Ἀνόητες ρητορικές ἐρωτήσεις καί τοποθετήσεις ἱερέων καί ἱερομονάχων περί Ἀντιχρίστου (εὐτυχῶς ἐλαχίστων) Τοῦ Γέροντος Ἀρχιμ. Νεκταρίου Μουλατσιώτη

Τοῦ Γέροντος Ἀρχιμ. Νεκταρίου Μουλατσιώτη

Ἐρώτηση 1η: Πρέπει νά ὁμιλοῦμε περί Ἀντιχρίστου ἤ μόνο περί Χριστοῦ;

Ἀπάντηση: Ὅποιος ἀσχολεῖται μέ τόν Χριστό καί διαβάζει Ἁγία Γραφή, ἀναπόφευκτα θά συναντήσει μέσα στή Γραφή κείμενα περί Ἀντιχρίστου καί περί συντελείας τοῦ κόσμου καί τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου μας. Πρῶτος περί Ἀντιχρίστου ὁμιλεῖ ὁ Κύριός μας, ἀκολουθοῦν μετά ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης κτλ. 
Ἐπίσης ἕνα μεγάλο πλῆθος ἁγίων Πατέρων καί ὁσίων, ἕως καί τῶν ἡμερῶν μας ὁμίλησαν, ἔγραψαν καί ἐνημέρωναν πάντοτε τούς πιστούς, ὄχι μόνον διά τόν Χριστό καί τήν ἐν Χριστῶ ζωή, ἀλλά καί διά τόν ἐρχομό τοῦ Ἀντίχριστου καί τήν ἐποχή του, ὅπως ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων, ὁ Ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σύρρος, οἱ Ἄγιοι Εἰρηναῖος, Ἰππόλυτος, Ἱερώνυμος, Αὐγουστῖνος, Βικτωρίνος, Γρηγόριος ὁ Μέγας, Καισάριος τῆς Ἀρελάτης, ὁ Ἅγιος Βέδας, ὁ Ἅγιος Νεόφυτος ὁ Ἔγκλειστος, ὁ Ἄγιος Οἰκουμένιος, ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας, ὁ Ἅγιος Ἀρέθας, ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός ἕως καί ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος ὁ Πόποβιτς, ὁ Γέροντας Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης ὁ σύγχρονος Ἅγιος τῶν ἡμερῶν μας, ὁ ὁποῖος διά νά μήν ἀμφισβητηθοῦν τά ὅσα ἔγραψε περί Ἀντιχρίστου, κατέθεσε ἰδιόχειρη ἐπιστολή ἐπί τούτου. Ἀκόμη ὁ Γέροντας Πορφύριος, τόν ὁποῖο συχνά ἐπισκεπτόμουν στό Ἡσυχαστήριό του καί ὁ ὁποῖος προσωπικά μετά ἀπό συνομιλία μιάμισης ὥρας μετά τῆς ταπεινότητός μου γιά τό θέμα τοῦ Ἀντιχρίστου, μέ προέτρεψε νά ὁμιλήσω στό λαό καί μάλιστα μέ ἕνα συγκεκριμένο κήρυγμα πού θά ἔχει τίτλο «οἱ δύο Ἀντίχριστοι» ἑνός πού ἔρχεται γιά νά πλανήσει τήν οἰκουμένη καί ἑνός πού ὑπάρχει μέσα μας ὑπό τήν μορφή τῶν παθῶν μας. 
Ἐπίσης μεγάλοι διδάσκαλοι τῶν ἡμερῶν μας ὁμίλησαν καί ἔγραψαν περί Ἀντιχρίστου ὅπως ὁ Χρῆστος Ἀνδροῦτσος, Παναγιώτης Τρεμπέλας, Ἀνδρέας Θεοδώρου, Μᾶρκος Σιώτης, Βασίλειος Ταμιωλάκης, ἀλλά καί πολλοί σύγχρονοι ἁγιασμένοι κληρικοί καί μοναχοί ὅπως ὁ μακαριστός Ἅγιος Ἱεράρχης τῆς Φλώρινας Αὐγουστῖνος Καντιώτης, ὁ π. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος, Γέροντας Ἀρσένιος Κομπούγιας, π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος, Γέροντας Χριστόδουλος Ἀγγελόγλου, Ἀρχιμ. Ἐμμανουήλ Καλύβας, κτλ. 
Ἀποροῦμε λοιπόν πῶς σημερινοί κληρικοί, ἔστω καί ἐλάχιστοι, διατυπώνουν παρόμοιες ἀνόητες ἐρωτήσεις!!! διά τό ἐάν δηλαδή καί κατά πόσον μποροῦμε νά μιλοῦμε περί Ἀντιχρίστου. Δέν κατανοοῦν ὅτι ἐκτίθονται καί φαίνονται ἄσχετοι μέ τήν Πατρολογία καί ὅτι γενικῶς δέν μελετοῦν τά συγγράμματα ἁγίων, παλαιῶν καί νεωτέρων; 
Ἐπίσης ὑπάρχουν κληρικοί καί ἱερομόναχοι οἱ ὁποῖοι συνιστοῦν στούς πιστούς λέγοντάς τους «ἐσεῖς νά ἀσχολεῖσθε μόνον μέ τόν Χριστό καί ἀφῆστε τόν Ἀντίχριστο». Θεωροῦμε ὅτι καί οἱ ἀνωτέρω εἶναι παντελῶς ἄσχετοι μέ τήν Πατρολογία τῆς Ἐκκλησίας μας. Διότι ἄν μελετοῦσαν τούς Ἁγίους καί τούς Πατέρες, εἶναι ἀδύνατον νά μήν συναντοῦσαν τά κείμενα τῶν Πατέρων πού ἐπανειλλημμένως ἀσχολήθηκαν, ὁμίλησαν καί ἔγραψαν περί Ἀντιχρίστου. 
Συμπεραίνουμε λοιπόν ὅτι οἱ ἀνωτέρω κληρικοί εἶναι καί αὐτοί ἄσχετοι καί ἐπικίνδυνοι μέ τά ὅσα κηρύττουν. Τούς συνιστοῦμε νά διαβάσουν τά ὅσα ἔχουμε γράψει στό ἄρθρο πού ὑπάρχει ἐντός τοῦ παρόντος περιοδικοῦ μέ τόν τίτλο «Περί Ἀντιχρίστου», «Μέρος Γ´: Ποιοί θά πλανηθοῦν ἀπό τόν Ἀντίχριστο κατά τήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων» (Ὀρθόδοξη Μαρτυρία τ. 158 σελ. 9).
Πιστεύουμε λοιπόν ὅτι ἡ προτροπή «ἀσχοληθεῖτε μόνον μέ τόν Χριστό καί ὄχι μέ τόν Ἀντίχριστο» μπορεῖ νά λεχθεῖ κατ᾽ ἄκραν οἰκονομίαν μόνο σέ ἀνθρώπους νεοφώτιστους πού προσέρχονται τώρα στό Χριστό κι ἔχουν παντελή ἄγνοια περί τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἄν καί κάτι τέτοιο δέν τό δέχεται ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων, διότι ὅπως διαβάζουμε στή 15η κατήχησή του πρός τούς φωτιζομένους ἀναφέρεται ἐκτενῶς στά περί τοῦ Ἀντιχρίστου, ὅπως ἀναφέρει ἡ «Πατρολογία» τοῦ Στυλιανοῦ Παπαδόπουλου (τόμος Α´ 4η ἔκδοση, Ἀθήνα 2000, σελ. 170-175). 
Ἐάν ὁ Χριστός καί οἱ Ἅγιοι δέν ἤθελαν νά ὁμιλοῦμε περί Ἀντιχρίστου, νά εἶστε βέβαιοι ὅτι δέν θά γινόταν λόγος πουθενά διά τόν Ἀντίχριστο οὔτε μέσα στήν Ἁγία Γραφή, οὔτε στά πατερικά συγγράμματα. Ἄρα τά ὅσα κηρύττουν παρόμοιοι κληρικοί κάνοντας ἀνόητες καί ρητορικές ἐρωτήσεις πλανοῦν τό λαό καί πλανῶνται οἱ ἴδιοι οἰκτρά.

Ἐρώτηση 2η:
Διατί ἐνῶ κάποιοι κληρικοί κηρύττουν ὅτι ἔρχεται ὁ Ἀντίχριστος οἱ ἴδιοι κτίζουν ναούς καί μοναστήρια; Τί τά θέλουν ἀφοῦ ἔρχεται ὁ Ἀντίχριστος;

Ἀπάντηση: Τήν ζωή, τήν δράση καί τό ἔργο τῶν κληρικῶν, ἀλλά καί τῶν χριστιανῶν δέν τήν καθορίζει οὔτε θά τήν κατευθύνει ὁ ἐρχομός τοῦ Ἀντιχρίστου. Οὔτε καί πρέπει ὁ ἄνθρωπος νά ρυθμίζει τά τῆς ζωῆς του σύμφωνα μέ τόν ἐρχομό τοῦ Ἀντιχρίστου. Ὁ κληρικός καί ὁ χριστιανός πρέπει νά ρυθμίζει τήν ζωή του μόνον σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί μόνον μέ αὐτό. 
Ἀλλοίμονο ἐάν ὁ Ἀντίχριστος ρύθμιζε ἤ ρυθμίζει τά τῆς ζωῆς μας. Τότε θά ἔπρεπε οἱ ἄνθρωποι νά σταματήσουν ἀμέσως νά ἐργάζονται, νά κτίζουν σπίτια, νά παντρεύονται, νά κάνουν οἰκογένεια καί παιδιά, διότι ἀφοῦ ἔρχεται ὁ Ἀντίχριστος τί θέλουν τίς ἐργασίες, τά σπίτια, τούς γάμους καί τά παιδιά; 
Ξεχάσαμε ὅτι ὁ Χριστός εἶπε μέχρι καί τήν Δευτέρα Παρουσία Του ὁ χριστιανός θά ἐκτελεῖ κανονικά τά καθήκοντά του καί θά ρυθμίζει τή ζωή του καθημερινά σύμφωνα μόνο μέ τό θέλημά Του; Αὐτό μαρτυρεῖται καί ἀπό τά ἴδια τά λόγια τοῦ Κυρίου πού ἀναφερόμενος στήν Δευτέρα Παρουσία εἶπε: «τότε δύο ἔσονται ἐν τῷ ἀγρῷ, εἷς παραλαμβάνεται καὶ εἷς ἀφίεται· δύο ἀλήθουσαι ἐν τῷ μύλῳ, μία παραλαμβάνεται καὶ μία ἀφίεται» (κατά Ματθ. ΚΔ´ 40-41). 
Τά λόγια αὐτά τοῦ Κυρίου μαρτυροῦν ξεκάθαρα ὅτι οὐδείς ἐπιτρέπεται νά σταματήσει νά ζεῖ καί νά ἐργάζεται σύμφωνα μέ τό θέλημά Του ἕως καί τήν ἡμέραν πού ὁ Κύριος θά ἔλθει νά τόν πάρει. Πουθενά δέν ἀναφέρθηκε ὁ Κύριος ὅτι μόλις δοῦμε τόν Ἀντίχριστο νά ἔρχεται, ἐμεῖς νά καθίσουμε στίς καρέκλες καί νά τόν ἀναμένουμε, διότι σέ λίγο θά γίνει ἡ Δευτέρα Παρουσία. Μέ τά ἀνωτέρω λόγια του μᾶλλον τό ἀκριβῶς ἀντίθετο μᾶς λέγει ὁ Κύριος ὅτι πρέπει νά κάνουμε. Θέλει ὁ Κύριος νά μᾶς βρεῖ ὄχι καθήμενους ἀλλά ἐργαζομένους τό θέλημά Του.
Ἀλλοίμονο λοιπόν, ἐάν ὁ Ἀντίχριστος καί ὁ ἐρχομός του ρύθμιζε τά τῆς ζωῆς μας καί ὄχι τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Οἱ χριστιανοί λοιπόν ἕως τέλους θά ζοῦν καί θά πράττουν σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος θέλει τή γυναίκα νά τεκνοποιεῖ, τούς ἀνθρώπους νά ἐργάζονται, τούς μοναχούς νά ἀνεγείρουν μοναστήρια καί νά προσεύχονται καί ὅλοι νά εἶναι «ἐν ἐγρηγόρσει» καί οὐδείς νά τεμπελιάζει, ὅπως ἀναφέρει καί ὁ Παῦλος στήν πρός Θεσσαλονικεῖς ἐπιστολή του.
Ταπεινά θεωροῦμε ὅτι μέ τίς ἀνωτέρω ἀνόητες ρητορικές ἐρωτήσεις διαφόρων -εὐτυχῶς ἐλαχίστων- κληρικῶν καί ἱερομονάχων εἴτε σέ διάφορα μοναστικά συνέδρια, εἴτε σέ κηρύγματα καί ὁμιλίες ἐντός τῶν ἱερῶν ναῶν, ἤ σέ προσωπικές συζητήσεις μέ τά πνευματικοπαίδια τους, τό μόνο πού πετυχαίνουν εἶναι νά ἐκτίθονται στό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας ὡς ἄσχετοι μέ τά Πατερικά καί ἐκκλησιαστικά κείμενα πλανῶντες ἑαυτούς καί ἀλλήλους. Διότι ἄλλα λέγουν οἱ Πατέρες καί οἱ Ἅγιοι καί ἄλλα κηρύττουν αὐτοί.
Ἐρώτηση δική μας:
Ἐρωτοῦμε προσωπικά τούς κληρικούς οἱ ὁποῖοι συνιστοῦν στούς πιστούς τά ὅσα ἀνωτέρω ἀναφέρουμε. Ἀλήθεια, θά συνιστοῦσαν ἐάν ζοῦσαν στήν ἐποχή τῶν ἁγίων πού ἀναφέρουμε νά ἀσχολοῦνται μόνο μέ τό Χριστό καί ὄχι μέ τόν Ἀντίχριστο; 
Ἀπάντηση: Τήν ἀναμένουμε.

 πηγή