Σωτήρες και αχάριστοι:

Οι τρείς μαυροφορεμένοι κύριοι, με τα μαύρα γυαλιά, κατέβηκαν στο ερειπωμένο σοκάκι από τη θωρακισμένη mercedes με βήμα αργό.

Οι δυο κοντοί (σε ηθικό ανάστημα) κύριοι επί της υποδοχής, φίλησαν τους ευεργέτες τους στα χέρια και τους καλωσόρισαν σιωπηλά δείχνοντας πλήρη υποταγή, και τους ξεπροβόδισαν με νόημα προς τα ενδότερα.
Το ύφος τους ήταν βλοσυρό και επιβλητικό.
Κουβαλούσαν στους ώμους τους το ευαγγέλιο του μαμωνά, εμπνευσμένοι για την επιβολή του ονείρου της δημοσιονομικής πειθαρχίας και της προτεσταντικής ηθικής.
Αφού επιτίμησαν την τοξικομανή γυναίκα, συνέχισαν…

Δεν έχει δόση αν:

-…δεν μαχαιρώσεις κάμποσους (συν-)πολίτες σου
-…δεν εκπορνεύεσαι και το 80% των εσόδων σου να πηγαίνει σε εμάς που σε συντηρούμε στη ζωή και το υπόλοιπο στη δόση σου και για κάποια μικροέξοδα ώστε να βγάζεις τη μέρα με ένα νερό και κανένα κουλούρι
-…δεν ληστέψεις τόσα μικρομάγαζα, ώστε να αναγκαστούν να κλείσουν
-…δεν καλλιεργήσεις τρόμο και διχόνοια ώστε να σε πληρώσουν και να λάβεις αυτή τη δόση.
-…δεν πουλήσεις τη ψυχή σου στο διάολο για να καλύψεις τους τόκους.

και τέλος…

-Να πάψεις να μιλάς και να φέρνεις αντίρρηση, να ακούς τους κανόνες και εμείς θα σε βοηθήσουμε να μην τρέμεις άλλο.

Η γυναίκα λυπημένη και εξαρτημένη από τη δόση της, είπε:
Έκανα λάθος, έμπλεξα στα νύχια σας, αλλά δεν αντέχω αυτό το βάρος άλλο, θα καταρρεύσω.
Θα προσπαθήσω να αποτοξινωθώ από όσα με οδήγησαν στην ανάγκη σας.

-«Σιωπή πόρνη, αμαρτωλή!»

-«Μα λέτε πως είστε ηθικοί, ακολουθείτε χριστιανικό δόγμα, είστε παιδιά πάστορα λουθηρανού. Ο Χριστός συγχώρεσε τους αμαρτωλούς που μετανόησαν, τους βοήθησε να σταθούν στα πόδια τους και τους είπε να μην αμαρτήσουν ξανά»

-«Παριστάνεις και την έξυπνη από πάνω κυρά μου;;; Αν ήσουν έξυπνη δεν θα έφτανες σε αυτό το χάλι, κόψε τις εξυπνάδες τώρα και συνεργάσου..»

-«Μα θέλω να με ανατάξετε, να εργαστώ, να επανενταχθώ, δεν υπάρχει κάτι ένας μηχανισμός, ένας οργανισμός να αποτοξινωθώ;;; Γιατί δεν μου δίνετε μια μόνιμη λύση;;;»

Νευρικός και αφού είχε φτύσει στο δρόμο όλα τα νύχια που πριν έκοψε με τα δόντια του, ιδρωμένος και αναψοκοκκινισμένος, ο πιο κοντός της παρέας περιστρέφοντας σύντομα το κεφάλι του δεξιά και αριστερά με τα γόνατα να ταλαντώνονται νευρικά, αφού την κοίταξε, ξέσπασε:

-«Τι λες βρε βούρλο;;; Ποιος βρε αχάριστη θα σου έδινε τη δόση σου σήμερα;;;;
Για να είσαι εδώ με μια γλώσσα κόπανο και να αντιμιλάς;;
Κοίτα γύρω σου αχάριστη!
Οι μαύροι της Αφρικής πεθαίνουν από λειψυδρία και εσύ μου ήθελες πλούτη που δεν μπορούσες να καλύψεις. Και τώρα που θα τους πάρουμε τον πλούτο για να τους εκπολιτίσουμε θα έρθουν κατά δω και δεν θα έχουμε τον χρόνο να ασχολούμαστε μαζί σου. Ήδη οι φίλοι μας οι δουλέμποροι έχουν φέρει τις μεγάλες καραβιές προς τα μέσα και με εσένα βούρλο, ούτε που θα ασχοληθούμε ξανά».
Να φύγεις στο εξωτερικό να βρεις ντίλερ, κατάλαβες;;;;»

-«Βοηθήστε με σας παρακαλώ, δεν έχω από που να πιαστώ, όλα ήταν δανεικά, δεν έχω σανίδα σωτηρίας, ό, τι έφτιαξα δικό μου, μου το πήρατε για να με βολέψετε στα μεγάλα σαλόνια και μετά χρεώθηκα και δεν ξέρω ούτε μια τέχνη για να επιβιώσω, σας παρακαλώ»

-«Οι όροι άλλαξαν…»

Είπε με βλοσυρό ύφος ο μεσαίος από τους τρεις…

-«Θα μας δώσεις τα τρία σου δάχτυλα, το αυτί σου και ένα νεφρό.»

-«Όχι, όχι αυτό δεν γίνεται…»

-«Δέξου καλή μου τα υπόλοιπα, και θα σου χαρίσουν τα μέλη του σώματός σου οι κύριοι»

-Της είπε ο δεύτερος κοντός από τους υποδοχείς, κοιτάζοντας με καρτερία για ένα βλέμμα συγκατάνευσης από τους τρεις.

«Εντάξει, εντάξει, δέχομαι»

Είπε η κοπέλα…

Ο ήλιος έπεφτε και η φθινοπωρινό δροσιά, έμοιαζε με τσουχτερό παγετώνα…

Κουλουριασμένη στον τοίχο η κοπέλα θυμόταν τα θρησκευτικά στο σχολείο, την όμορφη Θεϊκή φιγούρα και την γλυκιά βρεφοκρατούσα μάνα, για ελπίδα και παρηγοριά.
-«Να το κρατήσω, μην το χάσω το βιβλιαράκι, γιατί δεν θα υπάρχουν αυτά σε λίγο».
Είπε…

Μετά θυμήθηκε πως, πριν καιρό κάποιος από τους κοντούς κυρίους της υποδοχής ούρλιαζε πως δεν είναι δυνατόν στην εποχή μας να ασχολούμαστε με τον μεσαίωνα…
Ήταν ευεργέτης και ανθρωπιστής, διάσημος για τους αγώνες τους σε επιτροπές και δίκτυα..
Ήταν από αυτούς που τη σύστησαν σε αυτούς τους τρεις σε κάποιο σαλέ της κεντρικής Ευρώπης….

Υ.Γ
Τρία χρόνια τώρα δεν έχει πειστεί κανείς άραγε ότι αυτή η ιστορία με τον οικονομικό τοξικομανή-Ελλάδα (που ιδρώνει για να πάρει τη δόση της κάθε φορά και υποχρεώνεται να είναι εξυπηρετική σε κάθε είδους θελήματα για τις ανάγκες των οικονομικών συμμοριών), θα οδηγήσει σε τραγικό τέλος;