Tου Αρχιμ. Φιλίππου Χαμαργιά amen.gr
Έρχονται στιγμές κατά τις οποίες «πάν στόμα φραγήσεται…» , τα λόγια στερεύουν, οι σκέψεις χάνονται στη δίνη των γεγονότων….
Μια τέτοια στιγμή νιώσαμε όλοι όσοι γνωρίζαμε τον Νύσσης Ελευθέριο και ακούσαμε τον τόσο βίαιο και άδικο χαμό του. Και αναλογιστήκαμε πόσο σκληρός μπορεί να είναι ένας κακοποιός όταν έχει απέναντί του ένα λευκασμένο γεροντάκι 85 ετών…!!!! Τι άραγε θα μπορούσε να συγκινήσει έναν ληστή ώστε να λυπηθεί έναν ολόλευκο κληρικό και να μην του στερήσει τη ζωή;;; Ψάχνω τόσες μέρες να βρω μιαν απάντηση αλλά μάταια. Κι όσο ψάχνω μέσα στις σκέψεις μου, το μόνο που μπορώ να διακρίνω είναι τη μορφή του μακαριστού πλέον Γέροντος Ελευθερίου αν λέγει …» Χρυσέ μου άσε τους , δεν πειράζει, ο Θεός ξέρει τα άδηλα και τα κρύφια του καθενός μας», όπως συνήθιζε πάντα να λέει.
Ο Νύσσης Ελευθέριος όμως δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας, δεν μπορεί να μας πει τι είδε στα μάτια του φονιά του, δεν θα μας πει ποτέ τι άκουσε ή τι είπε με την ευφράδεια του λόγου που τον διέκρινε. Δεν δύναται πλέον να εξιστορήσει γεγονότα, έτσι όπως μόνο εκείνος ήξερε να μας εξιστορεί και συνάμα να μας διδάσκει και να μας νουθετεί. Ήδη προεξάρχει λαμπρού συλλείτουργου εις το επουράνιο θυσιαστήριο. Με συλλειτουργούς τον αλησμόνητο και πολύκλαυστο Τράλλεων Ισίδωρον και τους πεφιλημένους του διαπρεπείς κληρικούς Χερουβείμ Μαλισιάνον τον αρχοντικό και μειλίχιο, Ιωακείμ Σακαρέλλον τον πάντα χαμογελαστό και Χαρίτωνα Ζαχαρόπουλον τον ευγενή και άκακο.
Γέροντα Ελευθέριε,
Η Εκκλησία θα σε μνημονεύει εσαεί ως ένα από τα μέλη της που την υπηρέτησαν ευόρκως. Οι Κληρικοί θα σε μνημονεύουν ως ένα συλλειτουργό λαμπρό, αρχοντικό, ιεροπρεπή και πάντα προσεκτικό. Το Πάνσεπτο Οικουμενικό Πατριαρχείο ως ένα πολυτιμότατο συνεργάτη του. Η πόλις του Περιστερίου ως τον άνθρωπο που αγάπησε πιο πολύ από κάθε άλλον Εκκλησιαστικό άνδρα. Η στρατευομένη Εκκλησία απώλεσε ένα μέλος της, η θριαμβεύουσα υποδέχεται ένα νέο.
Δέξου αείμνηστε Γέροντα, αντί ανθέων τις λιγοστές τούτες γραμμές, μέσα από την καρδιά ενός νέου κληρικού που έμαθε πολλά και προπάντων να αγαπά την Εκκλησία σαν το σπίτι του, από όλους εσάς τους παλαιούς κληρικούς που ζήσατε εν τη Εκκλησία ως λαμπάδες καιόμενες «λιώνοντας» για να φωτίζετε τους άλλους.
Μια τέτοια στιγμή νιώσαμε όλοι όσοι γνωρίζαμε τον Νύσσης Ελευθέριο και ακούσαμε τον τόσο βίαιο και άδικο χαμό του. Και αναλογιστήκαμε πόσο σκληρός μπορεί να είναι ένας κακοποιός όταν έχει απέναντί του ένα λευκασμένο γεροντάκι 85 ετών…!!!! Τι άραγε θα μπορούσε να συγκινήσει έναν ληστή ώστε να λυπηθεί έναν ολόλευκο κληρικό και να μην του στερήσει τη ζωή;;; Ψάχνω τόσες μέρες να βρω μιαν απάντηση αλλά μάταια. Κι όσο ψάχνω μέσα στις σκέψεις μου, το μόνο που μπορώ να διακρίνω είναι τη μορφή του μακαριστού πλέον Γέροντος Ελευθερίου αν λέγει …» Χρυσέ μου άσε τους , δεν πειράζει, ο Θεός ξέρει τα άδηλα και τα κρύφια του καθενός μας», όπως συνήθιζε πάντα να λέει.
Ο Νύσσης Ελευθέριος όμως δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας, δεν μπορεί να μας πει τι είδε στα μάτια του φονιά του, δεν θα μας πει ποτέ τι άκουσε ή τι είπε με την ευφράδεια του λόγου που τον διέκρινε. Δεν δύναται πλέον να εξιστορήσει γεγονότα, έτσι όπως μόνο εκείνος ήξερε να μας εξιστορεί και συνάμα να μας διδάσκει και να μας νουθετεί. Ήδη προεξάρχει λαμπρού συλλείτουργου εις το επουράνιο θυσιαστήριο. Με συλλειτουργούς τον αλησμόνητο και πολύκλαυστο Τράλλεων Ισίδωρον και τους πεφιλημένους του διαπρεπείς κληρικούς Χερουβείμ Μαλισιάνον τον αρχοντικό και μειλίχιο, Ιωακείμ Σακαρέλλον τον πάντα χαμογελαστό και Χαρίτωνα Ζαχαρόπουλον τον ευγενή και άκακο.
Γέροντα Ελευθέριε,
Η Εκκλησία θα σε μνημονεύει εσαεί ως ένα από τα μέλη της που την υπηρέτησαν ευόρκως. Οι Κληρικοί θα σε μνημονεύουν ως ένα συλλειτουργό λαμπρό, αρχοντικό, ιεροπρεπή και πάντα προσεκτικό. Το Πάνσεπτο Οικουμενικό Πατριαρχείο ως ένα πολυτιμότατο συνεργάτη του. Η πόλις του Περιστερίου ως τον άνθρωπο που αγάπησε πιο πολύ από κάθε άλλον Εκκλησιαστικό άνδρα. Η στρατευομένη Εκκλησία απώλεσε ένα μέλος της, η θριαμβεύουσα υποδέχεται ένα νέο.
Δέξου αείμνηστε Γέροντα, αντί ανθέων τις λιγοστές τούτες γραμμές, μέσα από την καρδιά ενός νέου κληρικού που έμαθε πολλά και προπάντων να αγαπά την Εκκλησία σαν το σπίτι του, από όλους εσάς τους παλαιούς κληρικούς που ζήσατε εν τη Εκκλησία ως λαμπάδες καιόμενες «λιώνοντας» για να φωτίζετε τους άλλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά