Του Γ. Ι. ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ Δικηγόρου – Διδάκτορος Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών
Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που στο διάβα της ανθρώπινης ιστορίας η θρησκεία ταυτίζεται συνειρμικώς, δικαίως ή αδίκως, με φαινόμενα κοινωνικών συγκρούσεων ή εκδηλώσεις κοινωνικής αναταραχής. Τις συνθήκες ενός τέτοιου φαινομένου βίωσε προσφάτως και η χώρα μας. Αφορμή για την εκδήλωσή του στάθηκε η ασύνετη ενέργεια οργάνου περιφρουρήσεως της τάξεως να «βεβηλώσει» το «Κοράνιο», το ιερό βιβλίο της μουσουλμανικής θρησκείας. Το γεγονός μάλιστα αυτό, πέραν των αλυσιδωτών αντιδράσεων που προκάλεσε στους κόλπους της μουσουλμανικής κοινότητας, η οποία διαβιεί στη χώρα μας, επανέφερε συγχρόνως στο προσκήνιο της επικαιρότητας το ζήτημα των λατρευτικών αναγκών των μελών της οικείας θρησκευτικής κοινότητας και του τρόπου ικανοποιήσεώς τους.
Δίχως αμφιβολία, η ακώλυτη και ελεύθερη άσκηση των θρησκευτικών καθηκόντων αποτελεί βασική συνιστώσα του, και συνταγματικώς κατοχυρωμένου (άρθρο 13 Σ.), δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας. Εξάλλου, η ικανοποίηση αυτού του δικαιώματος πραγματώνεται πρωτίστως και κυριαρχικώς με την εξασφάλιση των κατάλληλων εκείνων χώρων, όπου οι «πιστοί» θα επιδίδονται σε λατρευτικές πράξεις προς τον Θεό, που πιστεύουν. Στη χώρα μας, όπως είναι ίσως γνωστό, οι μουσουλμάνοι ασκούν τα λατρευτικά τους καθήκοντα σε ανήλιαγα υπόγεια πολυκατοικιών, γκαράζ και αποθήκες, τις οποίες παρανόμως μετατρέπουν σε άτυπα τζαμιά. Εκεί συγκεντρώνονται για να προσευχηθούν, να ακούσουν το «κήρυγμα» και γενικώς να επιδοθούν σε πράξεις λατρείας προς τον Θεό τους. Το καθεστώς αυτό της παράνομης λειτουργίας των συγκεκριμένων χώρων λατρείας εξακολουθεί υφιστάμενο με την ανοχή βεβαίως των ελληνικών αρχών, οι οποίες, για πολλούς και, όχι τόσο δυσερμήνευτους, λόγους, αρκούνται στον ρόλο του απλού θεατή. Απόκλιση από τον κανόνα αυτόν σημειώθηκε μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο, όταν η Διεύθυνση Πολεοδομίας Βορείου Τομέα Νομαρχίας Αθηνών επέβαλε, για πρώτη φορά, εξ όσων γνωρίζω, πρόστιμο 87.000 ευρώ σε ιδιοκτήτη αποθήκης στη Ν. Ιωνία, για αυθαίρετη «αλλαγή χρήσης της αποθήκης σε χώρο όπου συναθροίζονται άτομα για τελετή θρησκευτικών καθηκόντων», καθώς οι Πακιστανοί ενοικιαστές της την είχαν μετατρέψει σε άτυπο τζαμί.
Αυτό βεβαίως ουδόλως σημαίνει ότι οι μουσουλμάνοι δεν πρέπει να διαθέτουν τόπους κατάλληλους για την άσκηση της λατρείας τους. Τυχόν αντίθετη εκδοχή θα εξέθετε, και ορθώς, την ευνομούμενη πολιτεία μας στη μομφή της εισαγωγής αδικαιολόγητων διακρίσεων. Ωστόσο, είναι προφανές ότι και οι μουσουλμάνοι, ως ετερόθρησκη θρησκευτική κοινότητα, πρέπει, πέραν βεβαίως της αναγκαίας πολεοδομικής άδειας, να ακολουθούν το σύστημα αδειοδοτήσεως, που ισχύει για την ίδρυση και λειτουργία τόπων λατρείας των λοιπών, πλην της επικρατούσας, θρησκευτικών κοινοτήτων και αποτυπώνεται στη μεταξική νομοθεσία του 1938, όπως, μετά τις τροποποιήσεις, ισχύει σήμερα. Παρά τις επικρίσεις που το σύστημα αυτό έχει, πάντως όχι αβασίμως, δεχθεί για τη συμφωνία του ή μη με το άρθρο 13 του ισχύοντος Συντάγματος «περί θρησκευτικής ελευθερίας» και το αντίστοιχο άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για τα δικαιώματα του ανθρώπου, είναι γεγονός ότι η άδεια του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων που προβλέπει, εφόσον περιορίζεται στον έλεγχο της συνδρομής των νομίμων προϋποθέσεων και στη διακρίβωση της τηρήσεως των συνταγματικών περιορισμών («γνωστή» θρησκεία, μη προσβολή δημοσίας τάξεως και χρηστών ηθών), και τον επαρκή έλεγχο της αδειοδοτικής διαδικασίας εξασφαλίζει και την κατοχύρωση της ελευθερίας της λατρείας εγγυάται.
Ζούμε σε μία κοινωνία πολυπολιτισμική, που δεν επιτρέπει τον εγκλεισμό μας στο καβούκι μιας αυτάρεσκης εσωστρέφειας· που δεν ευνοεί τη λογική της αυθεντίας και τη διεκδίκηση της αποκλειστικότητας. Στο πλαίσιο αυτό οφείλουμε, εντός βεβαίως των πλαισίων της νομιμότητας, να επιδεικνύουμε έμπρακτη ανοχή στο διαφορετικό, αποδεδειγμένο σεβασμό στον «άλλο», …τον αλλόθρησκο. Αυτή μας η στάση ίσως τον αποτρέψει από το να ζει και να κινείται στους διαδρόμους της παρανομίας και της παραβατικής συμπεριφοράς. Ίσως τον οδηγήσει στη νόμιμη διεκδίκηση των δικαιωμάτων του, στα οποία υπεροχική αναμφιβόλως θέση κατέχει το δικαίωμα της ελευθερίας της λατρείας του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά