Τυπικόν της 23ης Ἀπριλίου 2012

Δευτέρα:  Τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου  τοῦ Τροπαιοφόρου.

Τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ Ἀπολυτίκιον:  «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...». Κοντάκιον:  «Τῇ φιλοπράγμονι δεξιᾷ...». Ἀπόλυσις:  Μικρά. Ἡ Ἀναστάσιμος. ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός. Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...». Ἑσπέρια:  1. – Τά 2 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς·  «Μετά τήν ἐκ τάφου σου φρικτήν...  – Θωμᾶς ὁ καί Δίδυμος.....» καί  2.– Τό 1 Στιχηρόν Αὐτόμελον τοῦ Ἁγίου·  «Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν...»  καί τά 5 Στιχηρά Προσόμοια·  «Ῥωμαλέῳ φρονήματι...  – Τῷ Σωτῆρι συνέπαθες...  – Τῷ τῆς πίστεως θώρακι...  – Ὡς ἀστέρα πολύφωτον...  –  Ἐν θαλάσσῃ με πλέοντα...». Δόξα:  Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Ἀξίως τοῦ ὀνόματος...». Καί νῦν:  Τό ὁμόηχον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Τῶν θυρῶν κεκλεισμένων...»,  ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Ἑσπερίων τοῦ Σαββάτου. Εἴσοδος:  «Φῶς ἱλαρόν...». Τό μέγα Προκείμενον·  «Τίς Θεός μέγας...», μετά τῶν πρό αὐτοῦ στίχων  καί τά Ἀναγνώσματα. Ἀπόστιχα:  Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου·  «Ἀνευφημοῦσι λαοί ψαλμοῖς...  – Ἐνδεδυμένος Χριστοῦ τήν πανοπλίαν...  – Καταφρονήσας ὀργάνων πολυμόρφων...»,  μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα:  α΄. – «Δίκαιος ὡς φοῖνιξ ἀνθήσει, καί ὡσεί κέδρος ἡ ἐν τῷ  Λιβάνῳ πληθυνθήσεται».  β΄. – «Πεφυτευμένος ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ  Θεοῦ ἡμῶν ἐξανθήσει». Δόξα:  Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Τόν νοερόν ἀδάμαντα...». Καί νῦν:  Τό ἕτερον ὁμόηχον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς·  «Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος...», ζήτει καί τοῦτο εἰς τά  Ἀπόστιχα, τῶν Ἑσπερίων τοῦ Σαββάτου. Τρισάγιον. Ἀπολυτίκια:  1.– Τοῦ Ἁγίου·«Ὡς τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτής...» καί  2.– Δόξα, Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...». Ἀπόλυσις:  «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». Τῇ Δευτέρᾳ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα  τοῦ Ἁγίου· «Ὁ λαμπρός ἀριστεύς Γεώργιος...», κτλ. μετὰ τοῦ  Δόξα αὐτῶν, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς·  «Μετὰ τὴν Ἔγερσίν σου Κύριε...»,ζήτει τοῦτο εἰς  τά Ἑσπέρια τοῦ Σαββάτου. Τρισάγιον καί τό  Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου· «Ὡς τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτής...». ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος. Εἰς τό· «Θεός Κύριος...». Ἀπολυτίκια:  1.– Τοῦ Ἁγίου·«Ὡς τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτής...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί  3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...». Καθίσματα:  Τοῦ Ἁγίου τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον  καί ἀντί Θεοτοκίων εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, ἀνά ἕν τῆς Ἑορτῆς·  «Τῷ φόβῳ τῶν Ἑβραίων...»,  «Ἐπέστης ἡ ζωή...» καί·  «Ἰδών μου τὴν πλευράν...», ζήτει ταῦτα τῇ Κυριακῇ πρωῒ. Ἀναβαθμοί:  Τό α΄ Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου· «Ἐκ νεότητός μου...». Προκείμενον:  «Δίκαιος ὡς φοῖνιξ ἀνθήσει καί ὡσεί κέδρος ἡ ἐν  τῷ Λιβάνῳ πληθυνθήσεται». Στίχος:  «Πεφυτευμένος ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, ἐν ταῖς αὐλαῖς  τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἐξανθήσει». Εὐαγγέλιον Ὄρθρου:  Τοῦ Ἁγίου· «Προσέχετε ἀπό τῶν ἀν­θρώ­πων...» (Λουκ. κα΄ 12-19).          «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...». Ὁ Ν΄ Ψαλμός:  (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τοῦ Ἀθλοφόρου πρεσβείαις...».  Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις...» καί τό Ἰδιόμελον·  «Σήμερον ἡ οἰκουμένη...». Κανόνες:  1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον ἔαρ ψυχῶν...», μετά τῶν  Εἱρμῶν αὐ­τοῦ μετά στίχου· «Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε» καί  2.– Τοῦ Ἁγίου· «Ὑπέρ ἥλιον ἐξήστραψεν ἡ μνήμη σου νῦν...»,  μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν»  καί εἰς δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. Ἀπό γ΄ ᾨδῆς· Τό Κοντάκιον τῆς Ἑορτῆς (χῦμα) καί τά· Μεσῴδια Καθίσματα:  1.– Τοῦ Ἁγίου·«Εὐσεβείας τοῖς τρόποις...».  2.– Δόξα· «Τόν ἐπίγειον πλοῦτον...» καί  3.–Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς·«Ἁψάμενος χειρί...»,  ζήτει τοῦτο τῇ Δευτέρᾳ πρωῒ. Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς· Κοντάκιον – Οἶκος:  Τοῦ Ἁγίου. Συναξάριον:  Τῆς ἡμέρας. Καταβασίαι:  «Ἀναστάσεως ἡμέρα...». Ἡ Τιμιωτέρα. Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς:  «Ὁ Ἄγγελος ἐβόα... – Φωτίζου, φωτίζου...». Ἐξαποστειλάρια:  1.– Τοῦ Ἁγίου·«Ἔαρ ἡμῖν ἐξέλαμψεν...» καί  2.–Τῆς Ἑορτῆς·«Ἐμῶν μελῶν χειρί σου...». Αἶνοι:  Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου·  «Δεῦτε τήν πανέορτον φαιδράν...  – Ὅλον προσενήνοχας σαυτόν...  – Σπόρον γεωργήσας ἐμμελῶς...  – Μάρτυς ἀθλοφόρε τοῦ Χριστοῦ...». Δόξα:  Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν·«Ἀνέτειλε τό ἔαρ...». Καί νῦν:  Τό ὁμόηχον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· « Φιλάνθρωπε, μέγα καί ἀνείκαστον ...»,  ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Ἀποστίχων,  τῶν Ἑσπερίων τοῦ Σαββάτου. Δοξολογία:  Μεγάλη. «Ὡς τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτής...». ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ Ἀντίφωνα-Εἰσοδικόν:  Τοῦ Πάσχα. Μετά τήν Εἴσοδον. Ἀπολυτίκια:  1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...».  2.– Τοῦ Ἁγίου· «Ὡς τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτής...» καί  3.– Τοῦ Ναοῦ.  Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς·«Τῇ φιλοπράγμονι δεξιᾷ...». Τρισάγιον. Ἀπόστολος:  Τοῦ Ἁγίου· «Κατ’ ἐκεῖνον τόν καιρόν ἐπέβαλεν Ἡρῴδης...»  (Πράξ. ιβ΄ 1-11),  μετά Προκειμένου·  «Εὐ­φρανθήσεται δίκαιος ἐν Κυρίῳ.  – Εἰσάκουσον ὁ Θεός τῆς φω­νῆς μου.»,  ζήτει τοῦτον τῷ Σαββάτῳ δ΄ ἑβδομάδος Πράξεων. Εὐαγγέλιον:  Ὁμοίως· «Ταῦτα ἐντέλλομαι ὑμῖν ...» (Ἰω. ιε΄ 17-27, ις΄ 1-2). Εἰς τό Ἐξαιρέτως:  «Ἄξιόν ἐστιν...». Κοινωνικόν:  «Εἰς μνημόσυνον...». «Χριστός ἀνέστη...», κτλ. Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ ἑσπερινοῦ.