Ο πόνος εξαγνίζει την ψυχή !

πηγή

* Ο πόνος εξαγνίζει την ψυχή, την κάνει ταπεινή, πονετική, αγαθή, και έτσι καταστρώνεται

\ το έδαφος για την θεία επίσκεψι.
Όλα τα λυπηρά μας αποστέλλονται, χωρίς κάθε αμφιβολία, για την θεραπεία της νοσούσης

 ψυχής μας, όπως διά των θλίψεων εμέση το φαρμάκι της ηδυπαθείας και κάθε πάθους.

* Οι ασθένειες, οι θλίψεις και τα βάσανα των χριστιανών διευκολύνουν την κάθαρσι της

 ψυχής και την συγχώρησι των αμαρτιών.

* Καθώς η γη γίνεται γονιμώτερη, όταν το αλέτρι βαθειά την οργώση, έτσι και η ψυχή

 τότε γίνεται καρποφόρος στην αρετή, όταν ο πόνος, η ασθένεια βαθειά και συχνά την

 επισκέπτεται!

* Εάν έλειπαν οι πειρασμοί, η υπερηφάνεια θα μας είχε κάνει άλλους εωσφόρους,

 αλλά ο Ουράνιος Πατέρας μας, ο Θεός, μας αφήνει τις θλίψεις, 

για να ταπεινωνώμαστε.

* Στους πειρασμούς ωριμάζει ο άνθρωπος και γίνεται πνευματικός· ενώ χωρίς 

πειρασμούς είναι άσοφος, άμορφος, άχρηστος, κούτσουρο!

*  Με την υπακοή ο άνθρωπος αποβάλλει κυρίως τον κακό δαίμονα της 

υπερηφανείας, που φέρνει όλα τα κακά και εισάγει την ταπείνωση.

* Να ταπεινώνεσαι και να εξομολογείσαι, διότι η εξομολόγησις εμπερικλείει

 την αγιωτάτη ταπείνωση, χωρίς την οποία δεν σώζεται κανείς.

* Η αγαθή συνείδησι έχει σαν αρχή και θεμέλιο την ταπεινοφροσύνη· η δε πονηρά 

συνείδησι έχει σαν αρχή της την υπερηφάνεια και την ανυπακοή.

* Πρόσεχε την συνείδησι σου· τα έργα σου να είναι γνήσια· όχι άλλο εις το στόμα 

και άλλο εις την καρδιά σου· αγάπησε την αλήθεια· φοβήσου τον έλεγχο της 

συνειδήσεως σου· διόρθωνε τον εσωτερικό σου άνθρωπο, για να μη μετανοήσης

 κατόπιν ματαίως.

* Η μετάνοια αναδημιουργεί τον άνθρωπο. Αυτή εδόθη για να θεραπεύη την ψυχή

 μετά το βάπτισμα και, εάν αυτή έλειπε, σπανίως θα εσώζετο άνθρωπος.

 Δι' αυτό η αρετή της μετανοίας δεν έχει τέλος εφ' ό¬σον υπάρχει πνοή ζωής εις

 τον άνθρωπο, διότι συμ¬βαίνει και οι τέλειοι να σφάλλουν.

* Η μετάνοια είναι ατέλεστος· όλες οι αρετές δύνανται, με την χάρι του 

Θεοϋ, να τελειοποιηθούν από τον άνθρωπο· την μετάνοια ουδείς δύναται να

 την τελειοποιήση, διότι μέχρι της τελευταίας μας αναπνοής έχομε ανάγκη της

 μετανοίας, επειδή σφάλλομε εν ριπή οφθαλμού, οπότε η μετάνοια είναι

 ακατάκτητος.

* Με την μετάνοια όλα διορθώνονται. Ουδέν υπάρχει, το όποιο να νικά

 την ευσπλαγχνία του Θεού.

* Ο Θεός παιδεύει σαν πατέρας, για να μας απαλλάξη από υπερβολές

 και ελλείψεις.

* Μας παιδεύει όχι για να έλθουμε σε απόγνωσι, αλλά για να μετανοήσουμε 

και διορθωθούμε.

* Όταν υγειώς κρατήσουμε την έννοια της παι¬δείας των θλίψεων, ακολοθεί

 πολλή θεϊκή παρηγοριά.
* Με την υπομονή στα παθήματα κάμνουμε το θέλημα του Θεού. 

Όποιος υπομένει πειρασμό, σε οποιαδήποτε μορφή, επιθέτει φάρμακο στην ψυχή του.

* Ας ακουμπάμε πάντοτε στους ώμους της Πανα¬γίας μας το φορτίον μας 

και χωρίς άλλο θα βρίσκουμε παρηγοριά στον πόνο και την θλίψι μας.

* Οι άνθρωποι, παιδί μου, χωρίζονται εις αυτό τον κόσμο εις καλούς και

 κακούς, εις πλουσίους και πτωχούς, εις μορφωμένους και αμορφώτους,

 εις ευγενείς και αγενείς, εις εξύπνους και ανοήτους. Ενώνονται όμως όλοι 

εις ένα σημείο. Εις τον πόνο! Διότι όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως εις την ζωή 

τους θα πονέσουν. Καθώς λέγει και ο Ιώβ· «Τέρας, ει τις ευτύχησεν διά βίου». 

Άρα λοιπόν όλοι οι άνθρωποι ζούμε εις το βασίλειο του πόνου!

Γνωρίζομε ότι ο πόνος είναι κάτι το προσωπικό, που θα χρειασθή κανείς να τον

 αντιμετωπίση μόνος του. Είναι ο σταυρός του, που οφείλει να τον σηκώση,

 όπως και ο Σωτήρ του κόσμου, ο Ιησούς, εσήκωσε τον Σταυρό Του, χάριν ημών.

Αναπαύου λοιπόν, παιδί μου, εις το πατρικό χέρι, που αυτό τον καιρό σε

 χειρουργεί με τον πόνο και ηρέμησε. Δέξου ότι ο Θεός σου τον στέλνει και 

συμφιλιώσου μαζί του, με τον πόνο, για να μπόρεσης να τον αντιμετώπισης.

Γνωρίζω πόσο δύσκολο είναι αυτό, αλλά σωτήριο· οι άγιοι έχαιραν εις την

 θλίψι τους, εμείς τουλάχιστο να δεχώμεθα αυτήν με υπομονή, και ο Θεός

 δεν θα ξεχάση, έστω και αυτή την ελαχίστη προαιρετική υπομονή μας 

εις το θέλημα του, που εκπροσωπεί ο πόνος.
Συγκέντρωσε, τις ψυχικές δυνάμεις, όταν πονάς, και προσπάθησε να εννοήσης

 τον σκοπό του πόνου, που δι' αυτού ο Θεός σου ανοίγει τον ουρανό.

Θαρρείς πως Εκείνος που αριθμεί τις τρίχες της κεφαλής δεν γνωρίζει το μέτρο

 του πόνου σου; ναι, τον γνωρίζει· λοιπόν αναπαύου εμπιστευτικά εις τον 

ουράνιο Πατέρα μας.
Μην αποκάμης· μαζί με τον Χριστό μας θα τα πέρασης όλα, καθώς θα γίνης 

και κληρονόμος Του εις την άπειρη περιουσία του κοινού Πατρός ημών Θεού.

Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεΐτου
ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ
ΜΕ ΠΑΤΡΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"