Σάββατο, Νοεμβρίου 12, 2011

Τά κόμματα ἐξουσίας

 

Του Μανόλη Γ. Δρεττάκη*

«ατρέ θεράπευσον σεαυτόν»
(Λούκ. Δ΄23)
Παρόλο τι τό νέο λληνικό κράτος χει λικία δυό σχεδόν αώνων, να μεγάλο ποσοστό τν νοικοκυριν καί τν πιχειρήσεων συμπεριφέρονται πέναντί του ς άν εναι διάδοχό του Τούρκου κατακτητ, καί –ντί νά θεωρον τούς αυτούς τους ς μέλη του, καί τι, πομένως, χουν ποχρεώσεις πέναντί του προκειμένου νά το δοθε δυνατότητα νά παράσχει ατά πο ζητον πό ατό– προσπαθον μέ κάθε τρόπο νά τό ξαπατήσουν καί νά τό κλέψουν, χωρίς νά ντιλαμβάνονται τι ξαπατον καί κλέβουν τόν αυτό τους.
Μετά τήν κατάρρευση τς φτάχρονης δικτατορίας πρχε πρόσφορο δαφος, δηλαδή μία χρυσή εκαιρία, γιά νά πραγματοποιηθε μία πραγματική ξυγίανση καί κσυγχρονισμός...
τοῦ κράτους (μέ εὐρεία ἔννοια, δηλαδή τῆς κεντρικῆς διοίκησης, τῆς τοπικῆς αὐτοδιοίκησης καί τῶν δημόσιων ἐπιχειρήσεων) προκειμένου ἡ χώρα νά μπορέσει νά μετάσχει ἐνεργά καί δημιουργικά στό νέο εὐρωπαϊκό καί παγκόσμιο γίγνεσθαι.

Τό δυστύχημα γιά τή χώρα ταν τι κενοι πο γήθηκαν τν κομμάτων ξουσίας καί κυβέρνησαν τή χώρα μετά τή δικτατορία καί γιά 22 χρόνια (1974-1996) ταν μέλη τς πολιτικς γεσίας τς χώρας καί πρίν πό τό 1967, καί ντί νά ξιοποιήσουν τή μοναδική ατή εκαιρία καί νά παλλαγον πό τίς κακές συνήθειες το παρελθόντος, χι μόνο τήν φησαν νά παρέλθει ναξιοποίητη, λλά διατήρησαν, «παύξησαν» καί «βελτίωσαν» τίς πρακτικές του παρελθόντος. Δυστυχς καί ο διάδοχοί τους τά πόμενα 15 χρόνια (1996-2011) κολούθησαν καί «κσυγχρόνισαν» τίς πρακτικές ατές.
τσι ο πελατειακές σχέσεις τν κομμάτων ατν, τν Βουλευτν καί πολιτευτν τους μέ τούς ψηφοφόρους τους καί διαπλοκή τους μέ τά μεγάλα (ξένα καί ντόπια) οκονομικά συμφέροντα συνεχίστηκαν καί πεκτάθηκαν. Τήν δια περίοδο, ξαιτίας το λεγόμενου «πολιτικο κόστους», τά κόμματα ατά δέν θέλησαν νά παλλάξουν τή χώρα πό τή διαφθορά, νά περιορίσουν δραστικά τήν παραοικονομία καί νά πατάξουν τή φοροδιαφυγή, μέ ποτέλεσμα λλάδα, δ καί πολλά χρόνια νά βρίσκεται στίς πρτες θέσεις στόν κόσμο σέ ,τι φορ ατές τίς μάστιγες. Σύμφωνα, μάλιστα, μέ τά τελευταία στοιχεα διεθνν ργανισμν καί εδικν χώρα μας τό 2010 κατέχει, δυστυχς, τήν πρώτη θέση σ’ ατές νάμεσα στά 27 κράτη μέλη τς Ε.Ε.
Τά δυό κόμματα ξουσίας, προκειμένου νά νέλθουν στήν ξουσία, πόσχονταν, νάμεσα στά λλα, τι θά ντιμετωπίσουν ποτελεσματικά καί θά ξαλείψουν τίς τρες ατές μάστιγες καί θά ξυγιάνουν τό κράτος. ντί, μως, μως, νά ξαλειφθε, διαφθορά χει πλέον πεισέλθει παντο καί παραοικονομία καί φοροδιαφυγή χουν γιγαντωθε μέ ποτέλεσμα τό κράτος νά χάνει σοδα τς τάξης τν 15-20 δίσ. ερώ τό χρόνο.
Τόσο ξαιτίας τς πώλειας σόδων σο καί τν μή παραγωγικν δαπανν καί τς σπατάλης το δημόσιου χρήματος, δημιουργονταν κάθε χρόνο μεγάλα δημόσια λλείμματα τά ποα αξαναν συνεχς τό δημόσιο χρέος. Τό 2009 τό χρέος ατό φτασε σέ δυσθεώρητα ψη (πλησίασε τά 300 δίσ. ερώ), ν ταυτόχρονα –τόσο λόγο τς πολιτικς πο σκήθηκε σο καί τς παγκόσμιας οκονομικς κρίσης– πραγματική οκονομία τς συρρικνώθηκε, μέ ποτέλεσμα κυβέρνηση νά βρεθε σέ δυναμία ξόφλησης τν τοκοχρεωλυσίων το δημόσιου χρέους μέ προσφυγή σέ δανεισμό, ξαιτίας τν ψηλν πιτοκίων πο παιτοσαν ο γορές.
Μπροστά σ’ ατή τήν δυναμία, γιά τήν ποία εθύνονται λες ο κυβερνήσεις τν 36 τελευταίων τν, σημερινή κυβέρνηση κατέφυγε στήν τρόϊκα (τήν Ερωπαϊκή νωση, τήν Ερωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα καί τό Διεθνές Νομισματικό Ταμεο) γιά νά τς παράσχει τά παιτούμενα ποσά ς δάνεια καταβάλλοντας, δυστυχς, να ρκετά ψηλό πιτόκιο. Προκειμένου μως τρόϊκα νά διασφαλίσει τήν πιστροφή τν χρημάτων πο θά δανείσει, ποχρέωσε τήν κυβέρνηση νά πογράψει καί νά ψηφίσει τό διαβόητο Μνημόνιο, τό ποο, οσιαστικά, κατέστησε ποτελ τή χώρα μας πέναντί της, φο κυβέρνηση εναι ποχρεωμένη νά φαρμόζει τή ντολές της.
Τά μέτρα πο λαβε κυβέρνηση κατ’ ντολή τς τρόϊκας χουν προκαλέσει μείωση τν μισθν καί τν συντάξεων, μεγάλη αξηση τς νεργίας, κτίναξη στά ψη το πληθωρισμο ξαιτίας τς αξησης τν μμεσων φόρων, αξηση το ποσοστο το πληθυσμο πο βρίσκεται κάτω πό τό ριο τς φτώχειας καί αξηση τν δη μεγάλων οκονομικν καί κοινωνικν νισοτήτων.
Καί ν συνέβαιναν λα ατά στά οκονομικά της χώρας, τά δυό κόμματα ξουσίας, προκειμένου νά συνεχίσουν νά σκον τήν ξουσία (ν ταν στήν κυβέρνηση) γιά νά πανέλθουν σ’ ατήν (ν ταν στήν ντιπολίτευση) πιδίδονταν, σέ να μεταξύ τους νταγωνισμό μέ πολυδάπανες προεκλογικές κστρατεες καί μέ λλες δαπάνες στό διάστημα πο μεσολαβε νάμεσα σέ δυό κλογικές ναμετρήσεις, μέ ποτέλεσμα νά μήν παρκον σημαντική τήσια πιχορήγησή τους πό τόν κρατικό προϋπολογισμό, ο διάφορες φανείς «χορηγίες» πο παιρναν πό τούς οκονομικά σχυρούς καί ο σχνές εσφορές τν μελν τους γιά τήν κάλυψη τν πέρογκων ατν δαπανν. Προκειμένου νά καλύψουν τά τήσια λλείμματά τους, τά κόμματα ατά κατέφευγαν σέ τράπεζες καί δανείζονταν πολύ μεγάλα ποσά μέ νέχειρο τήν κρατική πιχορήγηση πόμενων τν (!) ποτέλεσμα τς λόγιστης ατς διαχείρισης τν οκονομικν τους, εναι τό χρέος τους πρός τίς τράπεζες νά εναι σήμερα πολλαπλάσιό της τήσια κρατικς πιχορήγησης (!!).
Τήν κύρια εθύνη γιά τήν κατάσταση ατή φέρουν ο ρχηγοί τν κομμάτων ξουσίας πο διετέλεσαν καί Πρωθυπουργοί καί στενός κύκλος γύρω πό ατούς, ο ποοι τελοσαν ν πλήρη γνώσει τόσο τν «χορηγιν» πο προαναφέρθηκαν σο καί τν λλειμμάτων καί το πέρογκου χρέους τν κομμάτων τους. ξαιτίας το χρέους ατο δέν εναι περβολή νά κατατάξει τά κόμματα ξουσίας στίς προβληματικές περχρεωμένες «πιχειρήσεις». Τά κόμματα, δηλαδή, ξουσίας διαχειρίστηκαν τά οκονομικά του «οκου» τους, μέ τόν διο κριβς τρόπο μέ τόν ποο διαχειρίστηκαν τά δημόσια οκονομικά ταν βρίσκονταν στήν κυβέρνηση μέ τά δια πώδυνα γιά τό λαό ποτελέσματα.
κτός, μως, πό τή δεινή οκονομική κατάσταση στήν ποία βρίσκονται τά κόμματα ξουσίας, ο διάφορες «χορηγίες» πρός ατά πό τούς οκονομικά σχυρούς (μέ τό ζημίωτο, φυσικά) συνοδεύτηκαν καί πό μεγάλα οκονομικά σκάνδαλα στά ποα μπλέκονταν στελέχη τους πο μετεχαν στίς κυβερνήσεις περιλαμβάνονταν στήν λιγάριθμη μάδα στελεχν γύρω πό τόν γέτη τν κομμάτων ατν.
Κάτω πό ατές τίς συνθκες τό ρώτημα πο πασχολε σήμερα τόν λληνικό λαό εναι: εναι δυνατόν γεσία τν δυό περχρεωμένων σήμερα κομμάτων νά βγάλει σύντομα τή χώρα πό τό σκοτεινό τονελ στό ποο τήν βαλαν τά δια μέ τήν λόγιστη πολιτική πο σκησαν τά χρόνια πο εχαν τήν εθύνη τς διακυβέρνησης τς χώρας;
πό τά σα προαναφέρθηκαν εναι σαφές τι ο «ατροί», δηλαδή τά δυό κόμματα ξουσίας, πάσχουν πό τήν δια σθένεια πό τήν ποία πάσχει καί τό κράτος, δηλαδή τήν περχρέωση. Καί πιπλέον δέσμια της διαπλοκς τους μέ τούς οκονομικά σχυρούς. Κατά συνέπεια πρέπει πρτα π’ λα νά θεραπευτον τά δια, προκειμένου νά πείσουν τι εναι κανά νά θεραπεύσουν τό κράτος. Τό παραπάνω ρώτημα πομένως, μπορε νά διατυπωθε καί ς ξς: εναι τά δυό κόμματα ξουσίας κανά νά ατοθεραπευτον;
πάντηση στό ρώτημα ατό πό σους σκέπτονται νηφάλια εναι, προφανς, ρνητική. Ο σημερινοί «ατροί», βασικά, δηλαδή, ρχηγοί τν δυό κομμάτων ξουσίας καί γύρω πό ατούς γετική μάδα, πό τή μέχρι σήμερα πολιτεία τους, δέν φαίνονται κανοί νά θεραπεύσουν τά κόμματά τους καί, πολύ λιγότερο κανοί, νά θεραπεύσουν τά οκονομικά καί κοινωνικά προβλήματα πο τά κόμματα ατά πισώρευσαν στήν πατρίδα μας.
Τό ν ατή ντύπωση θά λλάξει πομένει νά τό δομε. ν δέν λλάξει, λλάδα θά χρειαστε νέους γιες ατρούς, δηλαδή νέους πολιτικούς φορες μέ νέους φθαρτους, κέραιους καί κανούς γέτες ο ποοι θά ναλάβουν τό δύσκολο ργο καί μακροχρόνιο ργο τς θεραπείας τς χώρας πό τί βαριά σθένεια τήν ποία προκάλεσε μικροπολιτική, μυωπική καί λόγιστη πολιτική τν κομμάτων ξουσίας.
______
* Μανόλης Γ. Δρεττάκης εναι πρώην ντιπρόεδρος
Τς Βουλς, πουργός καί Καθηγητής τς ΑΣΟΕΕ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά