Ὁ Ἅγιος Δημήτριος ὁ Μεγαλομάρτυρας καὶ Μυροβλύτης
Ὁ Μεγαλομάρτυς Δημήτριος, γόνος τῆς ἔνδοξης πόλης Θεσσαλονίκης, ἦταν στρατιωτικὸς στὰ χρόνια τοῦ Διοκλητιανοῦ (284-305). Γενναῖος καὶ ἀτρόμητος στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ καὶ κήρυκας τῆς χριστιανικῆς πίστης, εἶναι παράδειγμα χριστιανοῦ μάρτυρος.
Θὰ λέγαμε ὅτι ὑπῆρξε ὁ πρῶτος κατηχητὴς τῆς Ἐκκλησίας μας. Διότι χωρὶς τὸν παραμικρὸ φόβο κατηχοῦσε τοὺς νέους τῆς πόλης, ἐμπνέοντος σ᾿ αὐτοὺς τὴ χριστιανικὴ πίστη. Ἡ δραστηριότητα τοῦ Δημητρίου καταγγέλθηκε στὸ Διοκλητιανό, ὁ ὁποῖος τὸν κάλεσε στὰ ἀνάκτορα. Ὁ Δημήτριος δήλωσε στὸ Διοκλητιανὸ ὅτι πράγματι εἶναι χριστιανός, διότι μόνο ἡ θρησκεία τοῦ Χριστοῦ παρέχει ἠθικὴ λύτρωση καὶ αἰώνια ζωή. Τότε ὁ Διοκλητιανὸς διέταξε καὶ τὸν ἔκλεισαν στὴ φυλακή.
Ἀλλὰ τὶς ἡμέρες ἐκεῖνες γίνονταν στὴ Θεσσαλονίκη ἀγῶνες. Οἱ εἰδωλολάτρες, ἐκμεταλλευόμενοι τὴν δύναμη κάποιου Λυαίου, προκαλοῦσαν τοὺς χριστιανοὺς νὰ τὸν ἀντιμετωπίσουν. Τότε ἕνας νεαρὸς χριστιανός, ὁ Νέστωρ, ἀφοῦ πῆρε τὴν εὐχὴ τοῦ Δημητρίου μέσα ἀπὸ τὴν φυλακή, μπῆκε στὸ στάδιο καὶ νίκησε τὸ σωματώδη Λυαῖο.
Ὁ Διοκλητιανὸς ὅταν ἔμαθε τὴν αἰτία τῆς ἥττας τοῦ Λυαίου ἔστειλε στρατιῶτες στὴ φυλακὴ καὶ μὲ τὴν λόγχη σκότωσαν τὸ Δημήτριο καὶ τὸ Νέστορα.
Ἡ δὲ μητέρα Ἐκκλησία περιβάλλεται «ὡς πορφύραν καὶ βύσσον τὰ αἵματα τῶν μαρτύρων της», διότι αὐτὰ τὰ τέκνα της ἀποτελοῦν τὸ καύχημά της.
Ἕνα ἀπὸ τὰ πολλὰ θαύματα τοῦ Ἁγίου εἶναι καὶ τὸ ἑξῆς:
Τὸ 1823 μ.Χ. οἱ Τοῦρκοι ποὺ ἦταν ἀμπαρωμένοι στὴν Ἀκρόπολη τῆς Ἀθήνας ἑτοίμαζαν τὰ πυρομαχικά τους γιὰ νὰ χτυπήσουν μὲ τὰ κανόνια τους, τοὺς Ἕλληνες ποὺ βρισκόντουσαν στὸν ναὸ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, μὰ ὁ Ἅγιος Δημήτριος ἔκανε τὸ θαῦμα του γιὰ νὰ σωθοῦν οἱ Χριστιανοὶ καὶ ἡ πυρίτιδα ἔσκασε στὰ χέρια τῶν Τούρκων καταστρέφοντας καὶ τμῆμα τοῦ μνημείου τοῦ Παρθενῶνα. Γιὰ νὰ θυμοῦνται αὐτὸ τὸ θαῦμα, ὁ ναὸς λέγεται ἀπὸ τότε Ἅγιος Δημήτριος Λουμπαρδιάρης, ἀπὸ τὴν λουμπάρδα δηλαδὴ τὸ κανόνι τῶν Τούρκων ποὺ καταστράφηκε.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’.
Μέγαν εὕρατο ἐv τοῖς κιvδύvοις, σὲ ὑπέρμαχοv, ἡ οἰκουμένη, Ἀθλοφόρε τὰ ἔθνη τροπούμενον. Ὡς οὖν Λυαίου καθεῖλες τὴν ἔπαρσιν, ἐν τῷ σταδίῳ θαῤῥύvας τὸν Νέστορα, οὕτως Ἅγιε, Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον
Ἦχος β’. Αὐτόμελον.
Τοῖς τῶv ἰαμάτωv σου ῥείθροις Δημήτριε, τὴv Ἐκκλησίαν Θεὸς ἐπορφύρωσεv, ὁ δούς σοι τὸ κράτος ἀήττητοv, καὶ περιέπωv τὴν πόλιv σου ἄτρωτοv· αὐτῆς γὰρ ὑπάρχεις τὸ στήριγμα.
Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ’. Τὴν Σοφίαν καὶ Λογον.
Εὐσεβείας τοῖς τρόποις καταπλουτῶν, ἀσεβείας τὴν πλάνην καταβαλών, Μάρτυς κατεπάτησας, τῶν τυράννων τὰ θράση, καὶ τῷ θείῳ πόθῳ, τὸν νοῦν πυρπολούμενος, τῶν εἰδώλων τὴν πλάνην, εἰς χάος ἐβύθισας· ὅθεν ἐπαξίως, ἀμοιβὴν τῶν ἀγώνων, ἐδέξω τὰ θαύματα, καὶ πηγάζεις ἰάματα, Ἀθλοφόρε Δημήτριε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.
Ἕτερον Κάθισμα
Βασιλεῖ τῶν αἰώνων εὐαρεστῶν, βασιλέως ἀνόμου πᾶσαν βουλήν, ἐξέκλινας Ἔνδοξε, καὶ γλυπτοῖς οὐκ ἐπέθυσας· διὰ τοῦτο θῦμα, σαυτὸν προσενήνοχας, τῷ τυθέντι Λόγῳ ἀθλήσας στερρότατα· ὅθεν καὶ τῇ λόγχῃ, τὴν πλευρὰν ἐξωρύχθης, τὰ πάθη ἰώμενος, τῶν πιστῶς προσιόντων σοι, Ἀθλοφόρε Δημήτριε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.
Μεγαλυνάριον
Τὸν μέγαν ὁπλίτην καὶ ἀθλητήν, τὸν στεφανηφόρον, καὶ ἐν μάρτυσι θαυμαστόν, τὸν λόγχῃ τρωθέντα, πλευρὰν ὡς ὁ δεσπότης, Δημήτριον τὸν θεῖον ὕμνοις τιμήσωμεν.
Ἕτερον Μεγαλυνάριον
Φύλαττε τοὺς δούλους σου ἀθλητά, μάρτυς μυροβλύτα τοὺς ὑμνοῦντάς σε εὐσεβῶς, καὶ ρῦσαι κινδύνων καὶ πάσης ἄλλης βλάβης, Δημήτριε τρισμάκαρ ταῖς ἱκεσίαις σου.
Μεταφορὰ Εἰκόνας Ἁγίου Δημητρίου στὴν Κωνσταντινούπολη
Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἔγινε τὸ ἔτος 1149 ἀπὸ τὸν βασιλιὰ Μανουὴλ Κομνηνό. Καὶ ἡ εἰκόνα μεταφέρθηκε ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκη στὴν Ἱερὰ Μονὴ Παντοκράτορα τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἐπὶ ἡγουμενίας Ἰωσήφ.
Οἱ Ἅγιοι Ἀρτεμίδωρος καὶ Βασίλειος
Μαρτύρησαν διὰ ξίφους.
Ἡ Ἁγία Λεπτίνα
Μαρτύρησε συρόμενη στὴ γῆ μέχρι θανάτου.
Ὁ Ἅγιος Γλύκων
Μαρτύρησε διὰ ξίφους.
Μνήμη τοῦ Μεγάλου Σεισμοῦ
Πρόκειται γιὰ τὸν μεγάλο σεισμό, ποὺ ἔγινε στὴν Κωνσταντινούπολη, τὸ ἔτος 740 ἐπὶ βασιλείας Λέοντα τοῦ Ἰσαύρου. Τότε πολλὰ οἰκοδομήματα τῆς πόλης ἔπεσαν καὶ πολλοὶ ἄνθρωποι καταπλακώθηκαν στὰ ἐρείπια τους.
Ὁ Ἅγιος Ἰωάσαφ ὁ νέος ὁσιομάρτυρας
Ὁ Ἰωάσαφ ὑπῆρξε μαθητὴς καὶ μιμητὴς τοῦ Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Νήφωνα (1486-89, 1497-98).
Ἀσκούμενος στὶς ἀρετὲς καὶ ἀφοῦ ἔφτασε σὲ τέλεια ἀγάπη, τὸν κατέλαβε ὁ πόθος νὰ δώσει τὴ ζωή του γιὰ τὴν πίστη του στὸν Χριστό.
Μετὰ τὴν κοίμηση τοῦ δασκάλου τοῦ ὁσίου Νήφωνα, ἦλθε στὴν Κωνσταντινούπολη, ὅπου παρουσιάστηκε στὸ κριτήριο τῶν Τούρκων. Ἐκεῖ κήρυξε μὲ θάῤῥος μπροστά τους τὸν Τριαδικὸ Θεὸ καὶ τὸ μυστήριο τῆς ἐνσάρκωσης τοῦ Χριστοῦ.
Ἀμέσως τότε συνελήφθη καὶ ἀφοῦ τὸν βασάνισαν σκληρά, τελικὰ τὸν ἀποκεφάλισαν στὶς 26 Ὀκτωβρίου 1536.
Ἡ Ἁγία Λεωντίνη μάρτυς
Οἱ Ὅσιοι Δύο (2) Λεόντιοι οἱ ἐν Ἄθῳ
Ἀνακομιδὴ τῶν Ἱερῶν Λειψάνων τοῦ νεομάρτυρος Γεωργίου, τοῦ ἐν Ἰωαννίνοις (1971)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά