«Ἐπί τῇ γεννήσει αὐτοῦ πολλοί χαρήσονται».
Ὅταν ἕνας νέος ἄνθρωπος ἔρχεται στόν κόσμο, ὅλοι γεμίζομε χαρά καί τρέχομε νά συγχαροῦμε τούς γονεῖς του. Χαιρόμαστε, γιατί δύο ἄνθρωποι ἔγιναν συνδημιουργοί τοῦ Θεοῦ. Λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος:
Ἀπό τόν Πατέρα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, μέ τό θέλημά Του, μέ τήν εὐλογία Του, δύο ἄνθρωποι γίνονται γονεῖς, καί δημιουργοῦν ζωή ( Ἐφ. 3:14-15).
Δέν εἶναι τυχαῖο, πού ἡ Ἐκκλησία μας μόνο δύο ἁγίων γιορτάζει τά γενέθλια-τήν γέννηση.
Τῆς Παναγίας καί τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου.
Γιατί;
Ἐπειδή ἡ εἴσοδός τους στόν κόσμο ἀποτελεῖ εὐλογία γιά ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα. Καί ἀξίζει νά ἀγωνίζεται κανείς νά μιμεῖται, ὅσο μπορεῖ, τήν ἁγιότητά τους πού φαίνεται ἀπό τήν βρεφική τους ἡλικία.
Βέβαια, ὁ Ἰωάννης, ἦταν χοϊκός, ἁπλός ἄνθρωπος, ἀλλά ταυτόχρονα ἦταν κολοσσός ἁγιότητος. Τόσο ἅγιος, πού ἡ Ἐκκλησία μας αἰσθάνεται τήν ἀνάγκη παντοῦ καί πάντοτε, ὅπου τόν ζωγραφίζει, νά τόν φτιάχνει μέ φτερά.
Ὄχι πώς εἶχε φτερά ὁ Τίμιος Πρόδρομος στήν ἐπίγεια ζωή του, ἀλλά γιά νά μή ξεχνᾶμε ἐμεῖς πού βλέπομε τήν εἰκόνα του, ὅτι παρ’ ὅτι εἶχε σάρκα ὅμοια μέ μᾶς, δέν ἔζησε τή ζωή πού κάνουμε ὅλοι ἐμεῖς.
Ἀλλά ἔζησε ἐπάνω στή γῆ πραγματικά ἀγγελική ζωή.
Ἅμα μελετήσομε τήν προσωπικότητά του καί δοῦμε μερικές πτυχές ἀπό τό ἔργο του, τότε καταλαβαίνομε, ὅτι τό νά τόν λέμε «ἄγγελο», εἶναι ἕνα τίποτε. Γιατί ὁ Ἰωάννης πέρασε τή ζωή του μέ ὑπερβολική νηστεία, μέ ἐγκράτεια, μέ ἀδιάλειπτη προσευχή καί μέ ὁλόψυχη ἀφοσίωση στό Θεό.
Δέξου μέ πίστη ὅτι λέει ὁ Θεός
Ἄς ἔλθομε ὅμως στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα.
Τί φοβερό πράγμα ἕνας ἄνθρωπος, ὄχι τυχαῖος, ἀλλά ἅγιος καί μάλιστα ἱερέας νά δέχεται ἐπίπληξη, ἐπιτίμιο, τιμωρία ἀπό ἕνα ἀρχάγγελο!
Τό εὐαγγέλιο καί ἡ σημερινή γιορτή αὐτό μᾶς ὑπενθυμίζουν.
Ὁ Ζαχαρίας, ἦταν ἕνας ἅγιος ἱερέας.
Μπῆκε στό ναό τοῦ Θεοῦ, γιά νά προσφέρει θυμίαμα.
Καί ἐκεῖ, μέσα στό ναό τοῦ Θεοῦ, βρέθηκε στήν πιό τραγική θέση πού μπορεῖ ποτέ νά βρεθῆ κανείς. Εὑρέθη ἐλεγχόμενος ὄχι ἀπό ἄνθρωπο ἀλλά ἀπό ἄγγελο. Καί μάλιστα ἀπό ἄγγελο, πού ὅπως τοῦ τό εἶπε ὁλοκάθαρα, «Ἐγώ εἰμί Γαβριήλ ὁ παρεστηκώς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου».
Εἶμαι ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ πού στέκω συνεχῶς μπροστά στόν Κύριο.
Τί εἶχε συμβεῖ; Ὁ ἅγιος καί δίκαιος Ζαχαρίας μέ τήν σύζυγό του, τήν ἁγία Ἐλισάβετ, δέν εἶχαν τήν χαρά νά ἔχουν παιδιά.
Καί νά τώρα, ἦρθε μία λαμπρή γιορτή. Καί τυχαίνει νά μπῆ ὁ ἅγιος Ζαχαρίας στό ναό, νά θυμιάση ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.
Γιά μᾶς, δέν ἔχει κάποια ἰδιαίτερη σημασία τό νά ἀκοῦμε ὅτι κάποιος παπᾶς μπῆκε στήν ἐκκλησία καί θυμίαζε. Γιατί κάθε μέρα μπαίνει στήν ἐκκλησία καί κάθε ἡμέρα θυμιάζει. Ἀλλά γιά τούς Ἑβραίους αὐτό ἦταν σπάνιο. Ἦταν πολλοί ἱερεῖς. Στά Ἅγια τῶν Ἁγίων ἔμπαιναν δυό-τρεῖς φορές τό χρόνο νά θυμιάσουν. Καί τότε ἔμπαινε μόνο ἕνας.
Ἐκεῖνος πού τοῦ τύγχαινε, νά προσφέρει θυμίαμα στόν Κύριο, τό θεωροῦσε τή μεγαλύτερη εὐλογία πού μποροῦσε νά τοῦ ἔλθει ὄχι μόνο ἀπό τόν οὐρανό, ἀλλά καί ἀπό τούς ἀνθρώπους.
Τό θυμίαμα συμβολίζει τήν προσευχή τοῦ ἱερέως καί ὁλοκλήρου τοῦ λαοῦ.
Ἐκεῖ, μέσα στό ναό, ἐμφανίσθηκε στό Ζαχαρία ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ καί τοῦ εἶπε:
-Μή φοβᾶσαι Ζαχαρία. Ἦρθα νά σοῦ φανερώσω ὅτι θά ἀποκτήσεις υἱό καί θά τόν ὀνομάσεις Ἰωάννη. Θά συλλάβει ἡ γυναίκα σου ἡ Ἐλισάβετ καί θά γεννήσει.
Ὁ Ζαχαρίας ὅταν τό ἄκουσε τά ἔχασε.
Ἐξέφρασε αὐτό πού εἶχε στήν καρδιά του ἀμφισβητώντας τό λόγο τοῦ ἀγγέλου.
-Μά, πῶς εἶναι δυνατόν τέτοιο πρᾶγμα; Ἐγώ εἶμαι πιά γέρος καί ἡ Ἐλισάβετ γριά. Δέν ὑπάρχουν οἱ προϋποθέσεις. «Πῶς ἔσται τοῦτο»;
Πῶς εἶναι δυνατόν νά γίνει ἕνα τέτοιο πρᾶγμα;
Ἀπάντησε ὁ ἀρχάγγελος:
-Ἐγώ εἶμαι ὁ Γαβριήλ, πού στέκομαι πάντοτε ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καί ἦρθα νά σοῦ τό πῶ. Ἀλλά τί εἶναι αὐτά πού λές Ζαχαρία; «Ἀδυνατήσει παρά τῷ Θεῷ πᾶν ρῆμα»; Εἶναι δυνατόν νά πεῖ κάτι ὁ Θεός καί νά μήν γίνει; Ποιά εἶναι ἡ πίστη σου; Ἐάν δέν κατόρθωσες τό «ἄλφα», τί κάνεις τόσο καιρό;
Τό «ἄλφα» εἶναι νά πιστεύομε ὅτι «οὐκ ἀδυνατήσει ἐνώπιον τοῦ Κυρίου πᾶν ρῆμα». Τίποτε δέν εἶναι ἀδύνατο γιά τό Θεό.
Ἐρώτημα: Γιατί δέν πίστεψε ὁ Ζαχαρίας τό μήνυμα τοῦ ἀγγέλου; Γιατί ξέχασε τόσα ἀνάλογα θαύματα πού ἀναφέρει ἡ Παλαιά Διαθήκη;
Ἡ ζημιά πού παθαίνομε
Ἀπάντηση: Ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι παθαίνουμε μία ζημιά. Μία ὑποστατική ἀλλοίωση, θά λέγαμε. Παθαίνουμε μιά διανοητική ἀλλοίωση. Ἐπηρεαζόμαστε ἀπό αὐτά πού γίνονται γύρω μας. Καί διαμορφώνομε τή λογική μας, ἀπό αὐτά πού βλέπομε νά γίνονται μέσα στόν κόσμο.
Ἀλλά ὅσα γίνονται στόν κόσμο, δέν γίνονται ἀπό μόνα τους, ἀλλά ἐπειδή τό θέλησε ὁ Θεός. Ὁ Θεός εἶναι πάνω ἀπό ὅλους τούς νόμους τῆς φύσεως, πού εἶναι δημιουργήματά Του καί λειτουργοῦν κατά τό θέλημά Του. Ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ δέν περιορίζεται ἀπό τά ἔργα Του, ὅπως καί ἡ δική μας δύναμη δέν περιορίζεται ἀπό ἐκεῖνα πού φτειάξαμε. Ἔχομε τή δυνατότητα νά κάνομε καί ὁτιδήποτε ἄλλο θέλομε.
Κάποια ἄλλη φορά, εἶχε παρουσιασθεῖ ὁ Θεός σ΄ ἕναν ἀκόμα πιό γέρο ἀπό τόν Ζαχαρία. Τόν Ἀβραάμ, πού ἦταν 100 χρονῶν. Τοῦ εἶπε.
-Τοῦ χρόνου τέτοιο καιρό, θά ἔλθω καί θά ἔχει ἡ γυναίκα σου παιδί.
Τό ἄκουσε ἡ Σάρρα, 90 χρονῶν γρηά καί γέλασε. Συλλογίστηκε:
-Βρέ γιά φαντάσου. 100 χρονῶν ὁ ἄνδρας μου, 90 χρονῶν ἐγώ. Εἶναι καιρός εἶναι τώρα νά ἀποχτᾶμε παιδιά. Τί ἀστεῖα εἶναι αὐτά πού ἀκούω.
Μά ὁ Θεός εἶπε:
«Τί ὅτι ἐγέλασες Σάρρα»; Τί πράγματα εἶναι αὐτά; Μέ ποιόν γελάει ἡ Σάρρα; Τίνος τά λόγια θεωρεῖ ἀνόητα, ἐξωπραγματικά, λανθασμένα, λόγια τοῦ ἀέρα;
Καί ἐπανάλαβε ὁ Θεός στόν Ἀβραάμ:
-Τοῦ χρόνου τέτοιο καιρό θά περάσω πάλι νά σέ δῶ, νά σέ ἐπισκεφθῶ. Καί ἡ Σάρα θά κρατάει στήν ἀγκαλιά της παιδί, διότι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, δέν εἶναι ἀπολύτως τίποτε ἀδύνατο.
Καί στή μία περίπτωση καί στήν ἄλλη, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ πραγματοποιήθηκε.
Ἐπιτίμιο ἀπό τόν οὐρανό
Ὁ Θεός ἔβαλε στόν Ζαχαρία ἕνα ἐπιτίμιο γιά τήν ἀπιστία του.
Τοῦ εἶπε ὁ ἀρχάγγελος:
«Ἰδού ἔσῃ σιωπῶν καί μή δυνάμενος λαλήσαι,… ἀνθ’ ὧν οὐκ ἐπίστευσας τοῖς λόγοις μου» (Λουκ. 1, 20)
-Ἐπειδή δέν ἐπίστεψες τό λόγο τοῦ Θεοῦ, θά μείνεις σιωπῶν, μέχρι πού θά γεννηθεῖ τό παιδί.
Βγῆκε ὁ Ζαχαρίας ἀπό τήν Ἐκκλησία καί δέν μποροῦσε νά μιλήσει. Καί ἔκανε νοήματα στόν κόσμο, ὅπως κάνουν οἱ κωφάλαλοι. Πραγματικά, ἔμεινε ἄφωνος-ἄλαλος μέχρι τήν ἡμέρα πού ἐγέννησε ἡ ἁγία Ἐλισάβετ τόν Ἰωάννη τόν Πρόδρομο.
Γιατί τοῦ ἔβαλε ὁ Θεός αὐτή τήν τιμωρία;
Τό πρῶτο ἦταν γιά νά τόν παιδαγωγήσει στήν πίστη. Γιατί 9 ὁλόκληρους μῆνες ὁ Ζαχαρίας ἔβλεπε τόν ἑαυτό του σιωπῶντα, κατά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Κατά διαταγή καί ἐντολή τοῦ Θεοῦ.
Καί ἄρχισε νά μαθαίνει καλύτερα τήν ὑπακοή στό Θεό. Νά μαθαίνει, νά μή προσέχει τήν ἀνθρώπινη λογική, ἀλλά νά προσέχει περισσότερο τή λογική τοῦ Θεοῦ.
Ὅταν ὁ Ἰωάννης γεννήθηκε, ὁ Ζαχαρίας καί ἡ Ἐλισάβετ ἐπέμεναν, ὅτι πρέπει νά τοῦ δώσουν τό ὄνομα Ἰωάννης, πού σημαίνει «Θεόδωρος» -δῶρο Θεοῦ- γιατί εἶπαν· δῶρο Θεοῦ καί θέλημα Θεοῦ ἦταν αὐτό τό παιδί.
Ὁ Ζαχαρίας ἀμέσως μόλις λύθηκε ἡ γλώσσα του, εὐλόγησε τόν Θεό: «εὐλογητός Κύριος ὁ Θεός τοῦ Ἰσραήλ πού μᾶς ἐπισκέφθηκε καί ἔδωσε λύτρωση στόν λαό Του. Γιατί αὐτό τό παιδί θά γίνει προφήτης καί θά προπορευθῆ πρό προσώπου τοῦ Κυρίου, νά ἑτοιμάση τήν ὁδόν Του καί νά φωνάξει σέ ὅλο τόν κόσμο «Μετανοεῖτε ἤγγιγεν γάρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν».
Τά δυό διδάγματα
Σήμερα πού ἑορτάζομε τή γέννηση τοῦ Τιμίου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ μεγαλυτέρου Προφήτου καί τοῦ ἁγιωτέρου ἀνθρώπου πού πέρασε ἀπό τόν κόσμο, ἄς φροντίσομε νά μάθωμε τά δύο αὐτά διδάγματα.
Πρῶτο, ὅτι δέν μποροῦμε νά συγκρίνουμε τή λογική τοῦ Θεοῦ, τό λόγο καί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, μέ τή λογική τή δική μας πού εἶναι διαμορφωμένη ἀπό τά δεδομέμα τοῦ κόσμου τούτου.
Σέ ὅσα σημεῖα ἡ λογική μας ἔρχεται σ΄ ἀντίθεση μέ τό λόγο καί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, θέλει διόρθωση, γιατί διαφορετικά εἶναι λογική διεστραμμένη. Εἶναι λογική ἀλλοιωμένη. Εἶναι λογική τυφλωμένη ἀπό τήν ἐνέργεια τοῦ διαβόλου.
Καί τό δεύτερο εἶναι, ὅτι πρέπει νά φροντίζομε νά ἀποκτᾶμε ὅσο τό δυνατόν μεγαλύτερη ἐμπιστοσύνη στό Θεό καί στό λόγο του, πού μᾶς λέγει:
«Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι κοντά σας».
Ἀπό τότε πού ἦλθε ὁ Χριστός στό κόσμο, ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι κοντά μας. Ὅποια ὥρα θέλουμε ἁπλώνομε τά χέρια μας καί τήν πιάνομε.
«Ἤγγιγεν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν· μετανοεῖτε», διορθωθεῖτε, τρέξτε νά τήν ἀπολαύσετε.
Πῶς θά τήν ἀπολαύσομε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά