Μπροστά σε μια τρομερή αλλά δίκαιη σκηνή μας τοποθετεί η σημερινή ευαγγελική διήγηση, της σκηνής της δικαίας κρίσεως κατά την δευτέρα παρουσία του Χριστού.
Ο Κριτής Χριστός διαχωρίζει τα πρόβατα από τα ερίφια και τα τοποθετεί εκ δεξιών και αριστερών Του. Με την εικόνα αυτή θέλει να δείξει την αλάνθαστη βεβαιότητα του Κριτού και την αδέκαστη απόφαση Του, οι άνθρωποι θα διαχωριστούν κατά την τελική κρίση με όση ευκολία και βεβαιότητα ένας ποιμένας διακρίνει τα πρόβατα από τα ερίφια.
Βέβαια εδώ δεν πρόκειται για μια λεπτομερή περιγραφή της μελλούσης Κρίσεως αλλά η διήγηση αποσκοπεί να υπογραμμίσει βάση ποιου κριτηρίου κρίνονται οι άνθρωποι.
Και το κριτήριο αυτό δεν είναι ούτε η μόρφωση, ούτε η ακριβής γνώση των δογμάτων της πίστεως, ούτε η θέση που κατέχει κανείς μέσα στην εκκλησία, αλλά η έκφραση της αγάπης με έργα.
Ο Κύριος προς τους εκ δεξιών είπε: «Ἐφ' ὅσον ἐποιήσατε ἑνί τούτων τῶνἀδελφῶν μου τῶν ελαχίστων, ἐμοί ἐποιήσατε». Επίσης και προς τους εξ αριστερών είπε: «ἐφ’ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνί τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδέ ἐμοίἐποιήσατε». Το «ποιεῖν» ή το «μή ποιεῖν» διακρίνει τους ανθρώπους σε καλούς και κακούς. Δηλ. η έμπρακτη αγάπη προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο, τον ελάχιστο αδελφό του Ιησού.
φωτογραφία του TSAB
Το ότι για το τελικό ξεχώρισμα των ανθρώπων τίθεται σαν βάση το κριτήριο της αγάπης, σημαίνει ότι όλοι ανεξαιρέτως οι άνθρωποι αποτελούν το αντικείμενο της δίκαιης Κρίσεως του Θεού. Αυτό όμως δεν μας επιτρέπει να πούμε ότι είναι δυνατή η άσκηση της αγάπης χωρίς την Πίστη στο Θεό, χωρίς την ελπίδα της Αναστάσεως, χωρίς την καθαρή ζωή. Μπορούμε όμως να πούμε ότι η αγάπη αποτελεί την συνισταμένη όλων αυτών και την έμπρακτη εκδήλωσή τους και ότι όλα αυτά δεν έχουν καμία αξία χωρίς την ενεργοποίησή τους με την αγάπη.
Από το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα μπορούμε να υπογραμμίσουμε τα ακόλουθα χαρακτηριστικά της χριστιανικής αγάπης:
1) Η αγάπη μας αποτελεί απάντηση στην αγάπη του Θεού, γιατί Αυτός πρώτος «ήγάπησεν ἡμᾶς». Η απάντηση όμως αυτή δίδεται μέσω των πτωχών και πασχόντων συνανθρώπων μας. Ο δρόμος που οδηγεί στον Θεό περνάει από τους συνανθρώπους μας.
2) Η αγάπη είναι ανιδιοτελής, δεν αποβλέπει στην αμοιβή ούτε στην αναγνώριση ή την επίδειξη. Γίνεται μόνο γιατί αυτό είναι το θέλημα του Θεού. Γι' αυτό κι' εκείνοι που ακούνε τον έπαινο του Θεού εκπλήσσονται. Γιατί αποδίδονται σε αυτούς έργα αγάπης που δεν τα διέπραξαν, αλλά γιατί αυτά τα έργα ερμηνεύονται ως απευθυνόμενα προς τον ίδιον τον Χριστό. Αυτό σημαίνει ότι έγιναν χωρίς τον υπολογισμό της αμοιβής και χωρίς ιδιοτέλεια.
φωτογραφία του DIMITIL
3) Η αγάπη έχει διαπροσωπικό χαρακτήρα. Κινείται στην σχέση του ανθρώπου προς τον άνθρωπο, τον συγκεκριμένο πάσχοντα άνθρωπο. Ο Κύριος δεν επαινεί τους καλούς γιατί έλυσαν το πρόβλημα της πείνας, αλλά γιατί έδωσαν τροφή σ' έναν πεινασμένο. Όποιος αγαπά όλοι την ανθρωπότητα όχι όμως τον άνθρωπο που βρίσκεται μπροστά του αυτός δεν λέει την αλήθεια.
4) Τέλος, η αγάπη προϋποθέτει την αναγνώριση του συνανθρώπου ακόμα και του πιο φτωχού και ελάχιστου αδελφού σαν μέλος της ίδιας οικογένειας με Πατέρα τον Θεό.
Ένα μήνυμα λοιπόν αγάπης και συναδελφώσεως αποτελεί η σημερινή ευαγγελική διήγηση. Υπογραμμίζει τις τραγικές συνέπειες για εκείνον ο οποίος κλεισμένος στον νοσηρό εγωκεντρισμό του ξεχνά τον φτωχό και ελάχιστο αδελφό καθώς και την νέα εντολή του Θεού της αγάπης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά