Μια παραβολή με μεγάλο θεολογικό βάθος!
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ
Λουκ. ιη 10-14
Με τη σημερινή ευαγγελική περικοπή η Εκκλησία μας μας εισάγει στο Τριώδιο, που είναι μια περίοδος πνευματικής προετοιμασίας, μετάνοιας, άσκησης και νηστείας, εν όψει των συγκλονιστικών γεγονότων που ακολουθούν, αυτών της Μεγάλης Εβδομάδος και του Πάσχα.
Ο Τελώνης και ο Φαρισαίος εκπροσωπούν δυο εντελώς διαφερετικούς κόσμους:
Ο Τελώνης θεωρείται ως αμαρτωλός και παράδειγμα προς αποφυγήν από τους θρησκευτικούς ανθρώπους.
Ο Φαρισαίος θεωρείται ως ο κλασσικός θρησκευτικός τύπος που πείθει ολους για τις αρετές του και τις αγαθοεργίες του.
Και όμως τη λογική αυτή την ανατρέπει το Ευαγγέλιο!
Ο Φαρισαίος, πράγματι ήταν άνθρωπος της προσευχής, της νηστείας και της φιλανθρωπίας. Ηταν συντηρητικός άνθρωπος, ήθελε την αυστηρή εφαρμογή του Μωσαικού Νόμου και των Λατρευτικών διατάξεων. Γι'; αυτό και θα περίμενε κανείς οτι θα έβρισκε την δικαίωση ενώπιον του Θεού. Ο Θεός όμως έχει άλλα κριτήρια. Δεν παρασύρεται από την εξωτερική συμπεριφορά και την θρησκευτική αυτοαπασχόληση. Τα κριτήρια του Θεού έχουν να κάνουν με το ταπεινό φρόνημα,με την ταπείνωση.
Μέσα στο ναό βλέπουμε λοιπόν δυο διαφορετικές συμπεριφορές:
α) Ο Φαρισαίος προσεύχεται για να αυτοεπιβεβαιωθεί:
-ότι δεν είναι «ωσπερ οι λοιποί των ανθρώπων», δηλαδή «άρπαγες, άδικοι, μοιχοί»
-ότι είναι ξεχωριστός αφου «νηστεύει δις του σαββάτου» και αποδίδει το 1/10 στους πτωχούς
-και προ παντός ότι δεν είναι «ως ούτος ο Τελώνης.
β) Αντίθετα ο Τελώνης έχει κατεβασμένα τα μάτια, σε μια άκρη και «μαστιγώνει» τον εαυτό του, ζητώντας το ελεος του Θεού: «Ο Θεός ιλάσθητι μοι τω αμαρτωλώ».
Το αποτέλεσμα σύμφωνα με τα λόγια του Χριστού είναι ανατρεπτικό και συγκλονιστικό:
-Ο μεν Τελώνης δικαιώνεται: «κατέβη δεδικαιωμένος εις τον οίκον του»,
-Ο δε Φαρισαίος τελικά καταδικάζεται για την υπερηφάνεια του από τον ίδιο το Θεό.
Με άλλα λογια, όποιος υπερηφανεύεται θα ταπεινωθεί, ενώ όποιος ταπεινώνεται θα υψωθεί απο τον Θεό.
Το κριτήριο αυτό του Θεού ίσως και να σκανδαλίζει κάποιους, γιατί είναι διαφορετικό από τη δική μας εκτίμηση.Απορρίπτεται ο θρησκευτικός ανθρωπος και γίνεται αποδεκτός ο κοσμικός ανθρωπος!
Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι με την παραβολή αυτή καταξιώνονται όλοι οι κοσμικοί και απαξιώνονται όλοι οι θρησκευτικοί ανθρωποι.
Ο Φαρισαίος δεν κατακρίνεται για τις αρετές του, αλλά γιατί στηρίζεται στον εαυτό του και όχι στο έλεος του Θεού. Και ο Τελώνης δεν επαινείται για την αμαρτωλότητα του, αλλά γιατί αισθάνεται την αναξιότητα του,για την μετάνοια και την ταπείνωση του.
Κυρίως η εγωιστική λοιπόν απόρριψη του συνανθρώπου οδήγησε στο σημερινό "σκάνδαλο" της παραβολής.
Το πρόβλημα των προσωπικών σχέσεων και ο συνάνθρωπος θα μπούν στο στόχαστρο της Σαρακοστής. Ο σκοπός της Σαρακοστής είναι ακριβώς αυτός: «Η αποκέντρωση της καρδιάς μας». Αν δεν βγάλουμε τον εαυτούλη μας από το επίκεντρο των ενδιαφερόντων μας, αν δεν ανοίξουμε μέσα μας χώρο για το Θεό και τον συνάνθρωπο, άχρηστη θα είναι η οποιαδήποτε δοκιμασία μας (προσευχή, νηστεία κ.λ.π.) και αυτή τη Σαρακοστή. Καλό Τριώδιο και καλό πνευματικό αγώνα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά