Μία ἀλλόθρησκη καὶ ἀλλοεθνὴς γυναίκα προσέγγισε τὸν Κύριο καὶ τοῦζήτησε νὰ θεραπεύσῃ τὴν ταλαίπωρη κόρη της, ποὺ κατείχετο ἀπὸ δαιμονικὸπνεῦμα. Βρέθηκε ὁ Χριστός μας στὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος, στὰ βόρεια σύνορα τοῦ Ἰσραήλ, κοντὰ στὶς εἰδωλολατρικὲς καὶ ἀνήθικες αὐτὲς πόλεις, καὶ ἦταν σίγουρο πὼς συνάντησε κι ἄλλους ἀνθρώπους, ξένους πρὸς τὰ ἤθη τοῦ Ἰσραήλ.
Ἡ Χαναναία τῆς σημερινῆς περικοπῆς ἦταν μία γυναίκα βασανισμένη. Δὲν εἶναι μικρὸ πρᾶγμα νὰ βλέπῃς τὸ παιδί σου νὰ ὑποφέρῃ καὶ μάλιστα μὲ τὸν χειρότερο τρόπο· διότι στ’ ἀλήθεια, ἀδελφοί μου, δὲν ὑπάρχει χειρότερο μαρτύριοἀπὸ τὸν δαιμονισμό. ὅλους τοὺς πόνους καὶ ὅλες τὶς ταλαιπωρίες μπορεῖ νὰ τὶςἀντέξῃ ὁ ἄνθρωπος· τὸ νὰ ζῇ ὅμως ὑπὸ τὴν τυραννικὴ κατοχὴ τοῦ διαβόλου εἶναιὅ,τι χειρότερο.
Ἡ Χαναναία αὐτὴ σίγουρα ὑποψιάστηκε πὼς ἡ αἰτία τοῦ δαιμονισμοῦἀφοροῦσε στὸν τρόπο προσέγγισης τοῦ θείου διὰ τῆς θρησκείας της. Τὸδιαπίστωσε ὅμως, ὅταν ἔφτασε ὁ Ἰσραηλίτης διδάσκαλος καὶ θεραπευτής. Προφανῶς δὲν εἶχε ἀκούσῃ παλαιότερα γι’ Αὐτόν, διότι σὲ ἐκείνη τὴν ἐποχὴ τὰνέα δύσκολα μεταφέρονταν ἔξω καὶ μακρυὰ ἀπὸ τὶς μικρὲς κοινωνίες. Εἶναι σίγουρο πὼς ὁ Κύριος κάποιο ἄλλο θαῦμα θὰ εἶχε κάνῃ, ὥστε νὰ κινήσῃ τὸἐνδιαφέρον αὐτῆς τῆς γυναίκας. «Ἔστι δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ ὅσα ἐποίησεν ὁἸησοῦς» μᾶς λέγει ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης. Πάντως τὸ θέμα εἶναι πὼς αὐτὴ ἡεἰδωλολάτρις βρίσκει τὸ θάῤῥος νὰ ζητήσῃ βοήθεια· καὶ τολμήσασα, νίκησε τὴνἀπάντηση τοῦ Κυρίου στὸ αἴτημά της. «Τί θέλεις ἐσυ ἐδῶ; τί σχέση ἔχουν τὰπαιδιὰ τοῦ Θεοῦ μὲ τὰ σκυλιά; Εἶναι σωστὸ νὰ πάρῃ κάποιος τὸ ψωμὶ ἀπὸ τὰπαιδιὰ καὶ νὰ τὸ πετάξῃ στοὺς σκύλους;». Τουτέστιν: «Εἶναι σωστὸ ἡ χάρις τοῦΘεοῦ τοῦ Ἰσραὴλ νὰ δοθῇ σὲ αὐτοὺς ποὺ δὲν πιστεύουν σὲ Αὐτόν;».
Γιὰ σκεφτεῖτε το, ἀδελφοί μου! Πῶς θὰ ἀντιδρούσαμε ἐμεῖς, ἂν κάποιοςἀλλόθρησκος μᾶς παρομοίαζε μὲ σκυλὶ ἐξαιτίας τῆς πίστης μας; Κι ὅμως αὐτὴ ἡγυναίκα, ἀνυποψίαστη γιὰ τὴν δοκιμασία τοῦ ἑβραίου διδασκάλου, ποὺ φάντασεἴσως τότε στὰ μάτια της αὐστηρὸς καὶ ἀπόλυτος, ὅπως ἦταν ἡ φήμη τῶνἑβραίων νομοδιδασκάλων τῆς ἐποχῆς, κατανοεῖ καὶ ὁμολογεῖ τὴν μεγάληἀλήθεια, ὅτι πράγματι οἱ Ἰσραηλίτες εἶναι τὰ τέκνα τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ καὶ πὼςἐκείνη δὲν ἀνήκει σὲ αὐτὴν τὴν πλευρά. Εὔστοχα ἀπαντᾶ ὅμως πὼς καὶ τὰσκυλάκια τρῶνε ἀπὸ τὰ ψίχουλα ποὺ πέφτουν ἀπὸ τὸ τραπέζι τῶν κυρίων τους. Κερδίζει τὴν θεία συμπάθεια μὲ ἕνα λόγο καὶ μὲ ἕνα λόγο τοῦ Κυρίου κερδίζει καὶγιὰ τὴν κόρη της τὴν θεραπεία ἀπὸ τὸ δαιμόνιο.
Ἡ παρουσία τοῦ Χριστοῦ κοντὰ στὴ Συρία ἀποτελεῖ συνάμα καὶπροανάκρουσμα τοῦ εὐαγγελισμοῦ τῶν ἐθνῶν. Οἱ εἰδωλολάτρες θὰ ἀκούσουνἀπὸ τὸ στόμα τῶν Ἀποστόλων ὅτι μετὰ τὸ ἔργο τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸν εὐαγγελισμὸτῶν ἰσραηλιτῶν σειρὰ ἔχει ὁ δικός τους τόπος, γιατὶ ὁ ἀληθινὸς Θεὸς δὲν εἶναιῥατσιστής· θὰ κληθοῦν νὰ ὁμολογήσουν μαζὶ μὲ τὸν Ἀπόστολο τῶν ἐθνῶν ὅτιἐντὸς Ἐκκλησίας ὅλοι εἶναι ἕνα· θὰ προσκληθοῦν νὰ παρακαθήσουν στὸ μεγάλο πανηγύρι τοῦ Σταυροῦ, γιὰ νὰ ἀπολαύσουν τὰ ἐδέσματα τοῦ θείου ἐλέους.Ἀπαραίτητη ὅμως προϋπόθεση θὰ πρέπῃ νὰ εἶναι ἡ πίστη· πίστη ὅμοια μὲ αὐτὴν τῆς Χαναναίας, δηλαδὴ πίστη μεγάλη, καὶ ταπεινὸ φρόνημα, ἱκανὸ νὰ ἑλκύσῃτὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἔγινε καὶ μὲ τὸ σημερινὸ θαῦμα.
Ἡ Χαναναία θὰ διαμαρτυρόταν δικαιολογημένα γιὰ τὴν προσβολή· καὶὁποιοσδήποτε ἄλλος, ἂν ἦταν στὴ θέση της, δικαίως θὰ ἀπαιτοῦσε τὸν λόγο ἢθὰ ἀνταπαντοῦσε μὲ ἀγανάκτηση. Ὁ λόγος τῆς συγκρατημένης συμπεριφορᾶς της δὲν ἦταν τόσο ἡ ἀνάγκη τοῦ θαυματουργοῦ, ὅσο ἡ συνειδητοποίηση ὅτι εἶχε δίκιο. «Ναί, Κύριε»· «Ἔτσι εἶναι, Κύριε· δίκο ἔχεις· σωστὰ μιλᾶς· συμφωνῶ μὲ ὅσα λές!». Ἡ Χαναναία ἔχει αὐτοσυνειδησία καὶ πλήρη συναίσθηση τῆς πνευματικῆς της ἐλλείψεως μπροστὰ στὸ μεγαλεῖο τῆς πίστης τῶν ἰσραηλιτῶν. Ἀλλὰ ἡἀλήθεια καὶ ὅσα ἀποῤῥέουν ἀπὸ αὐτὴν δὲν θὰ πρέπει νὰ ἀποκλείονται ἀπὸ τοὺςἐρευνητές καὶ ἀναζητητές της ἀνὰ τὸν κόσμο, ἀκόμη κι ἂν ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς τὴνἀποκάλυψε ἐν πρώτοις σὲ συγκεκριμένο λαό. Ἡ γυναίκα αὐτὴ ὀρθοτομεῖ τὴνἀλήθεια τοῦ Θεοῦ, ζῶντας ἔξω ἀπὸ τὰ ὅρια τοῦ λαοῦ Του. Καὶ ἴσως τελικὰ νὰἀποδέχθηκε ἀργότερα τὸν Χριστὸ ὡς Σωτῆρα σὲ ἀντίθεση μὲ τοὺς «δικούς Του», ποὺ Τὸν ἀπέῤῥιψαν...
Τὴν πίστη της ἂς ἔχουμε παράδειγμα, ὥστε νὰ ἀκοῦμε κι ἐμεῖς ἀπὸ τὸν Κύριο τὴν πολυπόθητη ἀπάντηση στὰ αἰτήματά μας: «γενηθήτω σοι ὡς θέλεις».
π. Στυλιανός Μακρής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά