Τυπικόν μηνός Νοεμβρίου 2012

ΜΗΝ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

ἔχων ἡμέρας τριάκοντα

῾Η ἡμέρα ἔχει ὥρας 10 καὶ ἡ νὺξ ὥρας 14

1. Πέμπτη. Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ τῶν ἀναργύρων καὶ τῆς μητρὸς αὐτῶν Θεοδότης (τῶν ἐκ Μικρᾶς ᾿Ασίας). Δαυὶδ ὁσί­ου τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ (ιϛ΄ αἰ.), ᾿Ιακώβου ἱερομάρτ. τοῦ ἐν Αἰτωλίᾳ καὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ.

῾Η ἀκολουθία τῶν ἁγίων Ἀναργύρων ψάλλεται μετὰ τῆς Παρα­κλητικῆς «κατὰ τὴν τοῦ Μηναίου διάταξιν» (Τ.Μ.Ε. 1η Νοεμ. §1), ἤ τοι εἰς μὲν τὸν ἑσπερινὸν ἄνευ εἰσόδου, εἰς δὲ τὸν ὄρ­θρον ἄνευ καταβασιῶν καὶ ἄνευ δοξολογίας μεγάλης· εἰς τὴν λειτουργίαν ᾿Απόστολος: τῶν ἁγίων, Νοεμ. 1ῃ, «῾Υμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ» (Α΄ Κορ. ιβ΄ 27-ιγ΄ 8)· Εὐαγγέλιον: ἡμέ­ρας, Πέμ. ζ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ια΄ 47-ιβ΄ 1)· κοινωνικὸν «Εἰς μνη­­μό­συνον».

Σημειώσεις. 1. Πρὸς περισσοτέραν τιμὴν τῶν ἁγίων εἴθισται εἰς ὡρισμένους ναοὺς μετὰ τοὺς αἴνους τοῦ Μηναίου νὰ ψάλλεται δοξο­λογία μεγάλη, ὁπότε καταλιμπάνονται τὰ ἀπόστιχα· εἰς δὲ τὴν λειτουρ­γίαν κοντάκιον «Προστασία»· Εὐαγγέλιον: τῶν ἁγίων, 1ης Νοεμ., «Προσ­καλεσάμενος ὁ ᾿Ιησοῦς» (Μτθ. ι΄ 1, 5-8).

2. Ἔνθα ἰδιαιτέρως τιμῶνται οἱ ἅγιοι, ἀλλὰ δὲν ὑπάρχει ἰδιαιτέρα ἀ­κολου­θία αὐτῶν, εἴθισται νὰ συμπληρώνεται εἰς τὸν ὄρθρον ἡ ἀκολουθία τοῦ Μη­ναίου μὲ τὰ καθίσματα τῆς 1ης Ἰουλίου, ὁπότε γίνεται εἴσοδος εἰς τὸν ἑσπερινόν, ψάλλονται δὲ καὶ καταβασίαι «᾿Ανοίξω τὸ στόμα μου» εἰς τὸν ὄρθρον.

3. Ἔνθα τιμᾶται ὁ ὅσιος Δαυίδ (ἢ ὁ ἱερομάρτυς Ἰάκωβος), ἡ ἀκολου­θία αὐτοῦ ψάλλεται ἐξ ἰδιαιτέρας φυλλάδος, ἡ δὲ τοῦ Μηναίου καταλιμ­πά­νεται.

2. Παρασκευή. ᾿Ακινδύνου, Πηγασίου, ᾿Αφθονίου, ᾿Ελπι­δο­­φόρου καὶ ᾿Ανεμποδίστου μαρτύρων (†341-345). Θεοδώ­ρου, Λάμπρου καὶ ἀγνώστου, τῶν ἐν ᾿Αγρινίῳ νεομαρτύρων († 1786).

Διὰ τὰς ἐν καθημερινῇ ἀκολουθίας μετὰ Παρακλητικῆς βλέ­πε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις (§§1-32). ᾿Α­πόστολος: ἡμέρας, Παρ. κβ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Κολασ. δ΄ 10-18)· Εὐ­αγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ζ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιβ΄ 2-12).

3. Σάββατον. ᾿Ακεψιμᾶ, ᾿Ιωσήφ, ᾿Αειθαλᾶ μαρτύρων (δ΄ αἰ.)· ἀνα­κο­μιδὴ τῶν λειψάνων Γεωργίου τοῦ τροπαιοφόρου. Γε­ωργίου νέου ἱερομάρτυρος τοῦ Νεαπολίτου (†1797).

῾Η ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου ψάλλεται μὲ «Θεὸς Κύριος» (βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις §§31-44). ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Σαβ. κβ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Κορ. ε΄ 1-10)· Εὐ­­αγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. ζ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. θ΄ 1-6).

4. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΒ΄ (Ε΄ ΛΟΥΚΑ). ᾿Ιωαννικίου ὁσίου τοῦ μεγά­λου (†846), Νι­κάν­­δρου καὶ ῾Ερμαίου ἱερομαρτύρων. ᾿Ιω­άν­νου Βατάτζη τοῦ βασι­λέως καὶ ἐλεήμονος. ῏Ηχος πλ. α΄, ἑωθινὸν ια΄.

Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκια «Οἱ μάρτυρές σου, Κύριε», Δόξα, «῾Ως τῶν αἰχμαλώτων»·κοντάκιον «Τῇ ὑπερμάχῳ καὶ τα­χείᾳ».

Εἰς τὸν ἑσπερινόν. ῾Ο προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.

ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 4 καὶ τοῦ Μη­ναί­ου 6, Δόξα, τοῦ ὁσίου«᾿Ανδρειοφρόνως τελέσας», Καὶ νῦν, «᾿Εν τῇ ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ».

ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.

ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, τοῦ Μηναίου «Τῷ τοῦ Χριστοῦ ἔρωτι», Καὶ νῦν, «῾Ο ποιητὴς καί λυτρωτής μου» (Παρακλητική, ἦχος πλ. β΄, Σαββάτῳ ἑσπέρας).

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Τὸν συνάναρχον Λόγον», Δόξα, «Ταῖς τῶν δακρύων σου», Καὶ νῦν, «῾Ο δι᾿ ἡμᾶς γεννηθείς».

Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμὸν ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τριαδικὰ«῎Αξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἡ ὑπακοὴ τοῦ ἤχου.

Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ­ριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ἄμωμος.]

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα, τῆς α΄ στι­χολογίας μὲ θεοτο­κίον «Χαῖρε, πύλη Κυρίου», καὶ τὰ τῆς β΄ στι­χολογίας μὲ τὸ θεοτοκίον αὐτῶν. Εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀνα­βαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (ια΄) μετὰ τῆς συνήθους τάξεως αὐ­τοῦ.

ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος καὶ οἱ δύο τοῦ Μηναίου· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς τὰ μεσῴδια καθίσματα τοῦ Μηναίου· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ ἀναστά­σιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ συναξάριον.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «᾿Ανοίξω τὸ στόμα μου»· «Τὴν τι­μι­ω­τέραν», «Ἅπας γηγενής».

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ ια΄ ἀναστάσιμον «Με­τὰ τὴν θείαν ἔγερσιν» καὶ τὰ τοῦ Μηναίου.

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 8, Δόξα, τὸ ια΄ ἑωθινὸν «Φα­νερῶν ἑαυτόν», Καὶ νῦν,«῾Υπερευλογημένη». Δοξολογί­α μεγάλη, «Ἀναστὰς ἐκ τοῦ μνή­ματος» (ἢ «Σή­μερον σωτη­ρία»).

Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ μακα­ρισμῶν] (βλέπε ἔμπροσθεν, γεν. τυπ. διατάξεις §§64-66).

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Τὸν συνάναρχον Λό­γον», τὸ τοῦ ὁσίου καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Προ­στασία».

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: Κυρ. κβ΄ ἐπιστ., «῎Ιδετε πη­λί­κοις ὑμῖν γράμ­μα­σιν» (Γαλ. ϛ΄ 11-18)· Εὐαγγέλιον Κυρ. ε΄ Λουκᾶ, «῎Ανθρωπός τις ἦν πλού­σι­ος» (Λκ. ιϛ΄ 19-31).

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε». Καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας.

5. Δευτέρα. Γαλακτίωνος καὶ ᾿Επιστήμης τῶν μαρ­τύ­ρων (γ΄ αἰ.). ῾Ερμᾶ καὶ Λίνου ἐκ τῶν 70 (α΄ αἰ.).

᾿Απόστολος: ἡμέρας, Δευτ. κγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Θεσ. α΄ 1-5)· Εὐ­αγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. η΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιβ΄ 13-15, 22-31).

6. Τρίτη. Παύλου ἀρχιεπισκόπου Κων/πόλεως ὁμο­λο­γητοῦ (†350). Λουκᾶ ὁσίου (†800-820), Λε­ονάρδου ὁσίου.

᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τρ. κγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Θεσ. α΄ 6-10)· Εὐαγ­γέλιον: ἡμέρας, Τρ. η΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιβ΄ 42-48).

7. Τετάρτη. Τῶν ἐν Μελιτινῇ 33 μαρτύρων (γ΄ αἰ.), Λα­ζά­ρου ὁσίου τοῦ ἐν τῷ Γαλησίῳ ὄρει (†1053).

᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τετ. κγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Θεσ. β΄ 1-8)· Εὐ­αγ­γέλιον: ἡμέρας, Τετ. η΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιβ΄ 48-59).

8. Πέμπτη. † Σύναξις τῶν ἀρχι­στρα­­τήγων Μιχαὴλ καὶ Γαβριὴλ καὶ τῶν λοιπῶν ἀσωμάτων δυνά­μεων.

῾Η ἀκολουθία ψάλλεται ἄνευ Παρακλητικῆς, κατὰ τὴν διάταξιν τοῦ Μηναίου (τυπικὸν 8ης Νοεμβρίου §§1-3). Τὰ διὰ τὴν λιτὴν ἰδιόμελα εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Οἱ στίχοι τῶν ἀ­πο­στίχων τοῦ ἑσπερι­νοῦ· «Ὁ ποιῶν τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα» καὶ «Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον· Κύριε ὁ Θεός μου, ἐμε­γα­λύνθης σφόδρα». Τὸ ἀπολυτίκιον τῶν ἀρχαγγέλων εἰς μὲν τὸν ἑσπερινὸν καὶ μετὰ τὴν μεγ. δοξολογίαν ἅπαξ, εἰς δὲ τὸ «Θεὸς Κύριος» δίς (μετὰ τοῦ Δόξα), καὶ τὸ θεοτοκίον.

Εἰς τὸν ὄρθρον Εὐαγγέλιον τῶν ἀγγέλων, Δευτ. α΄ ἑβδ. Ματθ., «῾Ορᾶτε μὴ κα­τα­φρονήσητε» (Μτθ. ιη΄ 10-20). Κα­νό­νες, ὁ μικρὸς παρακλητικὸς τῆς Θεοτόκου μετὰ τῶν εἱρμῶν καὶ οἱ δύο τῶν ταξιαρχῶν μετὰ στίχου «Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν». Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «᾿Ανοίξω τὸ στόμα μου».

Εἴδησις. Οἱ εἱρμοὶ τοῦ κανόνος τῆς ἑορτῆς τῶν εἰσοδίων τῆς Θεο­τό­κου «᾿Ανοίξω τὸ στόμα μου», ψαλλόμενοι μέχρι τῆς 20ῆς τοῦ μηνὸς ὡς κα­ταβασίαι, διαφέρουν τῶν συνήθων κατὰ τὰ ἑξῆς σημεῖα:

᾿ῼδὴ α΄ «...καὶ ᾄσω γηθόμενος ταύτης τὴν εἴσοδον».

᾿ῼδὴ γ΄ «...πνευματικόν, στερέωσον· κἂν τῇ σεπτῇ εἰσόδῳ σου στε­φά­νων δόξης ἀξίωσον».

᾿ῼδὴ ε΄ «᾿Εξέστη τὰ σύμπαντα ἐν τῇ σεπτῇ εἰσόδῳ σου· σὺ γάρ, ἀπει­ρόγαμε παρθένε, ἔνδον εἰσῆλθες ἐν τῷ ναῷ τοῦ Θεοῦ, ὥς περ καθα­ρώ­τατος ναός, πᾶσι τοῖς ὑμνοῦσί σε τὴν εἰρήνην βραβεύουσα».

᾿ῼδὴ θ΄ «...φύσις γεραίρουσα τὰ ἱερὰ εἰσόδια τῆς θεομήτορος...»

Εἰς τὴν λειτουργίαν, κοντάκιον «῾Ο καθαρώτατος ναός». ᾿Απόστολος: τῶν ἀσωμάτων, 8 Νοεμ., «Εἰ ὁ δι᾿ ἀγ­γέ­λων λα­ληθεὶς λόγος» (῾Εβρ. β΄ 2-10)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, «῾Ο ἀκού­ων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει» (Λκ. ι΄ 16-21). Κοινωνικὸν «῾Ο ποιῶν τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα· ἀλληλούια».

9. Παρασκευή. ᾿Ονησιφόρου μάρτυρος (γ΄-δ΄ αἰ.), Ματρώ­νης ὁσίας. Θεοκτίστης τῆς Λεσβίας (†889), Νεκταρίου Πεν­τα­πό­λεως τοῦ ἐν Αἰ­γί­νῃ (†1920).

᾿Απόστολος: ἡμέρας, Παρ. κγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Θεσ. β΄ 14-20)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. η΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιγ΄ 31-35).

Σημείωσις. Ἔνθα τιμᾶται ἡ ἁγία Θεοκτίστη ἢ ὁ ἅγιος Νεκτάριος, ἡ ἀκολουθία τοῦ τιμωμένου ἁγίου θὰ ψαλῇ ἐξ ἰδιαιτέρας φυλλάδος συμ­φώ­νως μὲ τὴν τυπικὴν διάταξιν αὐτῆς.

Εἴδησις. ᾿Απὸ σήμερον μέχρι τῆς 20ῆς Νοεμβρίου, ἐὰν ἑορ­τά­ζε­ται ἅγιος, ψάλλονται μὲν καταβασίαι «᾿Ανοίξω τὸ στόμα μου» μὲ τὴν χα­ρα­κτη­ριστικὴν κατάληξιν «ταύτης τὴν εἴσοδον» (βλέπε εἴδησιν εἰς τὴν 8ην Νοεμβρίου), εἰς δὲ τὴν λειτουργίαν ὡς ἐπισφραγιστικὸν τὸ κοντάκιον «῾Ο καθαρώτατος να­ός».

10. Σάββατον. ᾿Ολυμπᾶ, Τερ­τίου κ.λπ. ἐκ τῶν 70 (α΄ αἰ.)· ᾿Ο­ρέ­στου μάρ­τ. τοῦ Τυανέως (†304). Ἀρσενίου ὁσίου τοῦ Καπ­πα­δόκου (†1924).

῾Η ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου μὲ ἀλληλούια εἰς τὸν ὄρθρον (βλέ­πε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις §§45-51) καὶ τὰ 8 νεκρώσιμα εὐλο­γητάρια. Κοντάκια τοῦ Σαββάτου. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Σαβ. κγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Κορ. η΄ 1-5)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. η΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. θ΄ 37-43).

11. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΔ΄ (Η΄ ΛΟΥΚΑ). Μηνᾶ (†304), Βί­κτω­ρος (β΄ αἰ.) καὶ Βικεν­τίου διακό­νου (†304) μαρτύρων, Θεοδώ­ρου ὁσ. τοῦ Στου­δίτου. ῏Ηχος πλ. β΄· ἑωθινὸν α΄.

Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «᾿Απόστολοι, μάρτυρες», Δόξα, «Μνή­σθητι, Κύριε»· κοντάκιον«῾Ως ἀπαρχάς».

Εἰς τὸν ἑσπερινόν. ῾Ο προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.

ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 6, τοῦ Μηναίου προσόμοια 3 «Πάθος, Μηνᾶ, ἐκμιμούμενος» κ.λπ. εἰς 4, Δόξα, «Πάλιν ἡμῖν ἡ ἐτήσιος μνήμη», Καὶ νῦν, «Τίς μὴ μακαρίσει σε».

ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.

ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, «Τὸν ἀριστέα τοῦ Χρι­στοῦ» (ζήτει ἐν τῷ Μηναίῳ, δοξαστικὸν εἰς τὸν στίχον τῶν αἴνων), Καὶ νῦν, «Ἰδοὺ πεπλήρωται» (Παρακλητ., ἦχος α΄, Σαβ. ἑσπέρας).

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «᾿Αγγελικαὶ δυνάμεις», Δόξα, «Οἱ μάρτυρές σου, Κύριε», Καὶ νῦν, «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος ἀπόκρυφον».

Κατὰ τὸ Τ.Μ.Ε. (11 Νοεμ. §2), «ἡ τοῦ ὁσίου ἀκολουθία ψάλλεται ἐν τοῖς ἀποδείπνοις».

Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμὸν ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τριαδικὰ«῎Αξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἡ ὑπακοὴ τοῦ ἤχου.

Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ­ριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ἄμωμος.]

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα, τῆς α΄ στι­χολογίας μὲ θεοτο­κί­ον «῾Ο τὴν εὐλογημένην», καὶ τὰ τῆς β΄ στι­χολογίας μὲ τὸ θεοτοκίον αὐτῶν. Εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀνα­βαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (α΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τά­ξε­ως αὐτοῦ.

ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος καὶ ὁ τῶν μαρτύρων· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς τὸ μεσῴδιον κάθισμα τοῦ μάρτυρος «Ἡ τὸ πρὶν ἀγνω­σίας», Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ κάτωθι ὅμοιον θεοτοκίον (μεσῴδιον τῆς 9ης Νοεμ.)·

Χαριστήριον αἶνον χρεωστικῶς, ὡς ἡ χήρα ἐκείνη δύο λε­πτά, προσφέρω σοι δέσποινα, ὑπὲρ πασῶν τῶν χαρίτων σου· σὺ γὰρ ὤφθης σκέπη, ὁμοῦ καὶ βοήθεια, πειρασμῶν καὶ θλίψεων ἀεί με ἐξαίρουσα· ὅθεν ὡς ἐκ μέσου, φλογιζούσης καμίνου, ῥυσθεὶς τῶν θλιβόντων με, ἐκ καρδίας κραυγάζω σοί· Θεοτόκε βοήθει μοι, πρε­σβεύουσα τῷ σῷ Υἱῷ καὶ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθήναί μοι· σὲ γὰρ ἔχω ἐλπίδα, ὁ ἀνάξιος δοῦλός σου.

Ἀφ᾿ ϛ΄ ᾠδῆς τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ συναξάριον τοῦ Μηναίου.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «᾿Ανοίξω τὸ στόμα μου... ταύτης τὴν εἴσοδον»· «Τὴν τιμιωτέραν», «῞Απας γηγενής... τὰ ἱερὰ εἰσόδια».

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ α΄ ἀναστάσιμον «Τοῖς μαθηταῖς συνέλθωμεν», τῶν μαρτύρων «Τοὺς οὐρα­νοὺς ἀστέρες» καὶ τὸ θεοτοκίον «᾿Εν σοί, πανάχραντε».

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 4 καὶ τῶν ἁγίων ἕτερα 3 «Τοῖς τριβόλοις κεντούμενος»κ.λπ. εἰς 4 (τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπόστιχα μετὰ τῶν στίχων αὐτῶν εἰς τὰ δύο τελευταῖα), Δόξα, τὸ α΄ ἑωθινὸν «Εἰς τὸ ὄρος», Καὶ νῦν, «῾Υπερευλογημένη». Δο­ξολογία μεγάλη,«Ἀναστὰς ἐκ τοῦ μνή­ματος» (ἢ «Σή­μερον σωτηρία»).

Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ μα­κα­­ρισμῶν] (βλέπε ἔμπροσθεν, γεν. τυπ. διατάξεις §§64-66).

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «᾿Αγγελικαὶ δυνάμεις», «Οἱ μάρτυρές σου, Κύριε» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «῾Ο κα­θα­ρώτατος ναός».

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος τῶν μαρτύρων, Κυρ. ιε΄ ἐπιστ., «῾Ο Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους φῶς λάμψαι» (Β΄ Κορ. δ΄ 6-15)· Εὐαγγέλιον Κυρ. η΄ Λουκᾶ, «Νομικός τις προσῆλθε τῷ ᾿Ιησοῦ» (Λκ. ι΄ 25-37).

Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.

12. Δευτέρα. ᾿Ιωάννου τοῦ ἐλεήμονος, πατριάρχου ᾿Αλε­ξαν­δρείας (†616-620)· Νείλου ὁσίου τοῦ μυροβλύτου (ε΄ αἰ.).

Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον (20ῆς νοεμ.). ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Δευτ. κδ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Θεσ. β΄ 20-γ΄ 8)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. θ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιδ΄ 1, 12-15).

13. Τρίτη. † ᾿Ιωάννου ἀρχιεπι­σκόπου Κωνσταν­τι­νουπό­λε­ως τοῦ Χρυσοστόμου (†407).

῾Η ἀκολουθία ἑορτάσιμος οὖσα ψάλλεται ἄνευ Πα­ρα­κλη­τικῆς, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ, ἀλλὰ τὰ διὰ τὴν λιτὴν ἰδιόμελα εἰς τὸ μεσο­νυκτικόν. Τὸ ἀπολυτίκιον τοῦ ἁγίου εἰς μὲν τὸν ἑ­σπε­ρινὸν καὶ μετὰ τὴν μεγάλην δοξο­λογίαν ἅπαξ, εἰς δὲ τὸ «Θεὸς Κύριος» δίς (μετὰ τοῦ Δόξα), καὶ τὸ θεοτοκίον. Εὐαγγέλιον ὄρθρου: τοῦ ἱεράρχου, ζήτει τῇ 13ῃ Νοεμ., «᾿Αμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν» (᾿Ιω. ι΄ 1-9). Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «᾿Ανοίξω τὸ στόμα μου... ταύτης τὴν εἴσοδον» (βλέπε εἴδησιν 8ης Νοεμ.). Εἰς τὴν λειτουργίαν, μετὰ τὴν εἴσοδον, ἀπολυτίκια «῾Η τοῦ στό­ματός σου» καὶ τὸ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «῾Ο κα­θαρώτατος ναός». ᾿Απόστολος: τοῦ ἱε­ράρ­χου, 13 Νοεμ., «Τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς» (῾Εβρ. ζ΄ 26-η΄ 2)· Εὐ­αγ­γέλιον: ὁμοίως,«᾿Εγώ εἰμι ἡ θύρα» (᾿Ιω. ι΄ 9-16). Κοινω­νικὸν «Εἰς μνη­μόσυνον».

14. Τετάρτη. † Φιλίππου τοῦ ἀπο­στό­λου ἐκ τῶν ιβ΄ (α΄ αἰ.). Γρηγορίου ἀρχιεπισκόπου Θεσ­σα­λο­νίκης τοῦ Παλαμᾶ (†1340), Κωνσταντί­νου νεομάρτυρος τοῦ ῾Υδραίου (†1800).

῾Η ἀκολουθία ψάλλεται μετὰ Παρακλητικῆς κατὰ τὴν ἐν τῷ Μη­ναίῳ διάταξιν (Τ.Μ.Ε. 14 Νοεμ. §1), ἤ τοι ἄνευ εἰσόδου εἰς τὸν ἑσπερινὸν καὶ ἄνευ καταβασιῶν εἰς τὸν ὄρθρον, ἀλλὰ μετὰ δοξο­λογίας μεγάλης. Τὸ ἀπολυτίκιον «᾿Απόστολε ἅγιε Φίλιππε» ἐν τῷ ἑσπερινῷ καὶ ἐν τέλει τοῦ ὄρθρου ἅπαξ (ἀλλ᾿ εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» δὶς μετὰ τοῦ Δόξα), Δόξα, Καὶ νῦν, «Σὲ τὴν μεσιτεύσασαν». Εἰς τὴν λειτουργίαν, μετὰ τὴν εἴσοδον ἀπολυτίκια τοῦ ἀπο­στό­λου καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «῾Ο κα­θαρώτατος ναός». Προ­κεί­μενον καὶ ἀλληλουιάριον ἀπο­στο­λικά· ᾿Απόστολος τοῦ ἀπο­στό­λου, Κυρ. ι΄ ἐπιστ., «῾Ο Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους» (Α΄ Κορ. δ΄ 9-16)· Εὐαγγέλιον ὁ­μοί­ως, Κυρ. α΄ νηστ., «᾿Ηθέλησεν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐξελθεῖν» (᾿Ιω. α΄ 44-52). Κοινωνικὸν «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν».

15. Πέμπτη. Γουρία, Σαμωνᾶ (†299-306) καὶ ᾿Αβίβου (†222) μαρτύρων καὶ ὁμολογητῶν.

῎Αρχεται ἡ νηστεία τῶν Χριστουγέννων.

Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον (20ῆς νοεμ.). ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Πέμ. κδ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Θεσ. δ΄ 18-ε΄ 10)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. θ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιϛ΄ 1-9).

Εἴδησις. ᾿Απὸ σήμερον ἄρχεται ἡ τεσσαρακοστὴ πρὸ τῶν Χρι­στου­γέννων, εἰς ἣν ἐπιτρέπεται, ἐκτὸς Τετάρτης καὶ Παρασκευῆς, μέχρι μὲν τῆς 17ης Δεκεμβρίου κατάλυσις ἰχθύος, ἀπὸ δὲ τῆς 18ης ἕως τῆς 24ης Δεκεμβρίου κατάλυσις οἴνου καὶ ἐλαίου· βλέπε σχετικῶς καὶ Πηδάλιον, ᾿Αθῆναι 1982, ὑποσ. εἰς ἑρμηνείαν ξθ΄ κανόνος τῶν ἁγ. ἀποστόλων, σελ. 93-94, περὶ τὸ τέλος τῆς ὁποίας σημειοῦται: «Πρέπει δὲ νὰ φυλάττουν ταύτας (τὰς νηστείας) ὄχι μὲ ξηροφαγίαν καθὼς τὴν μεγάλην μ΄, ἀλλὰ μὲ οἰνέλαιον καὶ ἰχθυοφαγίαν, ἔξω μόνον τῶν Τετράδων καὶ Παρασκευῶν, ὅπου τυγχάνουν ἀναμεταξὺ εἰς τὰς νηστείας αὐτάς, καὶ ἔξω τῆς νηστείας τοῦ Αὐγούστου, κατὰ τὴν ὁποίαν ἅπαξ μόνον, ἐν τῇ ἑορτῇ τῆς Με­τα­μορ­φώσεως, ἰχθύος μεταλαμβάνομεν».

16. Παρασκευή. ᾿Αποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ Ματ­θαίου.

῾Η ἐν τῷ Μηναίῳ ἀκολουθία τοῦ ἀποστόλου, ὡς στερου­μένη καθισμάτων τῶν στιχολογιῶν τοῦ ὄρθρου, εἶναι ἡμι­ε­ορ­τάσιμος καὶ ψάλλεται κατὰ τὴν διάταξιν τοῦ Μηναίου, ἤ τοι ἄνευ εἰσόδου εἰς τὸν ἑσπερινὸν καὶ ἄνευ καταβασιῶν εἰς τὸν ὄρθρον, ἀλλὰ μετὰ τῶν στιχηρῶν τοῦ ἀποστόλου εἰς τοὺς αἴ­νους καὶ δοξολογίας μεγάλης. Εἰς τὴν λειτουργίαν κον­τά­κιον «῾Ο καθαρώτατος ναός». ᾿Απόστολος: εὐαγγελιστοῦ, Τρ. δ΄ ἑβδ. ἐπιστ., «Λέγει ἡ γραφή· πᾶς ὁ πιστεύων» (῾Ρωμ. ι΄ 11-ια΄ 2)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Σαβ. ε΄ ἑβδ. Ματθ., «Παράγων ὁ ᾿Ιη­σοῦς εἶδεν ἄνθρωπον καθήμε­νον ἐπὶ τὸ τελώνιον» (Μτθ. θ΄ 9-13). Κοινωνικὸν «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν».

17. Σάββατον. Γρηγορίου ἐπισκόπου Νεοκαισαρείας († 270). Γεν­να­δίου ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως (†471).

῾Η ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου ψάλλεται μὲ «Θεὸς Κύριος» (βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις §§31-44). Κοντάκιον τοῦ Σαββάτου. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Σαβ. κδ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Κορ. ια΄ 1-6)· Εὐ­αγ­γέλιον: ἡμέρας, Σαβ. θ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. θ΄ 57-62).

18. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΔ΄ (Θ΄ ΛΟΥΚΑ). Πλάτωνος μεγαλομάρ­τυ­ρος. (†306). ῾Ρωμανοῦ μάρ­τυ­ρος (†308), Ζακχαίου διακό­νου (†307), ᾿Αναστασίου νε­ο­μάρτ. ἐκ Παραμυθίας (†1743). ῏Ηχος βαρύς, ἑωθινὸν β΄.

Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «᾿Εν προσευχαῖς γρηγορῶν»· κον­τά­κιον «Θαυμάτων πολλῶν».

Εἰς τὸν ἑσπερινόν. ῾Ο προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.

ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 6 καὶ τοῦ Μη­ναί­ου τὰ 3 πρῶτα προσόμοια«Πλήρης γενναίου φρονήμα­τος» κ.λπ. εἰς 4, Δόξα, «Φοβερὰ καὶ παράδοξα», Καὶ νῦν, «Μή­τηρ μὲν ἐγνώσθης».

ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.

ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον αὐ­­τῶν «῾Υπὸ τὴν σήν, δέσποινα».

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Κατέλυσας τῷ σταυρῷ σου», Δόξα, «Ὁ μάρ­τυς σου, Κύ­ριε», Καὶ νῦν, «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος ἀπόκρυφον».

Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμὸν ὁ τριαδικὸς κα­νὼν τοῦ ἤχου, τὰ τριαδικὰ«῎Αξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἡ ὑπακοὴ τοῦ ἤχου.

Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύρι­ος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια ὡς προεγράφησαν. [Τὸ Ψαλ­τήριον καὶ ὁ ἄμωμος.]

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα, τῆς α΄ στι­χολογίας μὲ θεοτο­κίον «῾Ως τῆς ἡμῶν ἀναστάσεως», καὶ τὰ τῆς β΄ στι­χολογίας μὲ τὸ θεοτοκίον αὐτῶν. Εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀνα­βαθ­μοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (β΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τά­ξε­ως αὐτοῦ.

ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος καὶ ὁ τοῦ Μηναίου· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς τὰ μεσῴδια καθίσματα τοῦ Μηναίου καὶ τὸ θεοτοκίον· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ συναξά­ρι­ον.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «᾿Ανοίξω τὸ στόμα μου... ταύτης τὴν εἴσο­δον» (βλ. 8 Νοεμ.)· «Τὴν τιμιωτέραν», «Ἅπας γη­γε­νής... τὰ ἱερὰ εἰσόδια».

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ β΄ ἀναστάσιμον «Τὸν λίθον θεωρήσασαι», καὶ τὰ τοῦ Μηναίου.

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 8, Δόξα, τὸ β΄ ἑωθινὸν «Με­τὰ μύρων», Καὶ νῦν,«῾Υπερευλογημένη». Δοξολογία με­γά­λη, «᾿Ανα­στὰς ἐκ τοῦ μνή­ματος» (ἢ «Σή­μερον σωτηρία»).

Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ μα­κα­ρισμῶν] (βλέπε ἔμπροσθεν, γεν. τυπ. διατάξεις §§64-66).

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Κατέλυσας», «Ὁ μάρτυς σου, Κύριε» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «῾Ο καθαρώτατος ναός».

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: Κυρ. κδ΄ ἐπιστ., «Χριστός ἐ­στιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν» (᾿Εφεσ. β΄ 14-22)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. θ΄ Λου­κᾶ, «᾿Ανθρώπου τινὸς πλουσίου» (Λκ. ιβ΄ 16-21).

Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.

19. Δευτέρα. ᾿Αβδιοὺ προφήτου (θ΄ π.Χ. αἰ.), Βαρλαὰμ μάρ­τυρος (†304). ῾Ηλιοδώρου (†272) καὶ Εὐφημίας μαρ­τύ­ρων.

Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον (20ῆς νοεμ.). ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Δευτ. κε΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Θεσ. α΄ 1-10)· Εὐ­αγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ι΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιζ΄ 20-25).

20. Τρίτη. Προεόρτια τῶν εἰσο­δίων τῆς Θεοτόκου· Γρη­γορίου Δεκαπολίτου (†816) ὁσίου, Πρό­κλου Κων/πόλεως (†447).

Σχολαζούσης ἀπὸ σήμερον μέχρι τῆς 25ης τοῦ μηνὸς τῆς Παρα­κλητικῆς, ἡ ἀκολουθία ψάλλεται ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Εἰς τὴν λει­τουρ­γίαν κοντάκιον «Εὐφροσύνης σήμερον»· ᾿Από­στο­λος: ἡμέρας, Τρ. κε΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Θεσ. α΄ 10-β΄ 2)· Εὐ­αγ­γέ­λιον: ἡμέρας, Τρ. ι΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιζ΄ 26-37, ιη΄ 8).

21. Τετάρτη. † ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕ­Ο­ΤΟ­ΚΟΥ ΜΑΡΙΑΣ (τυπικὸν 21ης Νοεμβρίου §§ 5-7).

Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «Χαρὰν προμνηστεύεται»· κον­τά­κιον «Εὐφροσύνης σήμερον ἡ οἰκουμένη».

῾Η ἀκολουθία ψάλλεται κατὰ τὴν διάταξιν τοῦ Μηναίου.

Εἰς τὸν ἑσπερινὸν ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ· τὰ διὰ τὴν λιτὴν στι­χηρὰ εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Ἀπόλυσις «Χριστὸς ὁ ἀλη­θινός... ταῖς πρε­σβείαις τῆς παναχράντου καὶ παναμώμου αὐτοῦ μη­τρός, ἧς τὰ Εἰσόδια ἑορτάζομεν...»

Εἰς τὸν ὄρθρον. Εἰς τὸν ὄρθρον [τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ πο­λύελεος «Ἐξηρεύξατο ἡ καρδία μου»], καταβασίαι «Χρι­στὸς γεννᾶται». Ἡ θ΄ ᾠδὴ ἀμφοτέρων τῶν κανόνων μετὰ τῶν με­γα­λυναρίων καὶ ὁ εἱρμὸς «[Μεγάλυνον, ψυχή μου...] Μυστή­ριον ξένον». Μετὰ τὴν μεγ. δοξολογίαν «Σήμερον τῆς εὐδο­κί­ας» ἅπαξ.

Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς ὡς ἐν τῷ Μη­ναί­ῳ.

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐν ἁγίοις θαυμαστός».

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ μόνον τὸ ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς καὶ τὸ κοντάκιον «῾Ο καθαρώτατος ναός». Τρισάγιον.

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: τῆς ἑορτῆς, 21 Νοεμ., «Εἶχεν ἡ πρώτη σκηνή» (῾Εβρ. θ΄ 1-7)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, 8 Σεπτ., «Εἰσῆλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς κώμην τινά» (Λκ. ι΄ 38-42, ια΄ 27-28).

Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «῎Αγγελοι τὴν εἴσοδον... ῾Ως ἐμψύχῳ Θεοῦ».

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Ποτήριον σωτηρίου»· «Εἴδομεν τὸ φῶς».

Ἐν τῇ τραπέζῃ κατάλυσις ἰχθύος.

Εἰδήσεις. 1. ᾿Απὸ σήμερον ἕως τῆς 24ης Δεκεμβρίου, ἐὰν ἑορτάζεται ἅγιος, ψάλλονται καταβασίαι «Χριστὸς γεννᾶται».

2. Τῇ 22ᾳ καὶ τῇ 24ῃ Νοεμβρίου τῶν κανόνων τοῦ Μηναίου εἰς τὸν ὄρθρον προτάσσεται ὁ α΄ κανὼν τῆς ἑορτῆς, τῇ δὲ 23ῃ ὁ β΄ κανών.

3. ᾿Απὸ σήμερον μέχρι τῆς 25ης Νοεμβρίου σχολάζει ἡ παρακλητική (πλὴν Κυριακῆς), εἰς δὲ τὴν θ. λειτουργίαν ἀντίφωνα καὶ κοντάκιον τὰ τῆς ἑορτῆς.

22. Πέμπτη. ᾿Αρχίππου, Φιλήμονος, ᾿Ονησίμου ἀπο­στό­λων· Κι­κιλίας μάρτυρος καὶ τῶν σὺν αὐτῇ (†230). Κλήμεντος καὶ Σισι­νίου ἱε­ρο­μαρτύρων.

Εἰς πάσας τὰς μεθεόρτους καθημερινὰς ἡ ἀκολουθία ψάλ­λεται μόνον ἐκ τοῦ Μηναίου (ὅρα ἔμπροσθεν, γεν. τυπικὰς δι­ατάξεις §§52-63). ᾿Απόστολος: ἀποστόλων, 22 Νοεμ. (Φιλήμ. 1-25)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. ι΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιη΄ 31-34).

23. Παρασκευή. ᾿Αμφιλοχίου ἐπισκόπου ᾿Ικονίου (†394), Γρη­γο­ρίου ᾿Ακραγαντίνων. Σισινίου ὁμολογητοῦ (γ΄ αἰ.).

᾿Απόστολος: ἡμέρας, Παρ. κε΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Θεσ. γ΄ 6-18)· Εὐ­αγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ι΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιθ΄ 12-28).

24. Σάββατον. Κλήμεντος ἐπισκόπου ῾Ρώμης (†101), Πέ­τρου ἐπι­σκόπου ᾿Αλεξανδρείας (†311).

᾿Απόστολος: ἱερομαρτύρων (Φιλιπ. γ΄ 20-δ΄ 3)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. ι΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ι΄ 19-21).

25. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΕ΄ (ΙΓ΄ ΛΟΥΚΑ). † ᾿Απόδοσις τῶν Εἰσ­ο­δίων, Αἰκατερίνης τῆς μεγα­λο­μάρ­τυρος (†313)· Μερκου­ρίου μεγα­λο­μάρ­τυρος. ῏Ηχος πλ. δ΄, ἑωθινὸν γ΄ (Τυπικὸν 25ης Νο­εμ­βρίου §§17-19).

Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκια «Σήμερον τῆς εὐδοκίας», Δόξα, «῾Ο Θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν»·κοντάκιον «῾Ο καθαρώτατος ναός».

Εἰς τὸν ἑσπερινόν. ῾Ο προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.

ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 4, τῆς ἑορτῆς 3 καὶ τῆς ἁγίας ἕτερα 3, Δόξα, τῆς ἑορτῆς «Μετὰ τὸ τεχθῆναί σε», Καὶ νῦν, «῾Ο βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν».

ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας^*.

ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, τῆς ἁγίας «Βίον ἄυ­λον», Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς«Σήμερον τὰ στίφη τῶν πιστῶν».

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «᾿Εξ ὕψους κατῆλθες», Δόξα «Τὴν πανεύ­φη­μον νύμφην», Καὶ νῦν,«Σήμερον τῆς εὐδοκίας».

Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς κα­νὼν τοῦ ἤχου, τὰ διὰ τὴν λιτὴν στιχηρὰ ἰδιόμελα τῆς ἁγίας (ἐὰν ὑπάρχουν ἐν τῷ Μηναίῳ)· τὰ τριαδικὰ «῎Αξιον ἐστί», τρισ­άγιον κ.λπ. καὶ ἀπο­λυτίκιον «Σήμερον τῆς εὐδοκίας».

Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ­ρι­ος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια. [Tὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ἄ­μωμος.]

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα τῶν δύο στιχολογιῶν, ἀλλ᾿ ἀντὶ θεοτοκίων ἀνὰ ἓν τῆς ἑορτῆς «Δικαίων ὁ καρπὸς» καὶ «Πρὸ συλλήψεως, ἁγνή»· εἶτα εὐθὺς τὰ εὐλογητάρια. Ἡ αἴ­τη­σις, ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθ­μοὶ καὶ τὸ προ­κείμενον τοῦ ἤχου.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (γ΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τάξε­ως αὐτοῦ.

ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος μετὰ τῶν εἱρμῶν, ὁ α΄ τῆς ἑ­ορ­τῆς (21 Νοεμ.) ἄνευ εἱρμῶν, καὶ ὁ τῆς ἁγίας· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς [τὸ κοντάκιον καὶ ὁ οἶκος τῆς ἑορτῆς χῦμα καὶ ψάλλομεν] τὸ με­σῴ­διον τῆς ἁγίας κάθισμα «Τὴν σοφίαν τὴν ὄντως» καὶ εὐ­θὺς Δόξα, Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς«῾Η ἀμίαντος ἀμνάς»· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ συναξάριον.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται»· στιχολο­γοῦ­μεν δὲ «Τὴν τιμιωτέραν» καὶ εἶτα τὴν θ΄ ᾠδὴν τοῦ α΄ κα­νό­νος τῆς ἑορτῆς (21 Νοεμ.) μετὰ τῶν ἀντιστοίχων μεγαλυναρίων (ὁ εἱρμὸς δίς, εἰς δὲ τὰ δύο τελευταῖα τροπάρια Δόξα, Καὶ νῦν)· ἐν τέλει ὁ εἱρμὸς«[Μεγάλυνον, ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν...] Μυστήριον ξένον».

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ γ΄ ἀναστάσιμον «῞Ο­τι Χριστὸς ἐγήγερται», τὸ τῆς ἁγίας καὶ τὸ τῆς ἑορτῆς.

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 4 καὶ τῆς ἁγίας προσόμοια 3 «Μνήμην τὴν πανίερον»κ.λπ. εἰς 4 –εἰς στίχους τὰ δύο τε­λευ­ταῖα «῾Υπομένων ὑπέμεινα τὸν Κύριον καὶ προσέσχε μοι καὶ εἰσήκουσε τῆς δεήσεώς μου», «Καὶ ἔστησεν ἐπὶ πέτραν τοὺς πόδας μου καὶ κατηύθυνε τὰ διαβήματά μου»–, Δόξα, «Σήμερον τῷ ναῷ προσά­γεται», Καὶ νῦν, «῾Υπερευ­λο­γημέ­νη». Δοξο­λο­γία μεγάλη, «᾿Αναστὰς ἐκ τοῦ μνή­ματος» (ἢ «Σή­μερον σωτηρία»).

Εἰς τὴν λειτουργίαν. ᾿Αντίφωνα τῆς ἑορτῆς (βλέπε εἰς τὸ μηναῖον) μετ᾿ ἐφυμνίου εἰς τὸ β΄ «Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἀναστάς».

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἀνα­στάς».

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «᾿Εξ ὕψους κατῆλθες», «Σήμερον τῆς εὐδοκίας», «Τὴν πανεύφημον νύμφην», καὶ κον­τάκιον «῾Ο καθαρώτατος ναός».

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Προκείμενον καὶ ἀλληλουιάριον τῆς ἑ­ορ­τῆς (διὰ τὴν ἀπόδοσιν αὐτῆς)· ᾿Απόστολος: τῆς ἁγίας, Πέμ. ιε΄ ἑβδ. ἐπιστ., «Πρὸ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν» (Γαλ. γ΄ 23-δ΄ 5)· Εὐ­αγ­γέλιον: Κυρ. ιγ΄ Λουκᾶ, «῎Αρχων τις προσῆλθε τῷ ᾿Ιησοῦ λέγων» (Λκ. ιη΄ 18-27).

Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «῎Αγγελοι τὴν εἴσοδον... ῾Ως ἐμψύχῳ Θεοῦ».

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Ποτήριον σωτηρίου»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», «Πληρωθήτω» καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας.

Εἴδησις. ᾿Απὸ αὔριον μέχρι τῆς 19ης Δεκεμβρίου ἐπανέρχεται ἡ χρῆσις τῆς Παρακλητικῆς· ἐὰν δὲ ἑορτάζεται ἅγιος, εἰς τὴν θ. λει­τουρ­γίαν μέχρι τῆς 24ης Δεκεμ­βρίου ψάλλεται ἐπισφραγιστικὸν κοντάκιον τὸ «῾Η παρθένος σήμερον τὸν προαιώνιον Λόγον».

26. Δευτέρα. ᾿Αλυπίου ὁσίου († ζ΄ αἰ.), Νίκωνος τοῦ με­τα­­νοεῖτε. Στυλιανοῦ Παφλαγόνος, Γεωργίου νεομάρτυρος τοῦ Χιοπολίτου (†1807).

Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Δευτ. κϛ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Τιμ. α΄ 1-7)· Εὐ­­αγ­γέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ια΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιθ΄ 37-44).

27. Τρίτη. ᾿Ιακώβου μεγαλομάρ­τυ­ρος τοῦ Πέρσου (†421).

Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡ­μέρας, Τρ. κϛ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Τιμ. α΄ 8-14)· Εὐ­αγ­γέ­λιον: ἡμέ­ρας, Τρ. ια΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιθ΄ 45-48).

28. Τετάρτη. Στεφάνου ὁσίου τοῦ νέου ὁμολογητοῦ (†767), Εἰ­ρη­νάρχου μάρτυρος (†303). Τῶν πεντεκαίδεκα μαρ­τύ­ρων τῶν ἐν Τιβεριουπόλει μαρ­τυ­ρη­σάν­των (πολιού­χων Κιλ­κίς).

Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡ­μέρας, Τετ. κϛ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Τιμ. α΄ 18-20, β΄ 8-15)· Εὐαγ­γέ­λιον: ἡμέρας, Τετ. ια΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. κ΄ 1-8).

29. Πέμπτη. Παραμόνου καὶ τῶν σὺν αὐτῷ 370 μαρτύρων (†250)· Διονυσίου ἐπι­σκόπου Κορίνθου ἱερομάρτυρος.

Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡ­μέρας, Πέμ. κϛ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Τιμ. γ΄ 1-13)· Εὐ­αγ­γέλιον: ἡμέ­ρας, Πέμ. ια΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. κ΄ 9-18).

30. Παρασκευή. ᾿Ανδρέου ἀποστόλου τοῦ Πρωτοκλήτου (†62), πολιούχου Πατρῶν. Φρουμεντίου ἐπισκόπου ᾿Ινδίας (Αἰ­θιοπίας) (†380), ᾿Αλεξάνδρου Μη­θύ­μνης. (Τυπικὸν 30ῆς Νοεμ. §§1-3.)

Ἡ ἀκολουθία τοῦ ἀποστόλου ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ, ἀλλὰ τὰ διὰ τὴν λιτὴν ἰδιόμελα εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Τὸ ἀπολυτίκιον εἰς μὲν τὸν ἑσπερινὸν καὶ μετὰ τὴν μεγ. δοξολογίαν ἅπαξ, εἰς δὲ τὸ «Θεὸς Κύριος» δίς (μετὰ τοῦ Δόξα), καὶ θεοτοκίον «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος ἀπόκρυφον». Κανόνες οἱ ἐν τῷ Μηναίῳ. Κα­τα­βασίαι «Χριστὸς γεννᾶται»· «Τὴν τιμιωτέραν» καὶ ὁ εἱρμὸς«[Μεγάλυνον, ψυχή μου...] Μυστήριον ξένον». Τὰ λοιπὰ ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ.

Εἰς τὴν λειτουργίαν, μετὰ τὴν εἴσοδον ἀπολυτίκια «῾Ως τῶν ἀποστόλων» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «῾Η παρθένος σή­μερον τὸν προαιώνιον Λόγον». ᾿Απόστολος: τοῦ Πρω­το­κλή­του, Κυρ. ι΄ ἐπιστ., «῾Ο Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους» (Α΄ Κορ. δ΄ 9-16)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, 30 Νοεμ., «Εἱστήκει ὁ ᾿Ιω­άν­νης καὶ ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ δύο» (᾿Ιω. α΄ 35-52). Κοι­νω­νικὸν «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν».