Τρίτη, Μαΐου 08, 2012

ΦΘΟΝΟΣ - ΚΑΤΑΛΑΛΙΑ


πηγή





ΦΘΟΝΟΣ
Εκείνος που μισεί τον αδελφό του ζει στο σκοτάδι.
Κανείς δεν αμφιβάλει ότι η ζήλεια και ο φθόνος δεν είναι τίποτε άλλο παρά καρποί του εγωισμού και μάλιστα ενός πληγωμένου εγωισμού.


Ο άνθρωπος δηλαδή που ζηλεύει καταντά θλιβερό θύμα ενός σοβαρού εγωκεντρισμού, που είναι τυραννικός και ανυπόφορος, αφού παράγει τόσο πικρούς καρπούς.

Και οι ψυχολόγοι κάνουν λόγο για τη ζήλεια, που φτάνει μερικές φορές στα όρια μιας παθολογικής καταστάσεως, και τη θεωρού σαν ''αυταπάτη ενός μυαλού που έχει χάσει την ισορροπία του''!

Λέγουν ακόμη ότι ''η ζήλεια είναι ένας μηχανισμός αμύνης και την έχουν περισσότερο τα άτομα εκείνα από τα οποία λείπει η ευφυΐα και τα οποία μειονεκτούν.

Ένας ευφυής και πράγματι ικανός άνθρωπος δεν φθονεί''.

Είναι δυνατόν ακόμη η ζήλεια και ο φθόνος να παίρνουν τη μορφή και μίσους.

Ως εκεί, δηλαδή, μπορεί να φθάσει ο φθονερός.

Και απ΄ αυτό εννοούμε πόσο φοβερό πάθος είναι ο φθόνος, αφού έχει τέτοιες επιπτώσεις στην ψυχή του θύματός του.

Την τραγικότητα του καταντήματος μιας τέτοιας ψυχής, θέλοντας να παρουσιάσει ο Ιερός Ευαγγελιστής Ιωάννης, γράφει:

''Εκείνος που μισεί τον αδελφό του (και διότι τον φθονεί), στο σκοτάδι ζει και στο σκοτάδι περιπατεί και δεν ξέρει προς τα που βαδίζει.
Διότι το σκοτάδι έχει τυφλώσει τα μάτια του''. (Α΄ Ιωάννη 2, 11)

Το σκοτάδι αυτό είναι η αντιπάθεια, η κακία, η μοχθηρία, που φέρνει μαζί του ο πονηρός διάβολος, όπου εγκατασταθεί.

Όπως το φως είναι ο Χριστός και η αγάπη, την οποία Εκείνος φέρνει μαζί Του, σ΄ όποια ψυχή κατοικήσει.

Όποιος φθονεί λοιπόν, καθώς είναι δούλος του εγωκεντρισμού του, ζει στο σκοτάδι. Δεν βλέπει.
Καθώς λέγει και ο ιερός Χρυσόστομος ΄ ''ο φθόνος τους της ψυχής οφθαλμούς πηροί (= τυφλώνει)''.

Από το βιβλίο : Το σαράκι της ψυχής
Αρχιμ. Γρηγορίου Π. Χαραλαμπίδη


ΚΑΤΑΛΑΛΙΑ
Η καταλαλιά είναι παχιά βδέλλα κρυμμένη και αφανής.


Οι άγιοι Πατέρες διδάσκουν ότι η κατάκριση είναι μια φοβερή αμαρτία στην οποία μας παρακινεί ο Διάβολος.

Λέγει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος:
''Οι δαίμονες μας σπρώχνουν πειστικά στο να αμαρτήσουμε ή, αν δεν αμαρτήσουμε στο να κατακρίνουμε όσους αμάρτησαν''.

Όπως γράφει ο Άγιος:
''η καταλαλιά είναι γέννημα του μίσους, παχιά βδέλλα κρυμμένη και αφανής, που απορροφά και εξαφανίζει το αίμα της αγάπης.

Είναι υπόκριση της αγάπης και αιτία της ακαθαρσίας και του βάρους της καρδιάς''.

Από το βιβλίο : Το πάθος της κατακρίσεως
Ιερομονάχου ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ



Για την ενότητα Διδαχές!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά