Τυπικόν της 16ης Σεπτεμβρίου 2012 Κυριακή ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ

Κυριακή: ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ.  Τῆς Ἁ­γίας Μεγαλομάρτυρος καί παν-ευφήμου Εὐφημίας.

Ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῳ, ὅπου εὑρίσκεται τεθησαυρισμένον  τό Ἱερόν Λείψανον τῆς Ἁγίας, τελεῖται Ἀρχιερατική Θ. Λειτουργία.  Τό Ἱερόν Λείψανον τῆς Ἁγίας ἐκτίθεται εἰς προσκύνησιν τῶν πιστῶν εἰς τόν Σολέα, ἀπέναντι τοῦ Θρόνου. Ἦχος πλ. β΄ – Ἑωθινόν Δ΄. Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ Ἀπολυτίκιον:  «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». Κοντάκιον:  «Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ...». Ἀπόλυσις:  Μικρά. ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός – Ψαλτήριον. Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...». Ἑσπέρια:  1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα·  «Νίκην ἔχων, Χριστέ...  – Σήμερον ὁ Χριστός...  – Σέ, Κύριε, τόν ὄντα...». 2.– Τά 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν·  «Ἐν τῷ Σταυρῷ σου, Χριστέ...».  3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Σταυροῦ· «Σταυρός ἀνυψούμενος...  – Μωσῆς προετύπου σε...  – Σταυρέ πανσεβάσμιε...»καί  4.– Τὰ 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἁγίας·  «Παρθενίας ἐν κάλλεσι... –Καὶ τροχοῖς ὁμιλήσασα...  –Καί θανοῦσα ἀείζωον...». Δόξα:  Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἁγίας· «Ἡ διηνθισμένη ταῖς ἀρεταῖς...». Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Τίς μή μακαρίσει σε...». Εἴσοδος:  «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας. Ἀπόστιχα:  Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν·  «Τήν ἀνάστασίν σου, Χριστέ...»  καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου·  «Πύλας συντρίψας χαλκᾶς...  – Ῥεύσεως ἡμᾶς τῆς πάλαι...  – Σταυρωθείς ὡς ἠβουλήθης...». Δόξα:  Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἁγίας· «Πᾶσα γλῶσσα κινείσθω...». Καί νῦν:  Τό Ἰδιόμελον τοῦ Σταυροῦ· «Ὅνπερ πάλαι Μωϋσῆς...». Τρισάγιον. Ἀπολυτίκια:  1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...».  2.– Δόξα, τῆς Ἁγίας·«Λίαν εὔφρανας τούς Ὀρθοδόξους...» καί  3.– Καί νῦν, τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». Ἀπόλυσις:  «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τρεῖς ὑποστάσεις ὑμνοῦμεν θεαρχικάς...», τά Τριαδικά·  «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Σταυροῦ·  «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος. Εἰς τό· «Θεός Κύριος...». Ἀπολυτίκια:  Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ. Καθίσματα:  Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί εἰς  τό Καί νῦν, ἀντί τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν, ἀνά ἕν τοῦ  Σταυροῦ·  «Τοῦ Σταυροῦ σου τό ξύλον...»καί·  «Μόνον ἐπάγη τό ξύλον...». Τά Εὐλογητάρια – ἡ Ὑπακοή – οἱ Ἀναβαθμοί  καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου. Κανόνες:  1.– Ὁ Ἀναστάσιμος·  «Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας...»,  μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ.  2.– Τοῦ Σταυροῦ· «Τόν τύπον πάλαι Μω­σῆς...» μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ  μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καὶ  3.– Τῆς Ἁγίας·«Ἕλκει πρός ὑμνῳδίαν...» μετά στίχου·  «Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν», ἅπαντες εἰς 4. Ἀπό γ΄ ᾨδῆς· Τό Κοντάκιον τοῦ Σταυροῦ (χῦμα) καί τά· Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τῆς Ἁγίας·  «Τῶν αἱμάτων σου ῥείθροις...» καὶ 2.–Δόξα, Καί νῦν, τοῦ Σταυροῦ·  «Τὸν Σταυρόν τοῦ Σωτῆρος...». Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς· Κοντάκιον – Οἶκος:  Τά Ἀναστάσιμα. Συναξάριον:  Τῆς ἡμέρας. Καταβασίαι «Σταυρόν χαράξας...». Εὐαγγέλιον Ὄρθρου:  Τό Δ΄ Ἑωθινόν· «Τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων, ὄρθρου  βαθέος...»,κτλ. Ἡ Τιμιωτέρα. Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς:  «Μυστικός εἶ, Θεοτόκε, παράδεισος...». «Ἅγιος Κύριος...». Ἐξαποστειλάρια:  1.– Τό Δ΄ Ἀναστάσιμον· «Ταῖς ἀρεταῖς ἀστράψαντες...»  2.– Τῆς Ἁγίας· «Τῆς πανευφήμου Μάρτυρος Εὐφημίας...» καί  3.– Τοῦ Σταυροῦ·«Σταυρός ὁ φύλαξ πάσης τῆς οἰκουμένης...». Αἶνοι:  1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα ·«Ὁ Σταυρός σου, Κύριε... –Ἡ ταφή σου, Δέσποτα...  – Σύν Πατρί καί Πνεύματι...».  2.– Τά 2 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Σταυροῦ·  «Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος...  – Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος...»καὶ  3.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἁγίας · «Ἀθλητικήν πανήγυριν πιστοί...  –Ἀληθείας κρατῆρα ... –Οἱ τῷ αἵματι Χριστοῦ...», μετά στίχων εἰς τά  δύο τελευταῖα:  α΄.– «Ὑπομένων ὑπέμεινα τόν Κύριον καί προσέσχε μοι καί εἰσήκουσε τῆς δεήσεώς μου».  β΄.– «Καί ἔστησεν ἐπί πέτραν τούς πόδας μου καί  κατηύθυνεν τά διαβήματά μου». Δόξα:  Τό Δ΄ Ἑωθινόν· «Ὄρθρος ἦν βαθύς...». Καί νῦν:  «Ὑπερευλογημένη...». Δοξολογία:  Μεγάλη. «Σήμερον σωτηρία...». ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ Ἀντίφωνα:  Τῆς Ἑορτῆς, μετ’ ἐφυμνίων, εἰς μέν τό  β΄· «Σῶσον ἡμᾶς... ὁ σαρκί σταυρωθείς...», εἰς δέ τό  γ΄· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». Εἴσοδος. Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». Μετά τήν Εἴσοδον. Ἀπολυτίκια:  1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...».  2.– Τοῦ Σταυροῦ·«Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». 3. – Τῆς Ἁγίας· «Λίαν εὔφρανας τούς Ὀρθοδόξους...» καί  4.– Τοῦ Ναοῦ. Κοντάκιον:  Τοῦ Σταυροῦ· «Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ...». Τρισάγιον. Ἀπόστολος:  Κυριακῆς μετά τήν Ὕψωσιν· «Εἰδότες ὅτι οὐ  δι­καιοῦται ἄν­θρωπος...» (Γαλ. β΄ 16-20), μετά τοῦ  Προκειμένου τοῦ ­πλ. β΄ ἤχου·  «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τήν κληρονομίαν σου.  –Πρός σέ, Κύριε, κεκράξομαι, ὁ Θεός μου»,  ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ κα΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. Εὐαγγέλιον:  Ὁμοίως· «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν...» (Μᾶρκ. η΄ 34-38, θ΄ 1). Εἰς τό Ἐξαιρέτως:  «Ἄξιόν ἐστιν...». Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...». «Εἴδομεν τό φῶς...», κτλ. Ἀπόλυσις:  Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.