστηκα ως εφημέριος στον Άγιο Γεώργιο της Ακαδημίας Πλάτωνος. Πρώτο μου μέλημα ήταν να προσπαθήσω να καταλάβω την περιοχή και να ανοιχτώ προς τα έξω. Το μεγάλο σοκ στην αρχή ήταν τα παιδιά που βρίσκονταν στην πλατεία ως αργά τα μεσάνυχτα, όλα Ελληνόπουλα τότε και προερχόμενα από μονογονεϊκές οικογένειες. Τα παιδιά αυτά ζούσαν εγκαταλειμμένα, καθώς η οικογένειές τους ήταν κατακερματισμένες και δεν ασκούσαν κανέναν έλεγχο πάνω τους, με αποτέλεσμα να έχουν παρατήσει το σχολείο και να έχουν ξεκινήσει να ασκούν εγκληματική συμπεριφορά από πολύ μικρή ηλικία. Πρώτο μας μέλημα ήταν να ξαναβάλουμε αυτά τα παιδιά στα σχολεία και ταυτόχρονα να μεριμνήσουμε απέναντι στη νεαρή μητέρα, την άγαμη, την κακοποιημένη, που βρίσκεται σε ανάγκη και κίνδυνο και να την βοηθήσουμε να σταθεί στα πόδια της με εφόδια που θα της εξασφαλίσουν μια καλύτερη ζωή, τόσο υλικά όσο και πνευματικά.
Ποια ήταν τα πρώτα βήματα που κάνατε; Βρήκατε ανταπόκριση από τον κόσμο;
Το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να νοικιάσουμε ένα παλιό καφενείο που βρισκόταν στην περιοχή το οποίο λειτούργησε ως η πρώτη μας έδρα και γέμισε μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα από παιδιά και μητέρες.
Ο κόσμος αυτός δεν είχε καμία σχέση με την εκκλησία παρότι όλοι ζούσαν κοντά στον Ναό. Προσπάθησα να γνωρίσω όλους αυτούς τους ανθρώπους που βλέπουμε κάθε μέρα αλλά δεν πλησιάζουμε και δεν ευαισθητοποιούμαστε απέναντί τους, βάζοντάς τους έτσι στο περιθώριο. Εμείς δεν είχαμε τίποτε άλλο να τους προσφέρουμε παρά μόνο το ενδιαφέρον μας, το να νοιαστούμε για αυτούς και να ακούσουμε τα προβλήματά τους. Και αυτό το ενδιαφέρον, ξέρετε, κάνει θαύματα, άσχετα με το τι υλικό έχεις να δώσεις. Και μόνο το ότι αφήνεις στην άκρη τα δικά σου θέματα και ασχολείσαι με την κατάσταση του άλλου, σας φέρνει πιο κοντά και δημιουργεί έναν δεσμό εμπιστοσύνης και αδερφικότητας.
Πόσα άτομα φιλοξενεί αυτή τη στιγμή η Κιβωτός;
Η Κιβωτός αυτή τη στιγμή έχει 400 παιδιά και πολλές μητέρες με βρέφη στις οποίες δίνουμε στέγη, εκτός από τον μόνιμο ξενώνα που υπάρχει στις εγκαταστάσεις μας. Έχουμε ακόμα πολλά καταλύματα στην περιοχή της Αθήνας, που είτε νοικιάζουμε είτε μας προσφέρουν δωρεάν, τα οποία παραχωρούμε σε αυτές τις μητέρες για να μπορέσουν να μεγαλώσουν το παιδί τους και ταυτόχρονα να τους διδάξουμε κάποια εργασία ώστε να μπορέσουν να πορευτούν στο μέλλον μαζί.
Από που βρίσκετε τους πόρους για την λειτουργία της Κιβωτού;
Οι πόροι μας έρχονται από τον απλό κόσμο, από τον φτωχό, μάλιστα, κυρίως κόσμο, ο οποίος καταλαβαίνει την ανάγκη και τον πόνο μιας φτωχής μητέρας, καθώς έχουν βιώσει κι αυτοί τα ίδια. Αυτοί οι άνθρωποι έρχονται συνήθως και μας βοηθάνε, είτε με μια μικρή οικονομική υποστήριξη, είτε δίνοντάς μας τρόφιμα και ρούχα είτε με εθελοντική εργασία στην Κιβωτό.
Πώς μπορεί να γίνει κάποιος εθελοντής στην Κιβωτό;
Για να γίνει κάποιος εθελοντής στην Κιβωτό, θα πρέπει να έρθει στον χώρο μας, να μιλήσει με τον υπεύθυνο ψυχολόγο και, αφού περάσει πρώτα από συνέντευξη, θα παρακολουθήσει ένα ειδικό σεμινάριο ώστε να προετοιμαστεί κατάλληλα για τις εργασίες που θα χρειαστεί να κάνει.
Τι εμπόδια έχετε συναντήσει κατά καιρούς;
Υπήρχαν και υπάρχουν περιπτώσεις όπου παιδιά έχουν απομακρυνθεί από το σπίτι τους μέσω εισαγγελέα, λόγω ακαταλληλότητας. Όσο κι αν σας φαίνεται περίεργο, πάντως, το εμπόδιο πολλές φορές είναι ο ίδιος ο γονιός που δεν πηγαίνει το παιδί του στο σχολείο και δεν το μαθαίνει βασικά πράγματα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός πως πολλοί γονείς είναι αμόρφωτοι και δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να μάθουν πράγματα από τους δικούς τους γονείς, κάνοντας έτσι στην πορεία τα ίδια λάθη με αυτούς. Γίνεται ένας μεγάλος αγώνας να δουλέψουμε με αυτόν τον γονιό, συνήθως με τη μάνα, ώστε να την πείσουμε να καταλάβει πως το παιδί της δεν είναι βάρος ή εμπόδιο για την ζωή της αλλά ότι καλύτερο της έχει συμβεί. Οι ψυχολόγοι μας οργανώνουν ατομικές συνεδρίες σε συνεργασία με την σχολή γονέων ώστε να πετύχουν αυτόν τον στόχο.
Βοήθεια από το κράτος υπάρχει;
Κοιτάξτε, οικονομική υποστήριξη εννοείται πως δεν υπάρχει από το κράτος, αλλά υπάρχει αρκετά μεγάλη υποστήριξη η οποία σε αυτούς τους καιρούς της αμφισβήτησης λειτουργεί ως πιστοποιητικό του έργου μας. Εμείς αυτή τη στιγμή στηριζόμαστε στον κόσμο, ο οποίος έρχεται κοντά μας και βοηθάει με όποιον τρόπο μπορεί. Σε αυτό βέβαια συντελεί και το γεγονός πως δεν είμαστε ένα κλειστό ίδρυμα αλλά ένα ανοιχτό κέντρο που προσπαθεί να βοηθήσει τη μάνα να μεγαλώσει η ίδια το παιδί της και σε αυτή τη προσπάθεια όλοι μαζί κηδεμονεύουμε κατά κάποιο τρόπο το σπιτικό της.
Ποια είναι η πιο συγκινητική στιγμή που έχετε ζήσει μέχρι σήμερα;
Είναι πάρα πολλές, είναι απίστευτα πολλές αυτές οι στιγμές. Χαρακτηριστική ήταν η περίπτωση τεσσάρων παιδιών από το Αφγανιστάν που είχαμε περίπου επί έναν χρόνο στην Κιβωτό. Τα παιδιά αυτά έφυγαν μαζί με τους γονείς τους από την πατρίδα τους κατά τη διάρκεια του πολέμου για να έρθουν στην Ελλάδα, κατά την είσοδό τους όμως στη χώρα χάθηκαν οι γονείς. Τα παιδιά εγκαταλείφθηκαν στο Νοσοκομείο Παίδων από την αστυνομία και μετά από αίτημα του νοσοκομείου ήρθαν σε εμάς για να μπορέσουν να έχουν μια καλύτερη ζωή. Το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να ξεκινήσουμε τις κλήσεις μέσω Ερυθρού Σταυρού για να βρούμε τους γονείς, ενώ ταυτόχρονα γράψαμε τα παιδιά στο σχολείο και τα βοηθήσαμε να προσαρμοστούν. Οι ελπίδες ήταν πολύ λίγες καθώς όσο περνούσε ο καιρός τόσο περισσότερες ήταν οι πιθανότητες οι γονείς να έχουν πεθάνει. Ξαφνικά, μετά από έναν χρόνο, ήρθε απάντηση από το Βέλγιο πως οι γονείς είναι ζωντανοί και βρίσκονται σε ένα καταφύγιο έξω από τις Βρυξέλλες. Και τότε έγινε χαμός. Το ανακοινώσαμε στα παιδιά τα οποία τρελάθηκαν από τη χαρά τους και τους φέραμε σε επικοινωνία για πρώτη φορά μέσω Skype. Έπειτα έπρεπε να γίνει ολόκληρη διαδικασία ώστε να βγάλουμε ειδικά ταξιδιωτικά έγγραφα και να πάρουμε άδεια από το Βέλγιο για την επίσκεψη. Τελικά όλα αυτά έγιναν και συνόδευσα εγώ ο ίδιος τα παιδιά στο Βέλγιο, όπου μας παρέλαβε από το αεροδρόμιο ειδική υπηρεσία και μας μετέφερε σε ένα γραφείο. Όταν άνοιξε η πόρτα και είδαν ο ένας τον άλλον, τα παιδιά έτρεξαν στην αγκαλιά των γονιών τους και έμειναν εκεί για τουλάχιστον μισή ώρα, κλαίγοντας και χωρίς να μιλάνε. Ήταν συγκλονιστικό, σαν να βλέπεις μπροστά στα μάτια σου τις ιστορίες που μας έλεγαν οι παππούδες μας όταν ήταν παλιά πρόσφυγες. Και μάλιστα αυτοί οι άνθρωποι νιώθοντας ευγνωμοσύνη που κρατήσαμε ασφαλή τα παιδιά τους τόσο καιρό, μου έδωσαν εκτός από λουλούδια και έναν χρυσοκέντητο πίνακα που είχε κεντημένο το όνομα του Αλλάχ.
Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;
Ήδη από πέρυσι ο πληθυσμός έχει διπλασιαστεί. Μιλάμε για Ελληνίδες μητέρες που βρίσκονται στα όριά τους, σε φοβερή φτώχεια και ζητάνε τη βοήθειά μας. Εμείς εδώ έχουμε έναν συγκεκριμένο αριθμό ατόμων που μπορούμε να φιλοξενήσουμε ο οποίος είναι ήδη πλήρης γι' αυτό και εδώ και λίγο καιρό προσπαθούμε να επισκευάσουμε έναν χώρο που έχουμε στη Δραπετσώνα για να μπορέσουμε να συντηρήσουμε περισσότερο κόσμο. Ο στόχος μας όμως δεν είναι μόνο η στέγαση αλλά και η μόρφωση των μανάδων όσο βρίσκονται κάτω από τη στέγη μας. Μέσα σε αυτό το διάστημα τις βοηθάμε να μάθουν τα δικαιώματά τους και έπειτα τους παρέχουμε νομική υποστήριξη για να λύσουν τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουν με τα περιβάλλοντά τους, τα οποία δυστυχώς πάντα υπάρχουν. Τέλος τις βοηθάμε να αποκτήσουν μια ειδικότητα, μέσω υποτροφιών εκπαίδευσης, ώστε όταν βγουν από το κέντρο να έχουν ένα χαρτί στα χέρια τους για να μπορέσουν να εργαστούν. Παράλληλα τις βοηθάμε να μεγαλώσουν τα παιδιά τους και να τα στείλουν στο σχολείο.
Πιστεύετε πως η Εκκλησία κάνει ότι μπορεί για να βοηθήσει τους απόρους σήμερα ή μπορεί να κάνει και περισσότερα;
Πιστεύω πως ειδικά στις μέρες μας είναι μια μεγάλη πρόκληση για την Εκκλησία όλη αυτή η κατάσταση και τώρα θα πρέπει να δείξει την ουσία της που είναι η αγάπη σε όλον τον κόσμο και να προσφέρουμε ότι έχουμε και δεν έχουμε. Φυσικά και μπορούμε να κάνουμε πολλά περισσότερα.
----
Η WIND Ελλάς, επίσημος Χορηγός του 29ου Κλασικού Μαραθωνίου Αθηνών και Ονομαστικός Χορηγός των Αγώνων Δρόμου 5 & 10 χλμ., οργανώνει, στο πλαίσιο της χορηγίας της, μια σειρά από δράσεις με στόχο τη συγκέντρωση χρημάτων για την «Κιβωτό του Κόσμου».
Με το μήνυμα «Ένας Αγώνας Για Όλους» η WIND καλεί όλους στις 13 Νοεμβρίου 2011 να τρέξουν με την WIND Running Team, για καλό σκοπό. Για καθεμία συμμετοχή, είτε στο δυναμικό βάδισμα, είτε στα 5χλμ. είτε στα 10χλμ ή ακόμα και στην Κλασική διαδρομή Μαραθωνίου με την ομάδα της WIND, η εταιρεία θα δωρίσει 10 ευρώ για τα παιδιά της Κιβωτού.
Επίσης, στο πλαίσιο του 29ου Κλασικού Μαραθωνίου, η WIND δημιούργησε την Facebook εφαρμογή «I like WIND: Πάτα like και πρόσφερε» που δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες του Facebook να συνεισφέρουν στην οικονομική ενίσχυση της Κιβωτού του Κόσμου. Για κάθε like, το ποσό που προσφέρει η WIND στην Κιβωτό του Κόσμου αυξάνεται κατά 1€!
Η WIND Ελλάς, επίσημος Χορηγός του 29ου Κλασικού Μαραθωνίου Αθηνών και Ονομαστικός Χορηγός των Αγώνων Δρόμου 5 & 10 χλμ., οργανώνει, στο πλαίσιο της χορηγίας της, μια σειρά από δράσεις με στόχο τη συγκέντρωση χρημάτων για την «Κιβωτό του Κόσμου».
Με το μήνυμα «Ένας Αγώνας Για Όλους» η WIND καλεί όλους στις 13 Νοεμβρίου 2011 να τρέξουν με την WIND Running Team, για καλό σκοπό. Για καθεμία συμμετοχή, είτε στο δυναμικό βάδισμα, είτε στα 5χλμ. είτε στα 10χλμ ή ακόμα και στην Κλασική διαδρομή Μαραθωνίου με την ομάδα της WIND, η εταιρεία θα δωρίσει 10 ευρώ για τα παιδιά της Κιβωτού.
Επίσης, στο πλαίσιο του 29ου Κλασικού Μαραθωνίου, η WIND δημιούργησε την Facebook εφαρμογή «I like WIND: Πάτα like και πρόσφερε» που δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες του Facebook να συνεισφέρουν στην οικονομική ενίσχυση της Κιβωτού του Κόσμου. Για κάθε like, το ποσό που προσφέρει η WIND στην Κιβωτό του Κόσμου αυξάνεται κατά 1€!
Αν επιθυμείτε να
μάθετε περισσότερα για την Κιβωτό του Κόσμου, μπορείτε να
επισκεφτείτε το επίσημο site της kivotostoukosmou.org ή να επικοινωνήσετε μαζί τους στην
παρακάτω διεύθυνση και τηλέφωνα:
Κιβωτός
του Κόσμου
Ζηνοδώρου 3 & Καλλικλέους
Τ.Κ. 10442, Αθήνα
Τηλ. & Φαξ: 210 5141935
Τηλ: 210 5141953
Ζηνοδώρου 3 & Καλλικλέους
Τ.Κ. 10442, Αθήνα
Τηλ. & Φαξ: 210 5141935
Τηλ: 210 5141953
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά