Δευτέρα, Αυγούστου 20, 2012

ΚΑΡΔΙΑΝ ΠΑΡΩΡΓΙΣΜΕΝΗΝ ΜΗ ΠΡΟΣΤΑΡΑΞῌΣ», Μὴν αὐξήσης τὴν ταραχή! Πρόσεξε τὴν πρόκληση, διότι θὰ τοῦ μεγαλώσης τὴν ἀγανάκτηση.



«Μὴ προσταράξῃς»
(Σοφία Σειρὰχ δ´ 3)

 τοῦ περιοδ. «ΖΩΗ»,
ἀρ. τ. 4259. Ἰούλ.- Αὔγ. 2012

Στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»

.            Ἡ παράκληση, ἡ προσταγὴ τοῦ Κυρίου ἀντηχεῖ λακωνικά: «Μὴ προσταράξῃς!» (Σοφία Σειρὰχ δ΄ 3). Μὴν αὐξήσης τὴν ταραχή. Μὴν τὴν κάνης ὀδυνηρότερη, μεγαλύτερη καὶ ὀξύτερη. Μὴν προσθέσης ταραχὴ στὴν ταραχή του. Δὲν τὸν βλέπεις πόσο βασανίζεται;
.            Βασανίζεται; Ποιός; Ὁ ἄνθρωπος ποὺ εἶναι ὀργισμένος σὲ μεγάλο βαθμό. Ἡ καρδιά του εἶναι ταραγμένη, ἀναστατωμένη. Μὴν τὴν ἀναστατώνης περισσότερο. «Καρδίαν παρωργισμένην μὴν προσταράξῃς», προστάζει ὁ Κύριος στὴν Π. Διαθήκη.

*  *  *

.            «Καρδίαν παρωργισμένην μὴ προσταράξῃς». Θὰ σοῦ τυχαίνη συχνά, νὰ συναντᾶς ἀνθρώπους ποὺ εἶναι ἀγανακτισμένοι ἢ ταραγμένοι. Αἰτίες ὑπάρχουν πολλές. Μέσα στὴν καθημερινὴ δουλειά, στὶς σχέσεις μὲ τοὺς συναδέλφους ἢ τὶς διάφορες ὑπηρεσίες δημιουργοῦνται ἄφθονες προστριβὲς μικρότερες ἢ μεγαλύτερες. Στὴν οἰκογενειακὴ ζωὴ πάλι δὲν εἶναι καθόλου σπάνιο νὰ ἀναφύωνται διαφορὲς ἢ νὰ προκαλοῦνται ἀναφλέξεις. Κάτι στὴν συμπεριφορά, κάποιος λόγος βαρύς, κάποια προτίμηση ἢ ἀδικία καὶ ἡ καρδιὰ ἀναστατώνεται. Γίνεται «παρωργισμένη».
.              Εἶναι ἴσως ἀδύνατον νὰ περάση ἡμέρα χωρὶς νὰ συναντήσης ἕναν ἢ πιὸ πολλοὺς ἀνθρώπους ταραγμένους, ἐξοργισμένους. Ἀνθρώπους ποὺ ἡ ψυχή τους νὰ κοχλάζη ἀπὸ ὀργή, νὰ βρίσκεται σὲ ἔξαψη.
.            Τί κάνεις, τί κάνουμε, στὶς περιπτώσεις αὐτές;
.            Στὶς περιπτώσεις αὐτές, πολλοὶ ἀντιμετωπίζουν ἕναν περίεργο πειρασμό. Νιώθουν τὴν τάση νὰ ρίξουν λάδι στὴν φωτιά. Ἂν μάλιστα συμβῆ ἡ ὀργὴ νὰ ὀφείλεται σὲ κάποιον, τὸν ὁποῖον δὲν πολυσυμπαθοῦν, τότε λένε κι ἐκεῖνοι τὸν λόγο τους καὶ πολλαπλασιάζουν τὴν ταραχὴ τοῦ ἄλλου.
.            Ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ θὰ ἔλεγε κανεὶς ὅτι αἰσθάνονται ἰδιαίτερη ἡδονὴ νὰ συνδαυλίζουν τὴν φωτιὰ στὴν ταραγμένη καρδιὰ τοῦ συνανθρώπου τους, τοῦ συναδέλφου τους, τοῦ συγγενῆ τους. Τὸν βλέπουν νὰ ἀνάβη ὅλο καὶ πιὸ πολὺ καὶ δὲν τὸν λυποῦνται καθόλου. Τοῦ λένε λόγια, ποὺ τὸν «προσταράζουν». Τὸν σπρώχνουν ἔτσι σὲ καταστάσεις βασανιστικὲς καὶ ταυτόχρονα πολὺ ἐπικίνδυνες. Τοῦ μεγαλώνουν τὴν ταραχή, τοῦ τὴν αὐξάνουν σὲ σημεῖο καταστρεπτικό. Ἔτσι δὲν ὁδηγήθηκαν ὁρισμένοι καὶ στὸ ἔγκλημα ἀκόμη;
.            Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Θεὸς δίνει ἐντολή: «Καρδίαν παρωργισμένην μὴ προσταράξῃς». Δὲν πρέπει, δὲν ἔχουμε τὸ δικαίωμα. Στὸν πρῶτο ταραγμένο ἄνθρωπο ποὺ θὰ δοῦμε στὸ σπίτι, στὸν δρόμο, στὴν δουλειὰ ἂς θυμηθοῦμε τὸν λόγο τοῦ Κυρίου. Καὶ ἂς ρωτήσουμε τὸν ἑαυτό μας: Ἐδῶ ἔχουμε μιὰ καρδιὰ ἀναστατωμένη. Τί θὰ κάνω, γιὰ νὰ τὴν ἠερμήσω;
.            Καὶ ἂν ἡ ψυχὴ αὐτὴ εἶναι ὀργισμένη ἐναντίον ἑνὸς ἀνθρώπου, ποὺ καὶ σὲ μᾶς ἔχει κάνει κακό; Ἂν νιώθουμε τὸ αἷμα νὰ ἀνεβαίνη στὸ κεφάλι καὶ νὰ βάφη κατακόκκινο τὸ πρόσωπό μας; Ἂς ἀπομακρυνθοῦμε τὸ συντομώτερο. Ἂς φράξουμε πάσῃ θυσίᾳ τὸ στόμα μας. Διότι ἐνδέχεται νὰ ἀνάψουμε κι ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, νὰ μὴν κατορθώσουμε νὰ συγκρατηθοῦμε καὶ νὰ προσταράξουμε τὴν «παρωργισμένην καρδίαν» τοῦ ἀδελφοῦ μας. Ἂς κλείσουμε τὸ στόμα μας, τὸ στόμα ποὺ εἶναι ἕτοιμο νὰ πῆ πολλά, νὰ δώση στοιχεῖα, νὰ καταθέση πληροφορίες, ποὺ θὰ κάνουν τὸν ἄλλο νὰ γίνη ἐκτὸς ἑαυτοῦ…

*  *  *

.            «Καρδίαν παρωργισμένην μὴ προσταράξῃς». Ὁ λόγος αὐτὸς τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἔχει καὶ μιὰ ἄλλη εἰδικὴ σημασία. «Καρδία παρωργισμένη» εἶναι πολλὲς φορὲς ἡ καρδιὰ τοῦ φτωχοῦ, τοῦ πεινασμένου. Βλέπει τὴν ἀδικία, τὴ σπατάλη, τὴν ἀσωτία, ἐνῶ ὁ ἴδιος πεινάει, ἐνῶ τὰ παιδιά του ὑποφέρουν καὶ ἀγανακτεῖ. Ἀγανακτεῖ ἡ ψυχή του, διαμαρτύρεται, παρακαλεῖ. Μιὰ τέτοια «παρωργισμένην καρδίαν», ἕναν τέτοιο ἄνθρωπο, μὴν τὸν «προσταράξῃς».
.            Θὰ τὸν «προσταράξῃς», ἂν ἀδιαφορήσης γιὰ τὴν πείνα του. Ἂν τοῦ κλείσης κατάμουτρα τὴν πόρτα. Ἂν ἀρνηθῆς ν’ ἀκούσης τὴν φωνὴ τῆς δυστυχίας του. Ἂν μπροστὰ στὰ μάτια του, αὐτὰ τὰ μάτια ποὺ εἶναι κλαμένα καὶ ὀργισμένα, ζῆς μιὰ ζωὴ προκλητικῆς ἐπιδείξεως, σπατάλης καὶ καλοφαγίας.Πρόσεξε τὴν πρόκληση, διότι θὰ τοῦ μεγαλώσης τὴν ἀγανάκτηση, τὴν πικρία καὶ θλίψη. Θὰ μεταβάλης τὴν ταραχή του σὲ θύελλα, σὲ ὁρμητικὸ χείμαρρο, ποὺ ξεχύνεται ἀφρισμένος καὶ τίποτα δὲν εἶναι ἱκανὸ νὰ τὸν σταματήση.
.            Μιὰ τέτοια «καρδίαν παρωργισμένην», τὴν καρδιὰ ἑνὸς πεινασμένου, ἀδικημένου, φτωχοῦ ἀνθρώπου, μὴν τὴν ταράξης πιὸ πολύ. Μὴν γίνης ἀφορμὴ αὐξήσεως τῆς ὀδύνης της.

*   *   *

.            Κύριε, Κύριε τῆς εἰρήνης καὶ τῆς ἀγάπης, Σὲ παρακαλῶ, ἀξίωσέ με σήμερα νὰ εἶμαι υἱὸς εἰρήνης. Ὅπου συναντήσω ταραχὴ καὶ ἀναστάτωση, μὴν τὴν μεγαλώσω. Ἀξίωσέ με νὰ σβήσω τὴν φωτιὰ τῆς ὀργῆς στὶς ταραγμένες ψυχὲς ποὺ θὰ στείλης σήμερα στὸν δρόμο μου. Ἐκεῖ ποὺ ταλαιπωρεῖ ἡ ἐκδίκηση, νὰ προσφέρω τὴν συγγνώμη. Ἐκεῖ ποὺ διχάζει τὸ μίσος νὰ φέρνω τὴν ἀγάπη. Στὴν ταραχὴ νὰ προσφέρω τὴν εἰρήνη. Στὰ σκοτεινὰ πρόσωπα νὰ σκορπίζω ἕνα φωτεινὸ χαμόγελο. Στὴν ἀπελπισία νὰ φέρνω τὴν δική Σου ἐλπίδα…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά