Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011 - Τυπικόν

18. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ. «Μνή­μη πάντων τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος Θεῷ εὐαρεστησάντων ἀπὸ ᾿Αδὰμ ἄχρι καὶ ᾿Ιωσὴφ τοῦ μνήστορος τῆς ὑπεραγίας Θεο­τό­κου· ὁμοίως καὶ τῶν προφητῶν καὶ προφητίδων, ἐξαιρέτως δὲ τοῦ προφήτου Δανιὴλ (560 π.Χ.) καὶ τῶν ἁγίων τριῶν παί­δων». Σεβαστιανοῦ, Ζωῆς κ.λπ. μαρτύρων (†287). ῏Ηχος β΄, ἑωθινὸν ε΄.

Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «Μεγάλα τὰ τῆς πίστεως κατορ­θώματα»· κοντάκιον «Χειρόγραφον εἰκόνα».

Τὴν ἀκολουθίαν τῆς Κυριακῆς πρὸ τῆς Χριστοῦ γεννή­σε­ως ζήτει ἐν τῷ Μηναίῳ μετὰ τὴν 17ην Δε­κεμ­βρίου.

Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.

ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ» ἀναστάσιμα 6, καὶ τῶν πατέ­ρων 3 «Τὰ τῶν πατέρων σήμερον πιστοὶ» κ.λπ. εἰς 4, Δό­ξα, «Δανιὴλ ἀνὴρ ἐπιθυμιῶν», Καὶ νῦν, «Παρῆλθεν ἡ σκιά».

ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ τὰ ἐν τῷ Μηναίῳ ἀναγνώσματα τῆς Κυριακῆς.

ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, «Χαίρετε, προφῆται τί­μιοι», Καὶ νῦν, θεοτοκίον «Ὢ θαύματος καινοῦ» (Παρακλη­τική, ἦχ. πλ. β΄, Σαβ. ἑσπέρας, εἰς τὰ ἀπό­στιχα).

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «῞Οτε κατῆλθες», Δόξα, «Μεγά­λα τὰ τῆς πί­στεως κατορθώματα», Καὶ νῦν, «Πάντα ὑπὲρ ἔννοιαν».

Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, Δόξα, τὸ διὰ τὴν λιτὴν ἰδιόμελον «Βολίδες ἀστράπτοντες», Καὶ νῦν, θεοτοκίον «῾Αμαρτωλῶν τὰς δεή­σεις» (Παρακλ., ἦχ. α΄, Δευτ. ἑσπέρας, εἰς τὸν στίχον)· τὰ τρι­αδικὰ «῎Αξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον «Μεγά­λα τὰ τῆς πίστεως».

Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ­ριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια ὡς προεγράφησαν. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ἄμωμος.]

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα τῶν δύο στιχολογιῶν καὶ τὰ εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀνα­βαθμοὶ καὶ τὸ προκείμε­νον τοῦ ἤχου.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (ε΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τά­ξεως αὐτοῦ.

ΚΑΝΩΝ μόνον ὁ τῶν πατέρων «Κύματι θαλάσσης», μετὰ δὲ τὸν εἱρμὸν ἑκάστης ᾠδῆς τὸ ἀναστάσιμον τροπάριον μὲ στίχον «Δό­ξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε», τὰ ἑπόμενα μὲ στίχον «῞Αγιοι τοῦ Θεοῦ», καὶ εἰς τὰ δύο τελευταῖα Δόξα, Καὶ νῦν· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς ἡ ὑπα­κοὴ «῎Αγγελος παίδων ἐδρόσισε» καὶ τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου χῦμα· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ κοντάκιον τῶν πατέρων μετὰ τοῦ οἴκου («Χειρόγραφον εἰκόνα», «᾿Εκτείνας σου τὴν χεῖρα»), τὸ συναξάριον τῆς ἡμέ­ρας καὶ τὸ ὑπόμνημα τῆς Κυριακῆς πρὸ τῶν Χριστουγέννων.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται»· «Τὴν τιμιω­τέ­ραν», «[Μεγάλυνον, ψυχή μου...] Μυστήριον ξένον».

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ ε΄ ἀναστάσι­μον «῾Η ζωὴ καὶ ὁδός», τὸ τῶν πατέρων «Πατριαρ­χῶν οἱ πρό­κρι­τοι» καὶ τὸ θεοτοκίον τοῦ ἀναστασίμου «῾Υμνῶ σου τὸ ἀμέ­τρη­τον».

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ στιχηρὰ ἀναστάσιμα 4 καὶ τῶν πα­τέ­ρων προσόμοια 3 «῏Αρόν σου τὴν φωνὴν» κ.λπ. εἰς 4 –εἰς τοὺς πρὸ αὐτῶν στίχους τὰ δύο τελευταῖα–, Δόξα, τῶν πατέ­ρων «Τῶν νομικῶν διδαγμάτων», Καὶ νῦν, «῾Υπερευλο­γη­­μέ­νη». Δοξολογία μεγάλη, «Σή­μερον σωτηρία».

Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ καὶ εἰς τοὺς μακαρισμοὺς 4 ἀναστάσιμα τρο­πάρια τοῦ ἤχου καὶ 4 ἐκ τῆς ϛ΄ ᾠδῆς τοῦ κανόνος τῶν πατέρων].

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «῞Οτε κατῆλθες», «Με­γά­λα τὰ τῆς πίστεως κα­τορ­θώματα» καὶ τοῦ ναοῦ, κον­τά­κιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν προαιώνιον».

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: Κυρ. πρὸ τῶν Χρι­στου­γέν­νων, «Πίστει παρῴκησεν ᾿Αβραάμ» (῾Εβρ. ια΄ 9-10, 32-40)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, «Βίβλος γενέσεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ» (Μτθ. α΄ 1-25).

Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.