Αρχιμ. Κύριλλος
Μέσα στην Αγία Γραφή και τους βίους των αγίων έχουμε πολλές θαυμαστές μεταστροφές στον Θεό. Από τις γνωστότερες είναι η μεταστροφή του ληστή, που για τα εγκλήματά του καταδικάστηκε σε θάνατο και σταυρώθηκε μαζί με τον Χριστό. Στην τραγική και παράνομη ζωή του ληστή το σημείο της συνάντησής του με τον Χριστό στις τελευταίες στιγμές της ζωής του υπήρξε καθοριστικό. Στην θέα του πάσχοντος Χριστού, του Αγίου του Θεού, η συνείδηση του ληστή συγκλονίστηκε και αφυπνίσθηκε, η καρδιά του συνετρίβη. Μετανόησε για τις αμαρτίες και τα εγκλήματά του. Στράφηκε με πίστη σε Αυτόν που έχει την εξουσία να συγχωρεί και να σώζει και Του είπε: »Μνήσθητί μου Κύριε όταν έλθης εν τη βασιλεία σου». Αυτό αρκούσε. Ο Χριστός που ακούει και δέχεται όσους μετανοούν, άνοιξε στον ληστή την πόρτα του Παραδείσου και τον δέχθηκε μαζί Του στον ουρανό.»Αμήν αμήν λέγω σοι, σήμερον μετ’ εμού έση εν τω παραδείσω»(Λουκ 23,42-43). Η μετάνοια του ληστή άνοιξε την θύρα του παραδείσου, η δική μας μετάνοια μας ανοίγει τον δρόμο προς την βασιλεία των ουρανών.
Συχνά ακούμε ειδικούς ιατρούς και διατροφολόγους για την αξία και την σπουδαιότητα των διατροφικών μας συνηθειών.»Πες μου τι τρως να σου πω ποιος είσαι», είναι ένα ρητό που αντικατοπτρίζει την βαρύτητα που έχει η διατροφή στην ζωή, στην υγεία, στην ψυχολογική μας διάθεση. Εφ’ όσον αυτά ισχύουν για τις υλικές τροφές, τι θα μπορούσαμε να πούμε για την πνευματική μας τροφή παραφράζοντας το παραπάνω ρητό με το »πες μου με τι τρέφεσαι πνευματικά, να σου πω τι χριστιανός είσαι». Αλήθεια, φροντίζουμε για την τροφή της ψυχής μας? Τρεφόμαστε με όσα μας προσφέρει ο κόσμος και εισάγουμε στον οργανισμό μας τις κοσμικές αντιλήψεις και συνήθεις? Τότε αναπόφευκτα θα είμαστε κοσμικοί χριστιανοί που θα ακολουθούμε τις συνήθειες του κόσμου. Εάν όμως»σαν νεογέννητα βρέφη λαχταρούμε το ανόθευτο πνευματικό γάλα, ώστε με αυτό να αναπτυχθούμε στην σωτηρία» (Β’ Πετρ 2,2) όπως μας προτρέπει ο Απ.Πέτρος, εάν τρέφουμε την ψυχή μας με την μελέτη του Λόγου του Θεού, με την ανάγνωση των Γραφών, των βίων των αγίων και των πνευματικών νουθεσιών των Πατέρων της Εκκλησίας, τότε θα είμαστε δυνατοί χριστιανοί, με πνευματικότητα, υγιείς και ισχυροί να αντιμετωπίσουμε τους πειρασμούς και τις θλίψεις που μας προσφέρει ο κόσμος.
»Ακριβώς όπως ο Υιός του Ανθρώπου δεν ήλθε για να διακονηθεί, αλλά για να διακονήσει και να δώσει την ζωή του λύτρο για πολλούς» (Ματθ 20,28). Ο λόγος του Χριστού διακηρύσσει μία πραγματικότητα αντίστροφη από αυτήν που ζούμε και είναι πρόσκληση σε μία ζωή διακονίας και προσφοράς, αντίθετη από το πνεύμα του κόσμου που απορρίπτει το πνεύμα αυτό της αυτοθυσίας και της προσφοράς. Ο λόγος του Χριστού είναι μία πρόσκληση για μεταμόρφωση προς το καλό και απόκτηση νέου φρονήματος. Ο Χριστός έδωσε ο ίδιος το παράδειγμα με το να πλύνει τα πόδια των μαθητών Του. Η αγάπη του Χριστού στην διάρκεια της επίγειας παρουσίας Του υπήρξε μία συνεχής διακονία και προσφορά προς τον αδύναμο, τον ασθενή, τον καταπονημένο, τον περιφρονημένο. Η υπέρτατη προσφορά του Χριστού ήταν η σταυρική Του θυσία για την σωτηρία μας.
Όταν έχουμε κάποια θλίψη ή στενοχώρια, να γονατίζουμε και να προσευχόμαστε στο Θεό με εμπιστοσύνη ζητώντας Του να μας δώσει την ειρήνη την δική Του. Μόνον έτσι θα γαληνεύσει η ψυχή μας. Ο μόνος που μπορεί να μας παρηγορήσει και να γαληνεύσει είναι ο Κύριος που μας δίνει την δική Του ειρήνη, την πραγματική, όχι όπως αυτήν που υπόσχεται ο κόσμος (Ιω 14,27). Συχνά οι διακηρύξεις για ειρήνη υποκρύπτουν πολιτικές ή άλλες σκοπιμότητες. Μόνον ο Κύριος, ο Άρχων Ειρήνης, έχει την δύναμη να μας εξασφαλίσει γνήσια και ουσιαστική ειρήνη στις καρδιές μας, να γαληνεύσει τα άγρια πάθη και τις ενοχές που ταλαιπωρούν την ψυχή μας. Μόνον κοντά στον Χριστό θα βρούμε μία τέτοια ψυχική ειρήνη και ηρεμία που ποτέ πριν δεν είχαμε γνωρίσει.
Σε ο,τιδήποτε κάνουμε στην ζωή μας, σε ό,τι προγραμματίζουμε, σε κάθε καινούργιο ξεκίνημα, είναι σημαντικό να βάζουμε σωστά και γερά θεμέλια. Όπως μία νέα οικοδομή δεν μπορεί να σταθεί εάν δεν στηριχθεί πάνω σε γερά θεμέλια, έτσι και όταν χτίζουμε την ζωή μας οφείλουμε να την οικοδομήσουμε πάνω σε σταθερά θεμέλια, σε αιώνιες και παναθρώπινες αξίες. Είναι θλιβερό να βλέπουμε τριγύρω μας να γκρεμίζονται ανθρώπινες ζωές και να καταλήγουν σε ερείπια. Είναι λυπηρό το γεγονός ότι ο σημερινός άνθρωπος στηρίζει το οικοδόμημα της ζωής του πάνω σε σάπια στηρίγματα της επιθυμίας της σάρκας και της αλαζονείας της καρδιάς. Το οικοδόμημα αυτό είναι καταδικασμένο να γκρεμισθεί και να πέσει σε ερείπια. Σύμφωνα όμως με την διακήρυξη του Κυρίου ότι »καθέναν που ακούει τα λόγια μου και τα εκτελεί, θα τον παρομοιάσω με φρόνιμο άνθρωπο, που έκτισε το σπίτι του πάνω στην πέτρα» (Ματθ 7,24), που όταν έρθουν οι πλημμύρες και οι άνεμοι δεν θα το παρασύρουν. Ο Χριστός είναι ο ακλόνητος βράχος, η σταθερή πέτρα για να στηρίξουμε το οικοδόμημα της ζωής μας. Όταν όλα γύρω μας γκρεμίζονται Εκείνος μένει σταθερός και αιώνιος. Ας στηριχθούμε πάνω στον Χριστό και να μην έχουμε φόβο μήπως όταν τα αμαρτωλά κύματα του κόσμου έρθουν πάνω μας σαρώσουν και μας κλονίσουν. Έχουμε γερό και αιώνιο θεμέλιο, την πίστη μας στον Ιησού Χριστό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά