Σάββατο, Απριλίου 07, 2012

Κυριακή τῶν Βαΐων π.Γεώργιος Ρ.Ζουμης



 Ἡ Κυριακή τῶν Βαΐων εἶναι ἡ γέφυρα διά τῆς ὁποίας περνᾶμε ἀπό τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή στήν Μεγάλη Ἑβδομάδα, στήν Ἑβδομάδα τῶν Ἁγίων Παθῶν. Ὁ Κύριος εἰσέρχεται στά Ἱεροσόλυμα ταπεινά καί θριαμβευτικά συγχρόνως. Ταπεινά, διότι ὁθρόνον ἔχων οὐρανόν, κάθεται ἐπάνω σέ ὑποζύγιο. Ὁ τοῖς Χερουβείμ ἐποχούμενος καί ὑμνούμενος ὑπό τῶν Σεραφείμ, κάθεται ἐπάνω σέ πῶλον ὄνου. Θριαμβευτικά, διότι τά πλήθη τοῦ λαοῦ ἀναγνωρίζουν στό πρόσωπό Του τόν βασιλιά τοῦ Ἰσραήλ, καί μέ τούς κλάδους τῶν φοινίκων στά χέρια Τόν ἐπευφημοῦν ὡς τόν Κύριο τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου.
Ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο ἔδειχναν τόν σεβασμό καί τήν ἀναγνώριση ἦταν πρόχειρος καί ἁπλός, ἀλλά ταυτόχρονα θερμός καί ἐνθουσιώδης. Μέ τά βαΐα τῶν φοινίκων ἔδειχναν, ὅτι εἶχαν γι᾿ Αὐτόν ἰδέα μεγαλύτερη καί ἀνώτερη ἀπό προφήτη.
Στήν Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννου φέρονται οἱ Μάρτυρες νά κρατοῦν στά χέρια κλάδους φοινίκων, σάν ἔμβλημα νίκης κατά τοῦ κόσμου καί τῆς ἁμαρτίας. Ὁ Χριστός μέ τόν θάνατό του ἄρχισε νά νικᾶ τίς ἀρχές καί ἐξουσίες τοῦ σκότους.
Μέχρι τώρα ὁ θεῖος Διδάσκαλος περιερχόταν τήν Ἰουδαία καί τήν Γαλιλαία πεζός. Τώρα μπαίνει στά Ἱεροσόλυμα καθισμένος πάνω σέ γαϊδουράκι. Δέν εἶναι κάποια συνήθης πορεία, ἀλλά βασιλική εἴσοδος.  Πρίν τό ἀπέφευγε, τώρα ὅμως πού ἦρθε ὁ καιρός τοῦ πάθους δείχνει ὅτι εἶναι βασιλιάς.
Αὐτό κρύβει πολλούς συμβολισμούς. Ὁ ὄνος εἶναι ἀκάθαρτο ζῶο σύμφωνα μέ τόν παλαιό νόμο, ἀλλά πειθαρχικός. Συμβολίζει τά ἔθνη, τήν κλήση νέων λαῶν, ἐπάνω στούς ὁποίους κυριαρχικά θά καθήσει ὁ Χριστός. Δηλαδή θά Τόν ἀναγνωρίσουν Δεσπότη καί Βασιλιά. Ὁ ὄνος ἦταν νέος καί ἀδάμαστος, ἀτίθασος. Μέχρι τώρα κανείς δέν κάθησε πάνω σ᾿ αὐτόν, ἄρα ἦταν κατάλληλος γιά ἱερή χρήση, δηλαδή νά καθήσει ὁ Χριστός, νά τεθεῖ στήν ὑπηρεσία Του. Ὅ,τι πιάνει ὁ ἄνθρωπος, ὅ,τι χρησιμοποιεῖ, τό μολύνει. (Αὐτό μᾶς ὑπενθυμίζει τίς θυσίες τῶν Ἑβραίων, γιά τίς ὁποῖες διάλεγαν δαμάλια πού οὔτε ἐργάσθηκαν, οὔτε ποτέ μπῆκαν σέ ζυγό). Παρ᾿ ὅτι δέν γνώριζε ἀπό χαλινό, φερόταν εὔτακτα, ἥσυχα. Αὐτό ἦταν μία προφητεία τοῦ μέλλοντος. Ἔδειχνε τήν παραδοχή καί ὑπακοή τῶν ἐχθρῶν καί τήν μεταβολή τους σέ λαό τοῦ Θεοῦ.
Προηγουμένως ἔστειλε τούς μαθητές νά πᾶνε στήν ἀπέναντι κώμη καί νά φέρουν τό ζῶο. Εἶναι δεμένο στό τάδε σημεῖο μαζί μέ τήν μητέρα του. Δέν θά τό πάρετε κρυφά, τούς εἶπε, ἤ μέ τή βία. Παράδειγμα δικαιοσύνης καί τιμιότητας. Θά τό πάρετε μέ τήν πλήρη συγκατάθεση τοῦ ἰδιοκτήτη του καί μέ τήν διαβεβαίωση, ὅτι τό ζῶο θά ἐπιστραφεῖ ἀμέσως, σύντομα σ᾿αὐτόν. Ὅ,τι δανιζόμαστε τό ἐπιστρέφουμε ἐγκαίρως καί σέ καλή κατάσταση. Δέν εἶναι δανικά καί ἀγύριστα.
Ἡ ὑπερφυσική γνώση, τό προφητικό χάρισμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπεκτείνεται καί στά εὐτελέστερα δημιουργήματα. Γνωρίζει ὅσα συμβαίνουν μακρυά, καθώς καί τίς διαθέσεις τῶν ἀνθρώπων. Αὐτό εἶναι ἀπόδειξις ὅτι ὁ Χριστός εἶναι Θεός παντογνώστης. Γνωρίζει χωρίς νά δεῖ, ὅτι ἡ ὄνος εὑρίσκεται μαζί μέ τόν πῶλο. Ὅτι εἶναι δεμένα κοντά στόν δρόμο. Ὅτι θά τούς ρωτήσουν κάποιοι, γιατί τά λύνετε; Ἀκόμη ὅτι κανείς μέχρι τώρα δέν κάθησε πάνω σ᾿ αὐτόν. Αὐτός πού εἶναι ἀγύμναστος καί ἀτίθασος, ἐξημερώνεται ἐμέσως καί ἀναγνωρίζει τόν Κύριο.  Τά ἀφεντικά, παρ᾿ ὅτι φτωχοί γεωργοί, δίνουν πρόθυμα τά ζῶα. Τελικά ὅλα τοῦ Θεοῦ εἶναι. Αὐτός εἶναι κύριος πάντων. Σ᾿ αὐτόν ἀνήκουν καί σ᾿ Αὐτόν πρόθυμα πρέπει νά τά προσφέρουμε.
Ὁ πῶλος τῆς ὄνου εἶναι ἀκόμη σύμβολο εἰρήνης, σέ ἀντίθεση μέ τόν ἵππο, ὁ ὁποῖος εἶναι σύμβολο πολέμου.
Ἄς προσέξουμε καί τοῦτο: Ζητάει νά πάρουν τό ὀνάριο μαζί μέ τήν μητέρα του. Δέν θέλει νά τά χωρίσουν. Τό ἕνα θά ἀναζητεῖ τό ἄλλο καί θά λυποῦνται. Δέν θέλει νά στενοχωρήσει οὔτε αὐτά τά ζῶα! Πόσο τρυφερός καί πόσο εὐαίσθητος ἦταν!
Τό ὀνάριο δέν εἶχε οὔτε αὐτό τό εὐτελές σαμάρι. Θά μποροῦσαν νά ἀγοράσουν κάποιο κάλυμμα. Βάζουν ὅμως τά ἐνδύματά τους, γιά νά δείξουν ὅτι ἀφιερώνουν στόν Κύριο ὅλα ὅσα ἔχουν καί τόν ἴδιο τόν ἑαυτό τους. Μεγάλη διαφορά μέ μᾶς, πού μᾶς διακρίνει ἡ πολυτέλεια καί ἡ ματαιοδοξία.
Ἀλλά καί πολλοί ἀπό ἐκείνους πού ἀκολουθοῦσαν ἔστρωναν στό δρόμο τά ἱμάτιά τους. Αὐτό ἦταν πράξη σεβασμοῦ. Ἔτσι ἔκαναν στούς βασιλεῖς. Ὅσοι ἀναγνωρίζουμε τόν Χριστό ὡς βασιλέα, πρέπει νά θέτουμε τά πάντα κάτω ἀπό τά πόδια Του, ὅλα στήν ὑπηρεσία Του.
Τά στρωμένα ἐνδύματα στό δρόμο εἶναι ἡ ἀπόδοσις ἑνός παλαιοῦ χρέους. Ὁ ἄνθρωπος ξέπεσε λόγῳ τῆς παρακοῆς του καί ὁ Θεός τοῦ ἔφτιαξε τούς δερμάτινους χιτῶνες καί τόν ἔβγαλε ἀπό τόν παράδεισο τῆς τρυφῆς. Τώρα ἔρχεται ὁ ἴδιος ὁ Θεός σέ μᾶς καί παράδεισος εἶναι ὁ ἴδιος. Ὁπότε δέν ἔχουμε πλέον ἀνάγκη ἀπό χιτῶνες καί ἐνδύματα.  Γι᾿ αὐτό τοῦ τά ἐπιστρέφουμε. Τά στρώνουμε ἐνώπιόν Του καί τά καταπατεῖ τό ζῶο πάνω στόν ὁποῖο καθόταν ὁ Ἰησοῦς, δείχνοντας ὅτι θέλει νά λύσει τήν ἀλογία μας καί νά μᾶς ἀπάλλάξει ἀπό τήν κτηνωδία. Ἡ περιβολή μέ ἐνδύματα ἦταν στενά συνδεδεμένη μέ τήν ντροπή τῆς ἁμαρτίας καί μέ τό ἀπαρρησίαστο. Πιό ἁπλά δέν εἴχαμε μοῦτρα γιά νά δοῦμε τόν Θεό. Τώρα ὅμως μέ χαρά καί παρρησία φωνάζουμε τό ὠσαννά.
Ὁ λαός Τόν ὑποδέχεται ἐνθουσιωδῶς. Δέν συμμετέχουν στήν ὑποδοχή οἱ εὐγενεῖς, οἱ ἄρχοντες, οἱ ἀρχές τῆς πόλεως. Ἴσα-ἴσα αὐτοί θά ξεσηκώσουν τά πλήθη, θά τά ἐξαγριώσουν, γιά νά ζητήσουν τήν θανατική  καταδίκη τοῦ ἀθώου. Σ᾿ ἕνα τροπάριο τῆς Μεγάλης Πέμπτης ὁ ὑμνογράφος παίρνει λόγια κάποιου ψαλμοῦ, γιά νά πεῖ, ἄρχοντες λαῶν συνήχθησαν κατά τοῦ Κυρίου καί κατά τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ. Ἐκεῖνοι πού ἐτάχθησαν νά καθοδηγοῦν τόν λαό, εἶναι αὐτοί πού τόν παραπλανοῦν καί τόν παρασύρουν σέ παρανομίες καί βιαιότητες. Πολλές φορές οἱ ποιμένες γίνονται λύκοι. Ἀντί νά περιποιηθοῦν τά πρόβατα, τά κατασπαράζουν. Διά τοῦτο λήψονται περισσότερον κρῖμα.
   Ἀγαπητοί ἀδελφοί,
   Ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ ὤν, ὁ ἦν καί ὁ ἐρχόμενος. Πάντοτε ἔρχεται. Καί ὅπως μπαίνει στά Ἱεροσόλυμα, ἔτσι θέλει νά μπεῖ καί στίς δικές μας καρδιές. Εἶναι ὁ βασιλιάς τοῦ οὐρανοῦ καί τῶν ἀγγέλων, ἀλλά θέλει νά γίνει καί βασιλιάς τῶν καρδιῶν μας, κυβερνήτης τῆς ζωῆς μας. Ἐμεῖς θά πρέπει νά βγοῦμε νά Τόν προϋπαντήσουμε, κρατώντας στά χέρια τά βαΐα τῶν φοινίκων, δηλαδή μέ καθαρότητα ψυχῆς, μέ ἀγωνιστικό φρόνημα κατά τῆς ἁμαρτίας. Νά πετάξουμε τά παλαιά ἐνδύματα τῶν ἁμαρτιῶν μας, πού τόσο καιρό φορούσαμε. Νά ἀφίσουμε κάθε κακή συνήθεια, τίς κακές πράξεις καί τίς πονηρές ἐπιθυμίες.
 Ὁ Χριστός μπῆκε στά Ἱεροσόλυμα καί εὐθύς ἀμέσως κατευθύνθηκε στό Ναό. Νά ἕνα ἀκόμη μεγάλο δίδαγμα γιά μᾶς. Αὐτές τίς ἡμέρες καί ὄχι μόνο νά Τόν ἀκολουθήσουμε, νά Τόν συνοδεύσουμε στούς Ναούς, νά γεμίσουμε τίς Ἐκκλησιές μας, νά  εἴμαστε παρόντες σέ ὅλες τίς ἀκολουθίες, νά συμμετάσχουμε στό θεῖο Πάθος, κυρίως καί πρό πάντων νά κοινωνήσουμε τά Ἄχραντα Μυστήρια μέ τήν καλύτερη προετοιμασία μας, γιά νά χαροῦμε καί τήν ἁγία Του Ἀνάσταση. Ἀμήν.-

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά