Κυριακή, Ιανουαρίου 08, 2012

Θεέ μου, δεν αντέχω τόση χάρη. Λιγόστεψε την», έλεγε.{Γερ Παισιος}




 Είχαν περά...σει αρκετές μέρες. Ό Γέροντας κυριολεκτικά είχεαποστεωθεί. Έφτασε σε σημείο να μη έχει το παραμικρό να φάει ούτε και να μπορεί ν' ανάψει τη σόμπα Ήταν νηστικός, παγωμένος, σχεδόν παράλυτος. Το μόνο, πού μπορούσε να κάνει ήταν να ψελλίζει την προσευχή: «Κύριε, ελέησε με! Μη με εγκαταλείψεις!». Οι ελπίδες του μέρα με τη μέρα λιγόστευαν. Περίμενε τον Κύριο να τον πάρει κοντά του.

Όμως ή προσευχή του συνεχιζόταν, παρ' όλη τη σωματική του αδυναμία Κάποια στιγμή έγινε θερμότατη και θεοπειθής.

Και τότε γέμισε το κελί Αγγέλους και Αγίους, πού υπηρετούσαν τον πάσχοντα Γέροντα Του άναψαν τη σόμπα, του ετοίμασαν φαγητό, τον παρηγόρησαν και τον στήριξαν, μεταβάλλοντας το παγωμένο κελί του σ' ένα κομμάτι του παραδείσου. Την επομένη μέρα ο Γέροντας άρχισε να νιώθει καλύτερα και σε τρεις μέρες ανάλαβε πλήρως τις δυνάμεις του. Ή χαρά του ήταν μεγάλη. Δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα συναισθήματα του. «Θεέ μου, δεν αντέχω τόση χάρη. Λιγόστεψε την», έλεγε.

Πέρασαν πέντε ολόκληροι μήνες και δεν είχε ιδιαίτερο πρόβλημα με την υγεία του.

Την Κυριακή, όμως, του Τυφλού αρρώστησε και δεν είχε τίποτα να φάει. Δεν απελπιζόταν, ωστόσο. Το απόγευμα φόρεσε κάτι παραπάνω και βγήκε έξω. Ό ήλιος έκανε την ατμόσφαιρα ευχάριστη. Ό Γέροντας κάθισε κάτω απ' την ελιά, πού ήταν κοντά στη πόρτα του κελιού του κι έβλεπε προς τα κάτω, προς τη θάλασσα. Το πονεμένο του σώμα δεν άντεχε πολύ. Έπρεπε κάτι να φάει. «Ίσως να με θυμηθεί κάποιος αργότερα», σκέφθηκε και άφησε το λογισμό της ανυπομονησίας να περάσει.


Την ώρα, πού ο ήλιος έδυε, ο Γέροντας κοιτούσε τον ουρανό και διαπίστωσε ότι κάποιο γεράκι ερχόταν προς το μέρος του, σχεδόν απειλητικά.


Νόμισε ότι το άγριο πουλί τον πέρασε για αγρίμι και ήθελε να τον χτυπήσει.

Όμως το πουλί έκανε ένα κύκλο πάνω από το κελί, χαμήλωσε αρκετά και μετά φτεροκόπησε γρήγορα και απομακρύνθηκε. Ο Γέροντας παρακολούθησε τη σκηνή εντυπωσιασμένος. Αμέσως άκουσε κι ένα θόρυβο ανάμεσα στα χορτάρια, σε απόσταση είκοσι τριάντα μέτρα.

Σηκώθηκε για να δει τι συνέβαινε.

Ήταν ένα ψάρι, που χτυπιόταν στα χορτάρια.

Κατάλαβε ότι η πρόνοια του Θεού δεν τον είχε ξεχάσει.





Πρεσβύτερος Διονύσιος Τάτσης
Εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά