Ό,τι συνέβαινε την εποχήν του Χριστού συμβαίνει και τώρα

Τοῦ κ. Δημητρίου Γ. Μπράνη, Δημοσιογράφου–Ἐρευνητοῦ

  Ὅ,τι συνέβαινε τήν ἐποχή τοῦ Χριστοῦ, συμβαίνει, δυστυχῶς, καί τώρα! Ὁ κόσμος τήν ἐποχή τοῦ Χριστοῦ ἦταν πλήρως ἀπογοητευμένος καί ἀπελπισμένος ἀπό τά «τεκταινόμενα», τά «διαδραματιζόμενα», τά «λαμβάνοντα» -τότε- χώρα συμβάντα καί γεγονότα. Πλήρως ἀπογοητευμένος καί ἀπελπισμένος εἶναι και τώρα! Καί τώρα λαμβάνουν χώρα ὅ,τι ἐλάμβανε χώρα καί τότε! Δυσ τυχῶς! Πλήρης ἦταν ἡ κατάπτωση τῶν ἀξιῶν τότε, πλήρης καί ἔτι παραπάνω εἶναι καί τώρα! Κρίση ἠθική, πνευματική, κοινωνική, νομική, οἰκονομική… ὑπῆρχε τότε, κρίση ἠθική, πνευματική, κοινωνική, νομική, οἰκονομική… ὑπάρχει και τώρα! Καί ἡ κρίση τῶν κρίσεων δέν ἦταν καί δέν εἶναι ἄλλη ἀπ᾽ τήν πνευματική κρίση, τήν ἔλλειψη καί τήν ἀπουσία τῆς πνευματικῆς ζωῆς. «Ἐξ αὐτῆς» ἀπορρέουν ὅλα τά εἴδη τῶν κρίσεων. Γενεσιουργός αἰτία ὅλων τῶν κρίσεων καί τῶν καταστάσεων εἶναι ἡ ἔλλειψη καί ἡ ἀπουσία τῆς πνευματικῆς ζωῆς. 

   Ἀβέβαιο, σκοτεινό, δυσοίωνο ἔβλεπαν τότε οἱ ἄνθρωποι τό μέλλον, ἀβέβαιο, σκοτεινό καί δυσοίωνο τό βλέπουν οἱ ἄνθρωποι καί τώρα! Δυσ τυχῶς! «Καί πάλιν ἐρῶ». Δυσ τυχῶς! Δουλεία ἀνθρώπων -τότε ὑπῆρχαν δύο τάξεις ἀνθρώπων: ἡ τάξη τῶν ἐλευθέρων καί ἡ τάξη τῶν δούλων- ἡ δουλεία ἦταν θεσμός ὑπῆρχε τότε, «δουλεία» ἀνθρώπων ὑπάρχει καί τώρα! Εἶναι ἡ «δουλεία» τῶν στρατιῶν τῶν ἀνέργων. Ἄνεργος εἶναι ὁ ἄνθρωπος, πού ἐπιζητεῖ ἐργασία και δέν βρίσκει. Βρίσκει ὅλες τίς πόρτες ἑρμητικά κλειστές. Ἀντιμετωπίζει πρόβλημα ἐπιβίωσης. Δεν θέλει «τόν ἄρτον  τόν ἐπιούσιον»; Δέν θέλει τά χρειώδη, τά ἀναγκαῖα τῆς ζωῆς; Δέν θά θέλει ὅ,τι θέλει κάθε ἄνθρωπος τῆς Γῆς, τοῦ πλανήτη; Βαριές φορολογίες, ἀ σήκωτες, ἐξαντλητικές, ἐξοντωτικές, ἐξαθλιωτικές ὑπῆρχαν τότε, ὑπάρχουν καί τώρα. 

   Τώρα ὑπάρχουν καί τά μέτρα λιτότητας: μέτρα σκληρά, ἐπώδυνα, ἀνάλγητα! Μέτρα ἄδικα καί ἀντισυνταγματικά. Μέτρα διαρκείας, ἐπαναλαμβανόμενα! Τοκογλύφοι, πού ἔπιναν τό αἷμα τῶν ἀνθρώπων, ὑπῆρ χαν τότε ὑπάρχουν καί τώρα! Ὑπάρχουν καί τώρα καί ρουφοῦν τό αἷμα τῶν ἀνθρώπων. Μάστιγα κοινωνική! Ὀργίαζαν τότε, ὀργιάζουν καί τώρα! Οἱ ἐκμεταλλευτές τῆς ἀνθρώπινης ἀνάγκης ὑπῆρχαν καί ὑπάρχουν. Ἀνομία σ᾽ὅλες της τίς μορφές ὑπῆρχε τότε, φαρισαϊσμός καί ὑποκρισία ὑπάρχει καί τώρα!  Ἀδιάφοροι ἔμεναν τότε οἱ «κρατοῦντες» ἀπέναντι στίς ἀνάγκες καί τά προβλήματα τοῦ λαοῦ, ἀπαθεῖς, ψυχροί, ἀνάλγητοι, τό ἴδιο ἀκριβῶς, κάνουν και τώρα. Ποσῶς ἐνδιαφέρονται… Ποσῶς νοιάζονται ἄν ὑποφέρει, ἄν πεινάει, ἄν στερεῖται, ἄν ληστεύεται ὁ λαός, ἄν δολοφονοῦνται ἄνθρωποι ἐν ψυχρῷ, ἄν αὐτοχειριάζονται ἄνθρωποι λόγῳ ἀπόγνωσης καί ἀπελπισίας. Ποσῶς νοιάζονται.

   Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Υἱός και Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Υἱός τῆς Παρθένου Μαρίας, «ὁ πρό αἰώνων Θεός», ἦρθε στή Γῆ ὡς Λυτρωτής και Σωτήρας τοῦ Κόσμου. Ἔλαβε ἀπό τήν Παρθένο Μαρία σάρκα και ὀστᾶ, τό σχῆμα τοῦ ἀνθρώπου, για νά διδάξει καί κηρύξει τό Λόγο τοῦ Θεοῦ! Καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀρετή! Εἶναι Δικαιοσύνη, Ἀγάπη, Εἰρήνη, Ἀλληλεγγύη, Φιλανθρωπία! Εἶναι Λόγος τῆς Ἀληθείας καί τῆς Ζωῆς! Λόγος αἰώνιος! Ἡ Δικαιοσύνη, ἡ Ἀγάπη, ἡ Εἰρήνη, ἡ Ἀλληλεγγύη, ἡ Φιλανθρωπία ἀποτελοῦν τά βάθρα και τά θεμέλια τῆς Παγκόσμιας Κοινωνίας! Ἀποτελοῦν τά βάθρα και τά θεμέλια τῆς Ἀνθρωπότητας. Ἀποτελοῦν τούς πυλῶνες τῆς εὐτυχίας καί τῆς προόδου τῶν ἀτομικῶν καί τῶν κοινωνικῶν συνόλων. Χωρίς αὐτά καμιά εὐτυχία καί καμία πρόοδος δέν εἶναι νοητή. Τήν ἀπογοήτευση καί την ἀπελπισία, τήν ἀπόγνωση καί την ἀποκαρδίωση τή γεννᾶ ἡ καταφρόνηση ἀπ᾽ τους «κρατοῦντας» τῶν λαϊκῶν μαζῶν. Τήν προκαλεῖ ἡ ἀνομία, ἡ ἀπιστία, ἡ ὑποκρισία, ὁ φαρισαϊσμός, τό χάος, ἡ ἀναστάτωση, ὁ φόβος, ὁ τρόμος, ἡ ἀνασφάλεια. 

   Ὁ Ἰησοῦς Χριστός κήρυξε το Λόγο τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία καί τή λύτρωση τῆς Ἀνθρωπότητας ἀπό τά δεινά της. Τά δεινά της, ὅμως συνεχίζονται, γιατί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ δέν ἔγινε ποτέ καθολικό βίωμα καί πράξη οὔτε γίνεται. Δέν ἐνστερνίστηκε ποτέ καθολικά οὔτε ἐνστερνίζεται. Δεν ἀπετέλεσε ποτέ καθολική πυξίδα ζωῆς οὔτε ἀποτελεῖ. Καί αὐτό ἔγινε ἡ γενεσιουργός αἰτία τῶν δεινῶν καί γίνεται. «Μακάριοι οἱ ἀκούοντες τόν Λόγον τοῦ Θεοῦ καί φυλάσσοντες Αὐτόν» μᾶς λέει τό Θεῖο Εὐαγγέλιο! Μακάριοι οἱ πιστοί, οἱ θρῆσκοι! «Δικαιοσύνην μάθετε οἱ ἐνοικοῦντες ἐπί τῆς Γῆς» μᾶς λέει ἡ Ἁγία Γραφή! «Το ἄδικον οὐκ εὐλογεῖται». Ρητό ἐκκλησιαστικό. «Δικαιοσύνη εἶναι ἡ κοινή ἀρετή ὅλων τῶν ἀρετῶν» λέει ὁ Ἀριστοτέλης. Ὁ Βολταῖρος λέει: «Ἡ πιό ὡραία λειτουργία τῆς Ἀνθρωπότητας εἶναι ἡ ἀπόδοση δικαιοσύνης». «Ἔστι δίκης ὀφθαλμός, ὅς τά πάνθ᾽ ὁρᾶ». Ἡ παραβίαση, ἔστω, καί ἑνός δικαιώματος τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι ἀδικία. 

   Ἡ Δικαιοσύνη εἶναι ἀδέκαστη. Δέν κάνει διακρίσεις ἀνάμεσα στόν ἰσχυρό καί τόν ἀδύνατο, τόν φτωχό καί τόν πλούσιο, τόν λευκό καί τόν ἔγχρωμο, τόν πολίτη καί τόν πολιτικό. «Ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» λέει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης. «Ἀλ λήλων τά βάρη βαστάζετε» λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Ἡ Χριστιανική Ἀγάπη εἶναι καθολική καί ἀπέραντη. Εἶναι ὑπεράνω κριτηρίων καί διακρίσεων. Ὁ Χριστιανισμός κήρυξε τήν ἰσότητα ὅλων τῶν ἀνθρώπων τῆς Γῆς ἐνώπιον τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ! Ὅλοι οἱ ἄν θρωποι εἶναι ἀχειροποίητες εἰκόνες τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ! Ὅλοι ἀναπνέουν τό φυσικό ὀξυγόνο καί ὅλοι -ἀνεξαρτήτως φύλου, φυλῆς, ἐθνότητας-ἔχουν τίς ἴδιες ἀνάγκες, τίς ὑλικές, τίς ψυχολογικές, τίς πνευματικές:  Ὅλοι ἔχουν τά ἴδια δικαιώματα: Ὅλοι θέλουν νά ἀπολαμβάνουν τά  ὑλικά καί πνευματικά ἀγαθά!

(Ορθόδοξος Τύπος  , Αριθ Φύλλου 1960, 25 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013 )

πηγή