ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ;

                                    Ἁγίου Ἱερωνύμου

ΕΡΩΤΗΣΗ
– Γιατί εἶσαι χριστιανός;
Α.– Γιατί πιστεύω στόν Χριστό, τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ.
– Ἀπάντησες σάν ἀγράμματος καί λιγόμυαλος. Ἐγώ δέν σέ ρωτῶ γιατί ὀνομάζεσαι χριστιανός, ἀλλά γιατί ἔγινες χριστιανός. Ἄν σέ εἶχα ρωτήσει γιατί ὀνομάζεσαι χριστιανός, τότε θά ἦταν σωστή ἡ ἀπάντηση πού μοῦ ἔδωσες «γιατί πιστεύω στόν Χριστό». Ἐγώ ὅμως σέ ρωτάω, ποιός εἶναι ὁ λόγος πού σέ ἔκανε νά γίνεις χριστιανός.
Ἡ ἐρώτησή μου βέβαια, μοιάζει νά εἶναι ἁπλή καί χωρίς ἰδιαίτερη σημασία, ἀλλ’ ὅμως λίγοι εἶναι αὐτοί πού, ὅταν τούς ρωτήσουν πάνω σ’ αὐτό τό θέμα, δίνουν καί τή σωστή ἀπάντηση.
Ἄν πάλι ἀπαντήσει κανείς, ἄν τοῦ γίνει αὐτή ἡ ἐρώτηση, ὅτι ὁ Θεός θέλησε νά γίνω χριστιανός, οὔτε κι αὐτός θά ἔχει ἀπαντήσει σωστά.
Ἄν πεῖ ἐπίσης  ὅτι ἐγώ θέλησα νά εἶμαι χριστιανός, πάλι δέν θά ἔχει δώσει τή σωστή ἀπάντηση.
Β.– Ὁ Θεός θέλησε  νά γίνω χριστιανός καί ἐγώ εἶχα τήν προαίρεση νά θέλω τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
ΕΡΩΤΗΣΗ
– Μέ τή θέλησή σου ἔχεις γίνει χριστιανός ἤ χωρίς νά τό θέλεις;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
 – Ἄν πῶ μέ τή θέλησή μου, ψέματα λέω. Κι ἄν πάλι πῶ χωρίς τή θέλησή μου καί πάλι δέν λέω τήν ἀλήθεια. Γιατί τότε πού ἔγινα χριστιανός εἴμουνα νήπιο κι ἔτσι οὔτε τή συγκατάθεσή μου ἔδωσα, ἀλλ’ οὔτε καί ἀρνήθηκα.
 ΕΡΩΤΗΣΗ
– Πές μου σέ παρακαλῶ, ἀπό ποῦ γνωρίζεις ὅτι σίγουρα εἶσαι βα-πτισμένος. Γιατί ὑπάρχει περίπτωση νά σέ πέταξαν στό δρόμο οἱ γονεῖς σου, οἱ ὁποῖοι ἦταν εἰδωλολάτρες καί νά μήν σέ ἔχουν ποτέ βαπτίσει. Πολλά τέτοια συνέβαιναν, ἀλλά καί μέχρι σήμερα συμβαίνουν.
 ΑΠΑΝΤΗΣΗ 
 – Τό καταλαβαίνω ἀπό τήν ἐνέργεια (τῆς Χάρης). Ὁ Προφήτης Ἡσαΐας λέει: «Ἀπό τό φόβο σου Κύριε συλλάβαμε καί ὑποφέραμε πόνους τοκετοῦ καί γεννήσαμε Πνεῦμα σωτηρίας» (Ἡσ. 26, 17-18). Μέ αὐτό πού λέει φανερώνει ὅτι ἔχουμε λάβει τό Πνεῦμα τό Ἅγιο, ὅσοι ἔχουμε φωτιστεῖ μέ τό Βάπτισμα. Λέει πάλι μέ τό στόμα τοῦ Προφήτη ὁ Θεός, γι’αὐτούς πού πρόκειται νά βαπτιστοῦν ὅτι: «Θά κατοικήσω καί θά περπατήσω μέσα τους» (Β΄ Κορινθ. 6,16) καί ἐπίσης:«Θά βγάλω καί θά ξεχύσω τό πνεῦμα μου πάνω σέ κάθε ἄνθρωπο» (Ἰεζ. 3,1).
Ὅσοι λοιπόν, ἔχουν πάρει μέσα τους, κατά τό Ἅγιο Βάπτισμα τό Θεῖο Πνεῦμα, πληροφοροῦνται βαθιά μέσα τους, ὅτι εἶναι βαπτισμένοι, ἀπό τά σκιρτήματα καί τίς κινήσεις τῆς καρδιᾶς τους, ἀπό τήν ἀγαλλίαση, ἀπό τήν ἐνέργεια –καί γιά νά τό πῶ καλύτερα- ἀπό τούς παφλασμούς τῆς Χάριτός Του. Γιατί κανένας ἀβάπτιστος ἄνθρωπος πάνω στή γῆ δέν ἔχει τόσο πλούσια αὐτή τή Χάρη καί τήν ἐνέργεια. Ποτέ ὁ ἀβάπτιστος δέν ἔχει μιά τέτοια αἴσθηση, ἀκόμα κι ἄν ἐφαρμόζει ὅλες τίς ἐντολές καί τά θελήματα τοῦ Θεοῦ.
Αὐτά τά ζοῦν μονάχα ἐκεῖνοι πού ἔχουν ἀναγεννηθεῖ μέ τό νερό καί τό Πνεῦμα, καί ἔχουν δεχθεῖ τή Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέσα τους καί διατηροῦν τήν ψυχή τους καθαρή καί ἀμόλυντη.
Ὅπως ἡ γυναίκα πού ἐγκυμονεῖ αἰσθάνεται μέσα της τά σκιρτήματα τοῦ βρέφους, ἔτσι καί αὐτοί ἀπό τή χαρά, τήν εὐφροσύνη καί τήν ἀγαλλίαση πού ὑπάρχει μέσα τους, καταλαβαίνουν ὅτι τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ κατοικεῖ μέσα τους, τό Ὁποῖο τό ἀπέκτησαν μέ τό Βάπτισμα. Γι’ αὐτή τή Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶπε ὁ Χριστός ὅτι: «Ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν βρίσκεται μέσα σας» (Λουκ. 17,21). Καί πάλι: «Φωτιά ἦρθα νά βάλω πάνω στή γῆ καί θά ἤθελα νά εἶχε ἤδη ἀνάψει» (Λουκ. 12, 4-9).
 ΕΡΩΤΗΣΗ 
 – Μόνο ἀπό αὐτή καί μόνο τήν ἀπόδειξη μαθαίνει κάθε ἀμαθής ἤ σοφός ἄνθρωπος, ὅτι εἶναι βαπτισμένος καί ὄχι μέ κάποιον ἄλλο τρόπο:
 ΑΠΑΝΤΗΣΗ
– Βέβαια, αὐτή εἶναι ἡ ἀληθινή καί σίγουρη ἀπόδειξη τῆς ἰδιότητας τοῦ χριστιανοῦ. Καί ἄκουσε τί λέει ἐπιτιμώντας μερικούς, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Μήπως δέν γνωρίζετε ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός κατοικεῖ μέσα σας; Ἐκτός ἄν δέν τό ζεῖτε αὐτό καί κατά συνέπεια, εἴσαστε ἄξιοι ἀποδοκιμασίας» (Β΄ Κορ. 13,5).
Ὅπως λοιπόν προεῖπα, ὅτι ἡ ἐγκυμονοῦσα γυναίκα γνωρίζει ὄχι ἀπό ἐξωτερικές πληροφορίες, ἀλλά ἀπ’ ὅ,τι ζεῖ καί ἀπό τά σκιρτήματα τοῦ βρέφους ὅτι σίγουρα ἔχει συλλάβει, ἔτσι κι ὁ ἀληθινός χριστιανός. Δέν μαθαίνει τήν ἰδιότητά του ἀπ’ ὅ,τι τοῦ λένε οἱ γονεῖς του, ὅτι δηλαδή τόν ἔχουν βαπτίσει, οὔτε ἀπό κάποιου ἄλλου εἴδους πληροφορία. Αὐτά ὀφείλει νά τά πληροφορεῖται ἀπό τήν ἴδια τήν καρδιά του. Ἀπό αὐτή πρέπει νά ἔχει τίς ἀποδείξεις, ὅτι ἔχει λάβει τό Ἅγιο Βάπτισμα καί ὅτι ἔχει ἀξιωθεῖ νά δεχθεῖ τή δωρεά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Γι’ αὐτό καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἔλεγε σέ κάποιους: «Μή σβήνετε τό Πνεῦμα» (Α΄ 5,19). Αὐτό σημαίνει νά μή διώξετε καί νά «Μή λυπεῖτε τό Πνεῦμα τό Ἅγιο, μέ τό Ὁποῖο ἔχετε βαπτιστεῖ τήν ἡμέρα τῆς ἀπολύτρωσής σας» (Ἐφεσ. 4,30).Καί ἀλλοῦ πάλι λέει: «Δέν ἔχετε λάβει πνεῦμα δουλείας, ἀλλά πνεῦμα ἐλευθερίας» (Ρωμ. 8,15).
Αὐτή τή Χάρη, ὅταν ἐξαιτίας τῆς μοιχείας, τήν ἔχασε ὁ Προφήτης Δαυίδ, παρακαλοῦσε τό Θεό καί ἔλεγε: «Δός μου πάλι τήν ἀγαλλίαση πού δίνει ἡ σωτηρία πού Σύ χαρίζεις καί φύτεψε μέσα μου πνεῦμα εὐθύτητας καί ἀγαθοσύνης»(Ψαλμ. 50,14+12).
Σοῦ ἔγινε λοιπόν τώρα κατανοητό, πώς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον κατοικεῖ μέσα στήν καρδιά τοῦ πιστοῦ. Κατά συνέπεια, ἄν ὁ ἄνθρωπος φυλάει τήν καρδιά του καθαρή, φωτίζεται ὁλόκληρος καί αἰσθάνεται τή Θεία φωτιά νά κατοικεῖ μέσα του. Τό πληροφορεῖται ἀπό τά δάκρυα, τή χαρά, τήν ἀγαλλίαση, τήν παρηγοριά καί τήν εὐφροσύνη πού τόν διακατέχουν. Ἰδιαίτερα μάλιστα τόν καιρό τῶν ἑορτῶν, τῶν λατρευτικῶν Συνάξεων καί τῶν πνευματικῶν διδασκαλιῶν, ἔρχεται στόν ἄνθρωπο τό Ἅγιο Πνεῦμα καί χαρούμενα σκιρτᾶ μαζί μέ τήν καρδιά, ἡ Χάρη πού κατοικεῖ μέσα της. Τότε πληροφορεῖται ὁ ἄνθρωπος, ὅτι εἶναι ἀληθινά χριστιανός καί ἔχει δεχθεῖ τό Ἅγιο Βάπτισμα.
Κι ἄς μή φανοῦν παράξενα καί βαριά αὐτά πού λέω. Γιατί καί οἱ Προφῆτες ὄντας ἔγγαμοι καί ζώντας στήν κοινωνία καί ἔχοντας ἰδιοκτησίες, εἶχαν αὐτή τήν ἰδιαίτερη Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καί δέν ἦταν μόνον οἱ ἄνδρες Προφῆτες, ἀλλά καί οἱ γυναῖκες. Ἐπειδή δέν ἀπομακρύνεται καί δέν ἀποστρέφεται τό Ἅγιο Πνεῦμα τήν κοινωνία τοῦ τιμίου γάμου.
Γι’ αὐτό λοιπόν καί πολλοί ἄνθρωποι πού ζοῦν στόν κόσμο λαμβάνουν αὐτή τή Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος –καί ἐννοῶ μ’ αὐτό καί ἐκείνους πού λειτουργοῦν στό ἅγιο θυσιαστήριο καί ἐκείνους πού προσέρχονται καί μεταλαμβάνουν τά ἅγια Μυστήρια. Αὐτοί ἀπροσδόκητα, γεμίζουν πολλές φορές δάκρυα, χαρά καί εὐφροσύνη. Ἀπό αὐτό πληροφορεῖται ὁ χριστιανός, ὅτι δέν μεταλαμβάνει σκέτο ψωμί καί κρασί, ἀλλά τό ἀληθινό Σῶμα καί Αἷμα τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, πού ἔχει καθαγιαστεῖ μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα. Γιατί βέβαια, δέν νιώθουμε μέσα μας ποτέ τέτοια χαρά ἤ γλυκύτητα ἤ κατάνυξη, ὅταν τρῶμε στό τραπέζι σκέτο ψωμί καί ὅταν πίνουμε τό συνηθισμένο κρασί. Δέν νιώθουμε κάτι παρόμοιο ἀκόμα καί στήν περίπτωση πού τρῶμε καλύτερης ποιότητας ψωμί ἤ πού πίνουμε παλιότερο καί πιό μυρωδᾶτο κρασί, ἀπό ἐκεῖνο πού προσφέρεται στό θυσιαστήριο.
Αὐτά ὅλα πρέπει νά τά γνωρίζει ὁ χριστιανός. Δέν ὑπάρχει σ’ ὁλόκληρη τήν πίστη μας, σ’ ὅλη τήν Ἐκκλησία καί σέ ὅλη τήν Ἁγία Γραφή, κάτι ἄλλο παρόμοιο μ’ αὐτό καί σπουδαιότερο. Ἀπό αὐτό πληροφορεῖται ὁ ἄνθρωπος ὅτι εἶναι μέσα του καί μαζί του ὁ Θεός. Ἀπό αὐτό γνωρίζει ὅτι ἀληθινά δέν ὑπάρχει καμιά ἄλλη πίστη πάνω στή γῆ, παρά μονάχα ἡ πίστη τῶν χριστιανῶν. Γιατί ἀσφαλῶς γραφές, Ἐκκλησίες, θυσίες, δασκάλους, βίβλους καί ἐν μέρει θεογνωσία, ἀγαθοεργίες, ἑορτές, διαφορετικές στολές, εὐχές, παννυχίδες καί ἱερεῖς, μπορεῖ νά συναντήσει κανείς καί σέ πολλά εἰδωλολατρικά θρησκεύματα. Τή Χάρη ὅμως πού εἶναι κρυμμένη βαθιά μέσ’ τήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου καί τήν ἐνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, κανένας καί πουθενά πάνω στή γῆ δέν τήν ἔχει, ἐκτός ἀπό ἐκείνους πού εἶναι σωστά βαπτισμένοι στό Ὄνομα τοῦ Πατέρα καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί οἱ ὁποῖοι τήν λαμβάνουν μέ τήν πίστη.
Γι’  αὐτόν ἀκριβῶς τόν πλοῦτο μας λέει ὁ Κύριος ὅτι: «Ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν εἶναι σάν τό θησαυρό πού εἶναι κρυμμένος μέσα σέ ἀγρό»(Ματθ. 13,44), δηλαδή τό Ἅγιο Πνεῦμα, πού μπῆκε μέσα μας τήν ἡμέρα τῆς Βάπτισής μας. Γιά τό ἴδιο πράγμα μιλάει καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος καί λέει:«Ἔχουμε αὐτό τό θησαυρό μέσα σέ ὀστράκινα σκεύη»(Β΄ Κορ. 4,7), δηλαδή, μέσα στά πήλινα σώματά μας. Καί ἀλλοῦ πάλι λέει: «Δέν ξέρετε ὅτι τά σώματά σας εἶναι ναός τοῦ Θεοῦ καί ὅτι μέσα σας κατοικεῖ τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ;» (Α΄ Κορ.6, 19+ 3,16).
Αὐτά εἶναι ἀνάγκη νά σᾶς τά πῶ ξεκάθαρα, δηλαδή, ἀπό ποῦ ὀφείλει νά γνωρίζει ὁ χριστιανός ὅτι ἔλαβε τό Ἅγιο Βάπτισμα καί ὅτι εἶναι ἀληθινός χριστιανός. Γιατί οὔτε τό νά πηγαίνει κανείς στήν Ἐκκλησία, εἶναι ἀπόδειξη τοῦ ὅτι εἶναι ἀληθινός χριστιανός, οὔτε τό ὅτι κάνει τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ, οὔτε τό ὅτι μεταλαμβάνει τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ εἶναι σημάδι ὅτι πράγματι εἶναι χριστιανός. Γιατί εἶναι πιθανόν νά μεταλαμβάνουν καί μερικοί ἄπιστοι ἤ αἱρετικοί καί νά κάνουν κι αὐτοί ὅσα κάνουμε κι ἐμεῖς. Τό σημεῖο ὅμως τοῦ ἀληθινοῦ χριστιανοῦ, τό ὁποῖο ἔχει δεχθεῖ ὡς δωρεά ἀπό τό Θεό, δέν τό ἔχει δώσει Ἐκεῖνος ὡς ἐξωτερική σφραγίδα, οὔτε πάλι τό ἔχει δώσει σέ λίθινες πλάκες γραμμένο, ἀλλά «στίς σάρκινες πλάκες τῆς καρδιᾶς» (Β΄ Κορ. 3,3).
Ἄς ψηλαφίσουμε λοιπόν μέσα μας, νά δοῦμε ἄν ἔχουμε τή σφραγίδα ἐκείνη πού μᾶς χάρισε ὁ Θεός, ὡς δῶρο καί χάρισμα καί θησαυρό, κατά τό Βάπτισμα. Γιατί τά Εὐαγγέλια, οἱ Προφῆτες, οἱ Ἀπόστολοι καί οἱ Διδάσκαλοι, μᾶς διδάσκουν διά λόγων τήν πίστη, τήν ὁποία δεχόμαστε διά τῆς ἀκοῆς. Ὁ Θεός ὅμως διδάσκει τόν ἄνθρωπο ἐσωτερικά, βαθιά στήν ψυχή του, ὄχι μέ λόγια, ἀλλά μέ ζῶσα ἐνέργεια, τί εἶναι ὁ χριστιανός. Γι’ αὐτό καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέει: «Ὑπάρχει πίστη πού κάνει χειροπιαστά καί ἄμεσα ἐκεῖνα πού ἐλπίζουμε καί τά ὁποῖα τώρα δέν βλέπουμε καί δίνει ὑπόσταση σ’ αὐτά, ὥστε νά τά βλέπουμε σάν νά τά ἔχουμε ζωντανά καί ὁρατά μπροστά στά μάτια μας» (Ἑβρ. 11,1).
Τώρα λοιπόν, μάθαμε ποιό εἶναι τό σημάδι τοῦ χριστιανοῦ, πρᾶγμα πού καμιά ἄλλη πίστη πάνω στή γῆ δέν διαθέτει.
Μακάριοι εἶναι ἐκεῖνοι πού τό ἔχουν λάβει καί τό κατέχουν καί φεύγουν μ’ αὐτό ἀπό τούτη τή ζωή. Σ’ αὐτούς ἀνήκει ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.

Μεταγλώτιση κειμένου :Ἀδελφότης Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου, Καρέα

πηγή