Δευτέρα, Ιουλίου 30, 2012

Ὁ Ἰωάννης Βατάτζης καὶ ἡ Ἐθνική μας ἀξιοπρέπεια Κωνσταντῖνος Χολέβας



 ωάννης Βατάτζης κα  θνική μας ξιοπρέπεια

Κωνσταντῖνος Χολέβας-Πολιτικὸς Ἐπιστήμων

 .          Μία ὁμάδα διανοητῶν καὶ δημοσιογράφων ἐπιχειρεῖ νὰ μᾶς πείσει πόσο καλὸ πράγμα εἶναι ἡ ἀπώλεια τῆς ἐθνικῆς μας κυριαρχίας. Συνιστοῦν  νὰ εἴμαστε εὐγνώμονες στὴν τρόικα ποὺ θὰ φέρει ξένους ἐπιτρόπους στὰ ὑπουργεῖα μας, γιὰ νὰ μᾶς κάνουν σωστοὺς Εὐρωπαίους καὶ νὰ μᾶς φέρουν τὰ φῶτα τους. Φαίνεται ὅτι τὰ παπαγαλάκια τῆς ἐξάρτησης καὶ τῆς ὑποτέλειας δὲν θέλησαν ποτὲ νὰ διαβάσουν τὴν ἑλληνικὴ Ἱστορία ἢ ἂν τὴν διάβασαν, δὲν μπόρεσαν νὰ τὴν καταλάβουν. Διότι στὶς πάμπολλες σελίδες αὐτῆς τῆς Ἱστορίας ὑπάρχουν παραδείγματα Ἑλλήνων ἡγετῶν ποὺ βρέθηκαν μὲν σὲ δυσχερῆ θέση, ἀλλὰ δὲν ἀπώλεσαν τὴν ἀξιοπρέπειά τους καὶ δὲν λησμόνησαν τὰ ἱστορικὰ δικαιώματα καὶ τὶς ἱστορικὲς ὑποχρεώσεις τοῦ Ἔθνους μας.
.          Μία τέτοια σημαντικὴ μορφὴ πατριώτη, ἱκανοῦ καὶ ἐντίμου κυβερνήτη τιμᾶ στὶς 4 Νοεμβρίου ἡ Ἐκκλησία μας. Πρόκειται γιὰ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη Γ΄ Δούκα Βατάτζη, αὐτοκράτορα τῆς Νικαίας, ὅπου εἶχε μεταφερθεῖ προσωρινὰ ἡ ἕδρα τῶν Βυζαντινῶν Αὐτοκρατόρων. Ἀπὸ τὸ 1204 ἕως τὸ 1261 ἡ Αὐτοκρατορία τῆς Νικαίας μαζὶ μὲ τὴν Αὐτοκρατορία τῆς Τραπεζούντας καὶ τὸ Δεσποτάτο τῆς Ἠπείρου ἀποτέλεσαν τὰ πρῶτα ἑλληνικὰ ἐθνικὰ κράτη μετὰ ἀπὸ  τὸν κατακερματισμὸ τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας (Ρωμανίας) ἀπὸ τοὺς Δυτικοὺς Σταυροφόρους. Στὴ Νίκαια τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ὁ Θεόδωρος Λάσκαρις, ὁ γαμπρός του Ἰωάννης Βατάτζης καὶ ὁ γιὸς τοῦ Βατάτζη Θεόδωρος Β΄ Λάσκαρις, μαζὶ μὲ τὸν ἑλληνοκεντρικὸ φιλόσοφο Νικηφόρο Βλεμμύδη ὀνόμασαν γιὰ πρώτη φορὰ τὸ κράτος τους Ἑλληνίδα Ἐπικράτειαν καὶ ἀγωνίσθηκαν γιὰ νὰ ἀπελευθερώσουν τὴν Κωνσταντινούπολη ἀπὸ τοὺς Σταυροφόρους. Τὸ ἐπέτυχε ὁ διάδοχός τους Μιχαὴλ Παλαιολόγος τὸ 1261. Ἀξίζει νὰ σταθοῦμε λίγο περισσότερο στὸν εὐλαβῆ στρατηγὸ ἀπὸ τὸ Διδυμότειχο Ἰωάννη Βατάτζη, τὸν ὁποῖο τιμᾶ ὡς Ἅγιο ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία λόγῳ τοῦ ἐλεήμονος χαρακτήρα του καὶ διότι μοίρασε δίκαια τὸν κρατικὸ πλοῦτο, ὥστε νὰ ὠφεληθοῦν οἱ φτωχότεροι.
.          Ἂς σκεφθοῦμε τὶς ἀναλογίες μὲ τὴν ἐποχή μας. Ὁ Βατάτζης τὸ 1234 κυβερνᾶ ἕνα μικρὸ κομμάτι τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἐνῶ ἡ πρωτεύουσα τοῦ Γένους κατέχεται ἀπὸ Λατίνο Βασιλιά. Ὁ Ἑλληνισμὸς εἶναι ταπεινωμένος καὶ διαμοιρασμένος σὲ φραγκικὰ βασίλεια καὶ δουκάτα. Ὁ Πάπας, ποὺ κρυβόταν πίσω ἀπὸ τὶς Σταυροφορίες, ἦταν ὁ πλανητάρχης τῆς ἐποχῆς. Τότε, λοιπόν,  ἕνας συγκεκριμένος Πάπας, ὁ Γρηγόριος Θ΄ ἔστειλε μία προκλητικὴ ἐπιστολὴ στὸν Ἰωάννη Βατάτζη καὶ τοῦ ζήτησε νὰ ξεχάσει διὰ παντὸς τὴν Κωνσταντινούπολη καὶ νὰ ἐγκαταλείψει τὸν  βυζαντινὸ τίτλο «Βασιλεὺς καὶ Αὐτοκράτωρ Ρωμαίων». Ὁ Ἰωάννης Βατάτζης, ἂν καὶ ἦταν σὲ δυσμενέστερη θέση ἀπὸ πλευρᾶς πολιτικῆς καὶ οἰκονομικῆς, ἔστειλε μία ἐκπληκτικὴ ἐπιστολὴ –ἀπάντηση ποὺ ἀποτελεῖ μνημεῖο ἑλληνικῆς ὑπερηφάνειας καὶ ἐθνικῆς ἀξιοπρέπειας. Μακάρι νὰ ἐδιδάσκοντο ἀπὸ αὐτὴν οἱ σημερινοὶ κυβερνῆτες μας, οἱ φιλομνημονιακοὶ ἀρθρογράφοι καὶ ὁρισμένοι ἡγέτες τῶν εὐρωπαίων ἑταίρων μας,  ἐπίγονοι τῶν Σταυροφόρων τοῦ 1204. Ἀντιγράφω μερικὲς φράσεις σὲ νεοελληνικὴ γλώσσα, ὅπως δημοσιεύονται –μαζὶ μὲ τὸ πρωτότυπο- στὸ βιβλίο τοῦ Ἰωάννη Σαρσάκη «Ἰωάννης Γ΄  Βατάτζης-ὁ Ἅγιος Αὐτοκράτορας τοῦ Βυζαντίου» (ἔκδ. Ὀρθοδόξου Κυψέλης, Θεσσαλονίκη 2008):

 «… Μᾶς γράφεις ὅτι ἀπὸ τὸ δικό μας, τὸ Ἑλληνικὸ γένος, ἄνθησε ἡ σοφία καὶ τὰ ἀγαθά της διαδόθηκαν στοὺς ἄλλους λαούς. Αὐτὸ σωστὰ τὸ γράφεις. Πῶς ὅμως ἀγνόησες, ἢ καὶ ἂν ὑποτεθεῖ ὅτι δὲν τὸ ἀγνόησες, πῶς ξέχασες νὰ γράψεις ὅτι, μαζὶ μὲ τὴ σοφία, τὸ γένος μας κληρονόμησε ἀπὸ τὸν Μέγα Κωνσταντῖνο καὶ τὴ βασιλεία;… Σὺ ἀπαιτεῖς νὰ μὴν ἀγνοήσουμε τὸν θρόνο σου καὶ τὰ προνόμιά του. Ἀλλὰ ἐμεῖς ἔχουμε νὰ ἀνταπαιτήσουμε νὰ δεῖς καθαρὰ καὶ νὰ μάθεις τὰ δικαιώματα ποὺ ἔχουμε ἐμεῖς ἐπὶ τῆς ἐξουσίας καὶ τοῦ κράτους τῆς Κωνσταντινούπολης, τὸ ὁποῖο ἀπὸ τὸν Μέγα Κωνσταντῖνο διατηρήθηκε γιὰ μία χιλιετία καὶ ἔφτασε σὲ μᾶς . Οἱ γενάρχες τῆς βασιλείας μου εἶναι ἀπὸ τὸ γένος τῶν Δουκῶν καὶ τῶν Κομνηνῶν, γιὰ νὰ μὴν ἀναφέρω ἐδῶ καὶ ὅλους τοὺς ἄλλους βασιλεῖς, ποὺ εἶχαν ἑλληνικὴ καταγωγὴ καὶ γιὰ πολλὲς ἑκατοντάδες χρόνια κατεῖχαν τὴ βασιλικὴ ἐξουσία τῆς Κωνσταντινούπολης. …. Ἐμεῖς ἐξαναγκαστήκαμε ἀπὸ τὴν πολεμικὴ βία καὶ φύγαμε ἀπὸ τὸν τόπο μας. Ὅμως δὲν παραιτούμαστε ἀπὸ τὰ δικαιώματά μας τῆς ἐξουσίας καὶ τοῦ κράτους τῆς Κωνσταντινούπολης…… Ποτὲ δὲν θὰ πάψουμε νὰ δίνουμε μάχες καὶ νὰ πολεμοῦμε αὐτοὺς ποὺ τὴν κατέκτησαν καὶ τὴν κατέχουν. Γιατί, ἀλήθεια, πῶς δὲν θὰ διαπράτταμε ἀδικία ἀπέναντι στοὺς νόμους τῆς φύσης καὶ στοὺς θεσμοὺς τῆς πατρίδας μας καὶ στοὺς τάφους τῶν προγόνων μας καὶ στὰ θεία καὶ ἱερὰ τεμένη, ἂν δὲν πολεμήσουμε γιὰ ὅλα αὐτὰ μὲ τὴν δύναμή μας;…..Ὡστόσο νὰ ξέρει ἡ ἁγιότητά σου ὅτι ὑποδεχτήκαμε χωρὶς λύπη τὸ ἀγροῖκο ὕφος τοῦ γράμματός σου καὶ φερθήκαμε μὲ ἠπιότητα στοὺς κομιστές του, μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ διατηρήσουμε τὴν εἰρήνη μαζί σου»!
.          Ἂν ἀντικαταστήσουμε τὴ λέξη «Πάπας» μὲ τὴ λέξη «τρόϊκα» καὶ τὴ λέξη «Κωνσταντινούπολη» μὲ τὴ λέξη «ἐθνικὴ κυριαρχία» κατανοοῦμε ποιὰ ἀπάντηση ἐπιβάλλεται νὰ δίδουν οἱ ἑκάστοτε κυβερνῆτες μας σὲ προκλητικές  ἀπαιτήσεις τῶν διαφόρων δανειστῶν μας. Τὸ ὅτι δανειζόμαστε δὲν σημαίνει ὅτι πρέπει νὰ δώσουμε γῆν καὶ ὕδωρ ἐξευτελιζόμενοι ἐθνικά. Ὁ Ἰωάννης Βατάτζης διοικοῦσε ἕνα καθημαγμένο τμῆμα τοῦ ἡττημένου τότε Ἑλληνισμοῦ, ἀλλὰ ἀπήντησε μὲ θαυμαστὴ παρρησία στὸν πανίσχυρο Πάπα. Τιμώντας τὴ μνήμη του στὶς 4 Νοεμβρίου ἂς διδαχθοῦμε ἀπὸ τὸ ἦθος του.

 Κ.Χ. 28.10.2011

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά