Πρόσθες αυτοίς κακά, Κύριε, τοις ενδόξοις της γης…

Είναι πολύ παράξενο, αλλά το να μιλάμε για την οικονομική κρίση, την οσημέραι επιδεινούμενη, καθίσταται βαρετό, έως ανιαρό. Όσα έπρεπε να εξηγηθούν έχουν ήδη γραφτεί· πολλοί άνθρωποι έντιμοι, αλλά και με στοιχειώδη ενσυναίσθηση, γράφουν για αυτά εδώ και δύο χρόνια και πολύ παραπάνω. Και πρέπει ειλικρινώς να τους ευχαριστήσουμε που διατήρησαν ήθος μέσα στο πλήθος- το πλήθος των κονδυλοφόρων των εμπαθών ή και των χειραγωγημένων.

Ουδεμία σημασία έχει η δικαίωση· σημασία έχει η λύτρωση, η απαλλαγή. Η οποία απαλλαγή από τα δεινά κατά κανόνα φτάνει, όταν όλα φαίνεται πως χάθηκαν, έγραφε και ο ι. Χρυσόστομος από την εξορία στην αγ. διακόνισσα Ολυμπιάδα. Αλλά η δικαίωση παραταύτα έρχεται: ακόμη και στο γερμανικό περιοδικό Σπίγκελ, φιλοξενήθηκε άρθρο με τον εύγλωττο τίτλο “Τα μαθήματα της Αργεντινής για μία Ευρώπη που παιδεύεται από την κρίση” και υπογράφεται από τον Jens Glüsing. Συνεντευξιάζεται ο Ρομπέρτο Λαβάνια, που είναι ο Υπουργός Οικονομίας της ανάκαμψης, που απέπεμψε το ΔΝΤ τον Απρίλιο του 2002, όταν ήρθε να ξαναπροτείνει τις… ίδιες πολιτικές που οδήγησαν στην εξέγερση και στην θεαματική απόδραση του Πρωθυπουργού ντε Λα Ρούα με ελικόπτερο.

Ο Λαβάνια δηλώνει στο πασίγνωστο αυτό περιοδικό: “Φαίνεται πως δεν έμαθαν τίποτε από την συντριβή μας” και τονίζει ότι “η Ευρώπη έχει επιστρατεύσει τα ίδια μέτρα λιτότητας που έριξαν κάτω την Αργεντινή”(!!!). Συνεχίζει δε λέγοντας: “Αυτό δημιουργεί μία πολύ μακράς διαρκείας Ύφεση” και “η περιοχή περιστρέφεται περισσότερο και περισσότερο προς την πτώση/ παρακμή”. Στο εν λόγω άρθρο, ακόμη, τονίζεται ότι η κατάσταση της οικονομίας της Αργεντινής, που έχει επισημανθεί ως διδακτικό παράδειγμα από τους Κρούγκμαν και Ρουμπινί, δεν ηρέμησε μέχρι η περονίστρια Χριστίνα Κίρχνερ να αναλάβει την πρωθυπουργία- κρατώντας πάντως τον Ρομπέρτο Λαβάνια στο Υπουργείο Οικονομίας.

Αξιοσημείωτη, σαν επιμύθιο, είναι η τρέχουσα κατάσταση τουπρωθυπουργού που έμπασε το ΔΝΤ στην χώρα, του Φερνάντο ντε λα Ρούα, που το έσκασε από το ελικοδρόμιο του προεδρικού μεγάρου 10 έτη πριν: Ζη πλέον μια ζωή που μοιάζει ελαφρώς με ακούσιου ερημίτη:“(προσ)βάλλεται από περαστικούς, όταν τολμά να δείξει το πρόσωπό του δημόσια.[] Ζει μια αποκλεισμένη ζωή σε ένα διαμέρισμα στην[] γειτονιά της ανώτερης τάξης του Μπουένος Άιρες. Φρουροί της ασφάλειας φυλάνε την είσοδο του κτιρίου και η πόρτα για τον ανελκυστήρα είναι κλειδωμένη.” Ο ντε λα Ρούα γλύτωσε την τελευταία στιγμή από τα δικαίως οργισμένα χέρια του πλήθους· σήμερα θεωρεί πως εξαπατήθηκε από τους… γκουρού του ΔΝΤ και τις σκληρές γραμμές τους· τα μέλη της κυβέρνησής του επίσης θεωρούν την περίπτωση πολύ συναφή με την ελλαδική. Τελικώς, η λύση ήρθε με μία κοινωνική πολιτική διαμετρικά αντίθετη και με την διαγραφή του 70% του Χρέους που την επέτρεψε. Άλλωστε, όταν ο Κέυνς έγραφε την “Γενική Θεωρία”, χώρες όπως η Μ. Βρεττανία είχαν 200% του ΑΕΠ Εθνικό Χρέος. Διαβάζοντας κανείς όλα αυτά, ελπίζω πως αισθάνεται ακόμη πιο ευεξαπάτητος και μωρός για την ανοχή μας όλης αυτής της περιόδου. Αυτό έδειξαν τα γεγονότα, πως ένα επιτελείο κυβερνητικό, με την βοήθεια ενός διεφθαρμένου τύπου, λέγοντας συνειδητά ψέματα, έσπρωξαν την Ελλάδα προς τα μαύρα νερά της Στύγας, που, τόσο καιρό που λάμνουμε με το ένα και με το άλλο σε αυτά, μας έφτασαν σχεδόν στον Άδη.

Φέτος, η επίσημα υπολογισμένη μείωση του Εθνικού Προϊόντος είναι 6%. Δεν ξέρω αν θυμάστε τις υποδεκαπλάσιες προβλέψεις διαφόρων υπουργοποιημένων ηγετίσκων· σήμερα, ακόμη “έχουν το νεύρο” να μας κάνουν διάφορα μαθήματα από τηλοψίας και από της Βουλής. Τους εξέλεξε, βλέπετε, ο λαός το 2009. Βέβαια υπόσχονταν τα διαμετρικώς αντίθετα- σχολαστικότητες.
Μέσα σε όλα αυτά, ο εξοχος αντιπερισπασμός, το πυροτέχνημα: προφυλακίστηκε ο ηγούμενος Εφραίμ, ως …δυνάμενος να υποτροπιάσει. Οι μέθοδοί του είναι συσχηματισμένες τω καπιταλιστικώ κόσμω: απαγορεύονται αυστηρότατα, όπως και οι ανταλλαγές, από τους ιερούς Κανόνες, είναι ακριβώς αντι-ορθόδοξες. Μία τέτοια προφυλάκιση όμως φανερώνει παμπόνηρους σκοπούς και είναι κραυγαλέα άδικη και μη-ισόνομη.