Τυπικόν της 23ης Σεπτεμβρίου 2012 Κυριακή: Α΄ ΛΟΥΚΑ. Σύλληψις τοῦ Τιμίου, Ἐνδόξου Προφήτου, Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου.

Κυριακή: Α΄ ΛΟΥΚΑ.  Σύλληψις τοῦ Τιμίου,  Ἐνδόξου Προφήτου, Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου.

Ἦχος βαρύς – Ἑωθινόν Ε΄. Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ Ἀπολυτίκιον:  «Καί τρόπων μέτοχος...». Κοντάκιον:  «Ὡς θεαυγῆ καί φωτοφόρον ἥλιον...», ζήτει τοῦτο μετά τήν γ΄ ᾨδήν. Ἀπόλυσις:  Μικρά. ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός – Ψαλτήριον. Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...». Ἑσπέρια:  1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα·  «Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ...  – Σταυρόν ὑπέμεινας, Σωτήρ... – Ἀπόστολοι ἰδόντες...».  2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά·  «Κἄν συνελήφθης...  – Δαϋτικήν προφητείαν...  – Κατῆλθες ἐν τῷ ᾅδῃ...» καί  3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Προδρόμου·  «Ἱερατεύων ὁ θεῖος Ζαχαρίας...  – Ξένος μοι φαίνῃ τῇ θέᾳ...  –Τί ἀπιστεῖς μου τοῖς λόγοις Ζαχαρίᾳ...» εἰς 4, τό πρῶτον δίς. Δόξα:  Τό Ἰδιόμελον τοῦ Προδρόμου·  «Ἐκ στειρευούσης σήμερον νηδύος...». Καί νῦν:  Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Μήτηρ μέν ἐγνώσθης...». Εἴσοδος:  «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας. Ἀπόστιχα:  Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἀνέστης ἐκ τοῦ τάφου...»  καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου·  «Τόν ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν...  – Ὑπό τόν ᾅδην κατελθών...  – Φοβερός ὤφθης, Κύριε...». Δόξα:  Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Προδρόμου· «Ἄγγελος, ἐκ στειρωτικῶν ὠδίνων...». Καί νῦν:  Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ποιητής καὶ λυτρωτής μου...». Τρισάγιον. Ἀπολυτίκια:  1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...».  2.– Δόξα, τοῦ Προδρόμου· «Ἡ πρῴην οὐ τίκτουσα...» καί  3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ·  «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...». Ἀπόλυσις:  «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών·  «Ἄνοιξόν μου τό στό­μα...», τά Τριαδικά·«Ἄξιόν ἐστιν...».  \ Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Ὁ ἡμετέραν μορφήν...». ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος. Εἰς τό· «Θεός Κύριος...». Ἀπολυτίκια:  Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ. Καθίσματα:  Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό  Καί νῦν·«Ὡς τῆς ἡμῶν ἀναστάσεως...» (πρβλ. ὑποσημ. 14)  καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν. Τά Εὐλογητάρια  – ἡ Ὑπακοή  – οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου. Κανόνες:  1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Νεύσει σου πρός γεώδη...»,  μετά τῶν Εἱ­ρμῶν αὐτοῦ καί  2.– Τοῦ Προδρόμου· «Τῆς στειρευούσης ψυχῆς μου...»,  ἀμφότεροι εἰς 4. Ἀπό γ΄ ᾨδῆς· Μεσῴδιον Κάθισμα:  Τοῦ Προδρόμου· «Θυμιῶντι ἐν ναῷ...», μετά τοῦ  Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Κατεπλάγη Ἰωσήφ...». Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς· Κοντάκιον  – Οἶκος: Τά Ἀναστάσιμα. Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας. Καταβασίαι:  «Ἀνοίξω τό στόμα μου...». Εὐαγγέλιον Ὄρθρου:  Τό Ε΄ Ἑωθινόν· «Ὁ Πέτρος ἀναστάς ἔδραμεν ἐπί τό μνημεῖον...»,  κτλ. Ἡ Τιμιωτέρα. Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς:  «Ἅπας γηγενής...».  «Ἅγιος Κύριος...». Ἐξαποστειλάρια:  1.– Τό Ε΄ Ἀναστάσιμον· «Ἡ ζωή καί ὁδός Χριστός...».  2. – Τοῦ Προδρόμου· «Ἡ τοῦ Προδρόμου ἔνδοξος...» καί  3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ˙«Χαρμονικῶς τὸ Χαῖρέ σοι...». Αἶνοι:  1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ἀνέστη Χριστός ἐκ νεκρῶν...  – Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι... – Χριστοῦ τήν ἀνάστασιν... – Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ...» καί  2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Προδρόμου·  «Ἀγαλλιᾶται ἡ κτίσις...  –Ὡς θαυμαστήν μαρτυρίαν...  –Ὁ θεοσκεύαστος λύχνος...» εἰς 4,  τό πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.–«Καί σύ, παιδίον, Προφήτης Ὑψίστου κληθήσῃ· προπορεύσῃ  γάρ πρό προσώπου Κυρίου ἑτοιμάσαι ὁδούς αὐτοῦ».  β΄.– «Λατρεύειν αὐτῷ ἐν ὁσιότητι καὶ δικαιοσύνη ἐνώπιον αὐτοῦ,  πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς ἡμῶν».  Δόξα:  Τό Ε΄ Ἑωθινόν· «῎Ω τῶν σοφῶν σου κριμάτων...». Καί νῦν:  «Ὑπερευλογημένη...». Δοξολογία:  Μεγάλη. «Σήμερον σωτηρία...». ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...» Εἴσοδος. Εἰσοδικόν:  «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». Μετά τήν Εἴσοδον. Ἀπολυτίκια:  1.–Τό Ἀναστάσιμον· «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...».  2.–Τοῦ Προδρόμου· «Ἡ πρῴην οὐ τίκτουσα...» καί  3. Τοῦ Ναοῦ. Κοντάκιον:  «Προστασία...». Τρισάγιον. Ἀπόστολος:  Τοῦ Προδρόμου· «Ἀβραάμ δύο υἱούς ἔσχεν...» (Γαλ. δ΄ 22-27). Εὐαγγέλιον:  Κυριακῆς α΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ˙ «Ἑστώς ὁ Ἰησοῦς παρά τήν λίμνην  Γεννησαρέτ...» (Λουκ. ε΄ 1-11).  Εἰς τό Ἐξαιρέτως:  «Ἄξιόν ἐστιν...». Κοινωνικόν:  «Αἰνεῖτε...». «Εἴδομεν τό φῶς...», κτλ. Ἀπόλυσις:  Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.