Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Ἱερομάρτυρας ἐπίσκοπος τῆς Μεγάλης Ἀρμενίας
(14ος αι. μ.Χ. Παμμακάριστος, Κωνσταντινούπολη)
Ὁ Γρηγόριος ἦταν γιὸς τοῦ Ἄνακ, ποὺ ἦταν συγγενὴς τοῦ βασιλιᾶ τῆς Μεγάλης Ἀρμενίας, Κουσαρῶ (290 μ.Χ.).
Ὁ Ἄνακ, λοιπόν, σὲ συνεργασία μὲ τὸ βασιλιὰ τῶν Περσῶν Ἀρτασείρα, σκότωσε τὸν Κουσαρῶ. Ἀλλὰ οἱ σατράπες τῆς Ἀρμενίας ἐκδικήθηκαν τὸ φόνο του, σκοτώνοντας τὸν Ἄνακ καὶ ὅλη του τὴν οἰκογένεια. Διασώθηκαν μόνο δυὸ παιδιά του, ποὺ ἕνας ἦταν ὁ Γρηγόριος. Στὴν Καισαρεία συνέβη νὰ συναντηθοῦν ὁ γιὸς τοῦ φονιᾶ Ἄνακ, Γρηγόριος, καὶ ὁ γιὸς τοῦ θύματος Τηριδάτης.
Τότε ὁ Γρηγόριος σπούδαζε μὲ ζῆλο τὰ ἱερὰ γράμματα, (στὴν Καισαρεία τῆς Καππαδοκίας ἀπὸ τὸν ἐκεῖ ἀρχιεπίσκοπο Λεόντιο), ποὺ μεταξὺ ἄλλων λένε: «τελείων δὲ ἐστὶν ἡ στερεὰ τροφή, τῶν διὰ τὴν ἕξιν τὰ αἰσθητήρια γεγυμνασμένα ἐχόντων πρὸς διάκρισιν καλοῦ τε καὶ κακοῦ». Δηλαδή, ἡ στερεὰ καὶ ὑψηλότερη πνευματικὴ τροφὴ εἶναι γιὰ τοὺς τέλειους χριστιανούς, ποὺ ἀπὸ τὴν ἄσκηση ἔχουν τὰ πνευματικὰ αἰσθητήρια γυμνασμένα στὸ νὰ διακρίνουν εὔκολα μεταξὺ τοῦ καλοῦ καὶ κακοῦ.
Γυμνασμένος, λοιπόν, καὶ ὁ Γρηγόριος στὴ διάκριση, ὄχι μόνο δὲν ἀποστράφηκε τὸν Τηριδάτη, ἀλλὰ τὸν πλησίασε μὲ ἀγάπη, ἀποδοκίμασε τὴν πράξη τοῦ πατέρα του καὶ τὸν βοήθησε σὲ κάποια ἀσθένειά του. Ὅταν ἀργότερα ὁ Τηριδάτης ἔγινε βασιλιὰς Ἀρμενίας, βασάνισε φρικτὰ τὸν Γρηγόριο (ποὺ τότε ἦταν ἐπίσκοπος Ἀρμενίας).
Ὁ Θεός, ὅμως, ἐπέτρεψε νὰ γίνει ὁ Τηριδάτης σχιζοφρενής. Ἀλλὰ διὰ τῶν προσευχῶν τοῦ Γρηγορίου θεραπεύθηκε, μετανόησε καὶ βαπτίσθηκε χριστιανὸς μὲ ὅλο του τὸ ἔθνος.
Ἀπολυτίκιον
Ήχος γ'. Θείας πίστεως.
Θείας πίστεως, τῇ γεωργίᾳ, ἐνεούργησας, βροτῶν καρδίας, κατασπείρας τὴν τοῦ Λόγου ἐπίγνωσιν, καὶ λαμπρυνθείς μαρτυρίου τοῖς στίγμασιν, ἱεραρχίᾳ Γρηγόριε ἔφανας. Πάτερ ὅσιε, Χριστόν τὸν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ήχος δ'
Καὶ τρόπων μέτοχος, καὶ θρόνων διάδοχος, τῶν Ἀποστόλων γενόμενος, τὴν πράξιν εὗρες θεόπνευστε, εἰς θεωρίας ἐπίβασιν· διὰ τοῦτο τὸν λόγον τῆς ἀληθείας ὀρθοτομών, καὶ τῇ πίστει ἐνήθλησας μέχρις αἵματος, Ἱερομάρτυς Γρηγόριε· Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχάς ἡμῶν.
Κοντάκιον
Ήχος β'. Τοὺς ἀσφαλεῖς.
Τὸν εὐκλεῆ καὶ Ἱεράρχην ἅπαντες, ὡς ἀθλητήν τῆς ἀληθείας σήμερον, οἱ πιστοί θείοις ἐν ἄσμασι, καὶ ὑμνωδίαις εὐφημήσωμεν, τὸν γρήγορον ποιμένα καὶ διδάσκαλον, Γρηγόριον, φωστήρα τὸν παγκόσμιον, Χριστῷ γάρ πρεσβεύει τοῦ σωθῆναι ἡμᾶς.
Ὁ Ἄνακ, λοιπόν, σὲ συνεργασία μὲ τὸ βασιλιὰ τῶν Περσῶν Ἀρτασείρα, σκότωσε τὸν Κουσαρῶ. Ἀλλὰ οἱ σατράπες τῆς Ἀρμενίας ἐκδικήθηκαν τὸ φόνο του, σκοτώνοντας τὸν Ἄνακ καὶ ὅλη του τὴν οἰκογένεια. Διασώθηκαν μόνο δυὸ παιδιά του, ποὺ ἕνας ἦταν ὁ Γρηγόριος. Στὴν Καισαρεία συνέβη νὰ συναντηθοῦν ὁ γιὸς τοῦ φονιᾶ Ἄνακ, Γρηγόριος, καὶ ὁ γιὸς τοῦ θύματος Τηριδάτης.
Τότε ὁ Γρηγόριος σπούδαζε μὲ ζῆλο τὰ ἱερὰ γράμματα, (στὴν Καισαρεία τῆς Καππαδοκίας ἀπὸ τὸν ἐκεῖ ἀρχιεπίσκοπο Λεόντιο), ποὺ μεταξὺ ἄλλων λένε: «τελείων δὲ ἐστὶν ἡ στερεὰ τροφή, τῶν διὰ τὴν ἕξιν τὰ αἰσθητήρια γεγυμνασμένα ἐχόντων πρὸς διάκρισιν καλοῦ τε καὶ κακοῦ». Δηλαδή, ἡ στερεὰ καὶ ὑψηλότερη πνευματικὴ τροφὴ εἶναι γιὰ τοὺς τέλειους χριστιανούς, ποὺ ἀπὸ τὴν ἄσκηση ἔχουν τὰ πνευματικὰ αἰσθητήρια γυμνασμένα στὸ νὰ διακρίνουν εὔκολα μεταξὺ τοῦ καλοῦ καὶ κακοῦ.
Γυμνασμένος, λοιπόν, καὶ ὁ Γρηγόριος στὴ διάκριση, ὄχι μόνο δὲν ἀποστράφηκε τὸν Τηριδάτη, ἀλλὰ τὸν πλησίασε μὲ ἀγάπη, ἀποδοκίμασε τὴν πράξη τοῦ πατέρα του καὶ τὸν βοήθησε σὲ κάποια ἀσθένειά του. Ὅταν ἀργότερα ὁ Τηριδάτης ἔγινε βασιλιὰς Ἀρμενίας, βασάνισε φρικτὰ τὸν Γρηγόριο (ποὺ τότε ἦταν ἐπίσκοπος Ἀρμενίας).
Ὁ Θεός, ὅμως, ἐπέτρεψε νὰ γίνει ὁ Τηριδάτης σχιζοφρενής. Ἀλλὰ διὰ τῶν προσευχῶν τοῦ Γρηγορίου θεραπεύθηκε, μετανόησε καὶ βαπτίσθηκε χριστιανὸς μὲ ὅλο του τὸ ἔθνος.
Ἀπολυτίκιον
Ήχος γ'. Θείας πίστεως.
Θείας πίστεως, τῇ γεωργίᾳ, ἐνεούργησας, βροτῶν καρδίας, κατασπείρας τὴν τοῦ Λόγου ἐπίγνωσιν, καὶ λαμπρυνθείς μαρτυρίου τοῖς στίγμασιν, ἱεραρχίᾳ Γρηγόριε ἔφανας. Πάτερ ὅσιε, Χριστόν τὸν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ήχος δ'
Καὶ τρόπων μέτοχος, καὶ θρόνων διάδοχος, τῶν Ἀποστόλων γενόμενος, τὴν πράξιν εὗρες θεόπνευστε, εἰς θεωρίας ἐπίβασιν· διὰ τοῦτο τὸν λόγον τῆς ἀληθείας ὀρθοτομών, καὶ τῇ πίστει ἐνήθλησας μέχρις αἵματος, Ἱερομάρτυς Γρηγόριε· Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχάς ἡμῶν.
Κοντάκιον
Ήχος β'. Τοὺς ἀσφαλεῖς.
Τὸν εὐκλεῆ καὶ Ἱεράρχην ἅπαντες, ὡς ἀθλητήν τῆς ἀληθείας σήμερον, οἱ πιστοί θείοις ἐν ἄσμασι, καὶ ὑμνωδίαις εὐφημήσωμεν, τὸν γρήγορον ποιμένα καὶ διδάσκαλον, Γρηγόριον, φωστήρα τὸν παγκόσμιον, Χριστῷ γάρ πρεσβεύει τοῦ σωθῆναι ἡμᾶς.
Οἱ Ἁγίες Ριψιμία (ἢ Ριψίμη), Γαϊανή καὶ ἄλλες 32 παρθενομάρτυρες
Ἡ Ριψιμία μαρτύρησε στὰ χρόνια τοῦ Διοκλητιανοῦ (284-304).
Ἦταν ὄμορφη στὸ σῶμα καὶ σεμνὴ στὸ ἦθος (κατ᾿ ἄλλους καὶ μοναχή). Ἐπειδὴ δὲν δέχτηκε τὴν πρόταση τοῦ Διοκλητιανοῦ νὰ γίνει γυναῖκα του, κατέφυγε μαζὶ μὲ τὴν γερόντισσα Γαϊανή, ποὺ λέγεται ὅτι ἦταν καθηγουμένη τῆς Ριψιμίας, στὴν Ἀρμενία.
Ὁ βασιλιὰς ὅμως τῆς Ἀρμενίας Τηριδάτης, ἄκουσε γιὰ τὴν ὀμορφιὰ τῆς Ριψιμίας καὶ θέλησε καὶ αὐτὸς νὰ τὴν κάνει γυναῖκα του. Ἀλλ᾿ ἡ ἁγνὴ Ριψιμία ἀρνήθηκε καὶ ἔτσι κίνησε τὴν ὀργὴ τοῦ Τηριδάτη, ὁ ὁποῖος διέταξε νὰ τὴν βροῦν καὶ νὰ τὴν συλλάβουν.
Οἱ ἀπεσταλμένοι του τὴν βρῆκαν γύρω ἀπὸ τὰ μέρη τοῦ Ἀραράτ, ὅπου κρυβόταν. Ἐκεῖ λοιπόν, οἱ βάρβαροι, τῆς ἔβγαλαν τὰ μάτια, κατόπιν ἔκοψαν τὴν γλῶσσα της καὶ στὸ τέλος ἔκοψαν τὸ σῶμα της σὲ μικρὰ κομμάτια.
Ἔτσι ἡ Ἁγία Ριψιμία, παρέδωσε τὴν ἁγνὴ ψυχή της στὸν στεφανοδότη Χριστό.
Μαζὶ ὅμως μὲ τὴν Ριψιμία, μαρτύρησαν μὲ φρικτὰ βασανιστήρια καὶ ἡ γερόντισσα Γαΐανη, καθὼς καὶ 32 Παρθενομάρτυρες. Ἄλλοι ἀναφέρουν ὅτι, μαζὶ μὲ τὶς Ἁγίες αὐτὲς μαρτύρησαν καὶ 70 ἄνδρες, ποὺ κρύβονταν σ᾿ ἐκεῖνα τὰ μέρη.
Ἦταν ὄμορφη στὸ σῶμα καὶ σεμνὴ στὸ ἦθος (κατ᾿ ἄλλους καὶ μοναχή). Ἐπειδὴ δὲν δέχτηκε τὴν πρόταση τοῦ Διοκλητιανοῦ νὰ γίνει γυναῖκα του, κατέφυγε μαζὶ μὲ τὴν γερόντισσα Γαϊανή, ποὺ λέγεται ὅτι ἦταν καθηγουμένη τῆς Ριψιμίας, στὴν Ἀρμενία.
Ὁ βασιλιὰς ὅμως τῆς Ἀρμενίας Τηριδάτης, ἄκουσε γιὰ τὴν ὀμορφιὰ τῆς Ριψιμίας καὶ θέλησε καὶ αὐτὸς νὰ τὴν κάνει γυναῖκα του. Ἀλλ᾿ ἡ ἁγνὴ Ριψιμία ἀρνήθηκε καὶ ἔτσι κίνησε τὴν ὀργὴ τοῦ Τηριδάτη, ὁ ὁποῖος διέταξε νὰ τὴν βροῦν καὶ νὰ τὴν συλλάβουν.
Οἱ ἀπεσταλμένοι του τὴν βρῆκαν γύρω ἀπὸ τὰ μέρη τοῦ Ἀραράτ, ὅπου κρυβόταν. Ἐκεῖ λοιπόν, οἱ βάρβαροι, τῆς ἔβγαλαν τὰ μάτια, κατόπιν ἔκοψαν τὴν γλῶσσα της καὶ στὸ τέλος ἔκοψαν τὸ σῶμα της σὲ μικρὰ κομμάτια.
Ἔτσι ἡ Ἁγία Ριψιμία, παρέδωσε τὴν ἁγνὴ ψυχή της στὸν στεφανοδότη Χριστό.
Μαζὶ ὅμως μὲ τὴν Ριψιμία, μαρτύρησαν μὲ φρικτὰ βασανιστήρια καὶ ἡ γερόντισσα Γαΐανη, καθὼς καὶ 32 Παρθενομάρτυρες. Ἄλλοι ἀναφέρουν ὅτι, μαζὶ μὲ τὶς Ἁγίες αὐτὲς μαρτύρησαν καὶ 70 ἄνδρες, ποὺ κρύβονταν σ᾿ ἐκεῖνα τὰ μέρη.
Οἱ Ἅγιοι 70 Μάρτυρες
Βλέπε βιογραφικὸ σημείωμα Ἁγίας Ριψιμίας.
Οἱ Δύο Ὁσιομάρτυρες Γυναῖκες
Μᾶλλον ἦταν μοναχὲς καὶ μαρτύρησαν μὲ τρόπο ποὺ δὲν γνωρίζουμε.
Ὁ Ἅγιος Στρατόνικος
Μαρτύρησε διὰ ξίφους.
Ὁ Ἅγιος Μαρδόνιος
Μαρτύρησε, ἀφοῦ ἔκαψαν τὰ μάτια του μὲ πυρωμένα κάρβουνα. (Δὲν ἀποκλείεται νὰ εἶναι ὁ ἴδιος μ᾿ αὐτὸν τῆς 28ης Δεκεμβρίου).
Οἱ Ἅγιοι 1.000 Μάρτυρες
Μαρτύρησαν διὰ ξίφους. (Κατ᾿ ἄλλους ἄγνωστο ποῦ, πῶς καὶ πότε μαρτύρησαν).
Ὁ Ὅσιος Γρηγόριος «ὁ ἐν τῷ ποταμῷ Πεσόμα» καὶ ὁ Ἅγιος Μιχαὴλ πρῶτος Μητροπολίτης Κιεβίας καὶ πάσης Ρωσίας ὁ θαυματουργὸς (Ρῶσοι)
Ὁ Ἅγιος Honorius (Ἄγγλος)
Λεπτομέρειες γιὰ τὴ ζωὴ αὐτοῦ τοῦ ἁγίου τῆς ὀρθοδοξίας, μπορεῖ νὰ βρεῖ ὁ ἀναγνώστης στὸ βιβλίο «Ὅι Ἅγιοι τῶν Βρεττανικῶν Νήσων», τοῦ Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, ἐπισκόπου Τελμησσοῦ, Ἀθῆναι 1985.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά