Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος βάλθηκε νὰ πετάξει ἀπὸ πάνω του κάθε τι ποὺ τοῦ θυμίζει πὼς ὑπάρχει ψυχή. Ζεῖ ἔντονα τὴν ἐξωστρέφεια περιμένοντας τὴν χαρὰ ἀπὸ τὰ πράγματα καὶ τὶς καταστάσεις τοῦ βίου του. Μὰ τότε εἶναι ποὺ ἡ χαρὰ μοιάζει σὰν τὸν ὀρίζοντα. Ὅσο τὸν πλησιάζεις καὶ λὲς πὼς τὸν φτάνεις, αὐτὸς ὅλο καὶ ἀπομακρύνεται. Καὶ τοῦτο στὴ ζωὴ πληρώνεται μὲ πίκρα, παράπονο, ἀδημονία, νευρικότητα καὶ τόσα ἄλλα.
Μὰ ἄν κάτι εἶναι ποὺ ἡ ἐκκλησία μᾶς ἔχει μάθει καλὰ, αὐτὸ εἶναι τὸ ὅτι πέρα ἀπὸ τὸν βίο ὑπάρχει ἡ ζωὴ. Ὁ βίος δὲν εἶναι ὅλη ἡ ζωή, ὅπως καὶ ὅλη ἡ ζωὴ δὲν χωράει μέσα στὸν βίο. Καὶ εἶναι τραγικὸ ποὺ τόσες προσπάθειες γίνονται νὰ ξεχαστεῖ ἡ ζωὴ, νὰ παύσει κάθε σύνδεση μὲ τὴν ψυχή καὶ νὰ στραφεῖ ὅλος ὁ ἄνθρωπος στὸν βίο. Νὰ μείνει αὐτὸς μόνος νὰ ἀπασχολεῖ τὸν ἄνθρωπο.
Σὲ ὅλη αὐτὴ τὴν στροφὴ ἀμέτοχα δὲν εἶναι καὶ πολλὰ μέλη τῆς ἐκκλησίας. Παρασύρονται συχνὰ καὶ ἔρχονται κι αὐτὰ νὰ πιστεύσουν πὼς τὸ σημαντικὸ εἶναι ὁ βίος καὶ ὅλα πρέπει νὰ ὑπηρετοῦν αὐτόν. Γι’ αὐτὸ καὶ τὰ βλέπουμε νὰ ἀντιμετωπίζουν τὴν ἐκκλησία σὰν ἕναν θεσμὸ τοῦ κόσμου αὐτοῦ, ποὺ σκοπό του ἀποκλειστικὸ πρέπει νὰ ἔχει τὴν ἀνακούφιση τῶν ἀνθρώπων στὰ βιωτικά τους προβλήματα. Κάτι σὰν κρατικός θεσμός καὶ παράρτημα τῶν κρατικῶν θεσμῶν καὶ ὀργάνων.
Ὅμως πόση σχέση ἔχουν ὅλα αὐτὰ μ’ αὐτὸ ποὺ πραγματικὰ ὑπάρχει προαιωνίως καὶ ἀποκαλύφθηκε τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς· τὴν Ἐκκλησία, ὡς τὸ μυστικὸ σῶμα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, στὸ ὁποῖο μετέχει καὶ ζεῖ καὶ τρέφεται καὶ ἀναπνέει ὁ καθένας μας ποὺ εἶναι βαπτισμένος. Ποὺ μυστικὰ αἰσθάνεται τὸν ἑαυτό του ὡς μέλος ἑνός σώματος τὸ ὁποῖο ζεῖ καὶ λειτουργεῖ χάρη στὴν κεφαλὴ του, τὸν Χριστὸ. Ἄρα τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς δοξάζουμε τὸ θεανδρικὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου μας γιατὶ αἰσθανόμαστε βαθειὰ μέσα μας ὅτι εἰσέρχεται στὰ ἀνθρώπινα καὶ τροφοδοτεῖ τὴν ἐκκλησία ἡ πραγματικότητα τῆς δικῆς Του ζωῆς.
Πῶς τώρα θὰ ἀφήσει κανεὶς τὸν ἑαυτό του νὰ ἐκπέσει ἀπὸ ὅλο αὐτὸ καὶ νὰ μεταφερθεῖ σὲ μιὰ ἀδιέξοδη καὶ καταθλιπτική ἔκφανση τῆς ζωῆς ποὺ εἶναι ὁ βίος, ὁ χωρὶς ζωή; Αὐτὸ εἶναι ποὺ προσπαθοῦν κυρίως οἱ ἀντίπαλες δαιμονικὲς δυνάμεις· νὰ καταφέρνουν νὰ στρέψουν τὸν ἄνθρωπο, τὸν βαπτισμένο χριστιανό, στὸν βίο. Ἐκεῖ νὰ δαπανήσει ὅλες τὶς δυνάμεις του, ὅλα τὰ χαρίσματά του. Καὶ νὰ ἀναλογισθεῖ κανεὶς γιατὶ τοῦ χαρίστηκαν ὅλα αὐτὰ!
Λοιπὸν, αὐτὴν τὴν μεγάλη γιορτὴ, τὴν γενέθλια ἡμέρα τῆς ἐκκλησίας, ἄς τὴν γιορτάσουμε καὶ ὡς γιορτὴ ποὺ ἀνανεώνει μέσα μας τὸν ἐπίμονο προσανατολισμὸ καὶ τὴν σταθερὴ κίνηση τῆς προσωπικότητός μας ἀπὸ τὴν καχεξία τοῦ βίου στὴν ἐλευθερία καὶ στὸ φῶς τῆς ζωῆς. Ἀμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά