Νόμος καταργείται με την πίστη

 

Αποδεδειγμένα λοιπόν απεριόριστη η αγάπη του Θεού · απαραίτητα

 τα όρια για τον μεταπτωτικό παλαιοδιαθηκικό άνθρωπο , ώστε να 

διαχειρίζεται το αγαθό της ελευθερίας του δίχως να αυτοκτονεί

 πνευματικά. Ας θυμηθούμε το φράκτη της παραβολής του αμπελώνος· χρησιμοποιείται παραβολικά από τον Χριστό για να ορίσει την 

προστασία που παρέχει στον άνθρωπο ο νόμος του Θεού 

διασφαλίζοντάς τον από το μεγαλύτερο δυνάστη , που είναι ο

 κακός εαυτός του. Όλα αυτά πριν από την παρουσία του 

Χριστού και τη χορήγηση της Νέας Διαθήκης που υπογράφεται 

με το αίμα του Χριστού και βιώνεται με την πίστη σε εκείνον που

 είναι ο ίδιος η χάρις και η αλήθεια. Ο Νόμος , αναγκαίος ως

 τότε καθοδηγητής και παιδαγωγός προς τον Χριστό και τη σώζουσα πίστη στον Χριστό , 

'' ουδέποτε δύναται τους προσερχομένους τελειώσαι '' η έλευση της πίστεως αίρει 

αυτομάτως την αναγκαιότητα του Νόμου , αφού '' ελθούσης της πίστεως ουκέτι υπό 

παιδαγωγόν εσμέν '' .

Να λοιπόν η μετάβαση , να η ειδοποιός διαφορά που καταργεί τα όρια · 

η πίστη στον

 Χριστό. Ας τον θυμηθούμε στη συνήθη του διδακτική στιχομυθία λίγο πριν τη 

θαυματουργία , πριν από την αποκατάσταση ποικίλων ασθενειών · '' πιστεύεις '' ,

 ρωτά ο Κύριος ; Το '' ναι '' του βαριά ασθενούντος σωματικά και πνευματικά 

ανθρώπου της κάθε εποχής που ο Θεός επισκέπτεται τον ανάγει ευθύς αμέσως 

στο επίπεδο της ζωής του Θεού. Από εκεί και έπειτα τα πάντα είναι δυνατά για

 εκείνον που πιστεύει. Τα αδύνατα για τους ανθρώπους είναι δυνατά για τον Θεό 

και για τον κατ`εικόνα του πλασμένο και καθ`ομοίωσή του εργαζόμενο άνθρωπο τ

ου Θεού.

                                                                                                                   Αρχιμ. Α.Α.


                                                        ''  ΦΩΝΗ  ΚΥΡΙΟΥ ''
                                                               ΕΤΟΣ 2011 

πηγή