Δευτέρα, Απριλίου 23, 2012

Συναξαριστής 23 Απριλίου


Ὁ Ἅγιος Γεώργιος ὁ Μεγαλομάρτυρας καὶ Τροπαιοφόρος

 


Ὁ μεγαλομάρτυς Γεώργιος γεννήθηκε περίπου τὸ 275 μ.Χ. στὴν Καππαδοκία, ἀπὸ γονεῖς χριστιανούς. Ὁ πατέρας του, μάλιστα, πέθανε μαρτυρικὰ γιὰ τὸ Χριστό.

Ὅταν ὁ Γεώργιος ἔγινε 18 χρονῶν, στρατεύθηκε στὸ ῥωμαϊκὸ στρατό. Ἂν καὶ νέος στὴν ἡλικία, διεκπεραίωνε τὶς στρατιωτικές του ὑποχρεώσεις τέλεια. Ὅλοι τὸν θαύμαζαν γιὰ τὸ παράστημά του. Γι᾿ αὐτό, γρήγορα τὸν προήγαγαν σὲ ἀνώτερα ἀξιώματα καὶ τοῦ ἔδωσαν τὸν τίτλο τοῦ κόμητος.

Συνέβη, ὅμως, τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ὁ Διοκλητιανὸς νὰ κηρύξει λυσσώδη διωγμὸ κατὰ τῶν χριστιανῶν. Ὁ Γεώργιος ἦταν 28 χρονῶν καὶ χωρὶς δισταγμοὺς ὁμολόγησε τὴν πίστη του, παρὰ τὰ ἀξιώματα ποὺ τοῦ εἶχαν δώσει.

Ὁ Διοκλητιανὸς δὲν τὸ περίμενε καὶ ἔφριξε γιὰ τὴν στάση τοῦ Γεωργίου. Τότε ἄρχισε γιὰ τὸν Ἅγιο μία σειρὰ φρικτῶν βασανιστηρίων, ἀλλὰ καὶ θαυμάτων, ποὺ ἔφεραν πολλοὺς εἰδωλολάτρες στὴ χριστιανικὴ πίστη. Ἀφοῦ τὸν λόγχισαν, ξέσχισαν τὶς σάρκες του μὲ εἰδικὸ τροχὸ ἀπὸ μαχαίρια. Ἔπειτα, τὸν ἔριξαν σὲ λάκκο μὲ βραστὸ ἀσβέστη καὶ κατόπιν τὸν ἀνάγκασαν νὰ βαδίσει μὲ πυρωμένα μεταλλικὰ παπούτσια.

 


Ἀπὸ ὅλα αὐτὰ ὁ Θεὸς τὸν κράτησε ζωντανὸ καὶ ἔγινε αἰτία νὰ ἐξευτελιστοῦν τὰ εἴδωλα καὶ οἱ ἐκφραστές τους. Τέλος, τὸν ἀποκεφαλίζουν προσευχόμενο. Κατὰ τὴν Ἐκκλησία μας, ὁ ἔνδοξος αὐτὸς μεγαλομάρτυρας εἶναι ὁ μαργαρίτης ὁ πολύτιμος, ὁ ἀριστεὺς ὁ θεῖος, ὁ λέων ὁ ἔνδοξος, ὁ ἀστὴρ ὁ πολύφωτος, τοῦ Χριστοῦ ὁπλίτης, τῆς οὐρανίου στρατιᾶς ὁ συνόμιλος.

Ὁ Ἅγιος Γεώργιος εἶναι ἀπὸ τοὺς πλέον ἀγαπημένους ἁγίους τῶν Κυπρίων μὲ τοὺς περισσοτέρους ναοὺς καὶ εἰκόνες.

Στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Μόρφου σῴζονται δυὸ παλαιὲς διαλελυμένες σήμερα Μονές: Τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Πιτιδιώτη ἡ ὁποία εὑρίσκεται κοντὰ στὴν κοινότητα Φλάσου καὶ ἡ κατεχόμενη σήμερα Βυζαντινὴ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Ῥηγάτη κοντὰ στὴν Κυρὰ Μόρφου.

 


Ἀπολυτίκιο
Ἦχος δ’
Ὡς τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτής, καὶ τῶν πτωχῶν ὑπερασπιστής, ἀσθενούντων ἰατρός, βασιλέων ὑπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιο
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῶν Μαρτύρων τὸ κλέος, καὶ λαμπρὸν ἀκροθίνιον, τῶν καινῶν τροπαίων τὴν στήλην, καὶ ὁπλίτης περίδοξον, τιμήσωμεν ἐν ὕμνοις ἱεροῖς, Γεώργιον τὸν μέγαν Ἀθλητήν· σελαγίζει γὰρ τοῖς θαύμασιν πᾶσαν γῆν, καὶ σώζει τοὺς κραυγάζοντας· δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ μεγαλύναντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, ξένα θαυμάσια.

Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Γεωργηθεὶς ὑπὸ Θεοῦ ἀνεδείχθης, τῆς εὐσεβείας γεωργὸς τιμιώτατος, τῶν ἀρετῶν τὰ δράγματα συλλέξας σεαυτῷ· σπείρας γὰρ ἐν δάκρυσιν, εὐφροσύνῃ θερίζεις· ἀθλήσας δὲ δι’ αἵματος, τὸν Χριστὸν ἐκομίσω· καὶ ταῖς πρεσβείαις Ἅγιε ταῖς σαῖς, πᾶσι παρέχεις, πταισμάτων συγχώρησιν.

Ἕτερον Κοντάκιον
Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Ὡς τῶν Μαρτύρων ταξιάρχην καὶ ἀκρέμονα Καὶ Ἐκκλησίας ἀκατάσειστον θεμέλιον Μακαρίζομέν σε πόθῳ Τροπαιοφόρε. Ἀλλ’ ὡς μέγας ἀρωγὸς ἡμῶν καὶ πρόβολος Ἐν παντὶ ἀντιλαβοῦ καὶ ὑπεράσπισον Τῶν βοώντων σοι, χαίροις Μάρτυς Γεώργιε.

Μεγαλυνάριον
Μέγας ἐν ἀθλήσει ἀναδειχθείς, ὡς τροπαιοφόρος, καὶ ἐν θαύμασιν εὐκλεής, μέγας ἀντιλήπτωρ, τῆς Ἐκκλησίας ὤφθης, Γεώργιε παμμάκαρ, Μαρτύρων καύχημα.

 
Ὁ Ἅγιος Ἀνατόλιος ὁ Στρατηλάτης

 


Μαρτύρησε διὰ ξίφους.

 
Ὁ Ἅγιος Πρωτολέων ὁ Στρατηλάτης
Μαρτύρησε διὰ ξίφους.

 
Ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ ἀπὸ μάγων

Μαρτύρησε διὰ ξίφους.

 
Ὁ Ἅγιος Γλυκέριος ὁ γεωργός

Τοῦ Ἁγίου αὐτοῦ ἀνέστησε τὸ βόδι μὲ θαυματουργικὸ τρόπο ὁ Ἅγιος Γεώργιος ὁ Μεγαλομάρτυρας καὶ ὅταν εἶδε στὴ συνέχεια καὶ τὸ μαρτύριο τοῦ Ἁγίου, πίστεψε στὸν Χριστὸ καὶ μαρτύρησε διὰ ξίφους.

 
Ὁ Ἅγιος Οὐαλέριος

Μαρτύρησε διὰ ξίφους.

 
Οἱ Ἅγιοι Δονᾶτος καὶ Θερινός

Μαρτύρησαν διὰ ξίφους.

 
Ὁ Ἅγιος Γεώργιος ὁ Κύπριος
 
 


Ἦταν ὡραῖος νέος καὶ ἄνθρωπος ἀρετῆς, ποὺ καταγόταν ἀπὸ τὴν Κύπρο. Ἀπὸ τὴν Κύπρο ἀναχώρησε καὶ ἦλθε στὴν Πτολεμαΐδα (τῆς Παλαιστίνης), ὅπου ὑπηρετοῦσε κοντὰ σ᾿ ἕναν εὐρωπαῖο Πρόξενο.

Ὁ Γεώργιος, πήγαινε συχνὰ στὸ σπίτι μίας φτωχῆς μωαμεθανίδας γυναίκας, ποὺ εἶχε μία νεαρὴ κόρη, καὶ ἀγόραζε αὐγὰ γιὰ τὸν ἀφέντη του. Οἱ τούρκισσες γειτόνισσες τῆς γυναίκας αὐτῆς, οἱ ὁποίες διέθεταν αὐγὰ γιὰ πώληση, ἀποφάσισαν νὰ ἐξοντώσουν τὸν Γεώργιο, διότι δὲν ἀγόραζε αὐγὰ ἀπὸ αὐτές.

Κάποια μέρα λοιπόν, ὅλες μαζὶ συκοφάντησαν ὅτι εἶχε ἀθέμιτες σχέσεις μὲ τὴν μουσουλμανίδα κόρη. Ἔτσι ὁ Γεώργιος, διαμαρτυρόμενος γιὰ τὴν ψευδὴ κατηγορία, ὁδηγήθηκε βίαια στὸν Ἱεροδικαστή, ὁ ὁποῖος προσπάθησε νὰ τὸν πείσει νὰ δεχθεῖ τὴν μουσουλμανικὴ θρησκεία, γιὰ ν᾿ ἀποφύγει τὴν τιμωρία.

Παρὰ τὶς προσπάθειες τοῦ κριτῆ καὶ τὶς φοβέρες τοῦ ὄχλου, ὁ νεομάρτυρας παρέμεινε ἀμετάθετος στὴ χριστιανική του πίστη. Τότε ὁ κριτὴς καταδίκασε τὸν Γεώργιο σὲ θάνατο.

Ὅταν οἱ Τοῦρκοι βγῆκαν ἀπὸ τὸ τζαμί, ἡμέρα Παρασκευὴ 25 Ἀπριλίου 1752, κατὰ τὴν ὁποία εἶχε ὁρισθεῖ τὸ μαρτύριό του, τὸν ὁδήγησαν σὲ τόπο κοντὰ στὴ θάλασσα καὶ πρὶν τὸν ἐκτελέσουν, προσπαθοῦσαν μὲ κολακεῖες καὶ ὑποσχέσεις νὰ ἐπιτύχουν τὸν ἐξισλαμισμό του. Μπροστὰ ὅμως στὴν ἀμετάθετη γνώμη τοῦ γενναίου μάρτυρα, οἱ Τοῦρκοι τὸν πυροβόλησαν καὶ κατόπιν ὅρμησαν καὶ διαμέλισαν τὸ σῶμα του. Τότε συνέβη αἰφνίδια θύελλα, ποὺ συντάραξε τὴν θάλασσα, τῆς ὁποίας τὰ κύματα ἔφθασαν μέχρι τοῦ σημείου ποὺ βρισκόταν τὸ λείψανο.

Τότε οἱ Τοῦρκοι φοβήθηκαν καὶ ἀπομακρύνθηκαν, οἱ δὲ Χριστιανοί, ἀφοῦ παρέλαβαν τὸ ἅγιο λείψανο, τὸ ἐνταφίασαν στὸ ναὸ τῆς Πτολεμαΐδας. Στὶς 13 Ἀπριλίου 1967 τὰ λείψανα τοῦ νεομάρτυρα αὐτοῦ μεταφέρθηκαν, μὲ τιμὲς ἀπὸ τὴν Πτολεμαΐδα στὴ Λευκωσία τῆς Κύπρου καὶ τοποθετήθηκαν στὸν καθεδρικὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου.

 
Ὁ Ἅγιος Λάζαρος ὁ Βοσκὸς ἀπὸ τὴν Βουλγαρία

Καταγόταν ἀπὸ τὴν πόλη Κάμπροβα τῆς Βουλγαρίας καὶ ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς ὀρθοδόξους χριστιανούς. Ἀναχώρησε ἀπὸ τὴν Βουλγαρία καὶ ἦλθε στὴν πόλη Σῶμα, κοντὰ στὴν Πέργαμο καὶ ἔγινε βοσκὸς προβάτων. Κάποια μέρα ποὺ ἔβοσκε τὰ πρόβατά του ὁ Λάζαρος, ἀποκοιμήθηκε καὶ κατὰ τύχη ἐκείνη τὴν ὥρα περνοῦσε κάποια Ὀθωμανίδα, κατὰ τῆς ὁποίας ἐπιτέθηκε ὁ σκύλος τοῦ κοπαδιοῦ καὶ ἔσχισε λίγο τὰ ῥοῦχα της.

Ἡ Ὀθωμανίδα αὐτή, ὅταν γύρισε στὸ σπίτι της, συκοφάντησε τὸν Λάζαρο στὸν ἄντρα της ὅτι δῆθεν τὴν βίασε. Ἐξοργισμένος ὁ μωαμεθανός, πῆγε στὴ στάνη καὶ βρῆκε κάποιον σύντροφο τοῦ Λαζάρου, ποὺ τὸν τραυμάτισε. Ὅταν ὁ Ὀθωμανὸς πληροφορήθηκε ὅτι αὐτὸς ποὺ τραυμάτισε δὲν ἦταν ὁ Λάζαρος φοβήθηκε τὰ ἐπακόλουθα τῆς ἀθῳότητας τοῦ τραυματισμένου καὶ ἔπεισε τοὺς συγγενεῖς τῆς συζύγου του νὰ ζητήσουν τὴν τιμωρία τοῦ Λαζάρου ἀπὸ τὸν ἀγά.

Ἔτσι ὁ Λάζαρος συνελήφθη, ὁδηγήθηκε στὸν ἀγὰ καὶ φυλακίστηκε στὶς 7 Ἀπριλίου 1802. Κατὰ τὴν δίκη ἀποδείχθηκε ἡ ἀθῳότητα τοῦ Λαζάρου καὶ οἱ συγγενεῖς της Ὀθωμανίδας ὑποσχέθηκαν 1000 γρόσια στὸν ἀγά, σὲ περίπτωση ποὺ αὐτὸς θὰ ἐπιτύγχανε τὸν ἐξισλαμισμὸ ἢ τὸν θάνατο τοῦ μάρτυρα.

Τότε ὁ ἀγὰς ὑπέβαλε σὲ φρικτὰ βασανιστήρια τὸν Λάζαρο, ἀφοῦ κατέκαψε ὅλα τὰ μέλη τοῦ σώματός του, ἀκόμα καὶ αὐτὴ τὴν γλῶσσα του. Οἱ πόνοι ἀπὸ τὰ βάρβαρα βασανιστήρια ἦταν ἀνυπόφοροι, ἀλλὰ δὲν στάθηκαν ἱκανοὶ νὰ κάμψουν τὸ φρόνημα τοῦ Λαζάρου.
Ἔτσι στὶς 23 Ἀπριλίου 1802 ἀπαγχονίστηκε καὶ ἔτσι ἔλαβε τὸ ἔνδοξο στεφάνι τοῦ μαρτυρίου, σὲ ἡλικία 28 χρονῶν.

Ἀκολουθία τοῦ νεομάρτυρα αὐτοῦ, συνέταξε ὁ Ἱερομόναχος Νικηφόρος ὁ Χίος.

Κοντάκιον Ἤχος δ'. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ἐξ ἑώας ἔλαμψας, ὡς φαεινὸς ἑωσφόρος, τῶν λαμπρῶν ἀγώνων σου ταῖς νοηταῖς μαρμαρυγαῖς, καταφωτίζων τοῦς χαῖρέ σοι, ἀναβοῶντας, πολύαθλε Λάζαρε.

Ὁ Οἶκος 
Σοῦ τὴν πυρφόρον καὶ πυρίκαυστον γλῶσσαν, καλλίνικε τοῦ Χριστοῦ Ἀθλητὰ, τὴν ὡς μάχαιραν τῷ πυρὶ στομωθεῖσαν, καὶ ὡς ἐν θηγάνῃ, τῆ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος χάριτι τεγθειμένην ὀφθεῖσαν, καὶ τὰς τῶν ὁρατῶν καὶ ἀοράτων ἐχθρῶν φάλαγγας διατεμοῦσαν, τῆς σῆς φημὶ γλώττης, ἔδει τὴν χάριν παρεῖναί μοι, ἵνα μὴ τὸ λαμπρὸν τῶν σῶν ἀμαυρώσω ἀγώνων, καὶ τὸ μεγαλεῖον τῶν σῶν μειώσω ἀριστειῶν. Ἀλλὰ κατ’ ἀξίαν παραστήσω, τῆς σῆς ψυχῆς τὸ εὕτονόν τε καὶ ἀνένδοτον ἐν τοῖς δριμυτάταις βασάνοις. Ἀλλ’ ἐπεὶ οὐκ ἔνι ταύτην δοθῆναι τῇ ἐμῇ ἀναξιότητι, τοῦτον σοὶ μόνον μεθ’ ἱερᾶς εὐλαβείας, καὶ πόθου ἀναβοῶ, χαῖρε ἔνδοξε Μάρτυς τοῦ Χριστοῦ, πολύαθλε Λάζαρε.

Μεγαλυνάριον 
Ὑμνοις τοῦς ἀγῶνάς σου, τοὺς σεπτοὺς, εὐφημοῦμεν πάντες, θεῖε Λάζαρε Ἀθλητὰ, καὶ τὰ ἱερά σου λείψανα προσκυνοῦμεν, καὶ τῆς μορφῆς τὸν τύπον κατασπαζόμεθα.

Ἕτερον Μεγαλυνάριον 
Τῷ Θεῷ τῶν ὅλων νῦν παρεστῶς, αἴτησαι πταισμάτων, τοῖς τιμῶσί σε παρ’ Αὐτοῦ, ἄφεσιν εὐχαῖς σου, Λάζαρε θεῖε Μάρτυς, καὶ τῶν ἐπερχομένων δειῶν τήν λύτρωσιν. 

 
Ὁ Ἅγιος Γεώργιος τοῦ Σενκοὺρκ (Ῥῶσος)

Διὰ Χριστὸν σαλός.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά