“…παρά να μην τρώμε λάδι τις Τετάρτες”

Άγιος Στέφανος ο Πρωτομάρτυρας

Αυτό είναι ένα απόσπασμα (“…ει μη να μη τρώγομεν έλαιον τας Τετράδας”) από τον γνωστό λίβελλο-λιβελλογράφημα του λεγόμενου Ανωνύμου του Έλληνος που ονομάζεται “ελληνική νομαρχία”. Όπως έχει διαπιστωθεί από την έρευνα, στο κείμενο αυτό ενυπάρχουν ρατσιστικές αντιλήψεις(όπως το αναφέρει ο π. Γ. Μεταλληνός) και συκοφαντικές- λιβελλογραφικές τοποθετήσεις κατά του κλήρου. Κάποιοι λένε ότι στην πραγματικότητα συντάχθηκε από τον Αδαμάντιο Κοραή.

Ο Ανώνυμος Έλλην ή Αδ. Κοραής τότε, λοιπόν, έλεγε ή ίσως συκοφαντούσε ότι οι ιερείς/ιεροκήρυκες άλλο δεν δίδασκαν τους ποιμαινομένους από αυτό, δηλαδή να κάνουν την νηστεία -που είναι, υπό κάποιες προϋποθέσεις, πολύ ωφέλιμο μέσο πνευματικής ανόδου και όχι αυτοσκοπός- τις Τετάρτες, άρα ηθικισμός, ειδωλοποίηση μίας εξωτερικής συμπεριφοράς, ανεξαρτήτως συνθηκών ή ανεξαρτήτως πνεύματος. Και οπωσδήποτε, όταν κακοποιούνται τόσοι άνθρωποι γύρω, πώς εμείς μπορούμε να εστιάζουμε τόσο πολύ σε κάποια τέτοια πράγματα αντί για την ευποιΐα και την αλληλεγγύη στους αδικούμενους και τους ομοεθνείς; Και σήμερα συμβαίνει, όμως, κάτι παρόμοιο…

Δεδομένου και του πνεύματος δειλίας και φόβου απέναντι στους ισχυρούς της ημέρας, που οπωσδήποτε είναι ανθρώπινο ως ένα σημείο, έχουμε αναγάγει ορισμένες εξωτερικές καταστάσεις ή επιλογές ως πράγματα από τα οποία κρίνεται η σωτηρία του Έθνους! Λ.χ. όλοι γνωρίζουμε ότι ο Απ. Παύλος λέει ότι δεν είναι σωστό η γυναίκα να ενδύεται με ανδρικά ρούχα και το αντίστροφο- και είναι εύλογο. Αλλά εύκολα γεννάται το ερώτημα: ποια είναι αυτά τα ρούχα; Διότι, ως γνωστόν, το παντελόνι είναι φράγκικη ενδυμασία, ενώ η παραδοσιακή ανδρική ενδυμασία ήταν η φουστανέλα, που φορούσαν και οι ιδιαιτέρως “μακρυμάλληδες” επαναστάτες του Έθνους μας στην κατά Φ. Κόντογλου ’αγιασμένη επανάσταση’ του ’21.

 Επίσης, σε ό,τι αφορά το θέμα της φωτογραφίας μας: πρόκειται, βέβαια, για τον Άγιο Στέφανο τον Πρωτομάρτυρα, ο οποίος εμφανίστηκε στο Ιουδαϊκό Συνέδριο ομολογώντας τον Χριστό και κατηγόρησε αυστηρά τους σκληρόκαρδους και πωρωμένους στις πεπαλαιωμένες αντιλήψεις τους Ιουδαίους. Έτσι, τον λιθοβόλησαν.

Πρωτύτερα, όμως, ο Άγιος Στέφανος υπήρξε “διάκονος των τραπεζών”. Δηλαδή ήταν από τους επτά Διακόνους που εξέλεξε το σώμα της Εκκλησίας -άνδρες και γυναίκες ισότιμα, βέβαια-, ώστε να επιληφθούνε και ασχοληθούν με το θέμα της διανομής των αγαθών στην πρώτη εκκλησιαστική κοινότητα που ζούσε χωρίς καμιά ατομική ιδιοκτησία.

Οι Απόστολοι ήσαν οι ιερείς της εποχής, δηλαδή ασχολούνταν με την “διακονία του λόγου”. Παραταύτα, όπως αναφέρει ο Συναξαριστής και κατά την παράδοση, ο Άγ. Στέφανος ασχολήθηκε και με την διακονία του λόγου, ενώ του δόθηκε και χάρισμα να κάνει σημεία-θαύματα. Εδώ ο Άγιος Στέφανος παρουσιάζεται ως νεαρός με ξέπλεκα και μάλλον μακρυά μαλλιά· παρόμοιο παρουσιαστικό είχε, άλλωστε, προς δυσαρέστησιν ορισμένων ‘συντηρητικών’, ο Χριστός.

Παραταύτα, σήμερα υπάρχουν ορισμένοι ιεροκήρυκες που, όπως η Χωροφυλακή την εποχή της παπαδοπουλικής δικτατορίας, επιτιμούν όσους έχουν μακριά μαλλιά του τύπου του Αγίου παραπάνω ή του Χριστού. Οι δε ι. Κανόνες καταδικάζουν μάλλον για τους ιερείς/μοναχούς το κούρεμα και το ξύρισμα, όπως έκανε, μεταξύ άλλων, και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός στις διδαχές του για όλους, αφού ήταν επείσακτη από δυτικές αυλές συνήθεια. Η δε ναζιστική και σοβιετική νεολαία είχε την συνήθεια να έχει κοντοκουρεμένο μαλλί και ξυρισμένο πρόσωπο, όπως λέει ο Σολζενίτσυν κάπου, για να επιδεικνύει μια σκληρότητα και αμείλικτο πνεύμα· για αυτό και πολλοί άνθρωποι πνευματικοί ή των γραμμάτων τότε άφηναν γένια κτλ., ώστε να αντισταθούν σε αυτή την συνήθεια.

Έτσι, λοιπόν, με αυτά και με εκείνα, επαλήθευσαμε τα αντικληρικαλιστικά λιβελλογραφήματα: μέλημα μας έγιναν, αν όχι πεπλανημένες και δυτικότροπες, τότε αμφίβολης προέλευσης  συνήθειες προς επιβολή στους ασυμμόρφωτους…  δεν βρίσκετε;*

 Και, ως γνωστόν, όταν τυφλός οδηγεί τυφλό, θα πέσουν και οι δύο “εις βόθυνον”.

πηγή