Ποσότητα, Ποιότητα ή Πληρότητα Ζωής π. Χρήστος Αιγίδης

Αφορμή για τούτες τις σκέψεις μου στάθηκε μια πολύ όμορφη εκπομπή που έδειξε η τηλεόραση ( καμιά φορά δείχνει και κάτι ουσιαστικό ), η εκπομπή του Σταύρου Θεοδωράκη, πρωταγωνιστές. Εκεί είδα νέους ανθρώπους που πάσχουν από ανίατες παθήσεις να μιλούν για την ζωή, το θάνατο, την ψυχή, την ασθένεια. ‘Ήταν πραγματικά μια πολύ όμορφη εκπομπή. Την επόμενη ημέρα συζητώντας με κάτι φίλους, μου ανάφερε κάποιος, πως μετά από την εκπομπή αυτή , άρχιζε να σκέφτεται διαφορετικά, και να αναθεωρεί αρκετά τη ζωή. Τότε δημιουργήθηκε ένας γόνιμος διάλογος και μια όμορφη αναζήτηση σχετικά με την ποσότητα, την ποιότητα και την πληρότητα της ζωής. Ο θάνατος είναι ίσως το μόνο που είναι σίγουρο στη ζωή μας από την στιγμή της συλλήψεως μας. Για δυο γεγονότα είμαι σίγουρος στην ζωή μου, ότι θα πεθάνω και ότι μπορώ να αλλάξω.

Οι άνθρωποι ζούμε μια ζωή μακριά από αυτήν την προοπτική, νομίζουμε πως θα είμαστε για πάντα εδώ, και όταν έρχεται ο θάνατος το θεωρούμε αναπάντεχο στη ζωή μας. Αγνοούμε κάτι σίγουρο, κάτι παραπάνω από βέβαιο. Αυτό θα το αντιληφθούμε καλύτερα αν κάνουμε μια βόλτα στα κοιμητήρια της πόλης μας, εκεί θα βρούμε νέους συνανθρώπους μας που έχουν φύγει πρόωρα από τούτη τη ζωή, είτε από κάποια ασθένεια, είτε από δυστύχημα ή από κάποια άλλη αιτία.

Για να προλάβω όσους διαφωνούν ή δεν καταλαβαίνουν τα γραφόμενα, να ξεκαθαρίσω πως σαφώς είναι διαφορετικό να ξέρω πως έχω ακόμα λίγα χρόνια ζωής, γιατί πάσχω από κάποια σοβαρή σωματική ανίατη ασθένεια, από το να γνωρίζω πως κάποια στιγμή θα πεθάνω. Το αποτέλεσμα όμως είναι το ίδιο. Ένα παλικάρι στην εκπομπή ανέφερε πως ίσως τελικά η ασθένεια να είναι ένα δώρο.

Όλη αυτή την κατάσταση οι Πατέρες της Εκκλησίας μας την ονομάζουν << ΜΝΗΜΗ ΘΑΝΑΤΟΥ >> . Να έχω δηλαδή στο μυαλό μου, να ενθυμούμαι και να υπολογίζω ( σ ) το θάνατο μου. Η μνήμη του θανάτου είναι μια μεγάλη αρετή, ένα δώρο του Θεού που μας προφυλάσει από πολλές δυσκολίες, μικροπρέπειες, δυσαρέσκειες, της σε πολλές φορές άθλιας ζωής μας. Πολύ άνθρωποι προσπαθούν να έχουν ποιότητα ζωής με διάφορους τρόπους, όπως για παράδειγμα, την γυμναστική, την φυσιολατρία, την καλή διατροφή, τα ταξίδια κ.α. Σίγουρα όλα τα παραπάνω βοηθούν πολύ τον άνθρωπο στο να έχει μια όμορφη και ισορροπημένη ζωή. Ίσως όμως δεν αρκούν μόνο αυτά.

Ποιότητα ζωής σημαίνουν πρωτίστως όλες οι αρετές και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, η χαρά, η αγάπη, η ειρήνη, η απλότητα, η ανεξικακία, η ταπείνωση, όλα εκείνα δηλαδή που δείχνουν την γλυκύτητα της πνευματικής ζωής. Αν στην ζωή μου απουσιάζει ο Χριστός, η ποιότητα είναι σχετική ή μάλλον ελλιπής. Ακόμα η αμαρτία στη ζωή μου, βρίσκεται σε αντίθεση με την ποιότητα της. Όλα τα λάθη και οι αστοχίες μου, που δημιουργούν θλίψη, άγχος, στεναχώρια, αγωνία και φόβο, καταρρακώνουν την ομορφιά της ζωής μου. Έτσι λοιπόν άσχετα με την ποσότητα πολλές φορές και η ποιότητα της ζωής μας είναι υπό αμφισβήτηση.

Έχουμε λησμονήσει ότι ένας βασικός λόγος της υπάρξεως μας είναι να γίνουμε και να είμαστε χαρούμενοι και ευτυχισμένοι, πέρα και πάνω από οποιαδήποτε οικονομική κρίση, πέρα και πάνω από τις όποιες δυσκολίες και αντιξοότητες. Ίσως τελικά η αμαρτία και η ποιότητα ζωής να είναι καταστάσεις αντιστρόφως ανάλογες. Υπάρχει ακόμα το ενδεχόμενο ( που πολλοί από εμάς μπορεί να βιώνουμε ) να πιστεύουμε ότι ποιότητα στη ζωή μας σημαίνει αρκετά χρήματα, μια καλή εργασία, ένα μεγάλο και όμορφο σπίτι, κάποιο ωραίο αμάξι. Δηλαδή να στηρίζουμε τη χαρά και την ποιότητα της ζωής μας σε αντικείμενα, και μάλιστα πολυτελείας. Όμως όλα αυτά δεν δίδουν χαρά, μα ούτε και πληρότητα στην ύπαρξη μας. Μάλλον πως αυξάνουν την αυταρέσκεια και τον εγωισμό μας. Στην διδασκαλία της Εκκλησίας μας πιστεύουμε πως ο άνθρωπος αποτελείτε από σώμα και ψυχή. Γι’αυτό πρέπει να φροντίζουμε εξίσου και τα δυο μέρη.

Εκείνοι που πιστεύουν πως η Εκκλησία ασχολέιται ή ενδιαφέρεται μόνο για την ψυχή, κάνουν σοβαρό και μεγάλο λάθος. Ο άνθρωπος πρέπει να προσέχει και να φροντίζει το Ναό του Αγίου Πνεύματος που είναι το σώμα του. Για το λόγο αυτό οτιδήποτε βλάπτει το σώμα μας είναι αστοχία. Όπως επίσης οτιδήποτε είναι σε αντίθεση με την ψυχική υγεία και ισορροπία του ανθρώπου είναι εξίσου αστοχία. Επειδή ο θάνατος είναι βέβαιος, η ποσότητα άγνωστη, η ποιότητα χωρίς Χριστό ψεύτικη, ας προσέξουμε να έχουμε πληρότητα στη ζωή μας. Και πληρότητα σημαίνει να ζούμε με και για τον Χριστό. Και τότε όλα θα γίνουν διαφορετικά όμορφα και ευλογημένα. ΑΜΗΝ !!! 

______

Σημείωση: Ο π. Χρήστος Αιγίδης είναι κληρικός της Μητροπόλεως Κυδωνίας και Αποκορώνου, Υπεύθυνος Οικονομικών Υπηρεσιών της Μητροπόλεως και Εφημέριος στον Ι.Ν Αγ. Στεφάνου Χανίων