ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
(Ματθ. 9, 27-35 )
Ὁ Χριστὸς, ἀδελφοί μου, ἦταν καὶ εἶναι ἡ μόνη καὶ διαρκής παράκληση τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Φυγαδεύει κάθε θλίψη καὶ ἀπαλύνει κάθε πόνο. Κανένας δὲν ἀγάπησε τόσο πολὺ τὸν ἄνθρωπο καὶ δὲν τὸν ἀπάλλαξε ἀπὸ τὸ φόβο τῆς ἀρρώστιας παρὰ μόνο ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἦρθε στὴ γῆ γιὰ νὰ εὐεργετήσει τοὺς ἀνθρώπους. Ἦρθε νὰ μᾶς σώσει, νὰ μᾶς λυτρώσει ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ νὰ μᾶς ἐπαναφέρει κοντὰ στὸ Θεό. Ἡ ζωή Του στὸν κόσμο αὐτὸ ἦταν μία ἀδιάκοπη εὐεργεσία πρὸς ὅλους τους ἀνθρώπους. Ὁ προφήτης Ἠσαΐας εἶπε: «αὐτὸς τάς ἀσθενείας ἡμῶν ἔλαβε καὶ τάς νόσους ἐβάστασεν».
Τὰ δύο θαύματα πού μᾶς ἐξιστορεῖ τὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα ἔχουν χρονικὴ καὶ τοπικὴ συνοχή, διότι πραγματοποιήθηκαν διαδοχικά. Πρῶτα θεράπευσε ὁ Κύριος τούς δυὸ τυφλοὺς καὶ ὕστερα τὸν κωφὸ δαιμονιζόμενο. Οἱ τυφλοὶ, οἱ ὁποῖοι καλοῦν τὸν Ἰησοῦ «υἱὸν Δαυῒδ», ἐκφράζουν πίστη στὴ μεσσιανική του ἰδιότητα καὶ ὁμολογοῦν, ὕστερα ἀπὸ ἐρώτησή Του, ὅτι πιστεύουν πὼς Ἐκεῖνος ἔχει τὴ δύναμη νὰ κάνει αὐτὸ ποὺ ζητοῦν. Μετὰ ἀπὸ αὐτὴ τὴν ὁμολογία ἀνοίγει ὁ δρόμος γιὰ τὴ θεραπεία τους «κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω». Ἄγγιξε τὰ μάτια τους καὶ μὲ βεβαιότητα εἶπε «ἄς γίνει σύμφωνα μὲ τὴν πίστη σας». Τὸ ρῆμα «γενηθήτω» στὴν περίπτωση τῆς θεραπείας τῶν τυφλῶν ἐκφράζει τὴν αὐθεντία τοῦ Κυρίου, ὅμοια μ’ ἐκείνη ποὺ φαίνεται κατὰ τὴ δημιουργία τοῦ κόσμου καὶ μάλιστα τοῦ φωτὸς: «γενηθήτω φῶς καὶ ἐγένετο φῶς». Μὲ τὴν ἴδια βεβαιότητα προστάζει «ἄς γίνει σύμφωνα μὲ τὴν πίστη σας» καὶ ἄνοιξαν τὰ μάτια τους καὶ τὸ θαῦμα ἀμέσως ἔγινε.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς, ὅταν πρόκειται νὰ κάνει κάποιο θαῦμα, ζητᾶ προηγουμένως τὴν πίστη αὐτῶν ποὺ ζητοῦν τὴ χάρη Του. Ἡ πίστη εἶναι ἐκείνη ποὺ κάνει τὸν ἄνθρωπο δέκτη τῆς θείας χάρης, εἶναι ὁ ὑποκειμενικὸς παράγοντας γιὰ νὰ γίνει τὸ θαῦμα. Εἶναι ἡ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη τοῦ ἀνθρώπου στὸ Θεό, ἡ ἐσωτερική του βεβαιότητα πὼς βρίσκεται στὴν ἐξουσία καὶ τὴν προστασία τοῦ Θεοῦ.
Ὁ Χριστὸς καὶ οἱ ἀπόστολοί μᾶς λένε ὅτι χωρὶς πίστη δὲν γίνεται τίποτα καὶ ὅτι μ’ αὐτὴ γίνονται τὰ πάντα. Χωρὶς πίστη εἶναι ἀδύνατο νὰ εἶναι κανεὶς ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ πορεύεται κατὰ τὸ θέλημά Του. Ἂν πάλι ἔχουμε πίστη, φοβόμαστε τὸ Θεὸ καὶ φυλάγουμε τὸ νόμο Του, μποροῦμε νὰ μετακινήσουμε ἀκόμα καὶ βουνά. Πίστη θὰ πεῖ νὰ εἶναι ὁ νοῦς, ἡ καρδιὰ καὶ ἡ ψυχή μας στὸ Θεό, νὰ αἰσθανόμαστε τὸν ἑαυτό μας στερεωμένο στὴν πέτρα της, ἔτσι ὥστε νὰ μὴ μπορεῖ νὰ μᾶς σαλέψει τίποτα στὴν τρικυμιασμένη θάλασσα τοῦ βίου.
Τὸ δεύτερο θαῦμα, τῆς θεραπείας τοῦ κωφοῦ τοῦ ὁποίου ἡ ἀσθένεια ὀφείλονταν στὴν ἐπίδραση τοῦ διαβόλου, συντελέστηκε ὅταν ὁ Χριστὸς ἔδιωξε τὸ διαμόνιο. Τότε λύθηκε ἡ γλώσσα τοῦ κωφοῦ, ἄνοιξαν τ’ αὐτιά του καὶ ὁ ἄνθρωπος ἄρχισε νὰ ὁμιλεῖ. Τότε ἐκδηλώθηκε αὐθόρμητος ὁ θαυμασμὸς πρὸς τὸν Ἰησοῦ ὡς Μεσσία, διότι ὁ λαὸς ἔβλεπε ὅτι στὸ πρόσωπό Του πραγματοποιοῦνταν οἱ προφητεῖες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης: «τότε ἀνοιχθήσονται ὀφθαλμοὶ τυφλῶν καὶ ὦτα κωφῶν ἀκούσονται», καθὼς λέγει ὁ προφήτης Ἠσαΐας.
Οἱ θεραπεῖες, ἑπομένως, ποὺ διηγοῦνται οἱ ἱεροὶ εὐαγγελιστὲς, εἶναι σημεῖα τῆς μεσσιανικῆς ἐποχῆς, κατὰ τὴν ὁποία θὰ διανοίγονται τὰ μάτια, γιὰ νὰ βλέπουν οἱ ἄνθρωποι, καὶ τ’ αὐτιὰ γιὰ ν’ ἀκοῦν, νὰ ἀναγνωρίζουν καὶ νὰ κατανοοῦν τὶς θεῖες ἀλήθειες γιὰ τὴ σωτηρία τους.
Ἐνῶ οἱ θεραπευθέντες τυφλοὶ, παρὰ τὶς αὐστηρὲς συστάσεις τοῦ Κυρίου νὰ μὴ γνωστοποιήσουν τὸ θαῦμα τῆς θεραπείας τους, διακηρύττουν ἀπὸ εὐγνωμοσύνη τὸν Ἰησοῦ καὶ ἐνῶ ὁ ἁπλὸς λαὸς μετὰ τὴ θεραπεία τοῦ κωφοῦ δαιμονιζόμενου θαυμάζει τὸ γεγονὸς καὶ χαρακτηρίζει τὴ θαυμαστὴ ἐνέργεια ὡς μοναδική, ἀφοῦ παρόμοια δὲν εἶδε προηγουμένως ὁ Ἰσραήλ, οἱ Φαρισαῖοι ποὺ βρίσκονται ἐκεῖ δὲν ἀρνοῦνται βέβαια τὸ θαῦμα, διαστρέφουν ὅμως τὴν ἀλήθεια, ὑβρίζουν, συκοφαντοῦν καὶ βλασφημοῦν τὸ Χριστὸ καὶ ἀποδίδουν τὸ θαῦμα Του στὴ συνεργασία μὲ τὸν ἄρχοντα τῶν δαιμονίων.
Μὲ τὴ θεραπεία τοῦ κωφοῦ δαιμονιζόμενου συντελεῖται αὐτὸ ποὺ γράφει ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης: «εἰς τοῦτο ἐφανερώθη ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ἵνα λύση τὰ ἔργα τοῦ διαβόλου». Ἦρθε ὁ Χριστὸς νὰ καταργήσει τὴν ἐξουσία τοῦ διαβόλου πάνω στὸν ἄνθρωπο καὶ νὰ τὸν ἀπαλλάξει ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ τὸ θάνατο. Ὁ Κύριος δὲν θεραπεύει ἁπλῶς τὸ ἄρρωστο σῶμα, ἀλλὰ σηκώνει τὸν ἀνθρώπινο πόνο, σηκώνει τὴν ἁμαρτία ποὺ εἶναι ἡ ρίζα καὶ τὸ θεμέλιο κάθε ἀσθένειας καὶ τὴν παίρνει πάνω στοὺς ὤμους Του, γίνεται δηλαδὴ «ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτία τοῦ κόσμου» καὶ ἀποκαλύπτει ἔτσι μὲ τὴ θυσία Του τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν ἄνθρωπο.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
ὁ Χριστός, ὅπως μας λένε τὰ ἱερὰ κείμενα, «διῆλθεν εὐεργετῶν καὶ ἰώμενος πάντας». Τὰ θαύματα τοῦ Θεοῦ εἶναι θεοφάνειες καὶ ἀποβλέπουν στὴ σωτηρία καὶ θεραπεία τοῦ ὅλου ἀνθρώπου προερχόμενα ἀπὸ τὴν ἄπειρη εὐσπλαχνία καὶ φιλανθρωπία Του πρὸς τὸν εὐπεσόντα ἄνθρωπο. Θεωροῦνται δεῖκτες τῆς νέας πραγματικότητας τῆς ἐλεύσεως τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ἄς τοῦ ἀποδίδουμε λοιπὸν τὴ δόξα καὶ τὴν εὐχαριστία καὶ ἂς μείνουμε μαζί Του μὲ τὴν πίστη μας καὶ μὲ τὴν προσευχή μας. Ἀμήν.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά