Προφητείες από τη Ρωσία

Άγιος Ιωάννης τής Κρονστάνδης (+1908)

Ένα μεγάλο κουδούνι χτύπησε πάνω από το κεφάλι μου, άκουσα τον ήχο και σηκώθηκα από το κρεβάτι. “Κύριε, ευλόγησε και βοήθησέ με, μέσω των προσευχών του Αγίου Γέροντα! Με φώτισες, τον αμαρτωλό δούλο σου, τον ιερέα Ιωάννη της Κρονστάνδης.”

«Βλέπω την αποκατάσταση της πανίσχυρης Ρωσίας, πιο δυνατής και τρομερής από ποτέ. Πάνω στα κόκαλα αυτών των μαρτύρων, ως ισχυρά θεμέλια, θα χτιστεί η νέα Ρωσία, σύμφωνα με το παλαιό μοντέλο:

Δυνατή στην πίστη της στο Ιησού Χριστό και στην Αγία Τριάδα. Και θα υπάρξει, σύμφωνα με την συνθήκη του Αγίου Πρίγκιπα Βλαντιμίρ, μία ενιαία Εκκλησία!

Οι Ρώσοι έχουν παύσει να καταλαβαίνουν τι είναι η Ρωσία: είναι το υποπόδιο του Θρόνου του Κυρίου. Οι Ρώσοι πρέπει να το καταλάβουν και να ευχαριστούν τον Θεό που είναι Ρώσοι.»

«Η Εκκλησία θα παραμείνει ασάλευτη μέχρι το τέλος του Κόσμου, και η Μοναρχία στη Ρωσία, αν παραμείνει (η Ρωσία) πιστή στην Ορθόδοξη Πίστη, θα εγκαθιδρυθεί στον Θρόνο της Ρωσίας μέχρι το τέλος του Κόσμου».

Το φοβερό όραμα του Αγίου και δικαίου Ιωάννου της Κρονστάνδης γιά τήν εποχή τού Αντίχριστου…

Ο Άγιος και Δίκαιος Ιωάννης της Κρονστάνδης ανακαλεί αυτό το όραμα που είδε τον Ιανουάριο του 1901…

Μετά τις βραδινές προσευχές, ξάπλωσα λίγο να ξεκουραστώ στο αμυδρά φωτισμένο κελί μου, καθώς ήμουν κουρασμένος. Μπροστά από την εικόνα της Μητέρας του Θεού βρισκόταν κρεμασμένη η λαμπάδα μου. Δεν είχε περάσει πάνω από μισή ώρα, όταν άκουσα ένα θρόισμα. Κάποιος ακούμπησε τον αριστερό μου ώμο και με τρυφερή φωνή μου είπε:

“Σήκω, δούλε του Θεού Ιωάννη, και ακολούθησε το θέλημα του Θεού!”

Σηκώθηκα και είδα κοντά στο παράθυρο έναν ένδοξο στάρετς (γέροντα) με ψαρά μαλλιά, φορώντας ένα μαύρο μανδύα, και κρατώντας μια ράβδο στο χέρι του. Με κοιτούσε τρυφερά και κρατιόμουν με δυσκολία να μην πέσω εξαιτίας του μεγάλου φόβου μου…

Τα χέρια και τα πόδια μου έτρεμαν, ήθελα να μιλήσω, αλλά η γλώσσα μου δεν με υπάκουε. Ο γέροντας έκανε το σημείο του σταυρού σε μένα και σύντομα γέμισα με γαλήνη και χαρά. Έπειτα, έκανα το σταυρό μου ο ίδιος.
Στη συνέχεια, έδειξε με τη ράβδο του προς το δυτικό τοίχο του κελιού μου, έτσι ώστε να παρατηρήσω ένα συγκεκριμένο σημείο.

Ο γέροντας είχε χαράξει στον τοίχο τους ακόλουθους αριθμούς: 1913, 1914, 1917, 1922, 1924 και 1934.

Ξαφνικά, ο τοίχος εξαφανίστηκε και περπατούσα με το γέροντα σε ένα πράσινο λιβάδι και είδα πλήθος από χιλιάδες σταυρούς σαν σημάδια τάφων.
Ήταν ξύλινοι, πήλινοι ή χρυσοί. Ρώτησα τον γέροντα, για ποιο λόγο υπήρχαν αυτοί οι σταυροί. Μου απάντησε γαλήνια, ότι οι σταυροί αυτοί υπάρχουν γι’ αυτούς που υπέφεραν και δολοφονήθηκαν για την πίστη τους στο Χριστό και για τον Λόγο του Θεού, και έγιναν μάρτυρες. Και έτσι συνεχίσαμε να περπατάμε…

Ξαφνικά είδα ένα ολόκληρο ποτάμι από αίμα και ρώτησα τον γέροντα, ποια είναι η σημασία αυτού του αίματος και πόσο είχε χυθεί. Ο γέροντας κοίταξε γύρω και απάντησε: “Αυτό είναι το αίμα των αληθινών Χριστιανών!”

Έδειξε, έπειτα, σε κάποια σύννεφα, και είδα ένα πλήθος από αναμμένα καντήλια που έκαιγαν με άσπρη φλόγα. Άρχισαν να πέφτουν προς το έδαφος το ένα μετά το άλλο κατά δεκάδες και κατά εκατοντάδες. Κατά την πτώση τους, σκοτείνιαζαν και γίνονταν στάχτες…

ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ ΑΡΚΕΤΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ…

Τότε ο γέροντας μου είπε, “Κοίτα!”, και είδα σε ένα σύννεφο εφτά καιόμενα καντήλια. Ρώτησα ποιο είναι το νόημα των καιόμενων καντηλιών που πέφτουν στο έδαφος και μου απάντησε:

“Αυτές είναι οι εκκλησίες του Θεού που έχουν πέσει σε αίρεση, αλλά αυτά τα εφτά καντήλια στα σύννεφα είναι οι εφτά Καθολικές και Αποστολικές Εκκλησίες που θα μείνουν μέχρι το τέλος του κόσμου!”.

Ο γέροντας, στη συνέχεια, έδειξε ψηλά στον αέρα και είδα και άκουσα αγγέλους να ψάλλουν: “Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ!”. Ένα μεγάλος πλήθος ανθρώπων με κεριά στα χέρια τους μας προσπέρασαν, ενώ η χαρά φαινόταν να λάμπει στα πρόσωπά τους. Ήταν αρχιεπίσκοποι, μοναχοί, μοναχές, ομάδες λαϊκών, ενήλικες, νέοι ακόμα και παιδιά και μωρά. Ρώτησα το θαυματουργό γέροντα ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι κι αυτός αποκρίθηκε: “

Όλοι αυτοί είναι οι άνθρωποι που υπέφεραν για την Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, για τις άγιες εικόνες που βρέθηκαν στα χέρια των αμαρτωλών καταστροφέων”.

Έπειτα, ρώτησα το μεγάλο γέροντα, αν θα μπορούσα να κάτσω κάτω δίπλα τους. Ο γέροντας μου είπε:

“Είναι πολύ νωρίς για σένα να υποφέρεις, επομένως το να καθίσεις μαζί τους δεν είναι ευλογημένο από το Θεό!” Είδα πάλι ένα μεγάλο πλήθος από νεογέννητα που υπέφεραν για το Χριστό από τον Ηρώδη και έλαβαν στέμμα από τον Επουράνιο Βασιλέα.

ΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΔΙΣΚΟΠΟΤΗΡΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ…

Προχωρήσαμε περισσότερο και πήγαμε σε μια μεγάλη εκκλησία. Ήθελα να κάνω το σημείο του σταυρού, αλλά ο γέροντας με συμβούλευσε: “Δεν είναι ανάγκη να κάνεις το σταυρό σου, επειδή αυτό το μέρος είναι το βδέλυγμα της ερημώσεως. Η εκκλησία ήταν σκοτεινή και καταθλιπτική.

Στην Αγία Τράπεζα ήταν ένα αστέρι και ένα Ευαγγέλιο με αστέρια. Κεριά καμωμένα από πίσσα καιγόντουσαν και έτριζαν σαν καυσόξυλο. Το δισκοπότηρο στεκόταν εκεί καλυμμένο με μια απαίσια βρωμιά. Υπήρχε κι ένα πρόσφορο με αστέρια.

Ένας ιερέας στεκόταν μπροστά από την Αγία Τράπεζα με ένα πρόσωπο κατάμαυρο σαν πίσσα, και μια γυναίκα βρισκόταν κάτω από την Αγία Τράπεζα καλυμμένη με κόκκινα και με ένα αστέρι στα χείλη της και ούρλιαζε και γελούσε σε όλη την εκκλησία λέγοντας: “Είμαι ελεύθερη!”. Σκέφτηκα: “Θεέ μου, πόσο τρομερό!”.

Οι άνθρωποι, σαν τρελοί, άρχισαν να τρέχουν γύρω από την Αγία Τράπεζα, φωνάζοντας, σφυρίζοντας και χειροκροτώντας. Μετά, άρχισαν να τραγουδούν άσεμνα τραγούδια. Ξαφνικά, ένας κεραυνός άστραψε, ένα φοβερό αστροπελέκι αντήχησε, η γη σείστηκε και η εκκλησία κατέρρευσε, στέλνοντας τη γυναίκα, τους ανθρώπους, τον παπά και τους υπόλοιπους στην άβυσσο. Σκέφτηκα: “Θεέ μου, πόσο τρομερό, σώσε μας!…”.

Ο γέροντας είδε αυτό που είχε γίνει, όπως κι εγώ. Τον ρώτησα:

“Πάτερ, πείτε μου, ποια είναι η σημασία αυτής της φοβερής εκκλησίας;”. Αποκρίθηκε:

“Αυτοί είναι οι κοσμικοί άνθρωποι, αιρετικοί, οι οποίοι εγκατέλειψαν την Αγία, Καθολική, Αποστολική Εκκλησία και αναγνώρισαν την πρόσφατα νεωτερίζουσα εκκλησία την οποία ο Θεός δεν έχει ευλογήσει. Σ’ αυτή την εκκλησία δεν νηστεύουν, δεν παρακολουθούν ακολουθίες και δεν λαμβάνουν τη Θεία Κοινωνία!”. Φοβήθηκα και είπα: “Ο Θεός μας ελεεί, μα καταριέται αυτούς με το θάνατο!”. Ο γέροντας με διέκοψε και είπε: “Μη θρηνείς, μόνο προσευχήσου”.

Έπειτα, είδα μια κοσμοσυρροή, καθένας από τους οποίους είχε ένα αστέρι στα χείλη και ήταν τρομερά εξαντλημένοι από τη δίψα, περπατώντας εδώ και εκεί. Μας είδαν και φώναζαν δυνατά: “Άγιοι Πατέρες, προσευχηθείτε για μας. Είναι πολύ δύσκολο για μας, επειδή εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε. Οι Πατέρες και οι Μητέρες μας δεν μας δίδαξαν το Νόμο του Θεού. Ούτε το όνομα του Χριστού δεν έχουμε και δεν έχουμε λάβει ειρήνη. Απορρίψαμε το Άγιο Πνεύμα και το σημείου το σταυρού.” Άρχισαν να κλαίνε…

ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΝΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ…

Ακολούθησα το γέροντα. “Κοίτα!”, μου είπε δείχνοντας με το δάχτυλό του.

Είδα ένα βουνό από ανθρώπινα πτώματα βαμμένα στο αίμα. Φοβήθηκα πολύ και ρώτησα τον γέροντα ποιο είναι το νόημα αυτών των νεκρών πτωμάτων. Μου απάντησε:

“Αυτοί είναι οι άνθρωποι που έζησαν μοναστική ζωή, απορρίφθηκαν από τον Αντίχριστο, και δεν έλαβαν τη σφραγίδα του. Υπέφεραν για την πίστη τους για τον Χριστό και την Αποστολική Εκκλησία και έλαβαν τους στεφάνους του μαρτυρίου πεθαίνοντας για τον Χριστό. Να προσεύχεσαι γι’ αυτούς τους δούλους του Θεού!”

Χωρίς προειδοποίηση ο γέροντας γύρισε στο βορρά και έδειξε με το χέρι του. Είδα ένα αυτοκρατορικό παλάτι, γύρω από το οποίο έτρεχαν σκυλιά. Άγρια τέρατα και σκορπιοί ούρλιαζαν και επιτίθονταν έχοντας προτεταμένα τα δόντια τους. Και είδα τον Τσάρο να κάθεται σ’ ένα θρόνο. Το πρόσωπό του ήταν χλωμό, αλλά ανδρείο. Έλεγε την ευχή του Ιησού.

Ξαφνικά έπεσε σαν νεκρός άνθρωπος. Το στέμμα του έπεσε. Τα άγρια θηρία, οι σκύλοι και οι σκορπιοί τσαλαπάτησαν τον βασιλιά. Ήμουν φοβισμένος και έκλαιγα πικρά. Ο γέροντας με πήρε από το δεξί ώμο. Είδα μια φιγούρα σαβανωμένη στα άσπρα – ήταν ο Νικόλαος ο Β΄. Στο κεφάλι του ήταν ένα στεφάνι από πράσινα φύλλα, και το πρόσωπό του ήταν άσπρο και κάπως ματωμένο. Φορούσε ένα χρυσό σταυρό γύρω από το λαιμό του και ψιθύριζε ήσυχα μια προσευχή…

Και μετά μου είπε με δάκρυα: “Προσευχήσου για μένα, Πάτερ Ιωάννη. Πες, σε όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς ότι εγώ, ο Τσάρος – μάρτυρας, πέθανα ανδρείως για την πίστη μου στο Χριστό και την Ορθόδοξη Εκκλησία. Πες στους Αγίους Πατέρες ότι πρέπει να κάνουμε μια Παννυχίδα για μένα τον αμαρτωλό, αλλά δεν θα υπάρχει τάφος για μένα!”

Σύντομα όλα έγιναν άφαντα στην ομίχλη. Έκλαψα πικρά προσευχόμενος για τον Τσάρο – μάρτυρα. Τα χέρια μου και τα πόδια μου έτρεμαν από φόβο. Ο γέροντας είπε: “Κοίτα!”.

Μετά είδα μια κοσμοσυρροή από ανθρώπους διασκορπισμένους γύρω στη γη που είχαν πεθάνει από πείνα, ενώ οι άλλοι έτρωγαν γρασίδι και φυτά. Τα σκυλιά κατέτρωγαν τα σώματα των πεθαμένων, ενώ η δυσοσμία ήταν τρομερή. Σκέφτηκα: “Κύριε, αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν πίστη”. Από τα στόματά τους έβγαιναν βλασφημίες και γι’ αυτό δέχθηκαν το θυμό του Κυρίου.

Είδα, επίσης, ένα ολόκληρο βουνό από βιβλία και ανάμεσα στα βιβλία σέρνονταν σκουλήκια εκπέμποντας μια τρομερή δυσοσμία. Ρώτησα το γέροντα ποια ήταν η σημασία αυτών των βιβλίων. Αυτός είπε:

“Αυτά τα βιβλία είναι ασέβεια και βλασφημία που θα μολύνουν όλους τους Χριστιανούς με αιρετικές διδασκαλίες! Μετά ο γέροντας ακούμπησε το ραβδί του σε κάποια από τα βιβλία και άρπαξαν φωτιά. Ο άνεμος διασκόρπισε τις στάχτες.

Στη συνέχεια, είδα μια εκκλησία γύρω από την οποία ήταν στοίβα από δεήσεις για τους αποθανόντες. Έσκυψα και θέλησα να τις διαβάσω, αλλά ο γέροντας είπε:

“Αυτές οι δεήσεις για τους πεθαμένους βρίσκονται εδώ από πολλά χρόνια και οι ιερείς τις έχουν ξεχάσει. Δεν πρόκειται ποτέ να τις διαβάσουν, αλλά οι νεκροί θα ζητούν κάποιον να προσευχηθεί γι’ αυτούς!”.

Εγώ τον ρώτησα: “Ποιοι θα προσευχηθούν γι’ αυτούς;”. Ο γέροντας αποκρίθηκε: “Οι Άγγελοι θα προσευχηθούν γι’ αυτούς”.

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΤΩΝ ΠΟΝΗΡΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ…

Προχωρήσαμε πιο πέρα, και ο γέροντας τάχυνε το βήμα τόσο που με δυσκολία τον προλάβαινα. “Κοίτα!”, μου είπε. Είδα ένα μεγάλο πλήθος από ανθρώπους να καταδιώκονται από τους δαίμονες οι οποίοι τους χτυπούσαν με πασσάλους, με δίκρανα και γάντζους. Ρώτησα τον γέροντα ποιο είναι το νόημα αυτών των ανθρώπων. Μου αποκρίθηκε:

“Αυτοί είναι εκείνοι που απαρνήθηκαν την πίστη τους και άφησαν την Αγία, Καθολική, Αποστολική Εκκλησία και δέχθηκαν την καινούργια, νεωτερίζουσα εκκλησία… Αυτή η ομάδα, εκπροσωπεί τους ιερείς, τους μοναχούς, τις μοναχές, και τους λαϊκούς οι οποίοι απαρνήθηκαν τους όρκους τους, ή το γάμο τους, και δεσμεύθηκαν με το ποτό και όλου του είδους τις βλασφημίες και τις διαβολές. Όλοι αυτοί έχουν τρομακτικά πρόσωπα και μια τρομερή δυσοσμία βγαίνει από τα στόματά τους.

Οι δαίμονες τους χτυπούσαν, οδηγώντας τους στην τρομερή άβυσσο, από την οποία βγαίνουν οι φλόγες της κολάσεως. Ήμουν πολύ φοβισμένος. Έκανα το σημείο του σταυρού ενώ προσευχόμουν, ο Κύριος να μας αποτρέψει από τέτοια μοίρα!

Μετά, αντίκρισα μια ομάδα ανθρώπων, νέοι και γέροι μαζί, οι οποίοι ήταν όλοι ντυμένοι άσχημα, και κρατούσαν ψηλά ένα μεγάλο αστέρι με 5 σημεία. Σε κάθε γωνία ήταν 12 δαίμονες και στη μέση ήταν ο Σατανάς ο ίδιος με κέρατα και αχυρένιο κεφάλι. Έβγαλε ένα βλαβερό αφρό στους ανθρώπους, ενώ ανακοίνωνε αυτές τις λέξεις: “Σηκωθείτε εσείς οι καταραμένοι με τη σφραγίδα του…”

ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ…

Ξαφνικά εμφανίστηκαν πολλοί δαίμονες με σιδερένιες σφραγίδες και πάνω σε όλους τους ανθρώπους τοποθέτησαν τη σφραγίδα: στα χείλη τους, στους αγκώνες και στο δεξί χέρι. Ρώτησα τον γέροντα: “Τι σημαίνει αυτό;” Και αποκρίθηκε:

“Αυτό είναι το σημάδι του Αντιχρίστου!”.

Έκανα το σταυρό μου και ακολούθησα το γέροντα.
Ξαφνικά, σταμάτησε και έδειξε προς την Ανατολή με το χέρι του. Είδα μια μεγάλη συγκέντρωση από ανθρώπους με χαρούμενα πρόσωπα που κουβαλούσαν σταυρούς και κεριά στα χέρια. Στο μέσο τους υπήρχε μια Αγία Τράπεζα τόσο λευκή όσο το χιόνι.

Στην Αγία Τράπεζα υπήρχε ο σταυρός και το Άγιο Ευαγγέλιο και πάνω από την Αγία Τράπεζα ήταν ο αέρας με ένα χρυσό αυτοκρατορικό στέμμα πάνω στο οποίο ήταν γραμμένο με χρυσά γράμματα

“Για το άμεσο μέλλον…”.

Πατριάρχες, επίσκοποι, ιερείς, μοναχοί, μοναχές και λαϊκοί στέκονταν γύρω από την Αγία Τράπεζα. Όλοι έψαλαν: “Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη”. Από μεγάλη χαρά έκανα το σταυρό μου και δόξασα το Θεό.

Ξαφνικά ο γέροντας κούνησε το σταυρό του προς τα πάνω τρεις φορές και είδα ένα βουνό από πτώματα καλυμμένα από ανθρώπινο αίμα και από πάνω τους πετούσαν Άγγελοι. Έπαιρναν τις ψυχές αυτών που είχαν δολοφονηθεί για το Λόγο του Θεού προς τα Ουράνια ενώ έψαλλαν: “Αλληλούια!”.

Παρατήρησα όλα αυτά και έκλαψα δυνατά. Ο γέροντας με πήρε από το χέρι και μου απαγόρευσε να κλαίω. Ό,τι ευχαριστεί το Θεό είναι το ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός υπέφερε και έχυσε το πολύτιμο αίμα του για μας. Κάποιοι σαν αυτούς θα γίνουν μάρτυρες οι οποίοι δεν θα δεχθούν τη σφραγίδα του Αντίχριστου, κι όλοι αυτοί που θα χύσουν το αίμα τους θα λάβουν ουράνια στέμματα. Ο γέροντας έπειτα προσευχήθηκε γι’ αυτούς τους δούλους του Θεού και σημάδεψε στην Ανατολή καθώς τα λόγια του Προφήτη Δανιήλ βγήκαν αληθινά:

“Το βδέλυγμα της ερημώσεως”.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΟΝ ΝΑΟ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ…

Τελικά, είδα το θόλο της Ιερουσαλήμ. Πάνω του ήταν ένα αστέρι. Μέσα στην εκκλησία εκατομμύρια άνθρωποι συνέρεαν και πάλι πολλοί προσπαθούσαν να μπουν. Ήθελα να κάνω το σημείο του σταυρού, αλλά ο γέροντας μου άρπαξε το χέρι και είπε: “Εδώ είναι το βδέλυγμα της ερημώσεως”.

Έτσι μπήκαμε στην εκκλησία, και ήταν γεμάτη από ανθρώπους…

Είδα μια Αγία Τράπεζα, στην οποία κεριά από λίπος ζώων έκαιγαν. Στην Αγία Τράπεζα ήταν ένας βασιλιάς με κόκκινα, φλογισμένος, πορφυρός.

Στο κεφάλι του ήταν ένα χρυσό στέμμα με ένα αστέρι. Ρώτησα το γέροντα: “Ποιος είναι αυτός;” Μου απάντησε:

“Ο Αντίχριστος”.

Ήταν πολύ ψηλός με μάτια σαν φωτιά, μαύρα φρύδια, ξυρισμένο μούσι, θηριώδης, πανούργος, διαβολικός, με τρομακτικό πρόσωπο. Ήταν μόνος του στην Αγία Τράπεζα και έτεινε τα χέρια στους ανθρώπους. Είχε νύχια σουβλερά σαν της τίγρης και φώναζε: “Είμαι Βασιλιάς. Είμαι ο Θεός. Είμαι ο Αρχηγός. Αυτός που δεν έχει τη σφραγίδα μου θα θανατωθεί.”.

Όλοι οι άνθρωποι έπεσαν κάτω και τον προσκυνούσαν και εκείνος άρχισε να βάζει τη σφραγίδα του στα χείλη τους και στα χέρια τους, έτσι ώστε να μπορέσουν να λάβουν λίγο ψωμί και να μην πεθάνουν από την πείνα και τη δίψα.

Γύρω από τον Αντίχριστο, οι υπηρέτες του οδηγούσαν αρκετούς ανθρώπους των οποίων τα χέρια ήταν δεμένα που δεν είχαν πέσει να τον προσκυνήσουν. Αυτοί είπαν: “Είμαστε Χριστιανοί, και όλοι πιστεύουμε στον Κύριό μας Ιησού Χριστό!” Ο Αντίχριστος σύντριψε τά κεφάλια τους σάν αστραπή και το Χριστιανικό αίμα άρχισε να ρέει….

Ένα παιδί οδηγήθηκε μετά στην Αγία Τράπεζα του Αντιχρίστου να τον προσκυνήσει, αλλά τολμηρά διακήρυξε: “Είμαι Χριστιανός και πιστεύω στον Κύριό μας Ιησού Χριστό, αλλά εσύ είσαι πρεσβευτής, υπηρέτης του σατανά”! -Θάνατος σ’ αυτόν!”, αναφώνησε ο Αντίχριστος. Άλλοι που δέχθηκαν το σφράγισμα του Αντιχρίστου έπεσαν κάτω και τον προσκύνησαν.

Ξαφνικά, μια βοή από κοσμοσυρροή ξανακούστηκε και χιλιάδες φωτισμένες αστραπές άρχισαν να αστράφτουν.

Βέλη άρχισαν να χτυπούν τους υπηρέτες του Αντιχρίστου. Έπειτα, ένα μεγάλο φλεγόμενο βέλος άστραψε και χτύπησε τον Αντίχριστο τον ίδιο στο κεφάλι. Καθώς κουνούσε το χέρι του, το στέμμα του έπεσε και συνετρίβη στο έδαφος. Μετά εκατομμύρια πουλιά πέταξαν και κούρνιασαν στους υπηρέτες του Αντιχρίστου. Ένιωσα το γέροντα να με παίρνει από το χέρι.

Προχωρήσαμε περισσότερο, και εγώ είδα πάλι πολύ αίμα Χριστιανών. Ήταν εδώ που θυμήθηκα τις λέξεις του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στο βιβλίο της Αποκάλυψης ότι το αίμα θα έφτανε ως το χαλινάρι του αλόγου. Σκέφτηκα: “Θεέ μου, σώσε μας!” Εκείνη τη στιγμή είδα Αγγέλους να πετούν και να ψάλουν “Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ!”.

Ο γέροντας κοίταξε πίσω, και άρχισε να λέει:

“Μη λυπάσαι, γιατί σύντομα, πολύ σύντομα θα έρθει το τέλος του κόσμου! Προσευχήσου στον Κύριο. Ο Θεός ας είναι εύσπλαχνος στους υπηρέτες του…”

Ο καιρός πλησίαζε στο τέλος. Έδειξε προς την Ανατολή, έπεσε στα γόνατα και άρχισε να προσεύχεται. Κι εγώ προσευχήθηκα μαζί του.

Μετά ο γέροντας άρχισε να απομακρύνεται γρήγορα από τη γη εις τας ουρανίους μονάς. Καθώς έκανε αυτό, θυμήθηκα ότι δεν γνώριζα το όνομά του, και έτσι ικέτεψα δυνατά:

“Πάτερ, ποιο είναι το όνομά σου;”.

Τρυφερά μού απάντησε: “Σεραφείμ του Σαρώφ”.

Αυτά είναι, απ΄ όσα είδα και κατέγραψα γιά τους Ορθόδοξους Χριστιανούς…”

Σχετικό video: http://video.google.ca/videoplay?docid=6189033104946089087&hl=en-CA

8) γέρων Θεοδόσιος ( Kashin ) τού Minvody ( +1948)

Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο με την Γερμανία έλεγε σχετικά:

«Νομίζετε αλήθεια, πως αυτός ήταν ο μόνος πόλεμος ; (1941-45)

Ο ( πραγματικός ) πόλεμος όμως, ακόμη δεν έχει έλθει…

Θ΄ αρχίσει από την Ανατολή. Και τότε, από όλες τις πλευρές, σαν έντομα, οι εχθροί θα ξεπηδήσουν πάνω στην Ρωσία!

Αυτός θα είναι ο πόλεμος!»

«Κατά την διάρκεια αυτής της αξιομνημόνευτης συζήτησης,» έγραφε ο Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ (Tyapochkin), «μια γυναίκα από μια μικρή πόλη της Σιβηρίας ήταν παρούσα.

Ο Γέροντας είπε σε αυτή:

Θα δεχθείς το στεφάνι του μάρτυρα από τα χέρια των Κινέζων στο Στάδιο της πόλης σου, όπου θα οδηγήσουν τους Χριστιανούς που βρίσκονται εκεί και πού δεν θα συμφωνούν με την κυριαρχία τους…

Αυτή ήταν η απάντησή του σχετικά με τις αμφιβολίες της όταν ο γέροντας είπε ότι σχεδόν όλη η Σιβηρία θα καταληφθεί στο μέλλον από τους Κινέζους.

Ο γέροντας είπε όσα του αποκαλύφθηκαν σχετικά με το μέλλον της Ρωσίας, δεν ανέφερε ημερομηνίες, αλλά μόνο έδωσε έμφαση ότι ο χρόνος για την εκπλήρωση των λόγων του ήταν στα χέρια του Θεού, και ήταν περισσότερο εξαρτημένα στο πως η πνευματική ζωή της Ρωσικής Εκκλησίας θα αναπτύσσονταν, καθώς η δύναμη της πίστης στον Θεό ανάμεσα στους Ρώσους θα απαντούσε στους αγώνες των πιστών στην προσευχή.

Ο γέροντας είπε, ότι η κατάρρευση της Ρωσίας, παρά την εμφανή της δύναμη και βιαιότητα των αρχών, θα λάμβανε χώρα πολύ σύντομα.

Στην αρχή οι σλαβικοί λαοί θα έσπαγαν, μετά οι δημοκρατίες της Ένωσης θα αποχωριζόταν: οι Βαλτικές, η Κεντρική Ασία και οι δημοκρατίες του Καυκάσου και η Μολδαβία. Μετά από αυτό η κεντρική δύναμη στην Ρωσία θα αποδυναμωνόταν ακόμη περισσότερο, ώστε οι αυτόνομες δημοκρατίες και περιοχές θα άρχιζαν να αποσπώνται. Τότε η μεγάλη κατάρρευση θα λάβει χώρα: η εξουσία του κέντρου θα σταματήσει να αναγνωρίζεται de facto από τις αυτόνομες περιοχές, οι οποίες θα προσπαθήσουν να ζήσουν ανεξάρτητα και δεν θα λαμβάνουν υπ’ όψιν τους τις εντολές από την Μόσχα.

Η μεγαλύτερη τραγωδία θα είναι η κατάληψη της Σιβηρίας από την Κίνα.

Αυτό δεν θα λάβει χώρα με στρατιωτικά μέσα: σαν συνέπεια της χαλάρωσης των αρχών και των ανοικτών συνόρων, μάζες Κινέζων θα μετακινηθούν στην Σιβηρία, θα αρπάξουν περιουσίες, ευκαιρίες και διαμερίσματα. Με μέσα τους, την δωροδοκία, τον εκφοβισμό και τις συμφωνίες με τις αρχές, σταδιακά θα αναλάβουν τον έλεγχο στην οικονομική ζωή των πόλεων.

Τα πάντα θα λάβουν χώρα ώστε ένα πρωί οι Ρώσοι που ζουν στην Σιβηρία θα ξυπνήσουν σε μια Κινεζική επαρχία. Η τύχη όσων παραμείνουν εκεί θα είναι τραγική, αλλά όχι απελπιστική. Οι κινέζοι θα αντιμετωπίσουν τους ανθρώπους με βία σε κάθε προσπάθεια για αντίσταση. (Γι’ αυτό τον λόγο ο γέροντας προφήτευε ένα μαρτυρικό τέλος στο στάδιο στης πόλης της Σιβηρίας για αρκετούς Ορθοδόξους και πατριώτες της Μητέρας Πατρίδας.)

Η Δύση θα βοηθήσει αυτή την ύπουλη κατάκτηση της γης μας και με κάθε τρόπο θα υποστηρίξουν την οικονομική και στρατιωτική δύναμη της Κίνας από καθαρό μίσος για την Ρωσία. Αλλά τότε θα αντιληφθούν τον κίνδυνο οι ίδιοι, όταν οι Κινέζοι θα προσπαθήσουν να κατακτήσουν τα Ουράλια, αυτή την φορά, με την στρατιωτική τους ισχύ, και να πάνε πιο μέσα, και με κάθε τρόπο θα αποτρέψουν αυτό.

Τότε, θα βοηθήσουν την Ρωσία να επανακάμψει ώστε να μπορέσει να απωθήσει την εισβολή από την Ανατολή. Η Ρωσία πρέπει να αμυνθεί σθεναρά σε αυτή την μάχη.

Μετά από πολλά βάσανα και ολοκληρωτικό υποσιτισμό – πείνα, θα βρεθεί σε θέση να ξαναβρεί την δύναμη να ξανασηκωθεί. Και η ερχόμενη γενεά θα αρχίσει στα εδάφη τα οποία κατέκτησαν οι εχθροί, ανάμεσα στους Ρώσους που παρέμειναν στις πρώην δημοκρατίες της Ένωσης. Εκεί οι Ρώσοι θα αντιληφθούν τι έχουν χάσει, θα αναγνωρίσουν τον εαυτό τους ως πολίτη της Μητέρας Πατρίδας η οποία είναι ακόμη ζωντανή, και θα θελήσει να ξανασηκωθεί από τις στάχτες…

Πολλοί Ρώσοι που ζουν στο εξωτερικό θα αρχίσουν να ξαναχτίζουν την ζωή στην Ρωσία. Πολλοί από αυτούς που μπορούν να ξεφύγουν από τους διωγμούς θα αρχίσουν να γυρίζουν στα ρωσικά εδάφη ώστε να ξαναγεμίσουν τα εγκαταλελειμμένα χωριά, θα χρησιμοποιήσουν τις ορυκτές πηγές και τα παραμελημένα χωράφια που παράτησαν όλοι. Ο Κύριος θα στείλει την βοήθεια, και παρά το γεγονός ότι η χώρα θα έχει χάσει τον κύριο κορμό παραγωγής πρώτων υλών, θα βρουν το πετρέλαιο και το αέριο χωρίς το οποίο μια οικονομία δεν μπορεί να λειτουργήσει, στην Ρωσία.

Ο γέροντας είπε, ότι ο Κύριος θα επιτρέψει την απώλεια τεράστιων περιοχών οι οποίες δόθηκαν στην Ρωσία επειδή δεν ήμασταν άξιοι να τις χρησιμοποιήσουμε με προσοχή, αλλά μόνο τις καταστρέψαμε και τις μολύναμε…

Αλλά ο Κύριος θα αφήσει στην κατοχή της Ρωσίας τις περιοχές οι οποίες έγιναν η πηγή του Ρωσικού λαού και υπήρξαν η βάση της Μεγάλης Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Αυτή είναι η περιοχή που ανήκε στην Μεγάλη Μοσχοβιτική Κυριαρχία του 16ου αιώνα, με ανοίγματα στην Μαύρη, Κασπία και Βόρεια Θάλασσα. Η Ρωσία δεν θα είναι πλούσια, αλλά ακόμη θα είναι σε θέση να θρέψει τα παιδιά της και να αναγκάσει άλλους να την αναγνωρίζουν και να την σέβονται.

Στην ερώτηση:

«Τι θα γίνει στην Ουκρανία και την Λευκορωσία;»

ο γέροντας απάντησε ότι τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού. Οι άνθρωποι ανάμεσα σε αυτούς τους ανθρώπους που είναι ενάντια με την ένωση με την Ρωσία ακόμη και αν θεωρούν τον εαυτό τους πιστό θα γίνουν υπηρέτες του διαβόλου.

ΟΙ Σλαβικοί λαοί έχουν μια μόνο τύχη, και οι μοναχοί Πατέρες της Λάβρας των Σπηλαίων του Κιέβου δεν πρόκειται να αλλάξουν τον βαρύνοντα λόγο τους. Αυτοί, μαζί με την χορωδία των Νεομαρτύρων της Ρωσίας θα κερδίσουν με την προσευχή τους μια νέα Ένωση των τριών αδελφών λαών.

Τον ρώτησαν ακόμη ένα πράγμα σχετικά με την πιθανότητα να επανέλθει η μοναρχία στην Ρωσία. Ο γέροντας απάντησε ότι αυτή η επαναφορά θα πρέπει να κερδηθεί.

Υπάρχει η πιθανότητα, αλλά όχι ως κάτι τό προκαθορισμένο…

Εάν είμαστε άξιοι, οι Ρώσοι θα εκλέξουν έναν Τσάρο, αλλά αυτό θα γίνει δυνατό πριν την ενθρόνιση του Αντιχρίστου ή ακόμη και μετά, για ένα μικρό χρονικό διάστημα.»

Ευλογημένη Πελαγία του Ryazan (+1968)

«Οι επίσκοποι της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησία θα εκπέσουν από την αλήθεια της Ορθόδοξης Πίστης, δεν θα πιστέψουν τις προφητείες για την ανάσταση της Ρωσίας.

Για να τους συνετίσει ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ, θα αναστηθεί από τους νεκρούς !!

Θα επιπλήξει τον κλήρο για αυτή του την προδοσία και ολιγοπιστία, και θα κηρύξει μετάνοια σε όλο τον κόσμο. Ο Σεραφείμ του Σαρώφ θα εξηγήσει ολόκληρη την ιστορία, θα ανανεώσει τα πάντα και θα επιπλήττει τους διδασκάλους σαν παιδιά, θα τους δείχνει πώς να κάνουν τον σταυρό τους από την αρχή και πολλά άλλα.

Μετά από τέτοια εκπληκτικά θαύματα ο κλήρος θα ξαναποκτήσει αφοσίωση για τον Κύριο, δηλαδή, θα διδάσκει στον κόσμο να υπηρετούν τον ηγεμόνα-τσάρο με όλη τους την καρδιά.

Ο Αντίχριστος θα έλθει στην εξουσία και θα αρχίσει να διώκει την Ορθοδοξία.

Και τότε ο Κύριος θα εμφανίσει τον Τσάρο του στην Ρωσία. Θα είναι από βασιλική οικογένεια και ένας πολύ δυνατός υπερασπιστής της πίστης μας. Όταν ο Κύριος θα μας δώσει αυτό τον πανέξυπνο άνθρωπο, η ζωή θα είναι καλή!…

Ο Αντίχριστος θα ανακηρύξει τον εαυτό του από την Αμερική.

Και όλος ο κόσμος θα προσκυνήσει μπροστά του, εκτός από την Τσαρική Ορθόδοξη Ρωσία.»

Μοναχός Άβελ ο Προφήτης (+1831)

Σε μία συζήτηση με το Τσάρο Παύλο Α΄ (+1801), αφού είχε προφητεύσει τις μοίρες όλων των Τσάρων από τον Παύλο Α΄ έως καί τον Νικόλαο Β΄ είπε:

«Ό,τι είναι αδύνατον για τον άνθρωπο, είναι δυνατό για τον Θεό. Ο Θεός καθυστερεί την βοήθειά Του, αλλά θα την δώσει σύντομα και θα ανυψώσει το κέρας της σωτηρίας της Ρωσίας. Και θα εκλέξει ένα σπουδαίο Πρίγκιπα από την γενιά σου, στην εξορία, ο οποίος θα υπερασπιστεί τους ανθρώπους Του.

Αυτός θα είναι εκλεγμένος από τον Θεό, και θα είναι ευλογημένος. Θα είναι ο μόνος αποδεκτός σε όλους, η καρδιά της Ρωσίας θα τον νιώσει. Η ανάδειξή του θα είναι ηγεμονική και λαμπερή και κανείς δεν θα πει:

«ο Τσάρος είναι εδώ ή εκεί», αλλά όλοι θα λένε: «Αυτός είναι!».

Η προσευχή των ανθρώπων θα εισακουστεί στον Θεό, και ο ίδιος ο Θεός θα επιβεβαιώσει την κλήση του.

Το όνομά του έχει υπάρξει μόνο τρεις (3) φορές στην Ιστορία της Ρωσίας.

Δύο με το ίδιο όνομα έχουν ήδη καθίσει στον θρόνο, αλλά όχι στον θρόνο του Τσάρου.

Αλλά αυτός θα καθίσει στον θρόνο του Τσάρου ως ο τρίτος. Σε αυτόν θα υπάρξει η σωτηρία και η ευτυχία του Ρωσικού Βασιλείου.»

Πατέρας Πορφύριος του Glinsk (+1868)

«Σε λίγο καιρό η πίστη θα χαθεί στην Ρωσία. Η λάμψη της επίγειας δόξας θα τυφλώσει τα μυαλά. Η γλώσσα της αλήθειας θα μολυνθεί, αλλά σύμφωνα με την Πίστη, κάποιοι από τους ανθρώπους, άγνωστοι στον κόσμο, θα βγουν και θα αποκαταστήσουν ότι έχει απορριφθεί.»

Αρχιμανδρίτης Ιωνάς (Miroshnichenko) (+1902)

«Θα δείτε τι θα συμβεί σε 50 χρόνια:

όλοι θα εγκαταλείψουν την Δικαιοσύνη του Θεού και θα απομακρυνθούν από την πίστη, αλλά μετά θα συνέλθουν και θα επιστρέψουν και θα ζήσουν με Χριστιανικό τρόπο.»

Γέροντας Βαρνάβας τής Γεθσημανή (+1906)

«Οι διώξεις ενάντια στην πίστη θα αυξάνουν συνεχώς. Θα υπάρχει μια σιωπηλή θλίψη και σκότος, και σχεδόν όλες οι εκκλησίες θα κλείσουν. Αλλά όταν θα φαίνεται σαν να είναι αδύνατον να υπάρξει άλλη αντοχή, τότε θα έλθει η σωτηρία. Θα υπάρξει μία άνθηση. Θα αρχίζουν να χτίζονται εκκλησίες. Αλλά θα είναι μία άνθηση πριν το τέλος… »

Γέροντας Αριστοκλής της Μόσχας (+1918)

«Ένα κακό σύντομα θα καταλάβει την Ρωσία, και όπου θα πηγαίνει το κακό αυτό, ποτάμια αίματος θα ρέουν. Αυτό δεν είναι η ψυχή της Ρωσίας, αλλά ένα αντίθετό της. Δεν είναι μια ιδεολογία, ούτε φιλοσοφία, αλλά ένα πνεύμα από την Κόλαση. Στις τελευταίες μέρες, η Γερμανία θα διαιρεθεί.

Η Γαλλία δεν θα είναι τίποτα. Η Ιταλία θα υποφέρει από φυσικές καταστροφές. Η Βρετανία θα χάσει την Αυτοκρατορία της και όλες τις αποικίες της, και θα φθάσει σχεδόν μέχρι την ολική καταστροφή, αλλά θα σωθεί από τις προσευχές ενθρονισμένων γυναικών.

Η Αμερική θα ταίσει όλο τον κόσμο αλλά στο τέλος θα καταρρεύσει…

Η Ρωσία και η Κίνα θα καταστρέψουν η μία την άλλη. Τελικά, η Ρωσία θα είναι ελεύθερη και από τους πιστούς της θα προχωρήσει μπροστά και θα στρέψει πολλά από τα έθνη προς τον Θεό.»

«Τώρα περνάμε τους καιρούς πριν τον Αντίχριστο. Αλλά η Ρωσία στο τέλος θα σωθεί. Θα υπάρξει μεγάλη δυστυχία και βάσανα, πολλά μαρτύρια. Όλη η Ρωσία θα γίνει μια φυλακή, και κάθε ένας θα πρέπει να εκλιπαρεί θερμά τον Κύριο για συγχώρεση. Κάθε ένας θα πρέπει να μετανοήσει τις αμαρτίες του και να τρέμει να πράξει έστω και την ελάχιστη αμαρτία αλλά να αγωνίζεται να κάνει το καλό, ακόμα και το μικρότερο. Γιατί ακόμα και το φτερό μιας μύγας έχει βάρος, και οι ζυγαριές του Θεού είναι ακριβείς. Και όταν ακόμα και το μικρότερο καλό στο δοχείο γείρει την ζυγαριά, τότε ο Θεός θα αποκαλύψει το έλεός Του στην Ρωσία.»

«Το τέλος θα έρθει από την Κίνα.

Θα υπάρξει ένα τρομακτικό ξέσπασμα και ένα θαύμα από τον Θεό θα φανερωθεί. Και τότε θα υπάρξει μια εντελώς διαφορετική ζωή, αλλά αυτό δεν θα κρατήσει για πολύ».

«Ο Θεός θα απομακρύνει όλους τους ηγέτες, και έτσι οι Ρώσοι θα μπορούν να κοιτούν μόνο Εκείνον. Όλοι θα αποστραφούν την Ρωσία, άλλα κράτη θα την εγκαταλείψουν, αφήνοντάς την στον εαυτό της , έτσι ώστε οι Ρώσοι θα ελπίζουν μόνο στην βοήθεια από τον Κύριο.

Θα ακούτε σε άλλα κράτη ότι άρχισαν αναταραχές παρόμοιες με αυτές στην Ρωσία. Θα ακούτε για πόλεμο, και θα υπάρχουν πόλεμοι.

Αλλά νά περιμένετε μέχρι οι Γερμανοί να πάρουν τα όπλα, γιατί έχουν εκλεγεί ως το όπλο του Θεού για να τιμωρήσει την Ρωσία, αλλά επίσης και ως ένα όπλο απελευθέρωσης αργότερα. Ο Σταυρός του Κυρίου θα λάμπει σε όλο τον κόσμο και η Πατρίδα μας θα δοξαστεί και θα γίνει όπως ένας φάρος στο σκοτάδι όλων.»

Μάρτυρος Γερόντισας Duniushka της Σιβηρίας (+1918)

«Αδελφός θα επαναστατήσει ενάντια σε αδελφό! Θα καταστρέψουν οτιδήποτε αποκτήσανε από τους προγόνους τους, θα απομακρυνθούν από την θρησκεία και – πιο σημαντικό – δεν θα υπάρχει Αφέντης στην χώρα…»

Δεν θα μπορεί να παει πουθενά. Αυτό το κακό θα πέσει σε όλους και θα τους αλέσει όπως μια μηχανή του κρέατος. Ο πόλεμος θα τελειώσει, και όταν έλθει τό τέλος του θα έχει γυρίσει όλος ο κόσμος ανάποδα. Αντάρτες ηγέτες θα εμφανιστούν που θα παρακινούν τον κόσμο εναντίον του Τσάρου…θα είναι τρομερό!

«Και αργότερα, θα πολιορκήσουν την θρησκεία. Θα παρασύρουν μακριά και θα διαλύσουν ότι έχει μαζευτεί και ενδελεχώς διατηρηθεί από τους προγόνους μας, δια μέσου των αιώνων. Αλλά θα είναι αδύνατον για αυτούς να την ξεριζώσουν. Οι ρίζες θα παραμένουν και, μετά από πολλά χρόνια, θα δώσουν ένα πανέμορφο άνθος και καρπό.

«Ο Τσάρος θα εγκαταλείψει το έθνος, κάτι το οποίο δεν θα γινόταν, αλλά αυτό θα του έχει ειπωθεί από Ψηλά. Αυτός είναι ο Θεϊκός Προκαθορισμός του. Δεν υπάρχει τρόπος να το αποφύγει. Για αυτό, θα λάβει αιώνιο Στεφάνι μάρτυρα, ένα Ουράνιο Στεφάνι.

Θα υπάρξει ένας ευσεβής προσευχητής για το έθνος και τους ανθρώπους, όταν η τιμωρία που θα πέσει σε ντουζίνες γενεών για κακό που έγινε στον Έναν τον Χρισμένο από τον Θεό (τον Τσάρο), τελειώσει…

Οι επόμενες γενιές θα έχουν την ευθύνη για αυτή την πράξη εκ μέρους των προγόνων τους. Η καταστροφή στην χώρα θα απελπίσει τους ανθρώπους. Θα μετοικήσουν σε πολλές χώρες, και θα χάσουν επαφή ο ένας με τον άλλον. Αλλά, όπου θα πηγαίνουν οι Ρώσοι, θα φέρνουν τον πολιτισμό και την Θρησκεία τους.»

«Στην πέρα άκρη της Ρωσίας, θα γίνει ένας τρομερός σεισμός. Τα νερά θα έλθουν από τον ωκεανό και θα πλημμυρίσουν την πεδιάδα, και πολλά κράτη θα αφανιστούν. Πολλές ασθένειες πέρα από κάθε φαντασία θα εμφανιστούν, το πρόσωπο της γης θα αλλάξει οι άνθρωποι θα καταλάβουν την ενοχή τους.

Όσιος Σεραφείμ τής Βύριτσα ( 1866 – 1949 )

Νουθεσίες του πατρός Σεραφείμ της Βιρίτσα

«Ο Κύριος έχει δύναμη να αναδείξει τους εργάτες αν εμείς θα Τον παρακαλάμε. Ας προσευχόμαστε και ας Τον ικετεύουμε και τότε από τις πέτρες θα αναδείξει ο Κύριος τους εκλεκτούς του».

«Τουλάχιστον μια φορά στη ζωή μας πρέπει ν’ ανάψουμε κερί γι’ αυτούς που προσβάλαμε, που απατήσαμε, που κλέψαμε κάτι, που χρωστούσαμε και δεν ξεχρεώσαμε».

Όταν κάποιοι παραπονιούνταν στον Γέροντα ότι τους συκοφαντούν, εκείνος έλεγε· «Ας λένε οι άλλοι για μας άσχημα λόγια. Εμείς να προσπαθούμε να τα κάνουμε όλα καλά».

Ο Γέροντας έλεγε, ότι θα έλθει καιρός που κοντά σε κάθε πιστό θα είναι σαράντα άπιστοι και θα τον ικετεύουν να τους σώσει.

«Ο Κύριος μπορεί και χίλια χρόνια να περιμένει για να σωθεί έστω και ένας άνθρωπος για να αναπληρωθεί ο αριθμός των αγγέλων που έπεσαν».

«Και στους πιο δύσκολους καιρούς θα μπορέσει εύκολα να σωθεί αυτός που θα ασχοληθεί με επιμέλεια με την προσευχή του Ιησού, ανεβαίνοντας με την συχνή επίκληση του ονόματος του Υιού του Θεού στην αδιάλειπτη προσευχή».

Ο Γέροντας πολλές φορές έλεγε ότι πρέπει οπωσδήποτε ο χριστιανός να προσεύχεται για τους εχθρούς του, και πιο συγκεκριμένα έλεγε τα εξής: «Οπωσδήποτε να προσευχόμαστε για τους εχθρούς μας. Αν δεν προσευχόμαστε είναι σαν να ρίχνουμε πετρέλαιο στη φωτιά και η φλόγα γίνεται όλο και πιο μεγάλη… Πάντα να ευχαριστείς για όλα, ακόμα και για τις θλίψεις τον Κύριο και την Παναγία»…

«Θα έλθει καιρός που όχι οι διωγμοί, αλλά τα χρήματα και τα αγαθά αυτού του κόσμου θα απομακρύνουν τους ανθρώπους από τον Θεό. Και θα χαθούν ψυχές πολύ περισσότερες από ότι τον καιρό των διωγμών…

Από την μια, θα χρυσώνουν τους τρούλους και θα βάζουν επάνω τους σταυρούς, και από την άλλη παντού θα βασιλεύει κακία και ψεύδος.

Η αληθινή Εκκλησία πάντα θα διώκεται. Αυτοί που θέλουν να σωθούν θα σώζονται με τις ασθένειες και τις θλίψεις. Ο τρόπος που θα γίνονται οι διωγμοί θα είναι πολύ πονηρός και θα είναι πολύ δύσκολο κανείς να προβλέψει τους διωγμούς. Φοβερός θα είναι αυτός ο καιρός, λυπάμαι αυτούς που θα ζούνε τότε».

Ο Γέροντας αγαπούσε πάρα πολύ την νεολαία. Τότε οι νέοι δεν πήγαιναν σχεδόν καθόλου στην εκκλησία και ο Γέροντας χαιρόταν πάρα πολύ, όταν αυτοί τον επισκέπτονταν.

Ο πατήρ Σεραφείμ έλεγε ότι θα είναι πολύ μεγάλος ο ρόλος της νεολαίας στην μελλοντική αναβίωση της εκκλησιαστικής ζωής.

Έλεγε επίσης ότι θα έλθει η εποχή που η διαφθορά και η ακολασία μεταξύ των νέων θα φτάσει σε έσχατο σημείο. Παρθένοι νέοι σχεδόν δεν θα υπάρχουν. Θα βλέπουν την ατιμωρησία τους και θα νομίζουν ότι όλα τους είναι επιτρεπτά για να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες τους…

Θα τους καλέσει, όμως, ο Θεός και θα καταλάβουν ότι δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουν μια τέτοια ζωή και με διάφορους τρόπους θα οδηγηθούν στον Θεό. Σε πολλούς θα υπάρχει τάση προς την ασκητική ζωή. Αυτοί που παλιά ήταν αμαρτωλοί και οινοπότες θα γεμίσουν τις εκκλησίες και θα αισθανθούν μεγάλη δίψα για την πνευματική ζωή. Πολλοί θα γίνουν μοναχοί…

Θ’ ανοίξουν τα μοναστήρια και οι εκκλησίες θα είναι γεμάτες πιστούς. Θα πάνε οι νέοι προσκύνημα στους Αγίου Τόπους. Ωραία θα είναι εκείνη η εποχή.

Το ό,τι σήμερα αμαρτάνουν πολύ, θα τους οδηγήσει σε βαθειά μετάνοια. Όπως το κερί που πριν σβήσει λάμπει δυνατά και πετάει σπινθήρες και με το φως του φωτίζει το γύρω σκοτάδι, έτσι θα είναι και η ζωή της Εκκλησίας στην έσχατη εποχή. Και ο καιρός αυτός είναι κοντά…

Μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου ο Γέροντας σ’ ένα από τα πνευματικά του παιδιά έλεγε·

«Θα έλθει καιρός όταν από το ναό της Παναγίας του Καζάν στην Πετρούπολη και μέχρι την Λαύρα του Αγίου Αλεξάνδρου θα γίνει λιτανεία. Εσύ θα την δεις». Εκείνη την εποχή ήταν δύσκολο να το πιστέψει κανείς και σήμερα αυτό έγινε πραγματικότητα.

Οι Ορθόδοξοι της Ρωσίας θυμούνται την περιφορά των τιμίων λειψάνων του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ στους δρόμους της Αγίας Πετρούπολης από το ναό της Παναγίας του Καζάν στην Λαύρα του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέβκι…

Λίγες μέρες πριν αρχίσει ο πόλεμος μεταξύ Σοβιετική Ένωσής και Γερμανίας ο Γέροντας είπε σε μια γυναίκα, πνευματικό του παιδί:

-Την Παρασκευή να έλθεις οπωσδήποτε, γιατί την Κυριακή θ’ αρχίσει πόλεμος, και δεν θα ειδωθούμε πολύ καιρό.

Την Παρασκευή εκείνη δεν ήλθε, και την Κυριακή, στις 22 Ιουνίου του 1941 άρχισε ο πόλεμος.

Στην αρχή του πολέμου, πολλοί κάτοικοι της Βυρίτσα επισκέπτονταν τον Γέροντα και τον ρωτούσαν αν πρέπει ν’ αφήσουν τα σπίτια τους και να φύγουν για να σωθούν από τους Γερμανούς, ή να μείνουν στην Βυρίτσα. Και ο Γέροντας τους απαντούσε με σιγουριά·

-Η Βυρίτσα θα σωθεί, ούτε ένα σπίτι δεν θα καεί και ούτε ένας άνθρωπος δεν θα σκοτωθεί εδώ.

-Έτσι ακριβώς και έγινε. Το Σεπτέμβριο του 1941 οι Γερμανοί στρατιώτες μπήκαν στην Βυρίτσα αλλά δε έκαναν λεηλασίες και δεν σκότωσαν ούτε έναν κάτοικο της πόλης…

Οι Γερμανοί στρατιώτες όταν έμαθαν για τον πατέρα Σεραφείμ, για το προφητικό του χάρισμα, άρχισαν να τον επισκέπτονται και να τον ρωτάνε ποιό θα είναι το τέλος του πολέμου, θα νικήσει ή όχι ο Χίτλερ. Ο Γέροντας με ειλικρίνεια απαντούσε ότι δεν θα μπορέσει ο Χίτλερ να νικήσει την Ρωσία.

-Ποτέ δεν θα πάρετε το Λένινγκαντ. Είμαστε Ορθόδοξος λαός, η πίστη τώρα διώκεται αλλά σε λίγο θα έλθει η ελευθερία.

Σ’ έναν από τους αξιωματικούς ο πατήρ Σεραφείμ είπε:

-Θα φτάσεις μέχρι την Πολωνία και εκεί θα βρεις το τέλος σου. Δεν θα γυρίσεις στο σπίτι σου.

Αργότερα, την δεκαετία του’ 70 ήλθε στην Βιρίτσα ένας Ρουμάνος που τον καιρό του δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου υπηρετούσε στο Γερμανικό στρατό μαζί μ’ εκείνον τον αξιωματικό, και είπε ότι έγινε ακριβώς έτσι όπως έλεγε ο πατήρ Σεραφείμ. Ο αξιωματικός εκείνος σκοτώθηκε κοντά στη Βαρσοβία.

Ο Γέροντας πάντα έλεγε, ότι οι Γερμανοί θα φύγουν:

-Είναι επισκέπτες και οι επισκέπτες δεν κάθονται, φεύγουν.

Κάποιος μετάδωσε αυτά τα λόγια στον στρατιωτικό διοικητή της πόλης και εκείνος έστειλε στο σπίτι του Γέροντα στρατιώτες να τον σκοτώσουν. Μόλις μπήκαν στο κελί του ο Γέροντας είπε:

-Να, ήλθαν οι φονιάδες! Ποιόν θέλετε να σκοτώσετε; Βλέπετε τον σταυρό και πάνω του τον Σωτήρα. Τον Χριστό θα πυροβολήσετε; Και λέγεστε χριστιανοί;

Τα είπε αυτά Γερμανικά επειδή ήξερε την Γερμανική γλώσσα, γιατί, όπως είπαμε, ταξίδευε παλιά στην Γερμανία για εμπορικές υποθέσεις. Και μετά πρόσθεσε, λέγοντας στον καθένα από τους στρατιώτες:

-Zwei Kinder, drei Kinder (δηλαδή ο ένας έχει δύο παιδιά, ο άλλος τρία). Και τελειώνοντας είπε:

-Πέστε στον διοικητή: ό,τι έσπειρες στην Ρωσία, θα το θερίσεις στο σπίτι σου…

Οι αυτόπτες μάρτυρες αυτής της συζήτησης λένε ότι ο Γέροντας είπε προφητικά, κάτι που αφορούσε προσωπικά τον διοικητή, γι’ αυτό εκείνος δεν τόλμησε να κάνει κακό στον Γέροντα…

Αποσπάσματα από το βιβλίο: “Λόγοι Αθωνιτών Πατέρων καί άλλων Αγίων μορφών τής εποχής μας”

Η Αγία Ματρώνα τής Μόσχας ( 1881 – 1952 )

Saint Matrona the Sightless of Moscow

( Ο Πατριάρχης Μόσχας κ. Αλέξιος με την ηγουμένη της Ι.Μονής της Αγίας Σκέπης, μπροστά στην πολυτελή λάρνακα όπου φυλάσσονται τά ιερά λείψανα της Αγίας Ματρώνας )

Η Αγία Ματρώνα γεννήθηκε τό 1881, πάμπτωχη, τυφλή εκ γενετής, καί κατατρεγμένη, από τό τότε Σοβιετικό καθεστώς. Είχε από τόν Χριστό τό χάρισμα τής διόρασης αλλά καί τής προόρασης. Μπορούσε νά βλέπει συμβάντα πού εγίνοντο ή, θά γίνονταν σέ εκατοντάδες μίλια μακριά καί σέ άγνωστους γι΄ αυτήν τόπους…

Ο Αγιος Ιωάννης τής Κροστάνδης, ό μεγάλος αυτός Άγιος τής Ορθοδόξου Ρωσικής Εκκλησίας, όταν συνάντησε γιά πρώτη φορά τήν άγνωστή του τότε, 14χρονη τυφλή Ματρώνα μέσα στόν κατάμεστο από κόσμο ναό τού Αγίου Ανδρέα, είπε γι΄ αυτήν, τά παρακάτω λόγια,

” Ελα, Ματρώνουσκα, έλα… Ιδού έρχεται ή αντικαταστάτριά μου, ό Όγδοος στύλος τής Ρωσίας “

μιλώντας προφητικά, γιά τήν ιδιαίτερη αποστολή τής Ματρώνας στόν Ρωσικό λαό καί στά μετέπειτα χρόνια τών διωγμών πού έβλεπε νά έρχονται…

Προέβλεψε τήν Γερμανική εισβολή στήν Ρωσία, αλλά μίλησε καί γιά έναν άλλο, μετέπειτα πόλεμο, πού θά σκοτώσει εκατομμύρια ανθρώπους, μέσα σέ μιά νύχτα…

Σέ μικρή ακόμη ηλικία προείπε τήν επανάσταση τού 1917 πού έγινε χρόνια αργότερα, λέγοντας.

” Θά ληστεύουν καί θά αφανίζουν τίς Εκκλησίες, θά αρπάζουν τά εδάφη καί θά τά μοιράζουν άπληστα μεταξύ τους, καταδιώκοντας όλους χωρίς εξαίρεση…”

Ζήτησε μιά φορά από τήν μητέρα της ένα φτερό μεγάλο. Τό μάδησε, καί δείχνοντάς το στήν μητέρα της, τής είπε,

” Βλέπεις μαμά, αυτό τό φτεράκι;

Καί τί νά δώ παιδάκι μου, αφού τό ΄χεις μαδήσει;

Ετσι μητέρα, θά μαδήσουν σέ λίγο, καί τόν πατερούλη μας τόν Τσάρο…”

Η μητέρα της φοβήθηκε, όμως σέ λίγο καιρό ή προφητεία βγήκε σωστή καί ό Τσάρος οδηγήθηκε στήν εκτέλεση…

Δεκάδες ασθενείς περνούσαν καθημερινά από τό σπίτι της καί οί περισσότεροι, έχοντας πίστη, γίνονταν καλά…

Οταν μετακόμισε τό 1925 στήν Μόσχα χωρίς μάλιστα διαβατήριο καί άδεια παραμονής, τό Σοβιετικό καθεστώς επανειλημμένως προσπάθησε νά τήν συλλάβει. Τούς ξέφευγε τήν τελευταία στιγμή ειδοποιημένη από τόν Θεό μέ διάφορους τρόπους. Μόλις αυτή έφευγε, κατέφθαναν οί πράκτορες τής NKVD , αλλά ήταν αργά πιά…

Ή Άννα Βιμπορνόβα θυμάται τό παρακάτω περιστατικό.

” Ήρθε μιά φορά ένας αστυνομικός νά συλλάβει τήν Ματρώνα καί εκείνη τού λέει

” Φύγε, φύγε γρήγορα, έχεις συμφορά στό σπίτι σου. Ή τυφλή δέν φεύγει από σένα, εδώ στό κρεβάτι κάθομαι, δέν πάω πουθενά…”

Τήν άκουσε ό αστυνομικός, πήγε σπίτι του καί βρήκε τήν γυναίκα του καμένη από τήν γκαζιέρα. Πρόλαβε καί τήν μετέφερε στό Νοσοκομείο.

Όταν τήν άλλη μέρα ήρθε στήν υπηρεσία, τόν ρώτησαν,

” Τήν συνέλαβες τήν τυφλή; “

” Τήν τυφλή, τούς είπε, δέν θά τήν συλλάβω ποτέ. Χάρη στήν τυφλή πρόλαβα νά πάω τήν γυναίκα μου στό Νοσοκομείο, άμα δέν μού τό ΄λεγε θά τήν έχανα…”

Φοιτητές αποκλεισμένοι πολιτικά από τό τότε καθεστώς διηγούνται πώς μέ τίς προσευχές αυτής τής τυφλής γυναίκας ξεπέρναγαν τά εμπόδια γιά τήν απόκτηση ενός πτυχίου. Ακόμη καί αξιωματούχοι τού καθεστώτος, κατά παράδοξο τρόπο, βοηθούσαν αυτούς γιά τούς οποίους ή Αγία Ματρώνα προσηύχετο.

Αλλά καί άνθρωποι πού υπέφεραν από μαγείες ή ψυχολογικά προβλήματα έβρισκαν σ΄ αυτήν τήν θεραπεία τους…

Συμβούλευε νά κάνουμε σωστά τόν σταυρό μας καί νά σταυρώνουμε τά πάντα γύρω μας, ακόμη καί τό φαγητό μας…

Τήν ρώτησε κάποτε ή Ζηναϊδα Ζδάνοβα,

” Γιατί επέτρεψε ό Θεός νά κλείσουν καί νά γκρεμίσουν τόσες Εκκλησίες;”

καί απάντησε μέ τά παρακάτω λόγια,

“Αυτό ήταν τό θέλημα τού Θεού. Ο λαός είναι σάν υπνωτισμένος καί μιά φοβερή δαιμονική δύναμη έχει μπεί σέ δράση. Βρίσκεται στόν αέρα, καί διεισδύει παντού.

Παλιά, ή δαιμονική αυτή δύναμη κατοικούσε στά έλη καί στά πυκνά δάση, επειδή οί άνθρωποι πήγαιναν τακτικά στήν εκκλησία, φορούσαν καί τιμούσαν τόν σταυρό. Τά σπίτια τους ήταν προστατευμένα από τίς εικόνες, τά κανδήλια πού έκαιγαν, τόν αγιασμό πού έκαναν…

Τά δαιμόνια πετούσαν μακριά καί φοβόντουσαν νά πλησιάσουν…

Σήμερα όμως, τά σπίτια αυτά αλλά καί οί ίδιοι οί άνθρωποι έχουνε γίνει κατοικητήριο δαιμόνων γιά τήν απιστία τους καί τήν απομάκρυνσή τους από τόν Χριστό.

Έλεγε ακόμη,

” Όταν θά πεθάνω λίγοι θά έρχονται στόν τάφο μου. Αλλά μετά από χρόνια ό κόσμος θά μέ γνωρίσει, καί άνθρωποι ταλαιπωρημένοι από τίς θλίψεις θά μέ παρακαλάνε νά προσεύχομαι γι΄ αυτούς… Όλους θά τούς ακούω καί όλους θά τούς βοηθώ…

Νά έρχεσθε σέ μένα καί νά μού λέτε σάν νά είμαι ζωντανή, τίς θλίψεις σας καί τά προβλήματά σας καί εγώ όλους θά τούς ακούω καί όλους θά τούς βοηθώ…”

Θυμάται ακόμη ή κ. Ζδάνοβα, αρχιτέκτων μηχανικός,

” Τήν ρωτούσα γιά τήν πορεία τής Ρωσίας μέσα στήν Επανάσταση, καί μού έλεγε,

Πρώτα θά βγάλουν τόν Στάλιν. Μετά απ΄ αυτόν οί κυβερνήτες θά εναλλάσσονται καί ό ένας θά είναι χειρότερος από τόν άλλον….Θά κατακλέψουν τήν Ρωσία…

Μετά τόν πόλεμο θά γυρίζουν ” οί σύντροφοι ” στό εξωτερικό, θά ιδούν καί πώς ζούνε οί ξένοι, θά διαφθαρούν καί θά σπάσουν τελικά τά μούτρα τους.

Εκείνο τόν καιρό θά εμφανισθεί ό Μιχαήλ…

( Σ.Σ. από τά παρακάτω, φαίνεται ότι μάλλον μιλάει γιά τόν Μιχαήλ Γκορμπατσώφ. Ο καιρός όμως θά τό δείξει… )

” Θά θελήσει νά βοηθήσει, όλα να τά αλλάξει, όλα νά τά ανατρέψει…

Αλλά άν ήξερε ότι θά αποτύχει καί ότι θά τόν σκοτώσουν, έ , τότε, δέν θά άρχιζε μέ κανένα τρόπο…

Θά γίνουν ταραχές, διαμάχες, σφαγές… Τό ένα κόμμα θά πολεμάει τό άλλο. Μετά θά γίνει κάποια καλυτέρευση πού όμως, θά κρατήσει λίγο καιρό. Μιά ανάσα θά πάρετε, απ΄ όλα θά έχετε, μέχρι καί τήν Παράκληση θά μπορείτε νά κάνετε στήν Κόκκινη Πλατεία αλλά καί τά μνημόσυνα στόν σφαγιασθέντα Τσάρο…

Αλλά μετά θά γυρίσουν στήν Ρωσία οί παλαιοί…καί θά γίνει ή κατάσταση χειρότερη από ότι ήταν πρώτα…

Ώχ, πώς σάς λυπάμαι όλους! Μέχρι τούς εσχάτους καιρούς, ( γιατί από εκεί καί πέρα ), έτσι θά ζήσετε…”

Ή Άννα Βιμπόρνοβα θυμάται,

” Επισκέφθηκα τήν Ματρώνα τίς μέρες τής Μεγάλης Σαρακοστής ( 1952 ), λίγο πρίν πεθάνει.

Μή φοβάσαι μού λέει, δέν θά ξαναγίνει σύντομα πόλεμος. Θά ξαπλώσουμε έτσι καί θά σηκωθούμε αλλιώς”

” Πώς αλλιώς; ” τήν ρωτάω.

” Νά, – μού λέει -, θά γυρίσουμε στό “ξύλινο ” …

“Μάτουσκα, τής λέω, τί σημαίνει τό “ξύλινο; “

” Ξύλινο αλέτρι, μού λέει, μέ αυτό θά δουλεύουμε τότε…”

” Καί πού θά πάνε τά τρακτέρ πού τώρα έχουμε;…”

Ώ, – λέει -, άσε τά τρακτέρ… Θά δουλεύει τότε τό αλέτρι τό ξύλινο, καί ή ζωή θά είναι καλή. Ομως, ακόμη δέν φτάσαμε μέχρι αυτούς τούς καιρούς. Εσύ όμως δέν θά πεθάνεις μέχρι τότε καί θά τά δείς όλα αυτά…

Η επαναφορά τού ξύλινου αρότρου στήν ζωή μας ( καί εφ΄ όσον βρεθούνε ζώα νά τά σύρουν ), θά ισοπεδώσει τήν ανθρώπινη αλαζονεία τής εποχής μας…Εάν δέν βρεθούνε ζωντανά γι΄ αυτή τήν ” άροση επιβίωσης ” , πολύ φοβόμαστε ότι θά τά σύρουμε εμείς γιά νά μή πεθάνουμε από τήν πείνα…

….Πόλεμος, συμπλήρωσε, δέν θά ξαναγίνει ποτέ…( μέ τόν τρόπο πού μέχρι τώρα ξέρουμε…).

Χωρίς πόλεμο θά πεθάνετε όλοι. Θά πέσουν πολλά θύματα. Όλοι οί νεκροί θά ξαπλώσετε επάνω στήν γή….

Θά σάς πώ καί κάτι άλλο,

Αποβραδίς όλα θά είναι ( όρθια καί καλά ) πάνω στήν γή, καί όταν θά σηκωθείτε τό άλλο πρωϊ, όλα θά μπούν ( θά ταφούν ) μέσα στήν γή…

Χωρίς ” πόλεμο ” ….. ό πόλεμος ( τότε ) θά γίνεται…”

Μέ τά όσα παραπάνω αναφέρει ή αγία, φαίνεται καθαρά ότι μιλάει γιά πυρηνική καταστροφή καί πιθανόν μέ υδρογονοβόμβες, πού θά σκοτώνουν ανθρώπους αλλά τά κτίρια θά μένουν ανέπαφα!.

Τά περιθώρια λοιπόν στενεύουν καί τά μηνύματα πού διαβάζουμε δείχνουν καθαρά ότι πολύ σύντομα θά υπάρξουν σοβαρά προβλήματα…

Χρέος μας είναι νά προετοιμαζόμαστε, γιατί άν χάσουμε αυτή τήν ζωή λίγο τό κακό, μιά καί κανείς άνθρωπος δέν πρόκειται σωματικά, καί στήν μορφή πού μέχρι σήμερα ξέρουμε, νά ζήσει αιώνια…

Ο μεγάλος κίνδυνος είναι νά βρεθούμε απροετοίμαστοι, νά εμπαίξουμε, νά χλευάσουμε, καί νά αδιαφορήσουμε γιά όλα αυτά καί νά βρεθούμε ξαφνικά σέ ” τόπο σκοτεινό καί απαραμύθητο ” γιά όλη τήν αιωνιότητα…

Αυτή, μέ λίγα λόγια, υπήρξε ή ζωή, καί αυτά ήσαν τά προφητικά λόγια γιά τήν εποχή μας τής Αγίας Ματρώνας από τήν Ρωσία, πού ή Ιερά Σύνοδος τής Ρωσικής Εκκλησίας τήν ανακήρυξε Αγία, στίς 2 Μαϊου 1999, καί τήν οποία μπορούμε νά επικαλούμεθα μέ πίστη γιά κάθε μας πρόβλημα. Αμήν !

( αποσπάσματα από τό βιβλίο ” Η Αγία Ματρώνα τής Μόσχας ” κεντρική διάθεση Βιβλιοπωλείο Νεκτ. Παναγόπουλου – Αθήνα )

================

ΠΗΓΗ