Σάββατο, Αυγούστου 25, 2012

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (Ματθ. ΙΘ’ 16-24) «Ει θέλεις τέλειος είναι, ύπαγε πώλησόν σου τα υπάρχοντα και δος πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανοίς και δεύρο ακολούθει μοι» (Ματθ. ΙΘ΄ 21) Αρχιμ. Γεώργιος Μπίζας


ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
(Ματθ. ΙΘ’ 16-24)
«Ει θέλεις τέλειος είναι, ύπαγε πώλησόν σου τα υπάρχοντα και δος πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανοίς και δεύρο ακολούθει μοι»
(Ματθ. ΙΘ΄ 21)

Αγαπητοί μου χριστιανοί,
Πολύ αξιοσυμπάθητος ο νέος του σημερινού ευαγγελίου. Επλησίασε τον Κύριον με πολύν σεβασμόν και του είπε: «Διδάσκαλε αγαθέ, τι αγαθόν ποιήσω ίνα έχω ζωήν αιώνιον;». Διδάσκαλε αγαθέ, τι αγαθόν και τι καλόν να κάμω δια να έχω ζωήν αιώνιον;
Ο Κύριος με πολλήν συμπάθειαν του είπε: «τήρησον τας εντολάς». Φύλαξε εις όλην σου την ζωήν τις εντολές.
Όταν ο νέος απήντησεν ότι όλες τις εντολές τις εφύλαξε από την νεανικήν του ηλικίαν, και ερώτησε να μάθη σε τι υστερούσε ακόμη, ο Κύριος του είπεν: «ει θέλεις τέλειος είναι, ύπαγε πώλησόν σου τα υπάρχοντα και δος πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, και δεύρο ακολούθει μοι». Αν θέλης να είσαι τέλειος, πήγαινε πώλησε τα υπάρχοντά σου και μοίρασέ τα εις τους πτωχούς και θα έχης θησαυρόν εις τους ουρανούς. Και έλα να με ακολουθήσης.
Εδώ όμως τα πράγματα εδυσκόλεψαν πολύ. Ο Κύριος είπε εις τον νέον όλην την αλήθειαν. Τι έπρεπε να κάνη για να κερδίση τον Παράδεισον. Έπρεπε να κάνη κάποιες θυσίες. Το κυριώτερον, έπρεπε να αποχωρισθή τα πλούτη του εις τα οποία είχε μεγάλην προσκόλλησιν. Γι’ αυτό και με λύπην απομακρύνθηκε από τον Κύριον. «Ακούσας δε ο νεαρός τον λόγον απήλθε λυπούμενος. Ην γαρ έχων κτήματα πολλά». Έφυγε λυπημένος, διότι είχε πολλά κτήματα και η καρδιά του ήταν κολλημένη εις αυτά.
Ασφαλώς και εμείς συμπαθούμε πολύ τον νέον αυτόν. Ήταν αξιόλογος άνθρωπος.
Πρώτα – πρώτα είχε πνευματικά ενδιαφέροντα. Παρ’ όλον ότι ήταν νέος και συνήθως οι νέοι δεν ενδιαφέρονται για κόλασι και Παράδεισον. Αυτός όχι απλώς ενδιαφερόταν, αλλά ανεζήτησε και ανεύρε τον Κύριον, για να έχη μίαν έγκυρον απάντησιν. Το ερώτημα τον απασχολούσε έντονα και κατέτρωγε το εσωτερικόν του. «Τι αγαθόν ποιήσω, ίνα έχω ζωήν αιώνιον;». Ήταν πλούσιος, αλλά δεν τον ικανοποιούσαν τα πλούτη του. Καταλάβαινε ότι χρειαζόταν και κάτι άλλο, για να κερδίση τον Παράδεισον. Ποιος θα του ανέπαυε τον λογισμόν; Ποιος άλλος παρά μόνον ο Χριστός.
Έφθασε εις τον Κύριον, άκουσε την απάντησιν και δεν ικανοποιήθηκε. Δηλαδή επλησίασε εις την βασιλείαν του Θεού. Ένα βήμα ήθελε ακόμη για να μπη. Και όμως τα έχασε όλα στο παρά πέντε. Είναι να μη λυπήται κανείς; Από μικρός ετήρησε τις εντολές του Θεού και τώρα χάνει τον Παράδεισον. Τι κρίμα!
Ποιο ήταν αλήθεια το εμπόδιον που τον απέκλεισεν από τον Παράδεισον; Η προσκόλλησίς του εις τα υλικά πράγματα. Αγάπησε την περιουσία του περισσότερον από τον Χριστόν. Γι’ αυτό και προτίμησε να έχη τα πλούτη και να αρνηθή τον Χριστόν.
Με πόνον ο Κύριος έκανε την διαπίστωσιν: «δυσκόλως πλούσιος εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών». Πλούσιος άνθρωπος που είναι προσκολλημένος εις τα πλούτη δύσκολα θα μπη στον Παράδεισον. Μόνον αν απαρνηθή τα πλούτη του και δώση την καρδιά του στον Χριστό και ζητήση επίμονα την χάριν του Θεού, μπορεί να μπη στον Παράδεισον. Εφ’ όσον έχη καλήν διάθεσιν και επιμόνως ζητεί να κερδίση την αιώνιον ζωήν, ο Θεός θα τον βοηθήση να ξεκολλήση από τα πλούτη του και να σωθή.
Το πάθημα του πλουσίου νεανίσκου, αγαπητοί μου Χριστιανοί, μπορεί να το πάθη και ο καθένας από μας. Δεν χρειάζεται να έχουμε πολλά για να κολλήση η καρδιά μας εις αυτά. Είναι αλήθεια ότι τα υλικά αγαθά εξασφαλίζουν άνετη ζωή και καλοπέρασι. Όταν όμως δίδουμε την καρδιά μας εις αυτά και νομίζουμε ότι χωρίς αυτά δεν μπορούμε να ζήσουμε. Όταν τα θεωρούμε πιο απαραίτητα από την πίστιν. Όταν δεν μπορούμε να τα θυσιάσουμε δια τον Χριστόν, τότε τα αγαθά μας γίνονται θηλειά που μας πνίγει.
Γι’ αυτό πρέπει να αγαπήσουμε τον Χριστόν με όλην μας την καρδιά και να είμαστε πρόθυμοι να τα θυσιάσουμε όλα για την αγάπην του Χριστού. Άλλωστε τα υλικά αγαθά δεν μας συνοδεύουν παντού. Ο πλούτος είναι δραπέτης και συχνά μας εγκαταλείπει. Ο Χριστός όμως δεν μας εγκαταλείπει ποτέ. Είναι ο μέγας και πραγματικός θησαυρός που πλουτίζει τη ζωή μας. Δεν θα τον χάσουμε ποτέ. Εάν τον αγαπήσουμε με όλην μας την καρδιά, θα τον κερδίσουμε για πάντα.
Αυτό έκαναν οι άγιοι μάρτυρες και όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας μας. Τα εθεώρησαν όλα μηδαμηνά μπροστά στον θησαυρό, που λέγεται ο Χριστός. Τα εθυσίασαν όλα και εκέρδισαν τα ουράνια βραβεία. Στα ίχνη τους πρέπει και εμείς να βαδίσουμε, εάν θέλουμε τον Παράδεισον να κληρονομήσουμε.
ΑΜΗΝ!
Αρχιμ. Γεώργιος Μπίζας
Ιεροκήρυξ Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά